«محمد امین عبدالهی» زندانی سیاسی کُرد در حالی ۲۷امین روز از اعتصاب غذای خود را پشت سر میگذارد که مسوولان زندان «بیرجند» برای هیچکدام از درخواستهای این زندانی اقدامی نکردهاند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، وضعیت این زندانی سیاسی امروز جمعه ۱ آبانماه ۱۳۹۴، در قرنطینه زندان مرکزی شهرستان «بیرجند» مرکز استان «خراسان جنوبی» در شرق ایران، رو به وخامت گذاشته ولی او همچنان اعلام کرده «اگر مسوولان زندان، درخواستهایش را اجابت نکنند، در روزهای پیش رو دست به اعتصاب غذای خشک خواهد زد.»
گفته شده این زندانی سیاسی از روز یکشنبه ۵ مهرماه ۱۳۹۴، دست به اعتصاب غذا زده و هماکنون «بسیار کمتوان شده» و با جدیت گفته: «تا زمانی که درخواستهایم عملی نشود دست از اعتصاب غذا برنخواهم داشت.»
آزانس خبری «موکریان» در همین رابطه نوشته: «عبدالهی در اعتراض به عدم توجه مسوولان زندان به درخواستهای مکررش مبنی بر انتقال به محل سکونت (شهرستان بوکان)، اعطای تسهیلات مرخصی یا موافقت با آزادی مشروط، در زندان طبس دست به اعتصاب غذا زد که یک روز بعد از آن (دوشنبه ۶ مهرماه) به زندان مرکزی بیرجند منتقل شد و تاکنون اعتصاب غذای این زندانی کُرد ادامه دارد.»
«محمد امین عبدالهی» به «موکریان» گفته: «از تمامی مردم، فعالان مدنی و نهادهای حقوق بشری انتظار دارم از طریق مراجع قضایی پیگیر وضعیت من باشند اگر به دادم نرسند اعتصاب غذای خشک میکنم و تا آخر ادامه خواهم داد. نه اینکه بریده باشم، من ١٠ سال از شیرینترین ایام عمرم را در بدترین شرایط توی زندان سپری کردم و خم به ابرو نیاوردم. حال شرایط برایم سختتر شده است؛ وقتی به پدر ٨٠ ساله مریضم فکر میکنم، به برادرم محمد، که اکنون در زندان ارومیه حکم اعدامش قطعی شده و مهمتر از اینها وقتی به دو فرزند خودم و برادرم فکر میکنم که بدون پدر و مادر در شرایط بحران مالی و روحی به سختی بزرگ میشوند، دیگر تحمل ندارم چنین شرایطی را ادامه دهم.»
«محمد امین عبدالهی» اکنون دهمین سال از محکومیت ۱۸ سالهی خود را سپری میکند. «محمد عبدالهی» دیگر برادر این زندانی سیاسی، که با اتهام «محاربه» به اعدام محکوم شده است، هماکنون در زندان مرکزی «ارومیه» نگهداری میشود.
«محمد امین عبدالهی» که از دو سال پیش به زندان «طبس» تبعید شده بود، روز دوشنبه ۶ مهرماه ۱۳۹۴ و در دومین روز اعتصاب غذایش، به زندان «بیرجند» انتقال داده شد که از «بوکان» شهر محل سکونت او نزدیک به ۱۸۰۰ کیلومتر فاصله دارد.
«محمد امین عبدالهی» اهل «میرئاوا» (امیرآباد) شهرستان «بوکان» است. او به همراه «قادر محمدزاده» در پاییز سال ۱۳۸۴، در «امیرآباد» به اتهام «همکاری با احزاب کُرد مخالف حکومت» بازداشت و به اطلاعات شهر «بوکان» منتقل شدند و پس از مدتی به زندان مرکزی «ارومیه» انتقال داده شدند.
او پس از آن به زندان «مهاباد» منتقل شد و پس از ۱۵ ماه بلاتکلیفی توسط دادگاه انقلاب «مهاباد» به اتهام «محاربه از طریق همکاری موثر و مسلحانه با یکی از احزاب مخالف» و «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به تحمل ۲۰ سال زندان محکوم شد. سپس در شعبه ۲ دادگاه تجدید نظر شهر «ارومیه»، در ۲۶ دیماه ۱۳۸۸، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «محاربه با خدا» حکم او افزایش یافت و به اعدام محکوم شد. در ۵ اردیبهشتماه ۱۳۸۹، حکم این زندانی سیاسی در دادگاه تجدید نظر تائید شد.
پیشتر یکی از نزدیکان این زندانی به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» گفته بود: «دادگاه انقلاب در ۱۶ فروردینماه ۱۳۹۱، از اجازه مطالعه پرونده این زندانی توسط وکیل تعیینیاش ممانعت ورزیده و حتی محاکمه او بدون حضور وکیل تعیینی در دادگاه انجام شده است.»
بعدها حکم اعدام این زندانی سیاسی لغو شد. شعبه یک دادگاه انقلاب شهر «مهاباد»، «محمد امین عبدالهی» را به اتهام «محاربه از طریق عضویت در حزب کومله کردستان» به ۱۸ سال زندان و تبعید به زندان «طبس» محکوم کرد. پرونده او سپس به دادگاه تجدید نظر استان «آذربایجان غربی» فرستاده شد و این دادگاه نیز بدون گرفتن دفاعیه از این زندانی سیاسی و وکیل او، حکم صادره از سوی دادگاه انقلاب شهر «مهاباد» را عینا تایید کرد.