به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از بی بی سی، بنابر این گزارش در حالی که در سالهای اخیر زنان بیشتری وارد بازار کار میشوند، روند کم شدن فاصله دستمزد زنان و مردان کند شده است.
این گزارش میگوید: “با شرایط کنونی احتمالا بیشتر از یک قرن طول میکشد تا زنان در مشاغل برابر با مردان دستمزدی برابر دریافت کنند”.
در گزارش مجمع جهانی اقتصاد ایسلند، نروژ، فنلاند، سوئد و ایرلند از حیث برابری جنسیتی بهترین وضعیت را در میان ۱۴۵ کشور بررسی شده دارند. آمریکا در جایگاه ۲۸، روسیه ۷۵، چین در رتبه ۹۱ و هند هم در رتبه ۱۰۸ قرار دارند. یمن، پاکستان، سوریه، چاد و ایران هم در میان کشورهای بررسی شده در قعر فهرست هستند و بدترین وضعیت را از نظر شکاف جنسیتی دارند.
تاجیکستان رتبه ۹۵ را در این فهرست دارد و برخی کشورها، چون افغانستان، در این رتبهبندی بررسی نشدهاند.در مورد ایران در حالی که شاخصهای بهداشتی و آموزشی بطور نسبی فاصله زیادی با برابری کامل ندارند و ایران در موارد مختلف رتبههایی بین ۹۹ و ۱۱۰ دارد، اما شاخصهای اقتصادی و سیاسی در ایران حاکی از شکاف گسترده جنسیتی است و نرخ مشارکت زنان در بازار کار، سطح درآمد آنها، تعداد نمایندگان زن در مجلس و در مقامهای عالی دولتی، همگی در مقایسه با کشورهای دیگر جهان نابرابری بیشتری را نشان میدهد.
در مورد ایران در حالی که شاخصهای بهداشتی و آموزشی بطور نسبی فاصله زیادی با برابری کامل ندارند و ایران در موارد مختلف رتبههایی بین ۹۹ و ۱۱۰ دارد، اما شاخصهای اقتصادی و سیاسی در ایران حاکی از شکاف گسترده جنسیتی است و نرخ مشارکت زنان در بازار کار، سطح درآمد آنها، تعداد نمایندگان زن در مجلس و در مقامهای عالی دولتی، همگی در مقایسه با کشورهای دیگر جهان نابرابری بیشتری را نشان میدهد.
“۱۱۸ سال تا برابری اقتصادی”
از نکات جالب این گزارش رتبه ششم برابری جنسیتی برای رواندا است.
مجمع جهانی اقتصاد در گزارش خود آورده است که از سال ۲۰۰۶ تاکنون شمار زنان حاضر در بازار حدود ۲۵۰ میلیون نفر بیشتر شده است. با این وجود در ۱۰ سال اخیر شکاف اقتصادی میان زنان و مردان تنها ۳ درصد کمتر شده است، که یعنی با روند کنونی ۱۱۸ سال طول میکشد که برابری اقتصادی میان زنان و مردان برقرار شود.
مطابق این گزارش شکاف آموزشی میان زنان و مردان نسبت به ۱۰ سال پیش ۲۲ درصد بیشتر شده است.
در ۹۷ کشور تعداد زنانی که وارد دانشگاه میشوند بیشتر از مردان است و در ۶۸ کشور اکثریت نیروی کار ماهر را زنان تشکیل میدهند.
تنها چهار کشور در جهان وجود دارند که بیشتر رهبران سیاسی آن زن هستند.