اگشتری‌ات را بدزد
با سربازان کاغذی‌ام
هجوم می‌آوریم
و تو را در کلماتم می‌پیچیم
و به میهن خود می‌بریم.
سرزمین‌ام
بی‌بام، بی‌حصار، بی‌پنجره، بی‌روشنایی‌ست
و خرس‌ها و پنگوئن‌ها
می‌آیند و صبحانه‌شان را
از یخپاره‌های خانه من می‌برند.
انگشتری‌ات را بدزد
ما برای گرم کردن زندگی
به تصمیم شعله آتشت محتاجیم.
شمس لنگرودی