انتخاب رشته با دستبند؛ مهدی دولتی با لباس زندان اعزام شد

 


مهدی دولتی زندانی سیاسی بند هشت زندان اوین، با دستبند و مراقب امنیتی جهت انتخاب رشته به کافی نتی در غرب تهران اعزام شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مهدی دولتی که در کنکور کارشناسی ارشد پذیرفته شده است، دیروز یکشنبه چهاردهم تیرماه از زندان به کافی نتی در غرب تهران منتقل شد.
یک منبع مطلع در این باره به گزارشگر هرانا گفت: “ مهدی تا زمانی که پشت میز کامپیوتر نشسته با دستبند بوده و بعد که اعتراض کرد، ماموران امنیتی گفتند که دستور خدابخشی دادیار ناظر بر زندان است که با دستبند و لباس زندان اعزام شوید.”
مهدی دولتی در بهمن ماه ۹۰ و در پی هجوم ماموران وزارت اطلاعات به منزل پدری‌اش بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ منتقل شد، این فعال مدنی ۱۷ روز را در انفرادی بند ۲۰۹ و همین مدت را در انفرادی ۲۴۰ تحت بازجویی و تحقیق بود و در مجموع ۲ ماه را در بند ۲۴۰ و ۲۰۹ گذراند.
او فروردین ماه ۹۱ در پی سپردن وثیقه از بند امنیتی مرخص شد و ۱۰ ماه بعد با حضور در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه، به ۳ سال حبس به اتهام اجتماع و تبانی و شرکت در اعتراضات خیابانی پس از انتخابات ۸۸ ریاست جمهوری و ۲ سال نیز به اتهام توهین به رهبری، مجموعا به گذراندن ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد که عینا در شعبه ۵۴ تجدید نظر استان تایید شد.
این کار‌شناس نرم افزار دانشگاه شهید عباسپور و برنامه نویس کامپیوتری، سرانجام در بیستم شهریور ماه سال ۹۲ در پی دریافت اخطاریه‌ای از سوی شعبه اجرای احکام دادستانی تهران، برای سپری کردن دوران محکومیت خود فراخوانده شد و مدتی در بند ۳۵۰ و بند هشت محبوس بود و هم اینک در بند هشت زندان اوین نگهداری می شود.
به گزارش هرانا، بند هشت در حال حاضر یکی از بدترین بندهای زندان اوین است که در آن تعداد زیادی از زندانیان سیاسی علیرغم اصل تفکیک جرائم همراه با زندانیان غیرسیاسی و بعضا خطرناک نگهداری می شوند و به گفته زندانیان، ازدحام جمعیت در این بند به شکلی است که تعداد زیادی از آن ها شب ها در راهروها و کریدورهای بند می خوابند.

خانواده‌های زندانیان سیاسی: از شر ستم‌های مستمر کودتاگران به خدا پناه می‌بریم

رادیو پارس

جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی با صدور بیانیه‌ای، تاکید کردند که «ستم‌های مستمر به زندانیان سیاسی هم‌چنان ادامه دارد و از شر حامیان کودتاگران و اختلاس‌گران مدعی پاک‌دستی و غارت‌گران بیت‌المال، تنها باید به خدای یگانه قهار پناه برد.»

به گزارش «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی»، متن این بیانیه که وب‌سایت کلمه آن را منتشر کرده، به شرح زیر است:

به نام خدا
مردم شریف ایران

دوست داشتیم در آستانه توافق در مذاکرات هسته‌ای، همراه با همه ایرانیان وطن‌دوست و صلح‌طلب خود را آماده سرور همگانی کنیم. دوست داشتیم همه تلخی‌های این سال‌های ستم را به شکرانه موفقیت دولت تدبیر و امید در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی به دست فراموشی بسپاریم. دوست داشتیم دست‌کم در این هفتمین رمضانی که از کودتای انتخاباتی ۸۸ می‌گذرد طعم شیرین رأفت و مدارا را بچشیم، زخم‌های کهنه‌مان را خود تیمار کنیم. اما دریغ که تازیانه ستم هم‌چنان آزادگان دربند و خانواده‌های درد کشیده‌شان را می‌نوازد. هم‌چنان زندانیان سیاسی چون مجیز نمی‌گویند و دست از عدالت‌طلبی و حق‌گویی برنمی‌دارند و تسلیم ظلم بی امان نمی‌شوند، از حقوق اولیه‌شان محرومند. و هم چنان همه اعضای خانواده‌های زندانیان سیاسی همراه با عزیزان مظلوم‌شان شکنجه روحی می‌شوند. وا اسفا که همه این‌ها در کشوری انجام می شود که پسوند اسلامی را یدک می‌کشد. کشوری که قرار بود مدل حکومتی به اصطلاح وام گرفته از زمام‌داری مولای متقیانش الگوی جهانیان باشد و اینک عبرت است!

هنوز نه فقط بازجوهای سپاه بلکه به نام بازجوهای وزارت اطلاعات دولت منتخب اعتدال‌گرا فرزندان این دیار را وقت و بی‌وقت فرا می‌خوانند و کینه‌توزانه بازخواست می‌کنند و تقاص هم‌دلی و هم‌زبانی با دولت تدبیر و امید را از آنان می‌کشند. هنوز در زندان‌ها درهای آهنین سلول‌های انفرادی به روی زندانیان سیاسی بی‌گناه قفل می‌شود. هنوز بازداشت‌های موقت به درازا می‌کشد. هنوز بازجویی‌ها نفس‌گیر است. هنوز محرومیت برخی زندانیان بند ۲۴۰ از هواخوری معمول موجب حیرت ماست! هنوز دادگاه‌ها با تأخیرهای بی دلیل برگزار می شود یا نمی شود و کسی هم خود را ملزم به پاسخ‌گویی نمی‌داند. هنوز به بهانه‌های واهی حکم‌های سنگین می‌دهند. هنوز بازجوها برای صدور حکم فرمان می دهند و مداخله می‌کنند و فضولی می‌کنند. هنوز معدود قاضی‌های به مزدوری شناخته شده دین به دنیا فروخته با بازجوها هم‌دستی می‌کنند، متهمین بی‌گناه‌شان را به اعتراف ملزم می‌کنند تا مستندات لازم برای صدور احکام ظالمانه‌شان داشته باشند و آن‌ها را در صورت عدم همکاری تهدید به صدور حکم‌های سنگین‌تر می‌کنند. هنوز پدر و مادرها تهدید می‌شوند. همسرها و فرزندان تهدید می شوند. هنوز دروغ می‌گویند، تهمت می‌زنند، توهین می‌کنند. هنوز زنان جوان را توصیه به طلاق و جدایی از همسران ستم دیده‌شان می‌کنند. هنوز کینه‌توزی تنها دلیل صدور احکام سنگین است.

هنوز باید زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان حقوق مسلم و اولیه‌شان را تمنا کنند. هنوز مردان خُرد بی‌خرد تکیه زده بر کرسی قضاوت، بزرگان را به زعم خود مجازات می‌کنند و به واقع هیزم آتش سوزنده جهنم را برای خویش مهیا می سازند.

هنوز عزیزانی را که حکم‌شان به پایان رسیده به بهانه‌های واهی در محبس نگاه می‌دارند. هنوز در دستگاه قضای کشور اسلامی‌مان انسانیت و شرف و مسلمانی واژه‌های گم‌شده‌اند وقتی که اشک چشم مادران و پدران پیر و بیمار و همسران منتظر و فرزندان بی‌قرار اندک تأثری در دل بیمار آنان که باید حکمی به عدالت امضا کنند، نمی‌گذارد. هنوز دادستان در برج عاجش نشسته و بندگان عزیز و کریم خدا را از بالا می‌نگرد و کوچک می‌بیند و خود را بزرگ می‌پندارد و مقامش را جاودان و عمرش را باقی و جانش را مانا می انگارد.

هنوز سیاست النصر بالرعب را برای ساکت کردن منتقدان و ایجاد خفقان کارآ می‌دانند هنوز می‌گیرند و می‌برند و می‌بندند. هنوز برای خانواده‌هایی که وضعیت عزیزان‌شان را روشنگری می‌کنند به جرم تبلیغ علیه نظام حکم تعزیری می دهند تا از بقیه چشم زهر بگیرند. هنوز خود سیاه‌کاری می‌کنند و دیگران را به سیاه‌نمایی متهم می‌کنند. هنوز هم …

این همه ستم در کشوری برقرار است که مسئولانش برای ظلمی که به مردمان کشورهای همسایه می شود اشک تمساح می‌ریزند. مانند پدری که ستم به اهل خانه‌اش را روا می‌دارد و مدافع حقوق از دست رفته اهل و عیال همسایه است!

و ما خانواده‌های زندانیان سیاسی از شر همه این ستم‌های مستمر از جانب حامیان کودتاگران مدعی پاک‌دستی و اختلاس‌گران و غارت‌گران بیت‌المال و ایادی‌شان تنها به خدای یگانه قهار پناه می بریم و خودمان و عزیزان‌مان را به او می‌سپاریم که وعده فنای ستم و ستمگران را داده است. به هم او که یاری خواستن مظلوم در برابر ستمگران را و بلند کردن صدای فریادش را می‌پسندد و توصیه می‌کند. هم او که پناه‌گاه مظومان است.

هم‌وطنان عزیز

ما خانواده‌های زندانیان سیاسی با نگاشتن این سطور خواستیم به شما عزیزان یادآور شویم که در سالی که به نام هم‌دلی و هم‌زبانی با دولت نام‌گذاری شده است، اقتدارگرایان تمام توش و توان‌شان را به کار گرفته‌اند که دولت را در عرصه سیاست داخلی ناکارآمد جلوه دهند. افسوس که اگر فساد به قوه مقننه راه نیافته بود و نمایندگان مجلس به گرفتن مال حرام عادت نکرده بودند می‌توانستیم انتظار داشته باشیم که وظیفه نظارتی‌شان را خوب انجام دهند و پاسخ این‌همه بی‌عدالتی را از قوه قضائیه بطلبند اما افسوس که نمایندگان واقعی مردم به خانه ملت راه نیافته‌اند و اینک باید مخاطب نوشتارها و گفتارهای ما مظلومان خود شما مردم آگاه و دردآشنا باشید. و کاش رئیس‌جمهور محترم برای دفاع از حقوق ملت با تذکر قانونی اساسی به این وظیفه خطیر خویش نیز توجه بیشتری نشان می داد.

khanevadehaie-zendanian-siasi-kampain.info

گزارش ماهانه – نگاهی اجمالی به وضعیت حقوق بشر ایران در خرداد ۹۴

رادیو پارس

خبرگزاری هرانا- آنچه که در پی می آید گزارش اجمالی و ماهانه وضعیت حقوق بشر در ایران در دوره زمانی خرداد ماه ۹۴ است که به همت نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران تهیه شده، این گزارش با توجه به حجم محدود آن و نیز به دلیل عدم اجازه فعالیت گروههای مستقل مدافع حقوق بشر در ایران نمیتواند بازتاب دهنده کامل وضعیت حقوق بشر در ایران باشد، لازم به اشاره است بخش آمار این تشکل بصورت سالانه گزارشات مفصل تر خود را به اشکال آماری و تحلیلی از وضعیت حقوق بشر در ایران منتشر می سازد.

گزارش تفصیلی، آماری نقض حقوق بشر در خرداد ماه ۱۳۹۴

در خرداد ماه سال ۱۳۹۴ نقض سامانمند حقوق بشر در ایران همچنان مانند گذشته ادامه داشت و اولین هفته این ماه با اعدام ۳۰ نفر در شهرهای کرج (زندان قزلحصار)،اردبیل ،کرج (زندان رجایی شهر) ،مشهد، کرمان وگچسارانآغاز گردید تا  تا نشانه ای شود از آغاز نامیمون این ماه برای جامعه حقوق بشری ایران. متاسفانه در خرداد ماه ۹۴ تعداد بیشماری از زندانیان اعدام شدند از برجسته ترین گزارشات اعدام در این ماه باید به اعدام یک متهم “تجاوز به عنف ”در ملاء عام در جیرفت ،اعدام های دسته جمعی و مکرر در زندان قزلحصار و چند مرحله در زندان رجایی شهرکرج منجمله اعدام دست جمعی ۲۵ زندانی دیگر اشاره کرد که عمده این اعدام ها مخفیانه و بدون پوشش رسانه های دولتی انجام شد.

یکی از مورد توجه‌ترین و بحث‌برانگیزترین گزارشات در زمینه اعدام، اعدام بی خبر و بدون ملاقات منصور اروند زندانی سیاسی در زندان میاندواب بود.

این ماه البته شاهد بخشش و نجات تعدادی از محکومین به قصاص نیز بودیم از جمله بخشش پای چوبه دار متهم به “قصاص نفس” در زندان نوشهر و بخشش یک اعدامی پای چوبه دار پس از گذشت ۲۱ سال در قزوین.

خردادماه همچنین با تداوم تعرض به حقوق اولیه اقلیت‌های ملی و دینی در ایران همراه بود که جلوگیری از اصلاح نظام درسی مدارس دینی اهل سنت خراسان رضوی از این جمله بود.در پی این گزارش شورای برنامه ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت وابسته به دولت، که مجری طرح کنترل مدارس دینی اهل سنت به شمار می رود، با مداخله در برنامه اصلاح نصاب درسی باعث اخلال در فعالیت های مدارس دینی خراسان رضوی شده است.

در رابطه با نقص حقوق شهروندان بهایی نیز همانند گذشته شاهد تبعیض و آزار واذیت متعدد بودیم، گزارشات،پلمپ محل کار یازده شهروند بهایی در ساری ، آغاز حبس یک شهروند بهایی درهمدان و بازداشت و انتقال ساسان حقیری به زندان اصفهان از جمله آنان بود.

یکی از بارزترین گزارشات تضییع حقوق بهاییان، گزارشی در رابطه با جلسه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به دستور رهبر جمهوری اسلامی بود که مامور شدند تا برای همیشه یک “سیاست‌گذاری جامع و مدون در برخورد با بهائیان کشور”، تعیین و آن را جهت ابلاغ دستور به رهبر جمهوری اسلامی ارسال کنند. بر حسب این سند محرمانه راه پیشرفت و ترقی بهائیان باید مسدود شود .

در ادامه فشار‌ها و آزار دگراندیشان در ایران یوسف حسن زاده، شهروند ۵۸ ساله ساکن تهران، باید خرداد ماه، جهت تحمل ده سال حبس، خود را به زندان اوین معرفی میکرد. وی به اتهام مشارکت در فعالیت‌های اینترنتی-تلفنی ضد حکومتی از طریق ارتباط با مروجین کلیسای مسیحیان بلژیک، به ده سال حبس محکوم شده است.

در زمینه حقوق دراویش گنابادی نیز متاسفانه خبری مبنی بر صدور حکم هفتاد و چهار ضربه شلاق برای عباس صالحیان از دراویش گنابادی و محاکمه کاظم دهقان از دراویش گنابادی کوار منتشر شد.

در دومین سالگرد خودسوزی اعتراضی ۳ تن از پیروان یارسان ، جمعی از پیروان این آیین طی مراسمی در شهرستان صحنه، یاد یاران جانباخته و تن سوخته خود را گرامی داشتند و خواستار پایان دادن به ظلم و تبعیض علیه پیروان این آیین و به رسمیت شناخته شدن از سوی قانون اساسی شدند.

درزمینهٔ حقوق کودکان در خردادماه گزارشاتی منتشر گردید که از این جمله گزارش سن اعتیاد در ایران به ۱۱ سالگی رسید ، تجاوز گروهی به دختر ۱۱ ساله در تهران و شناسایی ۶ هزار کودک کار و خیابان در ایران بیش از سایر گزارشات خبرساز شدند.

حبیب‌الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی گفت «کودک آزاری، همسر آزاری و خشونت خانگی» موضوع بیشترین تماس‌ها با اورژانس اجتماعی در ایران است.

درزمینهٔ حقوق اولبه زنان در ایران در کنار هجمه‌های بسیاری چون موارد مربوط به حجاب و ظاهر گزارشاتی ازافزایش تعداد زنان کارتن‌خواب در تهران ، تجمع اعتراضی انصار حزب الله نسبت به حضور بانوان در ورزشگاه‌ها مخابره و مستند شد.

همچنین نماینده ولی فقیه و امام جمعه شهرستان ورامین، با انتقاد از برخی تصمیمات برای ورود بانوان به ورزشگاه ها، مدعی شد که ورود زنان به ورزشگاه آرمان امام وشهدا نیست همچنین وی  مدعی شد که بارها مراجع عظام تقلید نسبت به حضور بانوان در ورزشگاه ها و اختلاط های ناصواب ناشی از آن ابراز نگرانی کرده و در دیدارهای متعدد با مسئولان ارگان ها و نهادهای مختلف خواستار جلوگیری از این امر شدند.

رویدادها و اخبار کارگری در آذر ماه، بسان ماه‌های گذشته پرشمار بود از جمله اخراج چند کارگر فعال در اعتصاب کارگران لوله و نورد صفا ، تمدید قرار بازداشت فعال کارگری محمود صالحی و ۳ ماه تعویق حقوق ۱۹۰ کارگر فولاد البرز.

مضاف بر موارد فوق، قراردادهای جدید برای مقابله با اعتصابات کارگری در مناطق آزاد نیز مورد توجه فعالان حقوق بشر قرار گرفت بر اساس این گزارش کارگران پیمانی شاغل در فازهای ۱۵ و ۱۶ منطقه ویژه عسلویه می گویند که در متن جدید قرار دادهای کار آنها آمده است که در صورت اعتصاب، پیمانکار می‌تواند بدون پرداخت مزد با آنها تسویه حساب کند.

در این ماه متأسفانه گزارشاتی از حوادث کار از جمله سقوط مرگبار کارگر مهاجر ۱۵ ساله، مرگ کارگر پالایشگاه ستاره خلیج فارس بر اثر سقوط لوله و مرگ دو کارگر در پروژه سد مشمپا زنجان منتشر شد که البته این گزارشات صرفا گزارشات برجسته این حوزه بود.

در حوزه اصناف و حقوق صنفی هم این ماه خالی از حوادث نبود چنانکه در پی تجمعات و اعتراضات معلمان در ماه گذشته ،وزیر آموزش و پرورش در سخنانی خواسته های معلمان را به حق دانست.

علی اصغر فانی ،وزیر آموزش و پرورش با اشاره به فاصله دریافتی معلمان نسبت به دیگر کارکنان دولت، می گوید که خواسته های معلمان را به حق می دانم و مدعی شد که تلاش می کنیم با همدلی و همزبانی دولت و ملت، آموزش و پرورش را به جایگاه شایسته خود برسانیم.

درزمینهٔ حقوق فرهنگی نیز مانند گذشته اخباری مبنی بر نقض حقوقی در این راستا منتشر گردید منجمله عدم صدور پروانه نمایش و اعتصاب کارگردان فیلم “منشی مخصوص من” ، احضار کیوان باژن به اداره اطلاعات و فشارها بر کانون نویسندگان و بازداشت چهار کنشگر شبکه های اجتماعی و دو فعال موسیقی زیرزمینی در شهرهای مختلف ایران.

با وجود سخنان وزیر آقای عبدالرضا رحمانی‌ فضلی در مورد نبود قانون منع اجرای کنسرت شاهد لغو تعداد زیادی از کنسرت های هنرمندان کشور بودیم از جمله عدم صدور مجوز کنسرت کیهان کلهر و محرومیت از اجرا و لغو کنسرت پرواز همای.

درزمینهٔ ی بهداشت و محیط‌زیست نیز در خردادماه ۹۴ گزارشاتی منتشر شد که غالب آن‌ها به موضوع بحران کم آبی ناشی از سوءمدیریت و محیط‌زیست اختصاص داشت. ابراز نگرانی یک مقام وزارت بهداشت از تغییر الگوی ابتلابه بیماری ایدز و شائبه عمدی بودن آتش‌سوزی در جنگل‌های ایلام از آن جمله بود.

همچنین تخریب گورهای اشکانی فیروزکوه بواسطه خاک برداری قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا مورد توجه قرار گرفت، بر اساس این گزارش محوطه‌ی باستانی “سیاده” در فیروزکوه با وجود داشتن آثاری متعلق به دوره‌ی اشکانی توسط “گروه تخصصی سماوات قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا” در بهمن ماه سال گذشته تخریب شد.

توجه خاص به موارد نقض حقوق بشر

در این بخش سعی شده به گزارش‌هایی از نقض حقوق بشر در خرداد ماه که با حساسیت و توجه بیش‌تری از سوی افکار عمومی مواجه شدند، اشاره شود. بدیهی ست که این توجه بیش‌تر، الزاماً به معنی شاخص بودن این دسته از گزارش‌های به لحاظ حجم نقض حقوق بشر نیست.

در اولین گزارش باید به سانسور و تهدید خبرنگار همشهری از سوی تیم رسانه ای روحانی ، برخورد نیروی انتظامی با روزه‌ خواری و ممنوعیت ورود کلیه بانوان به سالن مسابقه والیبال اشاره کرد که با واکنش و حساسیت زیادی در افکار عمومی روبرو شد.

همچنین باید به بازداشت و زندانی شدن رئوف شهبازى و تهدید احمد زیدآبادی طی یک نامه سرگشاده و بازداشت و انتقال محمد مقیمی، وکیل آتنا فرقدانی به زندان رجایی شهر و محکومیت مدیرمسئول و سردبیر “مردم‌ امروز” اشاره کرد.

 گزارش‌های حقوق بشری، در سایه‌ی کم توجهی

در مقابل بخش قبل، بسیاری از گزارش‌های حقوق بشری اساساً باکم توجهی و بعضاً بی‌توجهی رسانه‌ها و افراد فعال در شبکه‌های اجتماعی که به هر ترتیب تشکیل‌دهنده‌ی قسمتی از افکار عمومی هستند؛ روبه‌رو شدند. گفتنی است این نوع کم توجهی‌های بعضاً غیر تعمدی یا بعضاً تبعیضات هدفمند، زمینه بیشتری از تداوم و گسترش نقض حقوق بشر را فراهم می‌آورد.

بازداشت جعفر عظیم زاده فعال کارگری ، تهدید و حمله به کارگر زندانی؛ بهنام ابراهیم زاده و انتقال وی به سلول انفرادی و رد صلاحیت گسترده معترضان در انتخابات نظام پرستاری تعدادی از گزارشاتی بود که در سایه کم توجهی قرار گرفتند.

علیرغم بخش قبل بازداشت تیمور خالدیان و انتقال به رجایی شهر درپی اعتراض به سانسور صدا و سیما، بازداشت سولماز ایکدر روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی، محکومیت دو فعال مدنی در تبریز به ۱۳ سال زندان و بازداشت علی اکبرباغانی نایب رییس هیات مدیره کانون صنفی معلمان ایران از دیگر مواردی بودند که کمتر موردتوجه قرار گرفتند.

لازم به افزودن است که سهیلا جلودار در خصوص وضعیت کارگران و تفاوت حقوقی بین کارگران زن و مرد در کارخانجات، اظهار داشت: “به لحاظ قانونی وضعیت حقوقی کارگران زن و مرد باید با هم برابر باشد اما شاهد آن هستیم که در مرحله اجرا در بسیاری از موارد تا یک سوم حداقل قانون کار هم به بانوان پرداخت نمی‌شود”.

در آستانه روز جهانی منع کار کودک، جمعی از فعالان حقوق کودک از دولت خواستند تا در تقویم رسمی کشور روز جهانی لغو کار کودک را به ثبت برساند که این فعالیت ارزشمند نیز نتوانست حمایت رسانه ای گسترده ای با خود به همراه بیاورد.gozaresh mahane

 

دادگاه نرگس محمدی برگزار نشد

      رادیو پارس  – برخلاف قرار قبلی دادگاه نرگس محمدی وکیل زندانی، امروز برگزار نشد.

رادیو پارس   ، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در حالی که پانزدهم تیرماه به عنوان موعد دادگاه خانم محمدی مشخص شده بود، صبح امروز و پس از مراجعه خانواده و وکیل، اعلام شده که وی از زندان اوین به دادگاه اعزام نشده است و بنابراین برگزاری دادگاه منتفی است، درباره دلایل تعویق زمان محاکمه و تاریخ بعدی دادرسی هنوز چیزی اعلام نشده است.

به گفته تقی رحمانی همسر نرگس محمدی، قرار است وی به دلیل فعالیت های حقوق بشری به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تشویش افکار عمومی مجددا محاکمه شود.

نرگس محمدی فعال حقوق بشر، روزنامه نگار، زندانی سیاسی و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رییس هیئت اجرایی شورای صلح ایران، آخرین بار در پانزدهم اردیبهشت ماه سال جاری پس از بار‌ها تهدید و احضار، با مراجعه نیروهای امنیتی به منزل شخصی اش بازداشت و برای سپری کردن محکومیت شش ساله راهی زندان اوین شد.

این فعال حقوق بشر , پیش از این نیز بار‌ها احضار و بازداشت شده بود. وی از ٢٠ خرداد تا ١١ تیرماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برده بود که در مدت بازداشت بر اثر شوک عصبی، به شدت بیمار شد. در شهریور ماه‌‌ همان سال از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران برای «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران»، به ۱۱ سال زندان محکوم شد که این حکم در اسفندماه ١٣٩٠ به شش سال کاهش یافت. بار دیگر در تاریخ ٢ اردیبهشت ١٣٩١، در زنجان بازداشت و به زندان اوین و سپس در تاریخ ٢٧ اردیبهشت ماه، به زندان شهر زنجان انتقال داده شد. نرگس محمدی که به شدت بیمار بود در تاریخ ١٩ تیرماه به بیمارستان ولی عصر شهر زنجان منتقل شد.

نرگس محمدی، از تاریخ ١٠ مرداد ١٣٩١ با سپردن ۶٠٠ میلیون وثیقه از مرخصی درمانی بهره‌مند و به شکل موقت آزاد شد، اما همچنان با حضار‌ها و تهدید‌ها قربانی آزار‌های مقامات قضایی و امنیتی بود. در تاریخ ١١ خرداد ١٣٩٣ از سوی دادسرای مستقر در زندان اوین احضار و مورد بازجویی قرار گرفت. بازجویان دادسرا به وی اعلام کردند که ممنوع خروج است. وی در روز ١٣ اردی‌بهشت ١٣٩۴ به شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران احضار شده بود تا برای اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» برای فعالیت‌های پس از آزادی و شرکت در کارزارهایی چون «لغو مجازات اعدام» و مبارزه علیه مصونیت از مجازات محاکمه شود. وی یکی از حامیان دادخواهی مادر وبلاگ‌نویس زندانی ستار بهشتی است، که در روز ١٣ آبان ١٣٩١ در بازداشتگاه پلیس فتا (پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات) به قتل رسید.

بازداشت نرگس محمدی، واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشت. برخی از همراهانش از جمله گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی، محمد نوری‌زاد روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق، محمد ملکی چهرهٔ برجسته دانشگاهی ایران، ساعاتی پس از بازداشت در برابر زندان اوین تحصن کردند.

شیرین عبادی برنده جایزه نوبل، با انتشار نامه‌ای سرگشاده از گزارش‌گران ویِژه سازمان از جمله احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران خواسته است هر چه در توان دارند برای آزادی نرگس محمدی بکار گیرند.

narges mohammadi

بازداشت حمید جلیلوند و بیش از ۱۰ روز بی خبری

        رادیو پارس  – حمید جلیلوند از اوایل تیرماه در پی احضار توسط نیروهای امنیتی، بازداشت شده است.

رادیو پارس   ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یکی از اعضای خانواده آقای جلیلوند با اعلام این خبر گفت: “حمید جلیلوند بعد از بازگشت از یک سفر خارج از کشور برای بار دوم احضار شد و این بار به خانه بازنگشت. اکنون ده روز است که خانواده او از وی خبری ندارند.”

به گفته این منبع حمید جلیلوند، فعال کارگری و از اقلیت های مذهبی پیشتر نیز در سال ۸۸ با اتهامات نامشخص بازداشت شده و حدود سه ماه در زندان اوین محبوس بوده است.

خانواده آقای جلیلوند می گوید که وی سه ماه پیش نیز به دلیل “پخش جزوه های مرتبط با مسیحیت” احضار شده و  مورد تهدید قرار گرفته بود.

hamid jalilvand

جابجایی های پیاپی کارگر زندانی؛ بهنام ابراهیم زاده مجددا به دارالقرآن منتقل شد

       رادیو پارس   – بهنام ابراهیم زاده کارگر زندانی، امروز مجددا به بند دو زندان رجایی شهر (دارالقرآن) منتقل شد.

رادیو پارس      ، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، بهنام ابراهیم زاده حدود یک ماه پیش، روز شنبه ۱۶ خرداد ماه در حالی که به دلیل اعتصاب غذا و ضرب و شتم، به شدت بیمار بود، از سلول های انفرادی مستقیما به بند یک زندان رجایی شهر انتقال یافت.

قبل از آن نجم الدین حسینی رئیس بند دارالقران پس از یک مجادله لفظی، با حمله فیزیکی به بهنام ابراهیم زاده، این کارگر زندانی را به سلول های انفرادی زندان رجایی شهر منتقل کرده بود

به گفته یکی از نزدیکان بهنام ابراهیم زاده، این اتفاق به دلیل اعتراض و نارحتی رئیس بند دارالقرآن زندان رجایی شهر از رسانه ای شدن اخبار مرتبط با این بند بوده است که آقای ابراهیم زاده را عامل آن می دانسته است.

لازم به یادآوری است که نجم الدین حسینی هم اینک به اتهام انتقال مواد مخدر به درون زندان تحت تعقیب است.

بند ٢ زندان رجایى شهر معروف به دارالقرآن، یک بند ویژه و مذهبى است که در آن نماز جماعت و خواندن قرآن اجبارى است و زندانیان جرائم مختلف و بعضا خطرناک، در ازاى خواندن و حفظ قرآن و به جا آوردن تشریفات مذهبى، امتیازاتى از قبیل بخشودگى، مرخصى و ملاقات دریافت مى کنند.

یکى از نزدیکان این زندانى پیشتر درباره وضعیت آقای ابراهیم زاده گفته بود: “بهنام آرتروز شدید دارد و با اینکه درد را تحمل مى کند ولى بارها به بهدارى زندان مراجعه کرده و هیچ فایده اى نداشته است، چون اصلا امکانات و توان لازم براى درمان وى را ندارند، از آن طرف هم هرچه براى انتقال به یک بیمارستان خارج از زندان درخواست کرده، تا حالا مخالفت شده.”

گفتنی است، پسر نوجوان این زندانی سیاسی به سرطان خون مبتلاست و خانواده به دلیل دوری راه امکان ملاقات هفتگی مرتب را ندارند و به همین دلیل آقای ابراهیم زاده از خانواده اش خواسته است که برای ملاقات وی مراجعه نکنند.

بهنام ابراهیم‌زاده فعال کارگری و حقوق کودک در تاریخ ۲۲ خرداد ۸۹ توسط ماموران امنیتی دستگیر شد و در دادگاه انقلاب ابتدا به ۲۰ سال زندان محکوم و حکم وی در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال حبس تعزیری تقلیل یافت. وی که در حال سپری کردن پنجمین سال محکومیت خود است، پس از حادثه حمله به بند ۳۵۰ اوین موسوم به “جمعه سیاه” دوباره محاکمه و به ۹/۵ سال حبس اضافه محکوم شد.Behnam-V-tecken

 

زیبا پورحبیب به زندان قرچک منتقل شد

    رادیو پارس  ـ یکی از مربیان عرفان حلقه که در تاریخ دهم تیرماه برای اجرای حکم سه سال حبس، خود را به زندان اوین معرفی کرده بود، به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

رادیو پارس   به نقل از سحام، زیبا پورحبیب یکی از مربیان عرفان حلقه که ۱۰ تیرماه ۱۳۹۴ خود را جهت گذراندن حکم سه سال حبس، به زندان اوین معرفی کرده بود، به زندان زنان قرچک ورامین منتقل شد.

لازم به ذکر است زندان شهرری “قرچک ورامین” یکی از زندان‌های ایران است که مخصوص نگهداری زندانیان زن با جرایم عمومی است، این زندان، فضایی است که فاقد استانداردهای لازم جهت نگهداری زندانیان می‌باشد و در آن هزار زن زندانی با جرایم عادی مثل قتل، دزدی و قاچاق مواد مخدر نگهداری می‌شوند. زندانیان زن زندان قرچک ورامین، در شرایط بسیار بد در سوله‌هایی که گنجایش نگهداری تعداد افراد محدودتری را دارند، ایام حبس خود را می‌گذرانن. این در حالی‌است که بیشتر بانوان زندانی با جرایم عقیدتی و سیاسی در تهران، محکومیت خود را در بند زنان سیاسی زندان اوین سپری می‌کنند.

انتقال این مربی ۵۶ ساله که از ۴۷ سالگی در کلاس‌های عرفانی شرکت داشته، به زندان قرچک ورامین، نگرانی بسیاری از فعالان حقوق بشر را برانگیخته است. پیش از این نیز برخی زندانیان سیاسی از جمله «آتنا فرقدانی» و «حکیمه شکری» به این زندان منتقل شده بودند که با اعتراض فراوان خانواده‌ها و مجامع بین‌المللی به زندان اوین بازگردانده شدند.

به گفته شاهدان عینی، آب مصرفی این‌ زندان آن‌قدر شور است که اغلب زندانیان دچار بیماری‌های پوستی و چشمی شده‌اند. هم‌چنین امکانات درمانی و دارویی بسیار محدود است یا اصلا وجود ندارد.

در همین حال “اردشیر شهنواز، علیرضا تهرانی و محمدرضا افشار” جهت گذراندن دوران محکومیت خود، طی هفته گذشته به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شدند.

محمدرضا افشار در روز دستگیری، طی یک تماس تلفنی از سوی بازجوی پرونده جهت پاره‌ای توضیحات به دادسرای شهید مقدس “اوین” احضار شد و بازجوی پرونده اعلام کرده بود که این احضار، ارتباطی با اجرای محکومیت دو ساله وی ندارد.

این افراد از مربیان عرفان حلقه هستند که طی سال‌های اخیر با اتهاماتی نظیر «توهین به مقدسات»، «مداخله در امور پزشکی» و «تحصیل مال نامشروع» محاکمه شده‌اند.

روند احضار و دستگیری عرفان حلقه‌ای‌ها و نیز موضع‌گیری مبهم مسئولان قوه قضائیه در رابطه با سرانجام پرونده “محمدعلی طاهری”، بنیان‌گذار عرفان حلقه، نگرانی‌ فعالان حقوق بشر را در پی داشته است.ziba pour habib

 

برنامه روز دوشنبه 6 ژوئيه 2015 برابر با 15 تيرماه 1394

سخنرانی مهديس اميری در 29 مين نشست ادواری کميسيون حقوق بشر سازمان ملل

سخنان همنشين بهار در مورد شهر باستانی پالميرا و حمله داعشيان به اين شهر باستانی

برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد

محاکمه مجدد در زندان؛ نرگس محمدی عازم دادگاه می شود

       رادیو پارس – نرگس محمدی وکیل زندانی، فردا برای محاکمه مجدد به دادگاه اعزام می شود

       رادیو پارس  ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تقی رحمانی همسر نرگس محمدی با اعلام این خبر نوشته که قرار است وی به دلیل فعالیت های حقوق بشری به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و تشویش افکار عمومی مجددا محاکمه شود.

آقای رحمانی در ادامه با دارای اشکال خواندن تعریف حاکمان از امنیت ملی نوشته است: “آیا نقد و بررسی منشور شهروندی روحانی،مخالفت با اسید پاشی به زنان ،کمپین مبازره با سلول انفرادی، همدردی با خانواده های زندانی به خصوص دختر خردسال زندانی اعدام شده حامد احمدی، تلاش برای لغو احکام اعدام و برگزاری همایش برای هوا پاک اقدام علیه امنیت است؟”

نرگس محمدی فعال حقوق بشر، روزنامه نگار، زندانی سیاسی و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رییس هیئت اجرایی شورای صلح ایران، آخرین بار در پانزدهم اردیبهشت ماه سال جاری پس از بار‌ها تهدید و احضار، با مراجعه نیروهای امنیتی به منزل شخصی اش بازداشت و برای سپری کردن محکومیت شش ساله راهی زندان اوین شد.

این فعال حقوق بشر , پیش از این نیز بار‌ها احضار و بازداشت شده بود. وی از ٢٠ خرداد تا ١١ تیرماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برده بود که در مدت بازداشت بر اثر شوک عصبی، به شدت بیمار شد. در شهریور ماه‌‌ همان سال از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران برای «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران»، به ۱۱ سال زندان محکوم شد که این حکم در اسفندماه ١٣٩٠ به شش سال کاهش یافت. بار دیگر در تاریخ ٢ اردیبهشت ١٣٩١، در زنجان بازداشت و به زندان اوین و سپس در تاریخ ٢٧ اردیبهشت ماه، به زندان شهر زنجان انتقال داده شد. نرگس محمدی که به شدت بیمار بود در تاریخ ١٩ تیرماه به بیمارستان ولی عصر شهر زنجان منتقل شد.

نرگس محمدی، از تاریخ ١٠ مرداد ١٣٩١ با سپردن ۶٠٠ میلیون وثیقه از مرخصی درمانی بهره‌مند و به شکل موقت آزاد شد، اما همچنان با حضار‌ها و تهدید‌ها قربانی آزار‌های مقامات قضایی و امنیتی بود. در تاریخ ١١ خرداد ١٣٩٣ از سوی دادسرای مستقر در زندان اوین احضار و مورد بازجویی قرار گرفت. بازجویان دادسرا به وی اعلام کردند که ممنوع خروج است. وی در روز ١٣ اردی‌بهشت ١٣٩۴ به شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران احضار شده بود تا برای اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» برای فعالیت‌های پس از آزادی و شرکت در کارزارهایی چون «لغو مجازات اعدام» و مبارزه علیه مصونیت از مجازات محاکمه شود. وی یکی از حامیان دادخواهی مادر وبلاگ‌نویس زندانی ستار بهشتی است، که در روز ١٣ آبان ١٣٩١ در بازداشتگاه پلیس فتا (پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات) به قتل رسید.

بازداشت نرگس محمدی، واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشت. برخی از همراهانش از جمله گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی، محمد نوری‌زاد روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق، محمد ملکی چهرهٔ برجسته دانشگاهی ایران، ساعاتی پس از بازداشت در برابر زندان اوین تحصن کردند.

شیرین عبادی برنده جایزه نوبل، با انتشار نامه‌ای سرگشاده از گزارش‌گران ویِژه سازمان از جمله احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران خواسته است هر چه در توان دارند برای آزادی نرگس محمدی بکار گیرند.

narges mohammadi

بى ملاقات به دلیل امتناع از پوشیدن لباس زندان؛ گزارشى از وضعیت امید على شناس

        – امید على شناس فعال مدنى زندانى، به دلیل مقاومت در برابر پوشیدن لباس زندان، حدود سه ماه است که نتوانسته با خانواده خود ملاقات کند. ارگان خبرى مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، چهارشنبه هفته گذشته دهم تیرماه نیز با وجود مراجعه خانواده، مأمورین زندان مانع انجام ملاقات وى با خانواده اش شدند و اصرار وى به عدم بازگشت به بند بدون انجام ملاقات، منجر به دخالت گارد ضد شورش زندان شد.سیمین عیوضى، مادر امید على شناس در این باره به گزارشگر هرانا گفت:” برای سومین بار درخواست ملاقات حضوری کردم ولی از آن طرف به دلیل نپوشیدن لباس زندان (معروف به سیم خاردار) به امید اجازه ندادند بیاید، امید هم اصرار کرده بود بدون ملاقات از سالن بیرون نمی رود که گارد ضد شورش زندان در محل حاضر شد و پسرم مجبور شد بدون ملاقات به بند برگردد.”این در حالی است که درباره پوشیدن لباس فرم اجبار قانونی وجود ندارد و این موضوع حتی در خود زندان اوین هم کاملا سلیقه ای اعمال می شود، خانم عیوضی افزود که علیرغم اینکه حدود سه ماه است فرزندش را ندیده ولی قصد ندارد وی را وادار به کاری علیرغم میل شخصی اش کند: “من به هرجایی مراجعه کرده ام قانونی مبنی بر الزام به پوشیدن لباس زندان ارائه نکرده اند، از آن طرف کاش این وسواسی را که در قانونی که ریشه اش هم مشخص نیست، نشان می دهند، درباره قوانین مکتوب و نوشته خودشان نشان می دادند و الان اقلا وثیقه را می پذیرفتند و پسرم آزاد می شد یا برخلاف اصل تفکیک جرائم به بند مجرمان خطرناک منتقلش نمی کردند.”مادر امید علی شناس شرایط بند هشت زندان اوین را نیز بسیار نامناسب توصیف کرد و گفت که علیرغم مراجعات مکرر وی و بقیه خانواده ها و اعتراض های خود زندانیان، پیگیری شرایط اسفبار این بند همچنان در حد قول و قرار مانده است.

به گزارش هرانا، بند هشت در حال حاضر یکی از بدترین بندهای زندان اوین است که در آن تعداد زیادی از زندانیان سیاسی علیرغم اصل تفکیک جرائم همراه با زندانیان غیرسیاسی و بعضا خطرناک نگهداری می شوند و به گفته زندانیان، ازدحام جمعیت در این بند به شکلی است که تعداد زیادی از زندانیان شب ها در راهروها و کریدورهای بند می خوابند.

امید على شناس، ١٣ شهریور سال گذشته بازداشت و به بند دو-الف سپاه پاسداران منتقل شد و علی‌‌رغم صدور قرار وثیقه ١٠٠میلیون تومانی، دادگاه بدوی و قبلا دادسرا به دلایل نامعلومی از پذیرش وثیقه خودداری کردند و به گفته مادرش، هنوز هم یکی از مطالبات آنان این است که تا قطعی شدن حکم، با آزادی وی به قید وثیقه صادره موافقت کنند.

آقای علی شناس به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و توهین به رهبری به ۱۰ سال زندان محکوم شد، دادگاه وی به همراه سه فعال مدنی دیگر، در کمتر از از پانزده دقیقه، توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد و مجموعا به ۳۸ سال زندان محکوم شدند.

مطابق دادنامه، فعالیت های

omid ali shenas 2