نگارین بانو شاعر میهنی زندانی شد !به چه جرمی ،گناهش چیست ؟ او برای میهنش چامه سروده ، این جرمی است که یک بانو ی شاعر ایرانی بخاطرش زندانی شود ؟؟ البته که زندانی شدن اهل قلم تازگی ندارد ،هالو به همین جرم درزندان بسرمی برد ،هلیا صدیقی به همین جرم زندانی شده بود و بادکوبه نیزهمچنین ! بکجا برم چنین غمی را که فلک به غصه اید!

مهوش شهریاری زندانى عقیدتی بند زنان زندان اوین به بیمارستان اعزام شد.
مهوش شهریاری یکی از ۷ مدیر بهایی است که در اسفندماه ۸۶ بازداشت شد. وی به مدت ۶ ماه در سلول انفرادی به سر برد و دراین مدت دچار بیماری قلبی شده بود. وی پس از ۲ سال بلاتکلیفی و نگه‌داری در بند ۲۰۹، سال گذشته از سوی دادگاه به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدیدنظر مورد تأیید قرار گرفت، این شهروند بهایی در زندانهای اطلاعات مشهد. ۲۰۹ اوین، رجائی شهر، قرچک ورامین، بند نسوان اوین زندانی بوده است.

رادیو پارس   _

خانواده نرگس محمدی، روز یکشنبه 11 مرداد ماه 1394 پس از مراجعه به زندان اوین برای انجام ملاقات هفتگی، متوجه شدند که این فعال مدنی دو ساعت قبل از انجام این ملاقات، از بیمارستان به زندان آورده شده است.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، نرگس محمدی در ساعت‌های پایانی روز شنبه پس از آن‌که به مدت هشت ساعت دچار فلج عضلانی می‌شود به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده و تحت مراقبت‌های پزشکی قرار می‌گیرد. اما پزشکان بیمارستان طالقانی پس از انجام معاینه‌های اولیه اعلام می‌کنند که خانم محمدی باید تحت نظر پزشک متخصص قرار گیرد.
با وجود این نظر، مقام‌های مسئول در قوه قضاییه، خانم محمدی را با وجود تأکیدهای پزشکان مبنی بر معاینه این مدافع حقوق بشر توسط پزشک متخصص، دو ساعت قبل از انجام ملاقات هفتگی به زندان اوین منتقل می‌کنند.
این در حالی است که خانم محمدی در ملاقات امروزش با خانواده از هوشیاری کافی برخوردار نبوده است.
خانم محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر به بیماری‌های آمبولی ریه و فلج عضلانی مبتلا است که مقام‌های مسئول در نهادهای امنیتی و قوه قضاییه در جریان بیماری او هستند.
براساس نظر پزشک‌های متخصص، دو بیماری آمبولی ریه و فلج عضلانی درشرایطی که مورد رسیدگی قرار نگیرند و داروهای مناسب تجویز نشوند، می توانند جان بیمار را به خطر بیاندازند.
خانواده خانم محمدی هفته گذشته و در پی تشدید بیماری این فعال مدنی زندانی، با موافقت دادستانی تهران برای روز سه‌شنبه، ششم مرداد ماه 1394 از پزشک متخصص مغز و اعصاب وقت می‌گیرند که بنا بر دلایل نامشخص، مقام‌های مسئول در قوه قضاییه از اعزام خانم محمدی به نزد پزشک متخصص امتناع می‌کنند.
این در حالی است که پزشک‌های متخصص در خصوص دو بیماری آمبولی ریه و فلج عضلانی معتقد هستند که این بیماری‌ها در فضای زندان تشدید شده و در نهایت در پی بی‌توجهی می‌تواند به معلول شدن بیمار بیانجامد.
تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی در پی انتشار این خبر اعلام کرد که بی‌توجی به درمان همسرش و همچنین آزاد نکردن او براساس قوانین موجود را نمی توان سهل‌انگاری یا ندانم‌کاری قلمداد کرد.
او می‌گوید که مقام‌های مسئول در نهادهای امنیتی و قوه قضاییه، پرونده بیماری همسرش را به شکل انحصاری در اختیار داشته و می‌دانند که بیماری او در چه شرایطی تشدید و خطرناک می‌شود.
این درحالی است که مقام‌های مسئول در سال 1391 و زمانی‌که خانم محمدی در زندان بود، براساس نظر پزشکان متخصص و همچنین پزشکی قانونی مبنی براین‌که فضای زندان، خانم محمدی را برای فلج عضلانی مستعد می کند، با آزادی او برای ادامه درمان موافقت کردند. اما خانم محمدی پس از مدتی با وجود ناتمام ماندن مراحل درمان، بار دیگر در در سال 1394و با حکم دادستانی تهران بازداشت شد.

reza amiri

» محمدتقی کروبی

وقتی اقای احمدی نژاد با ادبیاتی کوچه بازاری سازمان های بین المللی و قطعنامه های الزام آور شورای امنیت ملل متحد را به سخره گرفت، اقلیتی قدرتمند اما ذی نفوذ بنام “انقلابی گری” برای او سوت و کف زدند و کشور را در تمامی ابعاد گرفتار کردند. گذر زمان ثابت کرد که ویرانگر و غارتگر بودند، نه انقلابی بودند و نه درد انقلاب داشتند، سیاست شان تزویر و دروغ و نفاق بود که پرده برون افتاد و آنچه پنهان بود، هویدا شد. اگر آن روز تنش و رودرویی ایران با جامعه بین الملل هدف شان بود که در دقیقه نود به فضل خدا و همت مردم به خیر گذشت، امروز با ورود بازیگران جدید، محور برنامه شان پاشیدن بذر تنفر میان شیعه و سنی به هدف رودرویی هموطنان در نزاع های عقیدتی ست.

درخت و برگ برآید ز خاک این گوید
که خواجه هر چه بکاری تو را همان روید

بارها هم شنیده ایم و هم دیده ایم، باد که بکاری ، طوفان درو می کنی، نمونه برجسته آن وضعیت منطقه و همسایگان مان است. کیست که نداند تخریب نمازخانه اهل سنت در تهران جز کینه و نفرت دستاورد دیگری ندارد. اگر تا دیروز خجل بودیم که حکومت مدعی شریعت و پاسدار مکتب اهل بیت (ع) تاکنون اجازه ساختن یک مسجد به برادران و خواهران خود نداده، امروز سرافکنده ایم که نمازخانه شان را در پایتخت نظام اسلامی تخریب کرده ایم.
در سرزمینی که آن را سرزمین کفر خواندند و می خوانند، مسلمانان اعم از شیعه و سنی در کنار پیروان دیگر ادیان، مساجد و یا مراکز اسلامی متعدد خود را دارند و در سایه نعمت آزادی، دیانت و باورهای خود را می آزمایند. چرا در بلاد اسلامی چنین نباشد.
مولوی عبدالحمید، عالم برجسته اهل سنت ایران دیروز به رهبری و رئیس جمهور نامه هایی نوشت و به تخریب نمازخانه پونک اعتراض کرد. او به درستی نوشت”در شرایطی که افراط‌گرایی، تکفیر، تفرقه و خشونت در دنیا موج می‌زند و جهان اسلام نیازمند آرامش و سعه‌صدر است، برادران و خواهران اهل سنت چنین انتظاری نداشتند. این نوع برخوردها به دشمنان اسلام، عوامل خشونت‌طلب و افراط‌گرا فرصت می‌دهد تا به اختلافات دامن بزنند و مردم شریف و همیشه درصحنه اهل سنت را مأیوس کنند.”
بهانه های واهی را کنار بگذاریم و این حرکت مشکوک را محکوم کنیم، برماست که از حقوق اولیه برادران و خواهران اهل سنت دفاع کنیم و از مقامات ارشد کشور بخواهیم که با تدبیر خود تبعیض موجود را مرتفع کنند.

reza amiri