به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این زندانی هم اینک برخلاف اصل تفکیک جرائم و علیرغم درخواست های مکرر، در بند مجرمان عادی و بعضا خطرناک زندان تبریز نگهداری می شود و تلاش های وی برای انتقال به بند سیاسی بی نتیجه بوده است.
حسین علیمحمدی الوار به همراه سیّدطه کرمانی روز ۱۳آبان ۹۲ از سوی ماموران امنیتی در تبریز بازداشت و پس از نزدیک به ۶ ماه بازداشت موقت به قید وثیقه از زندان مرکزی تبریز آزاد شده بود. حمید باقرپور ریاست شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز این دو فعال مدنی را به اتهام “توهین به مقدسات اسلامی” و “تحریق اموال عمومی به قصد مقابله با حکومت اسلامی”، به ده سال حبس در مرحله بدوی محکوم کرده بود.
این دو فعال مدنی پیشتر نیز به اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری، به دلیل نشر مطالبی در نشریه “سوسما” و وبلاگ “سوسوزگول” که در رابطه با مسائل زیست محیطی حول بحران دریاچه ارومیه فعالیت می کرده، از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز، به ٣ سال حبس محکوم شده بودند که در دادگاه تجدید نظر نیز عیناً تأیید شد.
دادگاه تجدید نظر این فعالین برای پرونده فعلی از سوی شعبه ۷ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی برگزار خواهد شد ولی هنوز زمان رسیدگی مشخص نشده است.
این شعبه پیشتر به دلیل وجود «ایراد شکلی» در دادنامه صادره علیه حسین علیمحمدی الوار و سید طه کرمانی، این پرونده را برای اصلاح به شعبه ۳ دادگاه انقلاب تبریز ارجاع داده بود.
این فعالین در حالی هر کدام مجموعاً به ۱۳ سال حبس محکوم شدهاند که استناد دادگاه در خصوص اسنادِ دال بر محکومیت اتهامات انتسابی، اعترافات مربوط به دوران بازجویی قید شده است و دادگاه زیر عنوان اینکه دلایل متهمین نافی گزارش اداره کل اطلاعات تبریز نبوده، ایشان را مجرم شناخته است. کرمانی و علیمحمدی الوار در جلسه دادگاه هر دو ضمن رد اتهامات وارده خبر از اعمال شکنجه روحی، روانی و جسمی در بازداشتگاه انفرادی اداره اطلاعات در دوران بازجویی داده و خواستار رسیدگی قضایی و انجام تحقیق و تفحص از وضعیت بازداشتگاه و روال بازجویی اداره مذکور شده بودند.
حسین علیمحمدی الوار در حالی در انتظار برگزاری دادگاه تجدید نظر برای حکم ۱۰سال حبس تعزیری میباشد که از بابت حکم قطعی۳ سال به اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری در بند ۱۲ محکومین و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم و در میان مجرمین جرائم خطرناک نگهداری میشود . این فعال مدنی با نامهنگاریهای مکرر با مسئولین زندان خواستار اجرای اصل تفکیک جرائم و انتقال به بند سیاسی شده است.
حسین علی محمدیالوار از ناراحتی چشمی رنج می برد و به دلیل مشکل در قرنیه چشم می بایست از عینک «یو وی» و قطره های چشم استفاده نماید. وی برای درمان ناراحتی چشمی خود درخواست انتقال دارو از خارج زندان را کرده بود که با گذشت چند هفته از این درخواست مسئولان زندان با کارشکنی مانع از ورود داروهای چشمی وی شده و روند درمان بیماری چشمی این فعال هویت طلب را با مشکل مواجه ساخته اند.
در تیر ماه۹۴ سازمان عفو بین الملل با صدور بیانیه ای اظهار نگرانی کرده که حکم ۱۰ سال زندان حسین علیمحمدیالوار و سیَدطه کرمانی «غیر قابل توجیه» و با «اهداف سیاسی» و «براساس اعتراف زیر شکنجه» صادر شده است. در این بیانیه آمده است: «هر دو فعال به مدت ۴۲ روز در سلول های انفرادی و بدون دسترسی به وکیل تحت بازجویی قرار داشته اند.»
سازمان عفو بین الملل ضمن در خواست آزادی فوری برای آنها، احکام صادره برای حسین علی محمدی و طه کرمانی را مصداق نقض حقوق بشر دانسته و درخواست کرده که «شکنجه های وارده و سایر بدرفتاری های حین بازجویی» مورد بررسی بی طرفانه قرار گیرد و افراد مظنون «در صورت وجود مدرک قابل قبول » به دادگاه معرفی شوند.
پیشتر حسین علیمحمدیالوار در تابستان ۹۲ در جریان دیدار تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز و ملوان بندرانزلی از سوی ماموران امنیتی بازداشت و پس از یک روز بازداشت به قید وثیقه ملکی آزاد شده بود. در آن زمان ماموران امنیتی هنگام بازداشت حسین علیمحمدی الوار در ورزشگاه یادگار امام تبریز وی را مورد ضرب و شتم قرار دادند که به گفته دوستانش در اثر این ضرب و شتم، آثار کبودی و التهاب در گردن و کمر این فعال مدنی تا چند روز قابل مشاهده بود.