خانواده قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای: سرکوب جایگزین دادرسی شد

رادیو پارس    ـ   خانواده هشت قربانی قتل‌های زنجیره‌ای سال ۷۷ در بیانیه‌ای اعلام کردند که با وجود گذشت ۱۷ سال از این قتل‌ها، رسیدگی‌ قضایی به آن “یا انجام نشد و یا به بیراهه کشیده شد”.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رادیو فردا، خانواده‌های دوانی، حاجی‌زاده، شریف، فروهر، مختاری و پوینده در بیانیه خود تاکید کرده‌اند که “لاپوشانی و تقلب و تهدید و سرکوب جایگزین دادرسی” در این پرونده شد و اعتراض‌های آنان و وکلایشان “به جایی نرسید”.

در این بیانیه از مردم ایران خواسته‌ شده که خانواده قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای را در “پافشاری بر دادرسی عادلانه و ایستادگی بر روشنگری و دادخواهی جنایتی که بر دگراندیشان رفته است” و همچنین در “یادآوری و بزرگداشت” قربانیان این قتل‌ها همراهی کنند.

پیروز دوانی، حمید حاجی‌زاده، کارون حاجی‌زاده، مجید شریف، پروانه فروهر، داریوش فروهر، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده سال ۷۷ به قتل رسیدند.

در‌‌ نهایت وزارت اطلاعات ایران در بیانیه‌ای اعلام کرد که نیروهای “خودسر” این وزارتخانه در تعدادی از این قتل‌ها دست داشته‌اند.

سعید امامی، معاون امنیتی سابق وزارت اطلاعات و از متهمان قتل‌های زنجیره‌ای در زندان درگذشت. درحالی که مقامهای سازمان قضایی نیروهای مسلح علت مرگ او را خودکشی اعلام کردند، روح الله حسینیان از حامیان آقای امامی و همچنین علی فلاحیان، وزیر اسبق اطلاعات، احتمال خودکشی آقای امامی را رد کردند.

دادگاه قتل‌های زنجیره‌ای تنها به قتل پروانه و داریوش فروهر، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده رسیدگی کرد و خانواده این قربانیان نیز به علت “عدم معرفی آمران اصلی” دادگاه را تحریم کردند.

در‌‌نهایت برای تعدادی از۱۸ مامور وزارت اطلاعات در این پرونده حکم قصاص و برای تعدادی دیگر حکم زندان صادر شد.

با اعتراض وکلای متهمان قتل‌های زنجیره‌ای رای دادگاه در دیوان عالی کشور نقض شد و حکم محکومان به قصاص نیز به دلیل به گفته مقامات دادگاه “گذشت خانواده مقتولان” به ۱۰ سال زندان تبدیل شد.

به گفته رسانه‌های نزدیک به منتقدان حکومت ایران، تمامی متهمان قتل‌های زنجیره‌ای پس از گذشت چند سال و بدون طی کردن کامل دوره محکومیت خود از زندان آزاد شده‌اند.

در همین حال گروه های منتقد و برخی از نویسندگان ایرانی معتقدند که قتل دگر اندیشان توسط وزارت اطلاعات ایران محدود به سال ۷۷ نبوده و پیش از آن نیز ده ها نفر از نویسندگان و منتقدان جمهوری اسلامی به دست نیروهای این وزارتخانه کشته شده اند.

اعدام در ملاعام زندانیان مواد مخدر و وضعیت مواد مخدر در کشور به گفته یک مقام قضایی

رادیو پارس  –    ـ معاون دادستان کل کشور با توضیح وضعیت مواد مخدر در کشور و عملکرد دستگاه قضایی در این مورد، توضیحاتی را در ارتباط با اختلاف نظرهایی که در موضوع اعدام در ملاء عام برای زندانیان مواد مخدر وجود دارد ارائه کرد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مهر، حسین ذبحی صبح، معاون دادستان کل کشور در ارتباط با وضعیت مواد مخدر در کشور، تولد مخدرهای جدید و اینکه چرا ستاد مبارزه با مواد مخدر در جمع آوری معتادان متجاهر شکست خورده است، گفت: “در کشفیات سه سال گذشته، مرزهای شرقی را مسدود کردیم و همین موجب شد تا مافیای مواد مخدر مسیر را تغییر داده و قاچاق خود را به سمت دریا راهی کنند. بعد وارد مرزهای دریایی شدیم و حالا آنها دوباره به سمت سیستانٰ، یزد و کرمان آمده اند. اما با این حال هجم کشفیات افزایش یافته و تمامی کشفیات در انبارها نگهداری می شود”.

وی افزود: “ما با مافیایی قدرتمندی مواجه هستیم و آنها وکلا و کاشناسان ورزیده ای دارند و برای در آمد بیشتر مطالعه و تحقیق می کنند. برای همین در سالهای اخیر ورود پیش سازهای تولید شیشه را محدود کردیم و قیمت شیشه که روزی ۱۰ میلیون تومان بود حالا به ۱۰۰ میلیون افزایش یافته است. و این موجب شده تا شیشه از افغانستان وارد ایران شود”.

“۱۰۰ هزار کارتن خواب در کشور داریم”

معاون قضایی دادستان کل کشور به موضوع معتادان متجاهر و کارتن خوابها اشاره کرد و گفت: “ما با توزیع کنندگان خرد و معتادان خیابانی مواجه هستیم که تعداد آنها در کشور ۱۰۰ هزار و در تهران به ۱۵ تا ۲۰ هزار نفر می رسد. بر اساس قانون پلیس باید آنها را شناسایی و دستگیر کند و مقام قضایی هم حکم داده تا به مراکز نگهداری منتقل شوند اما این مراکز در تهران فراهم نیست و شهرداری هم قول هایی داده که امیدواریم تعداد جذب معتادان در مراکز افزایش یابد”.

“اختلاف نظر در اعدام زندانیان موادمخدر”

وی در پاسخ به اینکه چرا اعدام ها در موضوع قاچاقچیان مواد مخدر برای عبرت سایرین در ملاء عام انجام نمی شود، گفت: “در این خصوص اختلاف نظرهایی وجود دارد. گروهی معتقدند اعدام در ملاء عام موجب افسردگی و آسیب روحی جامعه می شود و همچنین این اجرای حکم فراتر از حکم اصلی است و در کنار آن مدعیان حقوق بشر هم اعدام در ملاء عام را بیش از حکم می دانند. اما گروه دیگری معتقدند این اقدام بازدارندگی خواهد داشت. با این حال بر اساس ماده ۹ قانون مبارزه با مواد مخدر اگر فردی قاچاق مواد مخدر یا حمل و نگهداری آن را داشته باشد بعد از ۴ بار تکرار با وزن بیش از ۳۰ گرم اعدام می شود اما این تشخیص برای اجرای حکم در ملاء عام با قاضی است که در موارد نادر با رعایت تدابیر می تواند حکم را علنی اجرا کند”.

“تولید مخدرهای صوتی و دیجیتالی”

ذبحی در مورد تولید مخدرهای جدید به نام صوتی و دیجیتالی گفت: “به تازگی مخدرهای صوتی و دیجیتالی در کشورهای غربی تولید شده که از طریق امواج و صوت، شنونده را با تغییراتی روحی و روانی مواجه می کند که مشابه با تاثیرات مواد مخدر روانگردان است. بر اساس گزارش های رسیده این مخدرها در حال توسعه در کشورهاست و باید پلیس مرزبانی آنها را ردیابی کرده تا وارد کشور نشود”.

وی در تعریف مواد روانگردان گفت: “هر گونه ماده طبیعی، شیمیایی، صنعتی با ترکیبی است که استعمال آن باعث تاثیر بر مغز، اعصاب و روان مصرف کننده شده و حالت و وضعیت روانی او را تحت تاثیر قرار می دهد”.

ذبحی درباره تفاوت این مواد با مخدرها گفت: “عمده‌ترین تفاوت این مواد تاثیر بر مغز و روان است. این مواد سابقه ای به قدمت بشریت دارد و از ابتدایی که بشر با گیاهان و داروهای طبیعی آشنا شد، به مرور با شناخت موادی که می‌توانست بر روح و جسم تاثیر بگذارد به مقاصد مختلف مورد استفاده قرار گرفت. برای کسب لذت تا خوشی و درمان و حتی برای جادوگری و ایجاد آثار توهم این داروها استفاده می شد”.

معاون دادستان کل کشور با اشاره به اینکه در جلد اول کتاب شرح قانونی مبارزه با مواد مخدر و در مقدمه جلد سوم و به صورت کامل درباره این مواد صحبت شده است، گفت: “مواد روانگردان مورد شناخت چندین هزار ساله است”.

معاون دادستان کل کشور با اشاره به اینکه ما با صدها و هزاران نوع مواد خطرناکی مواجهیم که در اروپا تولید می شود، گفت: “هر روز شاهد ورود انواع قرصها و داروها و مصرفهای گوناگون هستیم و جامعه ما هدف این آسیبهاست. در آمریکا ۲۵۰۰ نوع ماده روانگردان تولید می شده و این روند ادامه دارد”.

ذبحی در ادامه با اشاره به اینکه آسیبهای فراوان ناشی از مصرف شیشه در کشور نگران کننده است، گفت: “فجیع‌ترین جنایت‌ها، خودکشی‌ها، بی بند و باری‌های اخلاقی، افزایش اختلافات خانگی، طلاق‌ها، قتل‌ها، تجاوزات جنسی در اثر مصرف مواد روانگردان است. یکی از اصلی‌ترین دلایل طلاقها، استفاده از مواد روانگردان است. توهماتی که ایجاد می‌کند باعث متلاشی شدن خانواده ها می شود. والدین معتاد نقش بزرگی در معتاد شدن فرزندان خود دارند”.

وی با اشاره به اینکه برای برون رفت از این مشکل لازم است همه دستگاه‌های کشور هماهنگ شوند، گفت: “متاسفانه ایجاد حس عمومی و درک عمیق آسیبها و فجایع وارده و مخاطرات کشور در همه اقشار مسئولان کشوری وجود ندارد و باید همه مسئولان و مردم در صحنه بیایند تا با این بلای بزرگ مقابله شود”.

معاون دادستان کل کشور تصریح کرد: “اطلاع رسانی، آموزش عمومی و افزایش آگاهی های عمومی درباره این مواد باید صورت گیرد. باورهای غلط درباره این مواد را باید از بین برد و باید این تصورات کاذب با واقع گویی و اطلاع رسانی درست از بین برود. که در این مسیر یکی از ضرورت‌های مهم، تصویب هرچه سریعتر فهرست جدید مواد مخدر است. بعد از اصلاح قانون در سال ۸۹، به موجب تبصره ماده ۴۵، قانون فهرست جدید مواد مخدر تصویب شد ولی علی رغم گذشت ۵ سال از تاریخ قانون و پیگیری های متعدد و مکرر، هنوز قانونگذار فهرست مواد جدید را تصویب نکرده و ما با خلاءهای زیادی روبرو هستیم”.

وی در ادامه پیشنهادهایی درباره تغییر در قانون مبارزه با مواد مخدر ارائه کرد و گفت: “ضرورت حذف عبارت صنعتی غیر دارویی از پسوند مواد روانگردان مورد تاکید است. این قید صنعتی غیردارویی ضایعاتی را در مبارزه ایجاد کرد چرا که مواد صنعتی غیردارویی باعث می شود تمام مواد سنتی دارویی مشمول مواد مخدر قرار نگیرد”.

معاون دادستان کل کشور افزود: “قید صنعتی غیردارویی امکان شمول قانون و فهرست های مواد بر تمام مواد روانگردان و مخدر دارویی و سنتی را از بین می برد. ما با هجمه جهانی از مواد مخدر سنتی و صنعتی روبرو هستیم که به تدریج به مردم معرفی می شود و باید در عرصه مقابله آن قرار گیریم ولی با این قید، بسیاری از مواد روانگردان دارویی قابل تایید در فهرستها نیستند و این قید باید حذف شود”.

اسامی همه پیش سازها در فهرست مواد ممنوعه باید قرار گیرد

وی با اشاره به اینکه متاسفانه در عرصه پیش سازها با قاچاق و تولید آنها مواجه شده ایم، گفت: در عملیاتهای متعدد تعدادی از عوامل این باندها دستگیر شدند.

وی گفت: از قانونگذار و مجمع تشخیص مصلحت نظام انتظار داریم ضمن اینکه با قانون سال ۸۹ سونامی تولید مواد مخدر و روانگردان را تحت تاثیر قرار می دهیم، هر چه سریعتر فهرست جامع مواد تصویب شود و قاضی و همکار ما بتواند آن را در اظهارنظرها استفاده کند.

معاون دادستان کل کشور به راهکارهای قانونی مبارزه با این مواد پرداخت و گفت: لزوم الکترونیک کردن صدور نسخه و توزیع داروها، ضمن افزایش نظارت و کنترل در مراکز تولید یک ضرورت مهم است. همچنین برای کنترل و شناسایی به روز انواع مواد تولیدی یا وارداتی جدید، بررسی آزمایشگاهی و تعیین ماده مخدر یا روانگردان نیاز است. زیرا ما هر روز تماس از مراجع انتظامی و اطلاعاتی داریم که گزارش می دهند مواد جدید با اسامی جدید وارد می شوند. یک ضرورت این است که به سرعت و شبانه روزی ورود هرگونه مواد جدید به کشور رصد شود و از طریق آزمایشگاه انتظامی، تعیین هویت شود و تشخیص و شناسایی و اطلاع رسانی فوری به همه دستگاه های مقابله نیاز است.

وی با اشاره به اینکه تکمیل و انسداد مرزها باید در اولویت قرار گیرد، گفت: سایر عوامل مبارزه با این مواد مانند افزایش مراکز کاهش آسیب، فعال کردن وزارت خارجه برای گسترش روابط با دفتر مقابله با جرم سازمان ملل متحد، تبادل اطلاعات، مبادله محکومان، استرداد مجرمان، جذب کمکهای مالی و استفاده از فناوریهای جدید برای انسداد مرزها نیز باید لحاظ شود. ماه گذشته در هیات حقوق بشر در ژنو با گزارشگر حقوق بشر که جلسه داشتیم گفتم اگر صادق هستید که در برخورد ما با مجرمان مواد مخدر مشکل دارید، ما در کشور چند میلیون معتاد داریم و اگر سازمان ملل هزینه آن را جبران کند تا ما چرخه درمان معتادان را کامل کنیم، وقوع جرم و نیاز به مواد مخدر کاهش می یابد و نه پرونده قضایی نه متهم و نه محکوم خواهیم داشت.

وی به تشکیل پلیس سایبری قدرتمند برای رصد، شناسایی و برخورد با عوامل تولید تاکید کرد و گفت: اقداماتی مانند فضای مجازی علاوه بر آنکه در شناسایی مواد، در آموزش تولید و ساخت انواع مواد مخدر و روانگردان بسیار فعال عمل می کند، در ساماندهی و فروش و توزیع مواد نیز فعال هستند که باید برخورد با آنها در پیش گرفته شود

تصویب قطعنامه علیه نقض حقوق بشر در ایران و واکنش جمهوری اسلامی

رادیو پارس  –    ـ معاون نماینده ایران در سازمان ملل به قطعنامه کمیته سوم مجمع عمومی این سازمان “کمیته حقوق بشر” درباره نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی واکنش نشان داد و آن را “تحریفی انتخابی و سیاسی از حقایق” دانست.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رادیو زمانه، کمیته حقوق بشر سازمان ملل روز پنج‌شنبه نوزدهم نوامبر/ ۲۸ آبان، با تصویب قطعنامه‌ای از نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران ابراز نگرانی کرد.

غلامحسین دهقانی، معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل اما این قطعنامه را بیانگر «چیزی جز گمانه‌زنی‌های بی‌پایه ضد ایرانی» ندانست.

در این قطعنامه از سرکوب فعالان مدنی، بازداشت روزنامه‌نگاران و دگر‌اندیشان و افزایش چشمگیر شمار اعدام‌ها در ایران انتقاد شده است.

خبرگزاری صدا‌و‌سیما تصویب این قطعنامه را با تیتر “تصویب قطعنامه ضد ایران در سازمان ملل” پوشش داده و واکنش معاون نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل را برجسته کرده است.

این قطعنامه به پیشنهاد کانادا و با ۷۶ رای موافق، ۵۵ رای مخالف و ۶۸ رای ممتنع به تصویب رسیده است. کمیته حقوق بشر سازمان ملل ۱۹۳ عضو دارد. این قطعنامه غیر الزام‌آور است اما قرار است در مجمع عمومی سازمان ملل هم مطرح شود.

دهقانی از کانادا به دلیل پیشنهاد دادن این قطعنامه به شدت انتقاد کرده و گفته است: “اتاوا عمدا به سیاست‌های تحریک‌آمیز خود علیه ایران ادامه می‌دهد.”

آمریکا، کشورهای اروپایی و اسرائیل از این قطعنامه حمایت کردند و در مقابل روسیه، چین و سوریه از جمله ۵۵ کشوری بودند که به این قطعنامه رای منفی دادند.

به گفته معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل، “رای‌گیری درباره قطعنامه ضد ایرانی در زمانی صورت گرفته که توافق اتمی اخیر، افق‌های جدیدی از همکاری را میان ایران و جامعه بین‌المللی گشوده است.”

دهقانی، در بخش دیگری از صحبت‌های خود در واکنش به این قطعنامه، جامعه ایران را جامعه‌ای پویا، باطراوات و چندصدایی دانسته که طیف‌های گسترده‌ای از نگرش‌های سیاسی و رسانه‌ای در آن وجود دارد و از لایه‌های اجتماعی و گروه‌های چندگانه قومی و مذهبی تشکیل شده است: «در حالی که این قطعنامه تلاش می‌کند جامعه ایرانی را جامعه‌ای بسته و تک‌صدایی معرفی کند.»

دهقانی از این‌که این قطعنامه تحولات مثبت حقوق بشری جامعه ایران در دوره اخیر و به‌ویژه پس از شروع کار دولت جدید ایران را نادیده گرفته، ابراز تاسف کرده است.

در صحبت‌های معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل، نمونه‌ و مثالی از تحولات مثبت مورد نظر اوارائه نشده است.

قطعنامه کمیته حقوق بشر سازمان ملل از ایران خواسته است تا با برداشتن محدودیت‌های قانونی و عملی آزادی بیان و ابراز عقیده، حق برگزاری تجمع‌های مسالمت‌آمیز را برای شهروندان فراهم کند.

این قطعنامه همچنین از اعدام کسانی که به هنگام ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشته‌اند، انتقاد کرده است. انتقادهایی از این دست، در آخرین گزارش احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران در سازمان ملل هم مطرح شده است: “احمد شهید، نگران از افزایش اعدام‌ها و امیدوار به نتایج توافق هسته‌ای و احمد شهید در مورد افزایش اعدام‌ها در ایران هشدار داد.”

مهر ماه امسال هم بان کی‌مون، دبیر‌کل سازمان ملل متحد، در گزارشی به مجمع عمومی این سازمان، از “نقض گسترده حقوق بشر در ایران” انتقاد کرده بود.

مواردی همچون نقض حقوق زنان، اعدام در ملاء عام، تبعیض علیه اقلیت‌های مذهبی و قومی، بازداشت فعالان و کنشگران حقوق بشر، اعمال فشار بر تشکل‌های کارگری، سانسور و ایجاد محدودیت برای رسانه‌ها، فیلترینگ اینترنت و محدود کردن آزادی بیان و …، از جمله موضوعاتی هستند که در طول سال‌های گذشته در گزارش‌های مختلف از وضعیت حقوق بشر در ایران، مطرح شده‌اند.

محکومیت مداخله ایران در سوریه

کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، علاوه بر محکوم کردن ایران به نقض حقوق شهروندان خود، در قطعنامه‌ای مداخله ایران در سوریه را نیز محکوم کرد و با ذکر نام حزب‌الله لبنان، خواستار خروج همه نیروهای شبه نظامی خارجی از سوریه شد.

این قطعنامه به پیشنهاد عربستان سعودی و با حمایت قطر و کشورهای عربی با ۱۱۵ رأی موافق تصویب شد. ۱۵ کشور مخالف این قطعنامه بودند و ۵۱ کشور هم رأی ممتنع دادند.

این قطعنامه، به طور ضمنی از دخالت روسیه در سوریه نیز انتقاد و آن را محکوم کرده است.

نمایندگان روسیه، ایران و سوریه در سازمان ملل، در واکنش به این قطعنامه، آن را تحریف واقعیات دانسته و موارد مطرح شده در آن را رد کردند.

در نشست کمیته حقوق بشر سازمان ملل، قطعنامه‌ای هم در مورد نقض‌ حقوق بشر در کره شمالی به تصویب رسید. آتحادیه اروپا و ژاپن متن پیش‌نویس قطعنامه درباره نقض حقوق بشر در کره شمالی را پیشنهاد کردند که با ۱۱۲ رای موافق، ۱۹ رای مخالف و ۵۰ رای ممتنع به تصویب رسید.

نگرانی سازمان ملل از وضعیت حقوق بشر در ایران

کمیته حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را تصویب کرده که در آن بار دیگر نسبت به وضعیت حقوق بشر ایران عمیقا ابراز نگرانی شده است. این قطعنامه بر گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل استوار است که می گوید اعدام ها در ایران از سال ۲۰۰۵ «به طور تصاعدی درحال افزایش» بوده است و امسال ممکن است به هزار نفر برسد. این قطعنامه از محدودیت آزادی تفکر و بیان توسط قوه قضاییه و نیروهای امنیتی ایران انتقاد می‌کند.

 

بی بی سی: کمیته حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را تصویب کرده که در آن بار دیگر نسبت به وضعیت حقوق بشر ایران عمیقا ابراز نگرانی شده است.

این کمیته در قطعنامه خود قویا دولت ایران را ترغیب کرده است که از «برگزاری یک انتخابات معتبر، شفاف و همه‌شمول پارلمانی در سال جاری اطمینان حاصل کند و به همه کاندیداها اجازه دهد براساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی رقابت کنند تا تبلور آزادانه اراده مردم ایران تضمین شود.»

این قطعنامه همچنین از ایران خواسته در این راستا اجازه نظارت مستقل ملی و بین المللی بر انتخابات را بدهد.

این کمیته با ۷۶ رای مثبت در مقابل ۳۵ رای منفی و ۶۸ رای ممتنع قطعنامه را تصویب کرد.

پیش نویس این قطعنامه غیرالزام آور را کانادا تنظیم کرده بود که اکنون به مجمع عمومی خواهد رفت.

قطعنامه چند هفته دیگر در مجمع عمومی هم به رای گذاشته خواهد شد که انتظار می‌رود با همین آرا به تصویب برسد.

حسین دهقانی معاون سفیر ایران در سازمان ملل روز پنجشنبه به این کمیته گفت که قطعنامه «نمایانگر تحریف گزینشی واقعیت ها با انگیزه سیاسی است».

او همچنین گفت که این رای در زمانی انجام می شود که توافق اتمی اخیر با ایران “افق تازه ای برای همکاری” با جامعه جهانی را گشوده است.

این قطعنامه بر گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل استوار است که می گوید اعدام ها در ایران از سال ۲۰۰۵ «به طور تصاعدی درحال افزایش» بوده است و امسال ممکن است به هزار نفر برسد.

این قطعنامه از محدودیت آزادی تفکر و بیان توسط قوه قضاییه و نیروهای امنیتی ایران انتقاد می کند.

اما در عین حال از بعضی تحولات در ایران استقبال شده است.

در این قطعنامه از قول حسن روحانی رئيس جمهور ایران در ارتباط با بعضی مسائل مهم حقوق بشر به خصوص برطرف کردن تبعیض علیه زنان و اقلیت های قومی استقبال شده است.

از دیگر مواردی که از آن استقبال شده اعلامیه دولت ایران برای افزایش خدمات برای قربانیان خشونت های خانوادگی و همچنین پیش نویس مصوبه ای برای افزایش مجازات مرتکبان خشونت علیه زنان است.

 

حجاب در ایران، آلمان و آمریکا از ۱۲۰ سال پیش تا کنون/مجموعه عکس

 جای جای اینترنت را که بگردید، عکس‌هایی از دهه ۲۰ میلادی یعنی حدود صد سال پیش می‌بینید. (با کلیک روی عکس‌ها، جریانات پوششِ زنان ایرانی در همان‌ سال‌ها را مقایسه کنید.) در عمده‌ی این عکس‌ها لباس زنانی توسط پلیس انداه‌گیری می‌شود، زنانی که هشدار می‌گیرند، جریمه می‌شوند و مورد توهین قرار می‌گیرند. اگر امروز در سواحل آزاد دنیا، زنان با «کم‌ترین لباس» بیشترین امنیت را دارند، هزینه‌ی چنین دستاوردی قبلا با اصرار و روشنگری زنان نسل‌های گذشته «پیش پرداخت» شده. جالب این جاست که هنوز هم ایده‌ی کنترل بر کل جامعه که در حکومت‌های کنترل‌گر پیش از هر چیز به وسیله‌ی «کنترل پوشش زنان» تحقق می‌یابد، تنها با اتکا بر چند اشتباه رایج و عمومی استوار است: «تصور مردم بر این که زنان هر چه پوشیده‌تر باشند امنیت بیشتری دارند، تصور این که پوشیدگی هر چه بیشتر زنان به نفع خود آن‌هاست و تصور این‌که جامعه‌ای با زنان پوشیده‌تر از فحشا به دور است.» مطابق چنین تصوراتی، زنان با هر پوششی در هر صورت گناهکار‌اند و نیاز به توجیه رفتار خود دارند تا دردسر ساز نشوند؛ به ویژه زمانی که خودشان مورد سوء استفاده، مخاطبِ متلک یا توهین قرار گرفته باشند. معادل‌های مختلف ایده‌ی «کرم از خود درخت است» در بیشتر جوامع خود به خود تغییر نکرد. اگر امروز «امنیت در هر شرایطی و با هر نوع پوشش» در بسیاری جوامع پذیرفته شده است، حاصل استمرار، ابتکار و حوصله‌ی زنان در رونمایی از حقیقت و کشف باورهای اشتباه بوده است. حتا زنان مذهبی و پوشیده که در کشورهای آزاد، به لطف فضای آزاد مرسوم در جامعه، با مراقبت کم‌تر، پوشیده‌تر دیده می‌شوند. بسیاری از زنان مسلمان نیز از آزادی دفاع می‌کنند، چرا که برای آنان در سایه‌ی انتخاب رنگارنگ دیگران، حاشیه‌ی امنی ایجاد می‌شود.

برگرفته از صفحه شهروندیار +

11235326_896571183732236_9219683961279132676_n

11235326_896571183732236_92196839612791326076_n

11350553_896571000398921_2005245983109370838_n

11232199_896571220398899_1296616085030341690_o

63458_896571030398918_6116358363633583896_n

11257193_896570973732257_8939837986656989494_o

11350594_896571600398861_8647369085537926729_n

11350636_896572783732076_7230019735198002107_n

18606_896571440398877_4415822397020130903_n

1610933_896571543732200_1948179146399330721_n

11270385_896571570398864_2148425690298646916_o

22399_896600260395995_1720023965867535517_n

ایران در قعر جدول شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد

رادیو پارس  –    ـ مجمع جهانی اقتصاد با بررسی شاخص‌های اقتصادی، آموزشی، بهداشتی و سیاسی گزارشی از شکاف جنسیتی و فاصله میان زنان و مردان کشورهای مختلف در بهره‌مندی از فرصت‌ها و مشارکت در امور مختلف منتشر کرده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از بی بی سی، بنابر این گزارش در حالی که در سال‌های اخیر زنان بیشتری وارد بازار کار می‌شوند، روند کم شدن فاصله دستمزد زنان و مردان کند شده است.

این گزارش می‌گوید: “با شرایط کنونی احتمالا بیشتر از یک قرن طول می‌کشد تا زنان در مشاغل برابر با مردان دستمزدی برابر دریافت کنند”.

در گزارش مجمع جهانی اقتصاد ایسلند، نروژ، فنلاند، سوئد و ایرلند از حیث برابری جنسیتی بهترین وضعیت را در میان ۱۴۵ کشور بررسی شده دارند. آمریکا در جایگاه ۲۸، روسیه ۷۵، چین در رتبه ۹۱ و هند هم در رتبه ۱۰۸ قرار دارند. یمن، پاکستان، سوریه، چاد و ایران هم در میان کشورهای بررسی شده در قعر فهرست هستند و بدترین وضعیت را از نظر شکاف جنسیتی دارند.

تاجیکستان رتبه ۹۵ را در این فهرست دارد و برخی کشورها، چون افغانستان، در این رتبه‌بندی بررسی نشده‌اند.در مورد ایران در حالی که شاخص‌های بهداشتی و آموزشی بطور نسبی فاصله زیادی با برابری کامل ندارند و ایران در موارد مختلف رتبه‌هایی بین ۹۹ و ۱۱۰ دارد، اما شاخص‌های اقتصادی و سیاسی در ایران حاکی از شکاف گسترده جنسیتی است و نرخ مشارکت زنان در بازار کار، سطح درآمد آنها، تعداد نمایندگان زن در مجلس و در مقام‌های عالی دولتی، همگی در مقایسه با کشورهای دیگر جهان نابرابری بیشتری را نشان می‌دهد.

در مورد ایران در حالی که شاخص‌های بهداشتی و آموزشی بطور نسبی فاصله زیادی با برابری کامل ندارند و ایران در موارد مختلف رتبه‌هایی بین ۹۹ و ۱۱۰ دارد، اما شاخص‌های اقتصادی و سیاسی در ایران حاکی از شکاف گسترده جنسیتی است و نرخ مشارکت زنان در بازار کار، سطح درآمد آنها، تعداد نمایندگان زن در مجلس و در مقام‌های عالی دولتی، همگی در مقایسه با کشورهای دیگر جهان نابرابری بیشتری را نشان می‌دهد.

“۱۱۸ سال تا برابری اقتصادی”

از نکات جالب این گزارش رتبه ششم برابری جنسیتی برای رواندا است.

مجمع جهانی اقتصاد در گزارش خود آورده است که از سال ۲۰۰۶ تاکنون شمار زنان حاضر در بازار حدود ۲۵۰ میلیون نفر بیشتر شده است. با این وجود در ۱۰ سال اخیر شکاف اقتصادی میان زنان و مردان تنها ۳ درصد کمتر شده است، که یعنی با روند کنونی ۱۱۸ سال طول می‌کشد که برابری اقتصادی میان زنان و مردان برقرار شود.

مطابق این گزارش شکاف آموزشی میان زنان و مردان نسبت به ۱۰ سال پیش ۲۲ درصد بیشتر شده است.

در ۹۷ کشور تعداد زنانی که وارد دانشگاه می‌شوند بیشتر از مردان است و در ۶۸ کشور اکثریت نیروی کار ماهر را زنان تشکیل می‌دهند.

تنها چهار کشور در جهان وجود دارند که بیشتر رهبران سیاسی آن زن هستند.

تفهیم اتهام افسانه بایزیدی و تعیین شعبه دادگاه

رادیو پارس    _   افسانه بایزیدی، دانشجوی بوکانی بازداشت شده، از سوی شعبه دوم بازپرسی دادگاه انقلاب مهاباد به “تبلیغ علیه نظام” و “توهین به رهبری” متهم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، افسانه بایزیدی، روز سه شنبه ۲۶ آبان، به دادگاه انقلاب شهر مهاباد اعزام شد و پس از تفهیم اتهام، مجددا به بازداشتگاه اطلاعات سپاه بوکان بازگردانده شد.

قرار است جلسه محاکمه این فعال سیاسی، روز دوشنبه آینده در شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد به ریاست قاضی محمدخواه برگزار شود.

این فعال کرد اهل بوکان، شانزدهم مهرماه سال جاری از سوی اطلاعات سپاه بازداشت شده بود.

افسانه بایزیدی پیش از این نیز در آبان ماه سال ۹۲ بازداشت و پس از مدتی به قید وثیقه صد میلیون تومانی آزاد شده بود، وی در این پرونده به دو سال حبس تعلیقی محکوم شد

در پی تهدیدات و آزار و اذیت های مداوم نیروهای امنیتی، امین انواری رستمی فعال مدنی برای همیشه از ایران خارج شد + عکس

امین انواری رستمی پس ار خروج از ایران

«امین انواری رستمی» فعال مدنی و دانشجوی ترم ۶ مهندسی نرم افزار دانشگاه امیر کبیر (پلی تکنیک) که پیش تر در صبح روز یکشنبه ۱۲ مهر ماه سال جاری از سوی ماموران امنیتی در منزل بازداشت و عصر روز سه شنبه ۱۲ آبان ماه پس از گذشت یک ماه با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد، در پی تهدیدات و آزار اذیت این فعال مدنی از سوی نیروهای امنیتی در خصوص ارتباط با (شاهین نجفی)، (اعضای کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی)، (اقدام علیه امنیت ملی و نظام)، (توهین به رهبری، رئیس جمهور و مجلس خبرگان)، (حمایت از همجنسگرایان و بهائیت) به کمک اعضای (کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی) برای همیشه از ایران خارج شد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، این فعال مدنی طی تماس تلفنی می بایست ظهر روز یکشنبه ۱۲ مهر ماه سال ۱۳۹۴ در دادسرای اوین حاضر می شد، اما در صبح همان روز نیروهای امنیتی با چهار خودروی متعلق به نهادهای امنیتی به حکم شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین با حضور در منزل این دانشجوی ترم ۶ مهندسی نرم افزار دانشگاه امیر کبیر (پلی تکنیک) پس از تفتیش منزل و ظبط اموال شخصی نامبرده را بازداشت کردند.
این فعال مدنی پیش تر از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی «احمدزاده» به اتهام انتسابی حمایت از “همجنسگریان”، “تبلیغ علیه نظام”، “توهین به رهبری و ریاست جمهوری”، “حمایت از خواننده شاهین نجفی” ،”توهین به مصباح یزدی و مقامات کشوری” و “حمایت از بهاییت” به دو سال و نیم حبس محکوم شد و حکم صادره پس از پیگیری های وکلا (امیرسالار داودی و خانم هاله موسویان) به ۵ سال حبس تعلیقی تبدیل شد.
«امین انواری رستمی» همچنین در ۹ دی ماه ۱۳۹۳در یک تماس تلفنی از سوی اداره اماکن نیروی انتظامی واقع در خیابان مطهری“جهت یک کار دفتری” احضار و پس از بازجویی بازداشت و به دادسرای ۱۳ اوین منتقل و با قرار وثیقه ۳۰ میلیون تومانی آزاد شد.
«فرح بخشی» مادر «امین انواری رستمی» و یکی از شرکت کنندگان پیشین در تجمعات اعتراضی روزهای شنبه در مقابل زندان اوین و روزهای دوشنبه در مقابل دفتر لاستیک دنا واقع در میدان ونک نبش خیابان گاندی جهت آزادی زندانیان سیاسی و مدنی و درخواست محاکمه عاملین ۳۷ سال جنایت روی داده از سوی حکومت اسلامی بوده و پیش تر ویدیو هایی از وی در جهت تلاش برای آزادی فرزندش در فضای مجازی و همچنین از سوی « کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» منتشر شده بود.

amin

«آرمین» برادر «امین انواری رستمی» که تنها ۱۷ سال سن دارد پس از بازداشت امین و شرکت «فرح بخشی» مادر امین در تجمعات اعتراضی لاستیک دنا و مصاحبه با رسانه های خبری، از سوی مامورین امنیتی بارها در راه مدرسه تهدید شد، مامور امنیتی با زور او را سوار ماشین کرده و مورد آزار، اذیت و تهدید قرار می دادند.
مامورین امنیتی از برادر وی می خواستند که به مادرش بگوید، به شرکت در تجمعات اعتراضی و مصاحبه با رسانه های خبری پایان دهد و در صورت ادامه ی آنها شرایط دشواری را برای خانواده و همچنین امین ایجاد می کنند.
مامورین امنیتی آرمین ۲۸ ساله را تا درب منزل با تهدید همراهی می کردند.
در اولین رویداد، آنها با کارت شناسایی سپاه با نام های «طاها رمضانی» و «مقیمی» و همچنین روز چهارشنبه ۲۹ مهر ۱۳۹۴ با نام «محمد علی مفتح» به همراه شخص ناشناس دیگری نامبرده را سوار ماشین سمند مشکی کرده و مورد آزار و تهدیدهای طاقت فرسا قرار داده اند.
«فرح بخشی» مادر «امین انواری رستمی» روز چهارشنبه ۲۹ مهر ماه جهت درخواست ملاقات با فرزندش که از سوی مسوولین در انفرادی تحت شکنجه و بازجویی جهت اعترافات تلویزیونی بود به دادسرای اوین مراجعه کرده و از بازپرس شعبه ۳ در خواست ملاقات حضوری کرد.
بازپرس مربوطه پس از ممانعت با درخواست او، بیان نمود در صورت تعهد مبنی بر توقف شرکت در تجمعات اعتراضی و مصاحبه با رسانه های خبری و قبول سکوت و رسانه ای نکردن هیچگونه اخباری اجازه ملاقات را صادر می کند.
«فرح بخشی» در جواب بازپرس اینگونه بیان کرد “با شناخت کامل از روند کار قوه قضاییه در احقاق حق فرزندم امین به هیچ عنوان درخواست شما را قبول نخواهم کرد و در جهت آزادی فرزندم و دیگر زندانیان در بند تا پای جانم خواهم ایستاد و می دانم قلب من مادر در قلب های امین می تبد.”
بازپرس شعبه ۳ دادسرای اوین پس از شنیدن جواب دستور ممانعت از ورود او را جهت پیگیری وضعیت فرزندش به دادسرا را صادر کرد.

تداوم نگهداری غیرقانونی یک زندانی در قرنطینه زندان بیرجند

رادیو پارس     _محمدامین عبداللهی، زندانی سیاسی زندان بیرجند، با گذشت حدود دو ماه از انتقال به این زندان همچنان به صورت غیرقانونی در قرنطینه نگهداری می شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمد امین عبداللهی، زندانی سیاسی که پس از بیش از ده سال حبس در تبعید، به تازگی از زندان طبس به بیرجند منتقل شده، از بدو انتقال تاکنون در قرنطینه این زندان نگهداری می شود و پیگیرها و اعتراضات وی برای انتقال به بند عمومی تا کنون بی نتیجه بوده است.

محمد امین عبداللهی شهروند بوکانی، از اوایل مهرماه در پی اعتراض به مخالفت با مرخصی اش از زندان طبس به بیرجند منتقل شده و مسئولین زندان طبس نیز علیرغم تأمین وثیقه از سوی خانواده، با مرخصی، آزادی مشروط و یا انتقال به زندان شهر محل سکونتش مخالفت کرده اند.

برادر این زندانی وضعیت وی را در زندان بیرجند دشوار و نگران کننده توصیف کرده و می گوید که برادرش در اعتراض به این شرایط دست به اعتصاب غذا زده است.

خانواده محمد امین عبداللهی که متأهل و دارای یک فرزند است، در شهر بوکان استان آذربایجان غربی سکونت دارند و به دلیل بعد مسافت تا بیرجند و فقر مالی امکان ملاقات با وی را ندارند.

اگرچه پس از گذشت بیش از نیمی از حبس، قانونا این زندانی می تواند به طور مشروط آزاد شود ولی مسئولین قضایی تا کنون به دلایل نامشخص با درخواست آزادی مشروط وی مخالفت کرده اند.

محمدامین عبدالهی اهل بوکان، پاییز سال ۱۳۸۴ بازداشت و پس از ۱۵ماه بلاتکلیفی در دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام محاربه از طریق همکاری موثر و مسلحانه با احزاب کرد و نیز تبلیغ علیه نظام، محاکمه و در مجموع به ۱۸سال زندان و تبعید به زندان طبس محکوم شد، وی پس از گذراندن مدتی در زندان های ارومیه و مهاباد به زندان طبس و سپس بیرجند تبعید شد و در حال حاضر در قرنطینه زندان بیرجند نگهداری می شود.