Reza Amiri
جامعه مدنیخبرزندانخبر زنداندیدبانجمعه ۱ آبان ۱۳۹۴ تهران ۰۸:۳۲

انور حسین پناهی فعال مدنی کُرد به ستاد خبری وزارت اطلاعات در تهران احضار و در آنجا مورد بازجویی قرار گرفت.

به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر کردستان، انور حسین پناهی فعال مدنی کرد که در تبعید و در خارج از استان کردستان بسر میبرد، روز چهارشنبه ۲۹ مهرماه، به ستاد خبری وزارت اطلاعات در تهران احضار و مورد بازجویی قرار گرفت.

یک منبع مطلع در این رابطه گفت: « روز چهارشنبه آقای حسین پناهی به ستاد خبری وزارت اطلاعات احضار و حدود چهار ساعت در آنجا مورد بازجویی قرار گرفته است.»

این منبع همچنین گفت:« در ستاد خبری در مورد فعالیتهای آقای حسین پناهی و اینکه نباید بدونه اجازه آنها تهران را ترک کند، سوال شده است»

انورحسین پناهی از فعالان سیاسی و مدنی کرد است که نخستین بار در روز ۱۵ آبان ۸۶ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و مدت شش ماه را در اداره اطلاعات شهر قروه و در بیخبری مطلق بسر برد.

وی سپس در اواخر بهار ۸۷ از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی حسن بابایی و به اتهام محاربه و اقدام علیه امنیت ملیبه اعدام محکوم شد.

بعد از اعتراض نهادهای مدافع حقوق بشری حکم اعدام آقای حسین پناهی در تاریخ ۲۵ فروردین ۸۸ در شعبه ۴ دادگاه تجدید نظر کردستان لغو شده است. این فعال مدنی هم اکنون در تبعید و در خارج از استان کردستان بسر میبرد.

Reza Amiri

«محمد امین عبدالهی» زندانی سیاسی کُرد در حالی ۲۷امین روز از اعتصاب غذای خود را پشت سر می‌گذارد که مسوولان زندان «بیرجند» برای هیچ‌کدام از درخواست‌های این زندانی اقدامی نکرده‌اند.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، وضعیت این زندانی سیاسی امروز جمعه ۱ آبان‌ماه ۱۳۹۴، در قرنطینه زندان مرکزی شهرستان «بیرجند» مرکز استان «خراسان جنوبی» در شرق ایران، رو به وخامت گذاشته ولی او همچنان اعلام کرده «اگر مسوولان زندان، درخواست‌هایش را اجابت نکنند، در روزهای پیش رو دست به اعتصاب غذای خشک خواهد زد.»

گفته شده این زندانی سیاسی از روز یکشنبه ۵ مهرماه ۱۳۹۴، دست به اعتصاب غذا زده و هم‌اکنون «بسیار کم‌توان شده» و با جدیت گفته: «تا زمانی که درخواست‌هایم عملی نشود دست از اعتصاب غذا برنخواهم داشت.»

آزانس خبری «موکریان» در همین رابطه نوشته: «عبدالهی در اعتراض به عدم توجه مسوولان زندان به درخواست‌های مکررش مبنی بر انتقال به محل سکونت (شهرستان بوکان)، اعطای تسهیلات مرخصی یا موافقت با آزادی مشروط، در زندان طبس دست به اعتصاب غذا زد که یک روز بعد از آن (دوشنبه ۶ مهرماه) به زندان مرکزی بیرجند منتقل شد و تاکنون اعتصاب غذای این زندانی کُرد ادامه دارد.»

«محمد امین عبدالهی» به «موکریان» گفته: «از تمامی مردم، فعالان مدنی و نهادهای حقوق بشری انتظار دارم از طریق مراجع قضایی پیگیر وضعیت من باشند اگر به دادم نرسند اعتصاب غذای خشک می‌کنم و تا آخر ادامه خواهم داد. نه اینکه بریده باشم، من ١٠ سال از شیرین‌ترین ایام عمرم را در بدترین شرایط توی زندان سپری کردم و خم به ابرو نیاوردم. حال شرایط برایم سخت‌تر شده است؛ وقتی به پدر ٨٠ ساله مریضم فکر می‌کنم، به برادرم محمد، که اکنون در زندان ارومیه حکم اعدامش قطعی شده و مهم‌تر از اینها وقتی به دو فرزند خودم و برادرم فکر می‌کنم که بدون پدر و مادر در شرایط بحران مالی و روحی به سختی بزرگ می‌شوند، دیگر تحمل ندارم چنین شرایطی را ادامه دهم.»

«محمد امین عبدالهی» اکنون دهمین سال از محکومیت ۱۸ ساله‌ی خود را سپری می‌کند. «محمد عبدالهی» دیگر برادر این زندانی سیاسی، که با اتهام «محاربه» به اعدام محکوم شده است، هم‌اکنون در زندان مرکزی «ارومیه» نگهداری می‌شود.

«محمد امین عبدالهی» که از دو سال پیش به زندان «طبس» تبعید شده بود، روز دوشنبه ۶ مهرماه ۱۳۹۴ و در دومین روز اعتصاب غذایش، به زندان «بیرجند» انتقال داده شد که از «بوکان» شهر محل سکونت او نزدیک به ۱۸۰۰ کیلومتر فاصله دارد.

«محمد امین عبدالهی» اهل «میرئاوا» (امیرآباد) شهرستان «بوکان» است. او به همراه «قادر محمدزاده» در پاییز سال ۱۳۸۴، در «امیرآباد» به اتهام «همکاری با احزاب کُرد مخالف حکومت» بازداشت و به اطلاعات شهر «بوکان» منتقل شدند و پس از مدتی به زندان مرکزی «ارومیه» انتقال داده شدند.

او پس از آن به زندان «مهاباد» منتقل شد و پس از ۱۵ ماه بلاتکلیفی توسط دادگاه انقلاب «مهاباد» به اتهام «محاربه از طریق همکاری موثر و مسلحانه با یکی از احزاب مخالف» و «تبلیغ علیه نظام» محاکمه و به تحمل ۲۰ سال زندان محکوم شد. سپس در شعبه ۲ دادگاه تجدید نظر شهر «ارومیه»، در ۲۶ دی‌ماه ۱۳۸۸، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «محاربه با خدا» حکم او افزایش یافت و به اعدام محکوم شد. در ۵ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۹، حکم این زندانی سیاسی در دادگاه تجدید نظر تائید شد.

پیش‌تر یکی از نزدیکان این زندانی به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» گفته بود: «دادگاه انقلاب در ۱۶ فروردین‌ماه ۱۳۹۱، از اجازه مطالعه پرونده این زندانی توسط وکیل تعیینی‌اش ممانعت ورزیده و حتی محاکمه او بدون حضور وکیل تعیینی در دادگاه انجام شده است.»

بعدها حکم اعدام این زندانی سیاسی لغو شد. شعبه یک دادگاه انقلاب شهر «مهاباد»، «محمد امین عبدالهی» را به اتهام «محاربه از طریق عضویت در حزب کومله کردستان» به ۱۸ سال زندان و تبعید به زندان «طبس» محکوم کرد. پرونده او سپس به دادگاه تجدید نظر استان «آذربایجان غربی» فرستاده شد و این دادگاه نیز بدون گرفتن دفاعیه از این زندانی سیاسی و وکیل او، حکم صادره از سوی دادگاه انقلاب شهر «مهاباد» را عینا تایید کرد.

Reza Amiri
پدر و پسری که 3 سال و نیم در بازداشتگاه وزارت اطلاعات و قرنطینه زندان مرکزیرنج کشیدند.
بخاطر گناه نکرده.
بخاطر کینه ماموران امنیتی و تکمیل پروژه ای سخیف.
سه سال و نیم زندگیشان را از آنها گرفتند و شکنجه ها به روح و جسمشان کشیدند و بدون اعتراف به اشتباهشان، مجبور شدند آزادشان کنند. اما برای هر کدام وثیقه ای سنگین گرفتند که زندگی پس از آزادی ظاهریشان را هم نابود کنند.
ای شرمت باد ای حاجی داوود، ای شهریاری، ای ماه گلی، ای مامور مخفی وزارت اطلاعات و سپاهی که نمی شناسمت ولی می دانم آن پشت سر نشسته و نقشه می کشی. ولی هست کسی که نقشه ها را باطل می کند که هیچ، به خودت بر می گرداند.

ما بیداریم و بیداری می آفرینیم و از همه زندانیان و مظلومان دیگرمان هم دفاع می کنیم.

Reza Amiri

محمدحسین کفراشی، مدیرکل «امور شهدا و ایثارگران» وزارت آموزش و پرورش از خروج گسترده نخبگان علمی از ایران سخن گفت و راه جلوگیری از آن را «متعهدسازی» دانش‌آموزان دانست.

به‌گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، محمدحسین کفراشی روز چهارشنبه ۲۹ مهرماه گفت: «سالانه نزدیک به ۱۵۰ هزار نفر نخبه علمی از کشور خارج شده و حدود ۵۰ میلیارد دلار فرار مغزها داریم.»

او افزود: «سایر کسانی که در کشور می‌مانند این کار را به دلیل تعهد، ریشه خانوادگی و مذهبی انجام می‌دهند.»

فرار مغزها پدیده‌ای است که سال‌هاست ایران دست به گریبان آن است و در برخی مقاطع نیز مسئولان منکر آن بوده‌اند. سازمان‌های جهانی، از جمله صندوق بین‌المللی پول در گزارش‌های سالانه خود – به‌ویژه سال ۲۰۰۹ – اعلام کرده‌ بودند که «ایران به لحاظ مهاجرت نخبگان و دانش‌آموختگان، در میان ۹۱ کشور در حال توسعه یا توسعه‌نیافته جهان، مقام نخست را داراست».

بانک جهانی نیز در مهرماه سال گذشته در گزارشی درباره اقتصاد ایران نوشت: «هر سال حدود ۱۵۰ هزار نفر از جمعیت جوان کشور برای یافتن آینده اقتصادی بهتر به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند.»

محمدحسین کفراشی در ادامه سخنان خود گفت: «باید به‌دنبال ایجاد گردش مغزها از طریق متعهدسازی دانش‌آموزان باشیم.»

او توجه به مدارس «شاهد» به‌منظور «متعهدسازی» دانش‌آموزان را مهم دانست و گفت: «در این مدارس باید علاوه بر پرداختن به بخش تخصصی دانش‌آموزان، به بخش تعهدی آن‌ها نیز به‌صورت ویژه توجه شود.»

مدارس «شاهد» مدارسی هستند که فرزندان کشته‌شدگانی که در جمهوری اسلامی «شهید» محسوب می‌شوند و یا کسانی که در جنگ آسیب جسمی دیده‌اند می‌توانند در آن ثبت نام کنند.

ایران با بیش از ۶۰ درصد جمعیت زیر ۳۰ سال کشوری جوان به لحاظ جمعیتی محسوب می‌شود.

بانک جهانی ریشه مهاجرت رو به افزایش جوانان ایرانی را در بحران بیکاری می‌داند. بر اساس برآوردهای بانک جهانی، «هر سال حدود ۷۵۰ هزار نفر وارد بازار کار می‌شوند و بخش بزرگی از شاغلان که بیکار شده‌اند یا از جست‌وجو برای یافتن کار دست کشیده‌اند، به جمعیت غیرفعال اقتصادی اضافه می‌شوند».

Reza Amiri
رادیو پارس   – یک سال از بازداشت آتنا دائمی، فعال مدنی محبوس در زندان اوین در حالی سپری می شود که ,d همچنان در وضعیت بلاتکلیف و بازداشت موقت به سر می برد و به دلیل فشارهای عصبی در دوران طولانی انفرادی دچار بیماری های مختلفی شده و بارها به بهداری داخل زندان و بیمارستان های خارج از زندان اعزام شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آتنا دائمی، فعالی مدنی زندانی در بند زنان زندان اوین، با گذشت یکسال از بازداشت همچنان در وضعیت بلاتکلیف و بازداشت موقت به سر می برد و به دلیل فشارهای عصبی در دوران طولانی انفرادی و وضعیت جسمی نامناسب دچار بیماریهای مختلفی شده و بارها به بهداری داخل زندان و بیمارستانهای خارج از زندان اعزام شده است.

بنا به همین گزارش آتنا دائمی در طول این یکسال و به دلیل بیماری هایش مشکوک به سرطان سینه و بیماری ام.اس شد که احتمال این دو بیماری با تشخیص پزشکان منتفی گردید. همچنین  مشخص شد که مشکلات جسمی ایشان در زندان ناشی از استرس و فشار عصبی است.

آتنا دائمی در وضعیت فعلی مبتلا به دوبینی و ضعف شنوایی است که دلیل آنها هنوز مشخص نشده است. او همچنین در زندان مبتلا به عفونت لثه شده است و لثه او نیاز به جراحی دارد که از اعزام او به دندان پزشک جراح برای درمان این بیماری وی جلوگیری می شود. آتنا دائمی برای تشخیص دلایل دوبینی و مشکل چشمی خود نیاز به انجام آزمایش سی تی اسکن دارد تا دلیل این بیماری نیز مشخص شود.

لازم به ذکر است که پس از انتشار تصاویر مربوط به اعزام پیشین او به بیمارستان در رسانه ها، ادامه درمان این فعال مدنی متوقف شده بود و مسئولین امنیتی به او و خانواده اش اعلام کرده بودند که ” شما در “خط قرمز” هستید و به همین دلیل برای اعزام ایشان به بیرون نامه و اجازه ای نمی دهیم.”

آتنا دائمی بارها پس از این رویداد برای اعزام به بیمارستان درخواست کرده بود که هر بار مسئولین امنیتی با اشاره به انتشار تصاویر این فعال مدنی زندانی که با دستنبد به بیمارستان منتقل شده بود، از اعزام او امتناع کرده و او را در “خط قرمز” دانسته بودند.

آتنا دائمی ۲۷ ساله، بیست و نهم مهرماه سال ۹۳ بازداشت و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بود. خانم دائمی در تاریخ ۲۸ دی ماه ۱۳۹۳ به بند زنان زندان اوین منتقل و پس از چندین بار به تعویق افتادن جلسه دادگاه نهایتاً در تاریخ ٢٣اسفند ٩٣در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران در حضور وکیل خود و دیگر متهمین این پرونده به نامهای امید علی شناس، ئاسو رستمی و علی نوری برگزار و وی به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم، به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این حکم برای تجدیدنظر به شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر ارسال شده و تا لحظه تنظیم این گزارش نتیجه ای سوی این دادگاه اعلام نشده است.

بنا به اعتقاد مشاورین حقوقی هرانا، دادنامه صادره علیه این فعال مدنی که تصاویر آن از سوی هرانا منتشر شد، حاوی اشتباهات فاحش حقوقی است که در صورت رسیدگی جدی و دقیق احتمال تغییر حکم را در دادگاه تجدید نظر تا حد زیادی افزایش خواهد داد.

گفتنی است که سازمان عفو بین الملل خواستار ازادی بی قید و شرط آتنا شده بودند که متاسفانه هیچ پاسخی از مقامات قضایی و حقوق بشری در داخل ایران دریافت نشده است.

و اما در بلوچستان من هر روز از سال تاسوعا و عاشوراست.مدعیان سینه چاک امروز تاسوعا و عاشورای زنجیر و قمه ،،،سالهاست زخم می کارند بر جسمهای نحیف پابرهنه گان سرزمینم.
بلوچستان هر روز از سال در سوگ است و فقان .روزانه حسین گونه بر خاک و خون می غلطند و تشنه لب جان می دهند.
شمرها در بلوچستان به شکل و شمایل مختلفی هر روز جان حسین ها می گیرند.شمر اینجا یکی نیست هزاران است در قالب سپاهی و بسیجی و وزارتی و انتظامی ،پزشک،معلم،مدیر کل .استانداروفرماندار و….روزانه کارشان گرفتن جان تشنه لبان است.تشنه لبانی که در خاک کربلای مادری شان با وجود برخورداری از معادن و منابع بیشمار در فقر و تبعیض قرار دارند و شمرها چون زالو و اختاپوسهای هزار دست و پا چنگ زده اند بر سرمایه ها و به حاشیه فقر و مرگ کشانده اند بومیان کربلا را…چه کسی است که دل به حال عاشوراییان تشنه لب و زیر شمشیر بلوچستان بسوزاند.
امروز بلوچستان من صحنه زنده عاشورای 14 قرن پیش است.عاشورا اینجاست در بلوچستان.
شمر امروز در لباس ولایت فقیه و در گردان سپاه و بسیج و معلم و مدیر کل و فرماندار و استاندار و پزشک حضور پیدا کرده و جان می گیرد.
این ملت مظلوم حسینی امروز دست مسیحای تو را می جوید

Reza Amiri
رادیو پارس     ـ کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد امروز از اعدام فاطمه سالبهی، متهم نوجوانی که به دلیل مرگ همسری که وی در ۱۶ سالگی وادار به ازدواج با وی شده بود اعدام شد، خشم و اندوه عمیق خود رابیان کردند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، خانم سالبهی روز سه شنبه ۱۳ اکتبر با نقض قوانین بین‌المللی که اعدام نوجوانان را منع می‌کنند، و به رغم اشکالات گزارش شده در روند محاکمه و تجدید نظر پرونده‌اش، اعدام شد. او یازدهمین زنی بود که ظرف سال جاری، در کنار ۷۰۰ نفر دیگر در ایران اعدام شد.

یک هفته پیش از این، صمد ذهابی، یک مجرم نوجوان دیگر بصورت مخفیانه در ایران اعدام شد. خانواده آقای ذهابی از اعدام وی مطلع نشده بودند و به وکیل وی نیز اخطار ۴۸ ساعته قبل از اعدام ابلاغ نشده بود. وی در ماه مارس ۲۰۱۳ پس از قتل یک چوپان دیگر وقتی که تنها ۱۷ سال سن داشت، به اعدام محکوم شد.

احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران گفت: “این اعدام‌ها نمونه‌های نگران‌کننده‌ای از آمار رو به افزایش اعدام و موازین سوال‌ برانگیز محاکمات عادلانه در جمهوری اسلامی ایران هستند.” وی افزود: “مقامات ایران باید تعهدات بین‌المللی کشور را رعایت کنند و به اعدام مجرمان نوجوان یک بار و برای همیشه پایان دهند”.

کریستف هینز، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد اعدام‌های شتابزده، گفت: “اجازه دهید بوضوح بیان کنم. اینها قتل‌های غیرقانونی به دست حکومت هستند و معادل قتل‌هایی که افراد مرتکب می‌شوند هستند. اینها تراژدی‌های عمیقی هستند که ارزش جان انسان را تنزل می‌دهند و نام کشورها  را لکه دار می‌کنند.” وی افزود: “اعدام یک مجرم نوجوان، به ویژه پس از یک محاکمه سوال برانگیز، مستقیما با میثاق بین‌المللی حقوق سیاسی و مدنی و میثاق جهانی حقوق کودک، که ایران یکی از طرفین آن است در تناقض است. ایران باید فورا کشتن کودکان را متوقف کند”.

دوبراوکا سیمونوویا، گزارشگر ویژه خشونت علیه زنان گفت: “عدم توجه قضایی به شرایط خانم سالبهی نماد کشمکش‌های قربانیان خشونت خانگی در سیستم قضایی است.” وی افزود: “ما نمی‌توانیم عواقب جدی خشونت روانی، جنسی و جسمی در خانه یک زن را بر سلامتی جسمی و روحی وی نادیده بگیریم”.

خانم سیمونوویا در حالیکه سن کم خانم سالبهی و عدم رضایت وی در زمان ازدواج‌هایش را برجسته کرد، نسبت به آمار بالای ازدواج‌های زودهنگام و اجباری در ایران ابراز نگرانی کرد.

کارشناسان حقوق بشر گویا از دولت ایران می‌خواهند تا با بررسی لغو مجازات اعدام، فورا اجرای احکام اعدام را متوقف کند.