reza amiri
رادیو پارس_
سید هاشم خواستار: اقاي Habib Azizi شما را نميشناسم ولي با همين شعر، اشكم را در اورديد وحقيقتا گريه كردم وبه ياد زندانياني افتادم كه چون كوه در سلولهاي انفرادي ايستاده وشيران به زنجيري هستند كه به شغالان باج نمي دهند وبه اميد اينده اي بهتر براي ملتشان هستند كه پيروزي از ان ملتها است. ودر اوج تنهايي چه در گوشه ي زندان وچه در خلوت خانه به ازادي فكر ميكنند كه با ازادي همه چيز خواهيم داشت وبدون ازادي هيچ چيز نخواهيم داشت. كسيكه تاريخ خوانده باشد ميداند زمانيكه اقامحمد خان قاجار ده من چشم از مردم كرمان در مي اورد ومردم تفليس را قتل عام مي كرد مردم امريكا بدون نظارت استصوابي شوري نگهبان به پاي صندوق راي رفته ونماينده ورئيس جمهور انتخاب ميكردند وميكنند. حال انها كجا وما در قرن بيست ويك كه اجازه ي انتخابات يك كانون صنفي فرهنگيان را نمي دهند كجا واين اقاي Shirzad Abdollahi خودش را بخواب زده و ادمي كه خوابه ميشود بيدار كرد ولي….اين اقا نماينده ي يك حكومت غاصب است كه من جوابش را ميدهم و الا واقعا عددي هست؟
