ترانه موسوی در هفتم تیر ماه ١٣٨٨ در حالی که مانتو و شالی سبز به تن داشت در تهران در نزدیکی مسجد قبا دستگیر شد. دوست ترانه که در این محل با او قرار داشت شاهد دستگیری او توسط مأموران دولتی بود. او در هنگام بازداشت مانتو سبز پوشیده بود و روسری سبز به سرداشت. جسد سوخته او را در کنار جادۀ میان کرج و قزوین رها شده بود. آخرین بار چندین نفر او را در جریان بازجویی در مقر بسیج دیده بودند. در اثر تجاوز وحشیانۀ مأموران بسیج اعضای تناسلی ترانه به شدت مجروح شده بود. کشتن و سوزاندن ترانه برای پوشاندن این جنایت بوده است. مسئولان اتهام شکنجه و تجاوز را رد کرده اند و تا به ا امروز هیچکس پاسخگوی این جنایت نبوده است.
از روز ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ و به دنبال اعلام حمایت آیت‌الله خامنه‌ای از احمدی‌نژاد در نماز جمعه ٢٩ خرداد ١٣٨٨خطبه‌های نماز جمعه و هشدار وی به معترضان مبنی بر اینکه مسئولیت هرج و مرج و تبعات آن به عهده خودشان است، سرکوب معترضان به انتخابات ریاست جمهوری شکل جدیدی به خود گرفت. در تجمعات ۳۰ خرداد و پس از آن، پلیس و نیروهای شبه‌نظامی به سرکوب معترضان پرداختند. هر گونه تجمع مردمی غیر قانونی اعلام شد و توسط پلیس و لباس شخصیها به خشونت کشیده شد. از جمله نیروهای بسیجی از پشت بام پایگاه مقاومت بسیج، جنب مسجد لولاگر بر روی معترضان آتش گشودند. در جریان این تیراندازی‌ها، تعدادی از مردم زخمی یا کشته شدند.آمار دقیقی از تلفات آن روز در دست نیست. فیلم تیراندازی بسیجی‌ها از پشت بام مرکز نامبرده به سوی مردم در چهارم تیرماه ١٣٨٨ از کانال‌های خبری، ازجمله تلویزیون الجزیره پخش شد. فیلم‌های دیگری نیز که مردم با تلفن‌های همراه از این حادثه گرفته‌اند در سایت یوتیوب موجود است. این تصاویر به روشنی ٢ نفر را که مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهند. در واکنش به این حمله، پایگاه بسیج مسجد لولاگر از سوی مردم خشمگین به آتش کشیده شد. فردای آن روز، تلویزیون دولتی ایران از به آتش کشیده شدن این مسجد توسط «آشوبگران» در شب پیش به هنگام اذان مغرب و کشته شدن چند تن از نمازگزاران خبر داد. این در حالی بود که طبق تصاویر نشان‌داده شده، زمان وقوع این حادثه، روز بوده است.