محمدرضا پورشجری، ۵۴ ساله و نویسنده بلاگی با عنوان«گزارش به خاک ایران» روز ۲۱ شهریور ماه ۱۳۸۹ در منزلش در کرج بازداشت و به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. او در این بلاگ با نام مستعار «سیامک مهر» مطالب انتقادی از اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران مینوشت.
آقای پورشجری بدون داشتن وکیل در شعبه ۱۰۹ دادگاه انقلاب کرج به ریاست قاضی غلام سرابی در تاریخ ۳۰ آذر ماه ۱۳۹۰ به چهار سال حبس محکوم شد. اتهامات او اتهام توهین به رهبر، تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی بود. او روز اول شهریور ماه ۱۳۹۳ پس از پایان دوران حکمش از زندان آزاد شد، اما ۳۸ روز بعد مجددا در تاریخ هفتم مهرماه بازداشت شد.
این بار در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۳ در شعبه اول دادگاه انقلاب کرج به ریاست قاضی آصف حسینی مجددا به اتهام تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی به یکسال زندان و دو سال تبعید به شهرستان طبس محکوم شد. طبق حکم او روز اول مهرماه با پایان یافتن دوران حبسش باید از زندان آزاد می شد.
دختر این زندانی عقیدتی در توضیح بیشتربه کمپین گفت: «خانواده ام برای چندمین بار روز شنبه ۱۱ مهرماه به دادستانی کرج و دفتر قاضی آصف حسینی، قاضی پدرم رفته اند اما هیچکدام حاضر به ملاقات با آنها نشدند. فقط قاضی دایره اجرای احکام دادگستری به عمه ام گفت قاضی آصف حسینی میخواهد محل تبعید پدرم را تغییر دهد و حالا باید پدرم صبر کند تا محل تبعید مشخص شود. عمه ام اعتراض کرده که اول محل تبعید پدرم شهراردکان یزد بوده بعد قاضی مجددا آن را به شهر طبس تغییر داده اگر می خواسته دوباره تغییر دهد یکسال فرصت داشته و این مساله ربطی به آزادیش ندارد. قاضی هم در جواب گفته که دیگر پاسخی نمی تواند بدهد و شاید پدرم دوباره به دادگاه احضار شود.»
میترا پور شجری با اشاره به اینکه تاکنون پدرش وکیلی نداشته است به کمپین گفت: « تاکنون پدرم اجازه داشتن وکیل نداشت. این روزها خانواده ام مجداد در تلاش هستند تا وکیلی که این بار با سیستم قضایی مشکلی نداشته باشد را انتخاب و برای وکالت پدرم معرفی کنند.»
میترا پور شجری با اظهار نگرانی از وضعیت جسمی و روحی پدرش به کمپین گفت: «وضعیت روحی پدرم بسیار بهم ریخته است. روحیه اش را از دست داده و می گوید که دارند او را با این بلاتکلیفی شکنجه می کنند. پدرم فکر می کند تغییر محل تبعید بهانه است و احتمالا او را می خواهند با اتهامات جدید در زندان نگه دارند. او حتی پیش مددکاری زندان هم رفته اما در آنجا به او گفته اند که احتمالا باید ماهها برای روشن شدن تکلیفش صبر کند.»
دختر این زندانی در ادامه گفت: «ما بعد از مرگ شاهرخ زمانی خیلی می ترسیم. تازه ایشان سالم بودند. پدرم بیماری های متعدد دارد و این روزها روحیه اش را هم از دست داده است.
محمدرضا پورشجری ظرف چهارسال زندان دچار سکته قلبی، افزایش قند خون، دیسک کمر و مشکلات گواری شد. پزشکان بهداری زندان بارها درخواست اعزام او را به بیمارستان دادند و پزشک قانونی نیز بر اساس بیماری های او تشخیص عدم تحمل کیفر داد، با این حال هیچگاه به این نامه ها توجهی نشد.