ایران – فراخوان عفوبین الملل برای آزادی بهاره هدایت

در بیانیه عفو بین الملل با عنوان ”بهاره هدایت را آزاد کنید” آمده است:رژیم ایران تلاش کرده است بهاره هدایت مدافع حقوق زنان را با محکوم کردن به ۱۰ سال حبس در زندان اوین به سکوت وادارد. بهاره هدایت در دهم دی ماه در جریان قیام سال ۸۸ دستگیر شد و به ۱۰ سال زندان محکوم گردید و اکنون یک زندانی سیاسی است که صرفاً به دلیل بیان صلح آمیز عقاید سیاسی اش در بازداشت بسرمی برد.عفو بین الملل از فشار دژخیمان به او خبر می دهد از جمله نگهداری او در بند معتادین و جلوگیری از ملاقات با همسرش و همچنین رنج بردن از دردهای مختلف به دلیل شرایط وخیم زندان.قابل ذکراست که بهاره بدلیل حضور درگروه های دانشجویی و حقوق بشری و دفاع از حقوق زنان و همچنین افشاگری در مصاحبه با رسانه های خارجی دستگیر شده است. وی در دسامبر ۲۰۰۹ هنگام اعتراضات مردمی به انتخابات نمایشی بازداشت شد.

گزارش ماهانه؛ نگاهی اجمالی به وضعیت حقوق بشر ایران در اسفند۹۴

خبرگزاری هرانا – آنچه در پی می‌آید گزارش اجمالی و ماهیانه از وضعیت حقوق بشر در ایران در دوره زمانی اسفندماه ۹۴ است که به همت نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران تهیه‌شده است، این گزارش با توجه به حجم محدود آن و نیز به دلیل عدم اجازه فعالیت گروه‌های مستقل مدافع حقوق بشر در ایران، نمی‌تواند بازتاب‌دهنده کامل وضعیت حقوق بشر در ایران باشد.
لازم به یادآوری است بخش آمار این تشکل به‌صورت سالانه گزارش مفصل‌تر خود را به اشکال آماری و تحلیلی از وضعیت حقوق بشر در ایران منتشر می‌کند.
گزارش تفصیلی، آماری نقض حقوق بشر در اسفندماه ۱۳۹۴
در اسفندماه سال ۱۳۹۴ نقض سامانمند حقوق بشر در ایران همچنان مانند گذشته ادامه داشت و در این ماه شاهد اعدام کمتری نسبت به ماه‌های گذشته بودیم بااین‌حال حکم اعدام بیشتری صادر شد. در این ماه ۵۶ صدور حکم و اعدام  ۳ نفر در استان‌های قزوین و گلستان اجرا گرید.
اعدام
خوشبختانه در اسفندماه ۹۴ تعداد خیلی کمتری از زندانیان نسبت به ماه گذشته اعدام شدند که از گزارش‌های اعدام در این ماه باید به اعدام (قصاص) یک زندانی در صبح روز ، پنجشنبه بیستم اسفندماه، در زندان مرکزی قزوین، همچنین «حجت سعادت یار» ۳۸ ساله، متأهل و پدر یک فرزند بود که خانواده مقتول حاضر به گذشت از حق قصاص خود نشدند و اعدام فردی در گرگان به اتهام حمل مواد مخدر اشاره کرد که اغلب این اعدام‌ها مخفیانه و بدون پوشش رسانه‌های دولتی انجام شد.
در اسفندماه ۱۳۹۴ در کنار تمام اعدام‌های صورت گرفته شاهد بخشش و نجات بیست و چهار نفر از محکومین به قصاص بودیم که  گذشت از قصاص دومین محیط بان دنا ، بخشش و گذشت از قصاص پانزده پرونده در کهگیلویه بویراحمد  ، پسر جوانی که ۱۵ سال قبل به اتهام قتل پسر صاحب‌خانه‌شان به قصاص محکوم‌شده بود، باگذشت خانواده مقتول، از اعدام نجات یافت، ازجمله آن‌ها بود.
حقوق اقلیت‌ها
این ماه همچنین با تداوم تعرض به حقوق اولیه اقلیت‌های قومی و دینی در ایران همراه بود که بارزترین آن‌ها کشته شدن یک جوان در منطقه ماشکید سراوان از توابع استان سیستان و بلوچستان، در اثر شلیک مستقیم ماموران سپاه و بسیج ، بازداشت فوزیه حسین زاده و آوات حسین زاده، از سوی نیروهای امنیتی در شهر سقز ، محکومیت  ۲۳ تن از معترضان به برنامه تلویزیونی «فیتیله» جمعاً به ۲۳ سال حبس تعلیقی و ۱۷۰۲ ضربه شلاق در تبریز ، حکم سه ماه زندان و سی ضربه شلاق ۵ فعال مدنی در اردبیل از سوی دادگاه تجدیدنظر تأیید شد و در آخر برای دو تن از بازداشت‌شدگان در شهر سرباز از توابع استان سیستان و بلوچستان احکام اعدام و حبس صادرشده است.
در رابطه با نقص حقوق شهروندان بهایی مثل همیشه شاهد تبعیض و آزار و اذیت‌های متعدد بودیم،  بهزاد ذبیحی ماهفروجکی، شهروند بهایی اهل ساری که در تاریخ ۱۸ اسفند‌ماه سال جاری بازداشت و در سلول انفرادی اداره اطلاعات نگهداری می شد با تودیع وثیقه ۹۰ میلیون تومانی در تاریخ ۲۵ اسفند‌ماه آزاد شد. در همان روز دستگیری مغازه وی نیز با وجود مجوز کسب پلمپ شد ، روحیه صفاجو، شهروند جوان بهایی به دلیل اقدامات قانونی و نامه‌نگاری به نهادهای قانونی در دفاع از حق تحصیل بازداشت شد و همچنین بازداشت چهار شهروند بهایی در شهرهای تهران، کرج و ساری ازجمله آنان بود.
حقوق کودکان
حقوق زنان
در ماهی که گذشت تنها یک قدم جدی و تازه  برای تحقق شعار برابری جنسی از سوی دستگاه حاکمه برداشته شد، شورای نگهبان برابری دیه زن و مرد در بیمه را تایید کرد. اما زنان ایرانی همچنان شاهد نقض متعدد حقوق خود بودند، از پراهمیت‌ترین گزارشات نقض حقوق بشر در حوزه حقوق زنان می توان به مصدومیت دو دختر جوان در سمنان بر اثر اسید پاشی، خودکشی یکی از کارمندان زن شهرداری تهران، خودکشی همزمان سه خواهر میانسال در تهران، مرگ مادر باردار چالوسی در حین سزارین، اظهارات ضد زن نماینده ارومیه و در پایان بیانیه پایانی کمپین تغییر چهره مردانه مجلس اشاره کرد که در بیانیه کمپین تغییر چهره مردانه از «احضارهای پیاپی اعضا، تهدید و بازجویی‌های طولانی مدت و در آخر گشایش پرونده‌های امنیتی جدید برای اعضای فعال کمپین» خبر داده شده است.
کارگری
رویدادها و اخبار کارگری در دی‌ماه، بسان ماه‌های گذشته، پرشمار بود. گزارش‌های، احضار و بازداشت فعالین کارگری در سنندج ، بازداشت جلیل محمدی فعال کارگری در سنندج ، بیکارشدن کارگری به دلیل پیگیری مطالبات کارگران و بازداشت سه کارگر معدن طزره  و همچنین در این ماه ۱۳ نفر به علت رعایت نکردن نکات ایمنی در محل کار جان خود را از دست دادند.
اصناف
بهداشت و محیط زیست
درزمینه ی بهداشت و محیط ‌زیست در این ماه گزارش‌هایی منتشر شد که غالب آن‌ها با موضوع کم‌آبی و آلودگی هوا در کشور بود که ازجمله مهم‌ترین عناوین آن، ریبدن شدت ریزگردها در خوزستان به بیش از ۱۵ برابر حدمجاز،  به گفته مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان :آب شرب همه شهرهای خوزستان غیراستاندارد است، چهل و هشت روستای استان لرستان فاقد شبکه آب‌رسانی هستند، پنج روز بی‌آبی در هفت روستای شوش، ازجمله آنان بود.
گزارش‌های مورد توجه
در این بخش سعی شده به گزارش‌هایی از نقض حقوق بشر در اسفندماه که با حساسیت و توجه بیش‌تری از سوی افکار عمومی مواجه شدند، اشاره شود. بدیهی ست که این توجه بیش‌تر، الزاماً به معنی شاخص بودن این دسته از گزارش‌های به لحاظ حجم نقض حقوق بشر نیست.
ازجمله گزارش‌های با توجه خاص می‌توان به :دستگیری عامل شکنجه و ضرب و شتم بیرحمانه یک سگ در گلستان، رسیدن آلودگی هوای اهواز به ۲۴ برابر حد مجاز، مرگ آتش‌نشان یزدی در حادثه آتش سوزی، برگزاری مراسم ازدواج ۵۰ زوج دانش‌آموز در هرمزگان، صدوسی هزار دانش‌آموز معتاد پشت نیمکت‌های مدارس، مخالفت فرمانداری کرمانشاه با برگزاری تجمع اعتراضی پیروان یارسان، بابک زنجانی و دو متهم پرونده نفتی به اعدام محکوم شدند،  ۶ ماه معوقات مزدی معلمان حق‌التدریس، اشاره کرد.
گزارش‌های حقوق بشری، در سایه‌ی کم توجهی
در مقابل بخش قبل، بسیاری از گزارش‌های حقوق بشری اساساً با کم توجهی و بعضاً بی‌توجهی رسانه‌ها و افراد فعال در شبکه‌های اجتماعی که به هر ترتیب تشکیل‌دهنده‌ی قسمتی از افکار عمومی هستند؛ روبه‌رو شدند. گفتنی است این نوع کم توجهی‌های بعضاً غیر تعمدی یا بعضاً تبعیضات هدفمند، زمینه بیشتری از تداوم و گسترش نقض حقوق بشر را فراهم می‌آورد.

حکم اعدام ارژنگ داوودی به ۵ سال حبس کاهش یافت

     رادیو پارس ـ– ارژنگ داوودی زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج می گوید حکم اعدامش شکسته و به ۵ سال حبس در تبعید کاهش یافته است. او باید آماده باشد تا ۲۵ خرداد به زندان زابل تبعید شود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم اعدام ارژنگ داوودی زندانی سیاسی و سالخورده زندان رجایی شهر کرج به ۵ سال حبس تعزیری همراه با تبعید به زندان زابل کاهش یافته است.
آقای داودی در این رابطه به گزارشگر هرانا گفت “چند روز قبل از سال جدید در زندان به من اطلاع داده اند که در دادگاه تجدید نظر حکم اعدامم شکسته و تبدیل به ۵ سال حبس در تبعید شده است و باید منتظر باشم تا در تاریخ ۲۵ خرداد ۹۵ به زندان زابل منتقل شوم.”
وی ادامه داد: “به من گفته اند چون زندان زابل یک بازداشت‌گاه است، احتمالا پس از آن به زندان زاهدان منتقل می شوم.”
لازم به یادآوری است ارژنگ داوودی زندانی سیاسی سالخورده که محکومیت ۱۰ ساله اول خود را به پایان رسانده، طی تحمل دوران محکومیت در احکام دیگری به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان و سپس از سوی شعبه ۱ دادگاه انقلاب کرج به اتهام هواداری و فعالیت موثر در پیشبرد اهداف سازمان مجاهدین خلق در زندان به اعدام محکوم شده بود

محمد امین آگوشی به زندان تبریز منتقل شد

رادیو پارس ـ  – محمد امین آگوشی زندانی امنیتی اهل پیرانشهر، برای ادامه محکومیتش خود را به زندان تبریز معرفی کرده و در بند زندانیان نظامی نگهداری می شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمد امین آگوشی که از زندان مرکزی زاهدان در مرخصی بسر می‌برد، در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: «پس از گذراندان۷ سال و ۸ ماه از دوران محکومیت خود، در تاریخ ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ نامه ی انتقال به زندان تبریز را دریافت کرده و در تاریخ سوم فروردین برای گذراندن مابقی دوران محکومیت به زندان تبریز خود را معرفی کردم.»

محمد امین آگوشی در تاریخ اول مهرماه ٨۶ به اتهام جاسوسی و همکاری به نفع حکومت اقلیم کردستان بازداشت شد. ۷ ماه و ۲۰ روز در سلول های انفرادی قرارگاه رمضان وزارت اطلاعات واقع در شهرستان ارومیه جهت بازجویی بسر برد و پس از گدشت ۸ ماه از بازداشت خود با قرار وثیقه ی ۱۵۰ میلیون تومانی که از سوی شعبه ی ۲ بازپرسی دادسرای نظامی ارومیه توسط بازپرس پرونده آقای باغبان صادر شده بود، آزاد شد.

در اردیبهشت ماه سال ٨۶ با مراجعه به شعبه ی ۲ دادسرای نظامی شهرستان ارومیه به ریاست آقای حافظ غفاری و قاضی پرونده آقای صمیمی، تفهیم اتهام و به اتهام محارب متهم شناخته شد و به زندان مرکزی ارومیه انتقال داده شد. پس از گذراندان ۴ ماه در زندان مرکزی ارومیه بعد از ۵ جلسه تشکیل دادگاه به ریاست حافظ غفاری با توهین حکم اعدام از طریق تیرباران صادر و اعلام گردید.

با اعتراض به حکم صادر شده، پرونده برای دادرسی به دیوان عالی کشور شعبه ی ۳۱ به ریاست محمد سلیمی انتقال داده شد و حکم اعدام از طریق تیر باران به استناد ماده ۱۰۹ قانون اساسی تایید گردید.

در سال ۱۳۸۹ پرونده برای اعاده ی دادرسی باز و به دیوان عالی کشور شعبه ی ۳۱ فرستاده شد و حکم اعدام از طریق تیر باران به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری در تبعید تغییر پیدا کرد.

ایشان درمرداد ماه ۱۳۹۱ به زندان مرکزی زاهدان تبعید شده و بعد از یکسال موافقت دادستان دادسرای نظامی به مرخصی اعزام شد.

آقای آگوشی هم اکنون برای ادامه حبس خود را به زندان تبریز معرفی کرده است.

ماموریت احمد شهید برای یک سال دیگر تمدید شد

رادیو پارس – شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، با ٢٠ رأی موافق، ١۵ مخالف و ١١ ممتنع، ماموریت گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران را به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، قطعنامه مربوط به وضعیت حقوق بشر ایران «ال.۲۷» در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو به تصویب رسید و ماموریت آقای شهید به مدت یک سال دیگر تمدید شد.

کشورهای آلبانی، بلژیک، ال سالوادور، فرانسه، آلمان، لاتویا، مکزیک، هلند، پاناما، پاراگوئه، پرتغال، قطر، جمهوری کره، اسلونی، مقدونیه، سوئیس، انگلیس و امارات متحده عربی از جمله کشورهایی بودند که به این قطعنامه رأی مثبت دادند.

احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران در یازدهمین گزارش خود در ۲۱ اسفند ماه ۹۴ به شورای حقوق بشر سازمان ملل، اعلام کرد: “حکومت جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۵ بالاترین نرخ اعدام را در ده سال گذشته داشته است.”

در توصیه های آقای شهید، از حکومت ایران خواسته شده بود «اعدام نوجوانان را لغو کند»؛ برای احکام صادره اعدامی که شامل «جرم های بسیار جدی» بر اساس استاندارهای بین المللی نمی شود، مهلت قانونی [برای بررسی مجدد] تعیین نماید و «سنگسار و اعدام در ملاء عام» را ممنوع کند.

افزایش فشار و سرکوب بهائیان، عدم تشکل برای فعالان مدنی، دسترسی نداشتن متهمان به دادرسی عادلانه، اعتراف زیر شکنجه، نگهداری متهمان در سلول های انفرادی، بی توجهی به حقوق اقلیت ها و غیره از جمله موضوعاتی بود که در بخش های دیگر این گزارش ۲۲ صفحه ای در سی و یکمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل به آن تأکید شده بود.

انتقاد دیده‌بان حقوق بشر از محدودیت حق انتخاب وکیل در ایران

رادیو پارس ـ سازمان دیده‌بان حقوق بشر از محروم بودن زندانیان در ایران از حق داشتن وکیل مورد نظرشان انتقاد کرد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از زمانه، این سازمان در گزارشی که روز چهارشنبه چهارم فروردین/ ۲۳ مارس در بیروت منتشر شده است، با اشاره به آیین جدید دادرسی کیفری که حق انتخاب وکیل مدافع را محدود می‌کند، از مقام‌های قضایی و قانون‌گذار در ایران خواسته است تا در این قانون تجدید نظر کنند.

از اول تیر ماه سال ۹۴، قانون تازه آیین دادرسی کیفری در ایران اجرا شده است. بر اساس این قانون، عموم زندانیان یا متهمان سیاسی که هنوز در مرحله‌ موسوم به «بازجویی‌های اولیه» هستند و پرونده‌شان به «دادگاه انقلاب» نرفته است، از حق معرفی «وکیل اختیاری» محروم‌اند.

سازمان دیده‌بان‏ حقوق بشر می‌گوید که ایران باید محدودیت‏‌هایی ‏را که برای دسترسی متهمان جرائم امنیتی به وکیل مدافع تعیین کرده است، از میان بردارد.

گزارش سازمان دیده‌‏بان‏ حقوق بشر بر اساس گفت‌و‌گو با وکیلان، زندانیان سیاسی، اعضای خانواده ‏زندانیان و منابع آشنا به پرونده‏‌های ‏زندانیان سیاسی و امنیت ملی تهیه و مستند‌سازی شده است: «سازمان دیده‌‏بان‏ حقوق بشر در طول سال گذشته مواردی را مستند کرده که در آن‌ها متهمان در طول مراحل تحقیقات مقدماتی از داشتن وکیل مدافع محروم شده‌اند یا تحت فشارهایی که از طرف مقام‌های قضایی بر آن‌ها وارد آمده،مجبور شده‌اند وکیل مدافع خود را تغییر دهند.»

سارا لی ویتسون، مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان دیده‏‌بان‏ حقوق بشر می‌گوید: «با وجود آن‌که ایران ادعا می‏‌کند آیین دادرسی کیفری جدید حقوق متهمان را بهبود بخشیده است، اما چنین تلاش‏‌هایی ‏بیهوده خواهد بود اگر اصلاحیه‏‌های ‏مجلس روند دادرسی قضایی عادلانه را تضعیف کند.»

او از مجلس دهم در ایران خواسته است اطمینان حاصل کند که آیین دادرسی کیفری واقعا گامی به جلو باشد، نه اینکه حقوق شهروندان کشور را بیش از پیش به عقب باز گرداند.

مسئول بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان دیده‌بان حقوق بشر همچنین می‌گوید: «داشتن دسترسی به وکیل منتخب خود شخص، اقدام محافظتی بسیار مهمی است که اجرای یک محاکمه عادلانه را در ایران تضمین می‌کند. ایران باید فورا وجود این مقررات مشکل‌آفرین در قانون را بپذیرد و با سوء استفاده‌‏هایی ‏که در سیستم قضایی این کشور انجام می‌شود، برخورد کند.»

بر اساس آیین جدید دادرسی کیفری در ایران که دو سال پیش به تصویب رسید (پیش از اصلاحیه مجلس)، بنا بود متهمان بتوانند‌ در مرحله تحقیقات مقدماتی وکیلی برای خود انتخاب کنند، مگر افراد متهم به جرائم مرتبط با امنیت ملی‏ که در این مورد دسترسی به وکیل می‏‌توانست تا یک هفته به تأخیر بیافتد. ماده ۱۹۰ آیین دادرسی کیفری مقرر می‏‌کرد که «سلب حق همراه داشتن وکیل یا عدم تفهیم این حق به متهم، موجب بی‌اعتباری تحقیقات می‌شود.»

سه روز پیش از آن‌که این قانون به اجرا گذارده شود اما مجلس شورای اسلامی، اصلاحیه جدیدی تصویب کرد که در آن حق افراد متهم به جرائم امنیت ملی بیش از پیش محدود شد: اصلاحیه ماده ۴۸ اکنون ملزم می‌‏دارد که افراد متهم به مجموعه‌ای از تخلفات به‌خصوص، باید وکیل مدافع خود را از میان فهرستی انتخاب کنند که به تایید رییس قوه قضاییه رسیده است. این تخلف‌ها شامل جرائم امنیت ملی، جرائم سیاسی یا رسانه‏‌ای و همچنین مواردی می‏‌شود که مجازت اعدام، حبس ابد یا قصاص به همراه داشته باشند.

کانون وکلای ایران در نامه سرگشاده‌ای به حسن روحانی، رییس‌جمهوری ایران، مخالفت خود را با این اصلاحیه اعلام کردند و از او خواستند اقدام‌های لازم را در جهت بازنگری در این قانون انجام دهد.

به گفته سازمان دیده‌بان حقوق بشر این اصلاحیه‏ ‏جدید از مقرراتی که در آیین دادرسی وجود دارد (به عنوان نمونه این مورد که اطلاعات به دست آمده از متهم در غیاب وکیل بی‌اعتبار است)، عدول کرده و در عوض سلسله‌ای از اقدامات تنبیهی را تجویز می‏‌کند. این در حالی است که قوه قضاییه همچنان قرار است فهرست وکیلانی را که از قبل و بر اساس قانون جدید تأیید شده‌‏اند،‏ اعلام کند.

با وجود این‌که در حال حاضر چنین فهرستی وجود ندارد، مقام‌های قضایی با استناد به آیین‌نامه جدید از قبول وکیلانی که زندانیان یا خانواده‏‌های ‏آن‌ها تعیین می‌کنند، امتناع می‏‌ورزند.

چندین وکیل که برخی از آن‌ها از ترس انتقام‌جویی خواسته‏‌اند‏ نام‌شان فاش نشود، به سازمان دیده‌‏بان‏ حقوق بشر گفته‌اند که از اصلاحیه مجلس ناامید و ناخرسندند. آن‌ها گفته‌اند در موارد فراوانی که به اتهام‌های مربوط به امنیت ملی مربوط می‏‌شوند، دفتر دادستانی به آن‌ها اجازه نداده موکلان خود را در طی مرحله تحقیقات اولیه ملاقات کنند.

آن‌ها همچنین گفته‌اند که اگر‌چه چندین درخواست برای دفتر دادستانی فرستاده‌اند‏، مقام‌های قضایی از صدور اجازه ملاقات آن‌ها با موکلان‌شان که در بازداشت بوده‌اند امتناع کرده‌اند‏ و امکان دسترسی آن‌ها به پرونده را هم فراهم نکرده‌اند.

فقدان فهرست وکیلان مجاز به عنوان توجیهی برای این اقدامات مطرح شده‏‌اند‏.

در گزارش دیده‌بان حقوق بشر به گفته‌های صلاح فلاح، وکیلی که وکالت نزار زاکا، شهروند لبنانی دستگیر شده در ایران را بر عهده دارد هم اشاره شده است. شعبه یک دفتر دادستانی در زندان اوین به او اجازه نداده با موکلش ملاقات کند: «من اوراق مربوط را دو ماه پیش به آن‌ها تحویل داده‌‏ام و تا این لحظه خبری از آن‌ها دریافت نکرده‌‏ام. من تنها درخواستم این است که بتوانم بر اساس قانون با موکل خود ملاقات کنم.»

منابع نزدیک به خانواده زاکا به سازمان دیده‌‏بان‏ حقوق بشر گفته‌اند که او در بند ۲ – الف زندان اوین زندانی است که زیر نظر سپاه پاسداران اداره می‌‏شود. اتهامات او هنوز به طور دقیق برای خانواده‌‏اش مشخص نیست.

محمود علیزاده طباطبایی هم که در حال حاضر وکالت چندین روزنامه‌نگار را بر عهده دارد که با اتهام‌های امنیتی روبه‌رو هستند، گفته است از زمانی که آیین جدید دادرسی کیفری به اجرا در‌آمده، به پرونده موکلانش در مراحل تحقیقات مقدماتی، دسترسی نداشته‌ است. او به طور مشخص خواهان مطالعه پرونده‏ ‏روزنامه‌نگاران، داود اسدی، احسان مازندرانی و عیسی سحرخیز و نیز شهروندان ایرانی-‌آمریکایی، ‏سیامک و باقر نمازی بوده است که همگی در زندان اوین در بازداشت به سر می‏‌برند.

سازمان دیده‌‏بان‏ حقوق بشر همچنین باخبر شده است که مقام‌های شعبه دو دادستانی به وکیل اسماعیل عبدی، دبیر‌کل انجمن آموزگاران، اجازه نداده‌‏اند‏ در مرحله تحقیقات مقدماتی با او ملاقات کند و به پرونده‌اش دسترسی داشته باشد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، اسماعیل عبدی را اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «تجمع و توطئه علیه امنیت ملی» به شش سال حبس محکوم کرده است.

چندین زندانی سیاسی هم گفته‌اند که‏ قاضی ابوالقاسم صلواتی از شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، از پذیرفتن وکیلان آن‌ها امتناع کرده یا این‌که آن‌ها را وادار کرده که بدون وجود هیچ‌گونه دلیل قانونی‌ای، وکیل جدیدی انتخاب کنند.

آرش صادقی، فعال سابق دانشجویی که به اتهام «تجمع و توطئه به قصد اخلال در امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شده است هم به سازمان دیده‏‌بان‏ حقوق بشر گفته است: «هنگامی که در زندان اوین زندانی شدم، خانواده‌ام پیمان حاج محمود عطار را به عنوان وکیل مدافع من انتخاب کردند، اما مقام‌های شعبه دو دفتر دادستانی از پذیرش او امتناع کردند و صحت مدارکش را مورد سوال قرار دادند. آن‌ها او را تهدید کردند که به دلیل جعل مدرک، تحت تعقیب قانونی قرار خواهد گرفت.»

خانواده صادقی پس از عطار، امیر رئیسیان را به عنوان وکیل فرزندشان معرفی کرده‌اند و او چندین بار سعی کرده تا به پرونده آرش دسترسی پیدا کند، اما درخواست‌های او را رد کرده‌اند: «پس از آزادی از زندان به قید وثیقه، خودم به دادگاه مراجعه کردم و از قاضی صلواتی در شعبه ۱۵ درخواست کردم به وکیلم اجازه دهد پیش از محاکمه پرونده مرا مطالعه کند. اما او به من گفت که بر اساس آیین جدید دادرسی، من یا می‏‌توانم وکیلی را انتخاب کنم که دادگاه تعیین می‌کند یا این‌که خودم باید مسئولیت دفاع از خودم را بر عهده بگیرم.»

بر اساس قوانین بین‌المللی حق دسترسی به وکیل برای همه متهمان حقی تضمین شده است و متهم باید در تمامی مراحل دادرسی به وکیل دسترسی داشته باشد.

ماده ۱۴میثاق‌نامه بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هم که به تصویب ایران نیز رسیده است، می‌گوید که هر کس به ارتکاب جرمی متهم شود، حق دارد از طریق ارتباط با وکیل منتخب خود و با داشتن وقت و تسهیلات کافی، برای تهیه دفاعیه خود و ارتباط با وکیلش، به دفاع از خود بپردازد.»

گزارش جدید سازمان دیده‌بان حقوق بشر همچنین خبر از ادامه شکنجه مداوم زندانیان در ایران داده است: «دادگاه‏‌های ‏انقلاب از اعتراف‌هایی که تحت شکنجه به دست می‌آیند به عنوان مدرک و شاهد در دادگاه استفاده می‏‌کنند. در نتیجه داشتنِ حقِ دسترسی به وکیل از زمان دستگیری، ممکن است بتواند از متهم در برابر بدرفتاری در طول دوران بازداشت محافظت کند.»

از سوی دیگر به گفته دیده‌بان حقوق بشر، مقام‌های قضایی به اتهام‌های مربوط به بدرفتاری با زندانیان رسیدگی نکرده‌اند و در این‌باره تحقیق نشده است.

Weniger anzeigen

داد عشق/ متن کامل دلنوشته‌ی مریم نقاش زرگران در زندان اوین

 – مریم (نسیم) نقاش زرگران، نوکیش مسیحی و بیماری است که با محکومیت ۴ سال حبس در بند نسوان زندان اوین نگهداری می شود. آن‌چه در پی می آید، متن کامل دلنوشته‌ی وی از زندان اوین می باشد که در اختیار هرانا قرار گرفته است.

دادعشق

اینجا تنگ است و تاریک و نور…

معنایش را نمی دانم، همه جا آب است و آب و صداهایی مبهم که می گویند دیگر وقتش رسیده ٩ ماه و ٩ روز،
ضربه می زنم، با دست، با پا، فریاد می زنم که دیگر تحمل ندارم،
بیرونم بیاورید از این دایره تنگ که با هر حرکتی آن بیرون کسی فریاد می زند.
با هر ضربه کوچک دست و با هر قدم شناور من انگار او درد می کشد.
می چرخم، روزنه ای کوچک و چیزی که شبیه آب نیست و با آمدنش سلولم دیگر تاریک نیست.
خود را به سمت دریچه می کشم، آمده اند آزادم کنند.
سعی می کنم، هر چه بیشتر سعی می کنم صدایش بلندتر می شود.
وحشتم را برمی انگیزد، نگرانش می شوم و برمی گردم… آرام می شود، چاره ای ندارم، یا باید برای همیشه اینجا بمانم و یا …
دوباره تلاش می کنم و باز آن صدا! خدایا چرا برای آزادی حتما باید کسی درد بکشد؟ نمی دانم!
با اشک و با دردی که بر قلبم سنگینی می کند ناگهان بیرون می آیم.
نه!!! به سختی مرا به خارج می کشند، وارونه ام می کنند و محکم بر پشتم می زنند.
دردم می آید، فکر می کنم به خاطر جیغ‌های او باشد که تنبیه ام می کنند تا از همین ابتدا معنی درد را بفهمم!
اما من که کاری نکردم فقط خواستم حرکت کنم، حتما این قانون بیرون است. نمی دانم.
مرا به دست بانویی می دهند،
محکم در آغوشم می گیرد و می بوسد،
حرفهای زیبایی می زند و وجودش را به دهانم می گذارد،
طعمش را می شناسم، این همان زندان‌بان است که هر روز از یک لوله غذایم را می داد بی آن‌که خودش را به من نشان دهد، نمی خواهم!
خودم را عقب می کشم و سینه اش را رها می کنم، زیبا و مهربان به نظر می رسد. دوباره مرا به سوی خود می کشد و تلاش می کند. نمی خواهم!
او مرا زندانی کرده بود و اینک در آغوشم می کشد، این رفتار را نمی شناسم!
نوازشم می کند ، برایم آواز می خواند، صدایش را دوست دارم.
کمی نرم می شوم، دوستش دارم، نزدیکش می شوم و با چشم باز در روشنایی از وجودش می نوشم، خسته می شوم و می خوابم.

بیدار که می شوم خانم دیگری را در تخت کنارمان می بینم که موجودی شبیه من در آغوش دارد.
موجودی کاملا شبیه من، دو دست کوچک که انگشت او را محکم گرفته بود و پاهای کوچکی که لای پتو پیچیده بودند.
می گویند پسر است و من دختر، اما عجیب آن است که هر دو زن را مادر می خوانند!
چگونه می شود دو فرد که هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند ، دو فرزند کاملا مشابه به دنیا بیاورند.
و اکنون پس از گذشت ٣٧ سال از آن زمان دوباره در زندان هستم و کسی چه می داند که برای بیرون آمدن از این قفس با هر قدم من چه کسانی درد می کشند؟
آیا کودکی که با دو دست انگشت مادر را گرفته بود اکنون اسلحه را به قلب من نشانه گرفته است یا خیر؟
و کسی چه می داند که آن کودک، بازجوی من یا قاضی من، یا زندانبان من است و یا حتی همسر و عشق من؟

آیا می توان باور کرد که این پسر نازنین و دوست داشتنی که با دو دست خود محکم انگشت مادر را چسبیده و از شیره‌ی وجودش تغذیه می کرد، اکنون نامش بازجو باشد و حکم زندانی شدن و یا حتی اعدام دختر کنارش را امضا کند؟
آیا می شود تصور کرد که آن پسر بانمک و شیرین که مانند یک فرشته در آغوش مادر آرمیده بود، اکنون در گروهی به نام داعش باشد و با همان دستان با اسلحه دختر بچه کنارش را به راحتی بکشد؟

این در باور من نمی گنجد!!!

می خواهم با همان سادگی و با همان چشمان که روزنه را یافت و با همان دستانی که برای آزاد شدن از سلول تلاش کرد، ضربه ای به پشتت بزنم که نه برای چشیدن طعم درد، که برای این باشد که برگردی و به من نگاه کنی و دستانت را در دستانم بگذاری تا شاید گرمای درون قلبم، دستانت را لمس کند و صدای آوازم که تو را می خواند به تو آرامی دهد و هر دو با هم شاخه گلی تقدیم مادران جهان کنیم.

تا به یادشان بیاوریم که دردهای‌شان به عشق تبدیل و محبت‌شان به وحدت و یگانگی و بدانی که هر روزه برای خودم و تو دعا می کنم تا یکدیگر را دوست بداریم و برای بیرون آمدن از زندان کینه و نفرت قدم بر داریم که این بار قدم های ما و قلم های ما نه باعث درد و رنج ، بلکه باعث نجات و شادی و عشق گردد و دیگر تو را نه به نام گروهک (داعش) که ما را به نام (داد عشق) خطاب کنند.

مریم نقاش زرگران
٩۴/٠٩/١٨ اوین

 

گزارش ‪ نقض حقوق پیروان ادیان اسفند ماه 1394

dein ProfilbildReza Amiri

کمیته دفاع از حقوق پیروان ادیان
گزارش ‪ نقض حقوق پیروان ادیان اسفندماه 1394‬‬‬‬‬‬
تهیه و تنظیم: كاويانی
گردآوری داده: مصطفی خداکرمی، حمیدرضا تقی پور دهقان تبریزی، ابراهیم حسینی
ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره‌مند شود. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و ایمان می‌باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هرکس می‌تواند از این حقوق یا مجتمعاً به‌طور خصوصی یا به‌طور عمومی برخوردار باشد.
ماده ۱۹ اعلامیه حقوق بشر:
 هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.
گزارش پیش رو دربردارنده اطلاعات آماری نقض حقوق اقلیت‌های دینی در ایران تا پایان اسفند ‌ماه 1394 شمسی است. این گزارش به‌صورت آماری-تحلیلی ارائه می‌شود، مسلماً به دلیل عدم اجازه دولت ایران به مدافعان حقوق بشر جهت فعالیت به‌خصوص در حوزه گزارشگری نقض حقوق بشر و همین‌طور ممانعت از گردش آزاد اطلاعات و بالطبع به رسمیت نشناختن حوزه مستقل در فعالیت‌های مدنی از سوی دولت ایران، در حال حاضر مسئله گزارشگری، امری دشوار و خطیر با محدودیت‌های فراوان در ایران محسوب می‌شود.
در چنین شرایطی بدیهی است مدافعان حقوق بشر علیرغم دشواری بسیار، تنها می‌توانند حجم بسیار اندکی از نقض گسترده حقوق بشر در ایران را دیده‌بانی کرده و یا امکان تحقیق و مستند کردن در رابطه با گزارش‌های سایر گروه‌ها و رسانه‌ها را بیابند.
فشار بر اقلیت‌های دینی همچنان ادامه دارد :
حاکمیت کنونی ایران و سران آن اعتقاد دارند که برخی از گروه‌های مذهبی دشمنان کشور هستند، زیرا باورهای مذهبی آن‌ها ممکن است وفاداری به‌نظام را دچار چالش کند و به بهانه حفظ امنیت سیاسی، سرکوب فعالیت‌های مذهبی را سرلوحه عناد با ادیان دیگر را قرار داده‌اند.
بازداشت‌ها و خشونت‌های هدفمند ارگان‌های امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی همچنان متوجه اقلیت‌های دینی در ایران است. در ایران اقلیت‌ها دو قسم رسمی و غیررسمی تقسیم می‌شوند، پیروان آئین بهایی از ادیان غیررسمی هستند که تحت‌فشارهای بیشتری قرار دارند، آن‌ها از انجام مناسک دینی و تبلیغ آئین آزادانه، تدریس و تحصیل در مقاطع عالی محروم هستند، هم‌اکنون تنی چند از رهبران این آئین که امور بهاییان را در این کشور اداره می‌کردند، در زندان‌های اوین و رجایی شهر به سر می‌برند و ده‌ها تن از پیروان آن نیز در زندان‌های کشور ازجمله سمنان، مشهد، تهران، کرج و غیره متحمل حبس‌های طولانی شده‌اند. ادیان و مذاهب رسمی هم چون مسیحیان نیز با محدودیت‌هایی زیادی مواجه هستند، جمهوری اسلامی تنها عبادت اقلیت‌های قومی عاشوری، ارمنی و کلدانی را که مسیحی هستند، به رسمیت می‌شناسد، تبلیغ آئین برای ایرانیان از سوی ایشان جرم تلقی می‌شود. کسانی که فارس زبان هستند از ورود به کلیساها منع میشوند و کلیساها وظیفه دارند اسامی اعضای خود به همراه کپی کارت ملی آنها را به وزارت اطللاعات ارائه دهند ، توزیع کتب مقدس در کتابفروشیها ممنوع میباشد . ماده ۱۳ و ۲۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی، مسیحیت را به رسمیت می‌شناسد و به مسیحیان حق عبادت و ایجاد انجمن را داده است اما برخورد با مسیحیان پروتستان که معتقد به بشارت دین خود هستند کماکان وجود دارد و کلیساهای خانگی با سرکوب گسترده مواجه هستند. تبعیض مذهبی در مورد مسلمانان سنی نیز اعمال می‌شود، آن‌ها که اکثراً در مناطق حاشیه‌ای کشور زندگی می‌کنند، از حق ساخت مسجد و برگزاری آئین مذهبی ازجمله نماز عید فطر و قربان در مناطق مرکزی هم چون تهران محروم هستند. حتی در مواردی گزرش تخریب نمازخانه اهل سنت هم گزارش شده است و این گروه از افراد با اعدام و بازداشت و آزار و اذیت هایی مواجه هستند حتی آنها از استخدام در ادارات دولتی و تصدی سمت هم منع هستند که نمونه بارز آن انتخاب بیژن ذوالفقار نصب به سمت وزیر ورزش در دولت حسن روحانی بوده که به خاطر اهل تسنن بودن وی از مجلس رای اعتماد نگرفت .
احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، در تازه‌ترین گزارش خود که در اکتبر 2015، مطابق با قطعنامۀ ۲۱/۲۸ شورای حقوق بشر به هفتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در اکتبر ۲۰۱۵ ارائه گردید، متذکر شد که در بررسی دوره‌ای جهانی ایران٬ دولت 10 توصیه از 20 توصیه ای که درنتیجه بررسی دوره ای جهانی سال 2010 ایران در مورد رفتاربا اقلیتهای مذهبی به کشور ارائه شده بود را پذیرفت که بیشتر آنها ظاهرأ هنوز انجام نشده است  دولت 8 توصیه از 36 توصیه های مربوط به آزادی مذاهب را نیز بررسی دوره ای جهانی خود در مارس 2015 پذیرفت. همچنین وی یادآور شد که قانون اساسی ایران مدارس فقهی غیر شیعه را به رسمیت می شناسد، وهمچنین ادیان زرتشتی ، یهودیت و مسیحیت را بعنوان مذاهب اقلیت به رسمیت می شناسد . تحت قانون ، پیروان این ادیان آزاد هستند تا مناسک و مراسم مذهبی خود را به جا بیاورند ، به امور شخصی خود بپردازند وبر اساس اصول دین خود، به آموزش مذهبی بپردازند. اما گزارش ها نشان می دهد که اعضای این ادیان ، از جمله مسیحیان و به ویژه مسیحیانی که سابقأ مسلمان بوده اند، همچنان با محدودیت های شدید روبرو هستند. پیروان ادیانی که به رسمیت شناخته نشده اند، مانند آیین بهایی، با محدویتهای شدید و تبعیض روبرو هستند و طبق گزارش ها برای انجام مسالمت آمیز باورهای دینی خود مورد پیگرد قضایی قرار می گیرند.
اهل سنت
 اهل سنت خواستار امنیت و اخوت هستند، انتظار دارند که آزادی مذهبی مراعات شود و این خواسته تک‌تک جامعه اهل سنت است. انتظار آن است که جامعه اهل سنت در شهرهای بزرگ کشور مثل اصفهان و دیگر شهرها آزادانه بتوانند نماز بخوانند و به تعلیم فرزندان خود مشغول باشند. این انتظار کاملاً معقول و قانونی است. اینکه اهل سنت بتواند در هر شهری که نیاز دارد مسجد بسازد و نماز جمعه و نماز عید بخواند و از آزادی کامل برخوردار باشد، انتظاری کاملاً قانونی بوده و خواسته‌ای زیاده‌خواهان نیست. اهل سنت معتقد است که حق مردم باید رعایت شود و کسی به خاطر مذهب از حقوقش محروم نشود، زیرا رعایت حقوق ملت باعث اتحاد و نزدیکی می‌شود.
مراعات حقوق قانونی اهل سنت، خواسته همه اهل سنت است. شیعه و سنی ایرانی هستند. ایران نه‌فقط متعلق به شیعه است و نه‌تنها متعلق به سنی است، لذا نباید حقوق این دو گروه در کشور متفاوت باشد.
رژيم ايران طبق برنامه‌ای كه جديداً آن را طراحي كرده می‌خواهد آمار زندانيان اهل سنت در زندان رجايي شهر را كاهش دهد، بدون اينكه آن‌ها را آزاد كند، تعداد زيادي از زندانيان اهل سنت را به زندان‌های مختلف انتقال داده كه غالباً به شهرهاي خودشان فرستاده نشدند‪.
آگاهان به مسائل اهل سنت در ایران معتقدند که اهل سنت بدترین دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ را پشت سر می‌گذارند. آن‌ها همچنین هشدار می‌دهند که ادامه روند کنونی وحدت شیعه و سنی» در کشور را به مخاطره خواهد انداخت.
زندانیان اهل سنت که به خاطر تبلیغ دینی با اتهاماتی مانند اقدام علیه امنیت ملی مواجه هستند حکم محاربه در دست دارند در زندان و در فضای نامناسبی دوران زندان خود را می‌گذرانند و به‌صورت مدام  از سوی مأموران زندان به دلیل عقیده‌شان مورد بی‌احترامی قرار می‌گیرند.
ماده ۲۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برابری تمام شهروندان ایرانی را بر اساس موازین اسلام مورد تأکید قرار می‌دهد. بااین‌حال در کنار سایر اقلیت‌های دینی در ایران که این ماده اساسی نتوانسته برابری آنان را در بیش از سه دهه گذشته در برخورداری از حقوق شهروندی تضمین کند، پیروان اهل سنت در ایران نیز علی‌رغم این‌که مسلمان هستند شرایط مشابهی دارند، آنان نیز از تصاحب مسئولیت‌های کلان مدیریتی کشوری و لشگری و نیز بهره‌مندی برابر از فرصت‌ها و امکانات محروم هستند، همین‌طور با موانع و محدودیت‌های جدی برای تبلیغ باورهای خود و به‌جا آوردن مناسک مذهبی خود از سوی حکومت ایران روبه‌رو هستند.
اهل سنت با مجموعه‌ای از این فشارها از قبیل ایجاد شورای برنادییزی مدارس علوم دینی اهل سنت، ممنوع التدریس کردن اساتید علوم دینی اهل سنت، محرومیت دانشجویان اهل سنت از تحصیل و ممنوع‌الخروج کردن بسیاری از دانشجویان اهل سنت که در مدارس دینی خارج کشور تحصیل می‌کنند و ممانعت از برگزاری نماز جماعت در اعیاد اسلامی برای اهل سنت ایران، مواجه هستند،به‌خصوص در شهر تهران گفته می‌شود بیش از یک‌میلیون سنی در آن زندگی می‌کنند اما از حق ساختن مسجد و برگزاری مراسم و اعیاد خود محروم هستند.
در این ماه:
منابع محلی از تخریب سنگ قبرهای قبرستان اهل سنت شهر نقده از توابع استان آذربایجان غربی، به دست افراد ناشناس خبر داده اند.
به گزارش کمپین فعالین بلوچ، ملک محمد آبادیان، به همراه دو فرزندش عبدالهادی و جواد آبادیان و همچنین گل محمد بلیده‌ای، جابر آبادیان و نظام الدین ملازاده روز ۱۰ اسفند به دادگستری زاهدان نزد قاضی ماه گلی احضار شدند. این زندانیان سیاسی در مهر و آبان ماه امسال هر کدام با قرار ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شده بودند. تا کنون برای مولوی فتحی محمد نقشبندی و فرزندش حافظ عبدالغفار نقشبندی احضاریه نیامده است .
به گزارش کمپین فعالین بلوچ، ۱۰ نفر از جوانان نصیرآباد که در ۱۴دی ۹۳ بازداشت شدند بعد از گذشت نزدیک به ۴۱۴ روز همچنان در بلاتکلیفی بسر می‌برند . مسئولان امنیتی اتهامات امنیتی چون ترور ماموران نیروی انتظامی و بسیج و معلمان را به آن‌ها نسبت داده‌اند اما این جوانان در ملاقات با خانواده‌های خود گفته‌اند «برای اخذ اعتراف‌های دیکته شده مورد شکنجه» قرار گرفته‌اند.
به گزارش خبرگذاری هرانا بنقل از ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نیروهای اطلاعات ساعت یک صبح روز یکشنبه ۱۶ اسفند  باقر غلامى را بازداشت کرده اند. مأمورین بعد از بازرسى منزل، کتاب هاى این “فعال اهل سنت” را با خود برده و او را به مکان نامعلومى منتقل کردند. باقر غلامى پیشتر نیز به دلیل فعالیت‌هایش سابقه چندین دستگیرى و حبس در بازداشتگاه اطلاعات و زندان کارون را داشته است. باقر غلامى در مرداد ماه ۱۳۹۱ همراه هشت نفر دیگر در شعبه ۲ دادگاه انقلاب شهر اهواز به ریاست قاضی محمد باقر موسوی به اتهام تشکیل جلسات برای نشر افکار سلفی، دشمنی با مذهب تشیع، گرایش به افکار سلفی و ارتباط با بیگانه و اخلال در امنیت کشور از طریق نشر فکر سلفی به یک سال حبس محکوم شد و مهر ماه ۱۳۹۲ با پایان حبس از زندان کارون اهواز آزاد شد.
در این ماه و در ادامه روند ستیز با اهل سنت، حقوق آنان به شرح ذیل نقض گردید:
گزارش آماری
شکنجه ، یورش ، توهین ، تهدید و آزار و اذیت و…..                 ۱مورد
بازداشت ، احضار و بیخبری یا بلاتکلیفی ۱۴ مورد
تفتیش منزل ۱ مورد
بهاییان
ایران، کشوری که در آن بهاییان یکی از بزرگ‌ترین اقلیت مذهبی را تشکیل می‌دهند، آئین بهایی هنوز یک «فرقه مرتد» تلقی می‌شود. . این مشهور است که بهاییان به دنبال صلح هستند، قدرت سیاسی نمی‌خواهند و تهدید امنیتی ایجاد نمی‌کنند. بااین‌حال رژیم دینی ایران آن‌ها را تحت تعقیب قرار می‌دهد. از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ میلادی تاکنون، بهاییان به‌طور سامانمند و روشمند از دسترسی به تحصیلات عالی و همچنین حق اشتغال محروم بوده‌اند؛و اگر پیگیر حق از دست رفته خود باشند با اتهامات واهی و زندان و تهدید مواجه میگردند و همواره در معرض دستگیری‌های بدون مجوز قانونی و حبس قرارگرفته‌اند. از جمله اخراج‌شدگان سال گذشته می‌توان از شمیس پورشاهرضایی، دانشجوی رشته نمایش نام برد که با وجود کسب رتبه ۱۳۸ آزمون سراسری و رتبه ۱۰ آزمون عملی، به دلیل اعتقادات مذهبی از ادامه تحصیل در دانشگاه بازماند. بهائیان هرگز قادر نبوده‌اند به‌طور علنی از تعالیم دینی خود پیروی کنند. آنها تقریباً در تمام مراحل زندگی مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند. کمیسیون بین‌المللی آزادی مذاهب آمریکا گزارش داده که کودکان بهایی به همراه مادرانشان زندانی می‌شوند. آن‌ها از دانشگاه، تأسیس مدرسه و تأسیس عبادتگاه منع هستند. مقامات ازدواج آن‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند و رسانه‌های ایران بهاییان را پلید می‌شمارد. وقتی بهاییان می‌میرند خویشان آن‌ها نمی‌توانند وارث آن‌ها باشند و با گرفتن گواهی فوت مشکل‌دارند و اغلب شاهد خراب کردن قبر‌هایشان هستند، که این کار نه‌تنها توسط خرابکاران، بلکه توسط خود دولت نیز انجام می‌شود. در شرایطی که امید می‌رفت باروی کار آمدن دولت جدید که نام تدبیر و امید بر خود نهاده ، وضعیت حقوق بشر در ایران بهبود یابد و اکثر زندانیان سیاسی و عقیدتی از زندان رهایی یابند، باگذشت زمان وضعیت حقوق شهروندی بدتر شده و دور جدیدی از بازداشت‌ها و دستگیری‌ها آغازشده است. هر روزخبری از دستگیری یک فعال سیاسی، عضوی از اعضای جنبش دانشجویی یا کارگری، روزنامه‌نگار یا کنشگر اجتماعی منتشر میشود یا سایت خبری و رسانه‌ای توقیف و تعطیل میشود. انتظار می‌رفت در شرایط حاکمیت دولت حسن روحانی فضای زندان‌ها و وضعیت زندانیان عقیدتی – سیاسی دچار تحول شود و بسیاری از زندانیان دربند و در حصر آزاد شوند و تمام اصول قانون اساسی بلااستثناء اجراشده و همان‌گونه که رئیس‌جمهور در زمان مبارزات انتخاباتی وعده داده بود “حقوق شهروندی ” پایه و مبنای برخورد با تمام آحاد ملت باشد؛- وعده‌ای که به نظر می‌رسد بی‌اساس و توخالی بوده و دست‌کم مبنای عمل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی قرار گرفته است. این اخبار و گزارش‌ها همچنین حاکی از شدت یافتن موارد احضار شهروندان بهایی به دادستانی برای ابلاغ حکم یا دستگیری و اعزام آن‌ها به زندان است. اکثر قریب به‌اتفاق این افراد را محکومانی تشکیل می‌دهند که پیش از آن احکام قضائی‌شان صادرشده، اما در پی روی کار آمدن دولت تدبیر و امید اجرای احکام آن‌ها مدتی به عهدهٔ تعویق افتاده بود. نکتهٔ درخور تأمل اینکه بازداشت‌های اخیر اغلب در کوچه و خیآبان و در محل کار و زندگی شهروندان بهایی صورت گرفته است و در آستانهٔ ششمین سالگرد زندان رهبران بهایی موسوم به گروه “یاران ایران” است.
حسن روحانی رئیس‌جمهوری ایران برخلاف وعده‌های پیشین (برابری برای همه ایرانیان) در اظهاراتی اعلام نمود: “دولت خواستار آن است که جایگاه همه ادیانی که قانون اساسی آن‌ها را به رسمیت شناخته، حفظ و پیروان این ادیان بتوانند به حقوق مشروع خود برسند و در این راستا اگر مشکلی هم وجود دارد، باید رفع شود.” ازآنجایی‌که بهاییان جزء دین‌های رسمی کشور نیستند اظهارات آقای روحانی امید پیروان این آئین را به تغییراتی که انتظار داشتند، ناامید کرد.
بهاییان ایران پس از انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌ها از تحصیل عالی در دانشگاه‌های ایران محروم هستند، عده‌ای از بهاییان برای مقابله با اخراج دانشجویان بهایی در سال ۱۳۶۶ اقدام به تأسیس موسسه آموزش عالی آنلاین نمودند، اما دستگاه قضایی کشور در دی ماه سال ۱۳۹۰ کلیه مدیران و اساتید آن را بازداشت کرد، کامران مرتضایی، کیوان رحیمیان، فؤاد مقدم، امان‌الله مستقیم، شاهین نگاری، نوشین خادم، فاران حسامی، کامران رحیمیان، ریاض سبحانی، رامین زیبایی، فرهاد صدقی و محمود بادوام افرادی بودند که در این رابطه احکام سنگینی دریافت کردند، سال گذشته دو شهروند بهایی مرتبط با این دانشگاه بهنام‌های طلوع گلکار و نسیم باقری بازداشت و به ترتیب به پنج سال و چهار سال حبس تعزیری محکوم شدند. اخراج معدود دانشجویان بهایی در دانشگاه‌های کشور همچنان ادامه دارد.
انتقال دانش و تجربه بشری، جز از طریق آموزش امکان‌پذیر نیست  و به همین دلیل حق تحصیل یکی از حقوق بنیادی بشر در مواد ۲۶ و ۲۷ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بند ۲ ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و مواد ۱۳ ، ۱۴ و ۱۵ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که همگی بر حق تحصیل بدون هیچ نوع تبعیض از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی و یا هر عقیده دیگر یا اصل و منشأ ملی یا اجتماعی، دارایی، نسب یا هر وضعیت دیگر شناخته‌شده و بر آن تأکید شده و دولت ایران موظف است تمامی امکانات و تسهیلات لازم را برای ایجاد شرایط مناسب جهت بهره‌مندی همه شهروندان از این حق طبیعی فراهم کند و کلیه موانعی را که در اثر شرایط خاص جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در مسیر رسیدن شهروندان به این حق قرار می‌گیرد، مرتفع سازند.
ممانعت از کسب‌وکار بهاییان یکی دیگر از فشارها و آزار و اذیت‌هایی است که بهاییان با آن مواجه هستند، پلیس اداره اماکن که وابسته به نیروی انتظامی است در نقاط مختلف کشور که سرکشی ماهانه به محل کسب شهروندان دارند، در اکثر مواقع محل کسب بهاییان را به دلیل عدم اجازه کسب، پلمپ می‌کنند.
احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، در تازه‌ترین گزارش خود که بیستم اسفند ماه/ دهم مارچ ۲۰۱۶ در سی و یکمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو ارائه داد، از افزایش فشارهای امنیتی بر جامعه بهاییان ایران شدیدا انتقاد کرده است. احمد شهید گفته است نکته نگران‌کننده این است که «متاسفانه دولت ایران در پاسخ به نگرانی‌های من همواره از بهاییان به عنوان فرقه یاد می‌کند و آن‌ها را دشمن مردم ایران می‌شمارد . آمارها نشان می‌دهند که هر چند تعداد زندانیان بهایی در پایان سال ۹۴ از تعداد زندانیان سال قبل کمتر شده است (در پایان سال ۹۳، تعداد زندانیان بهایی حدود ۸۰ نفر بود ولی در انتهای سال ۹۴، این تعداد به ۵۰ نفر کاهش پیدا کرد)، اما فشارها بر بهاییان کاهش نیافته است. وی همچنین عنوان داشت که ادعا می شود که مقامات همچنان به احضار، بازجویی و دستگیری بهاییان ادامه می دهد وکسب و کار متعلق به پیروان این آیین را می بندد. گزارشگر ویژه همچنین گزارشهایی در مورد تخریب اماکن فرهنگی  و اموال اعضاء جامعه بهاییت دریافت کرده است . این موارد ظاهرأ  شامل تخریب منزلی که متعلق به یکی از رهبران جامعه بهایی آقای جمال الدین خانجانی بود نیز است.
در این ماه:
وب سایت کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران می‌گوید ۲۴ شهروند بهایی که در سال ۹۱ در استان گلستان دستگیر شده بودند، در مدت بازداشت «مورد ضرب و شتم» قرار گرفته‌، «متهم به روابط نامشروع شده‌» و با روش‌های دیگری از جمله سرد نگهداشتن سلول «شکنجه» شده‌اند.  ۱۲ نفر از این بهائیان که مهرماه ۹۱ بازداشت شده بودند، نهم آذر ماه‌‌ همان سال در نامه‌ای به رییس دادگستری استان گلستان خواستار رسیدگی به این موضوع شده بودند اما «تاکنون هیچ پاسخی نگرفته‌اند». این شهروندان بهایی پس از مدتی با قرار وثیقه آزاد شدند اما در دادگاه جمعاً به ۱۹۳ سال زندان محکوم شده‌اند. براساس این گزارش، شهنام جذبانی و شیدا سنایی، هنا عقیقیان، شهره صمیمی، هنا کوشک‌باغی فرحناز تبیانیان، پونه ثنایی و مونا امری حصاری، هر یک به ۹ سال زندان محکوم شده‌اند.  نوید معلمی، نازی تحقیقی حصاری، کارملیا بیدلیان، میترا نوری، روفیا پاکزادان، شیوا روحانی، سودابه مهدی‌نژاد، مریم دهقان و هوشمند دهقان نیز هر یک به شش سال زندان محکوم شده‌اند .
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از((کمپین نه به آزار و زندان هموطنان بهایی)) روحیه صفاجو روز هیجدهم اسفند در خانه اش از سوی هشت مأمور امنیتی شامل دو زن و شش مرد که خود را مأموران گاز معرفی کرده بودند، بازداشت شد. مأموران پس از فیلمبرداری از خانه و تفتیش کامل منزل اقلامی نظیر ۱۲۰ جلد کتاب، لپ تاپ، موبایل تبلت، آلبوم عکس، سی دی، روحیه صفاجو را با دستبند به دادسرای کرج منتقل کردند. همزمان سه شهروند بهایی دیگر به نام های سرمد شادابی، تارا هوشمند و بهزاد ذبیحی نیز بازداشت شدند. مطابق تماس یکی از این افراد با خانواده اش، روحیه صفاجو، تارا هوشمند و سرمد شادابی هم اینک در زندان اوین به طور جداگانه بازجویی می شوند.
روند ستیز با بهاییان در این ماه نیز ادامه داشت به‌گونه‌ای که حقوق شهروندان بهایی در موارد ذیل نقض گردید.
گزارش آماری
شکنجه ، یورش توهین ، تهدید و آزار و اذیت و ….. ۲۸مورد
بازداشت و بیخبری ۴ مورد
تفتیش منزل ۱ مورد
اهل حق یا یارسان
آیین یاری در قانون اساسی ایران مانند یک اقلیت مذهبی بە رسمیت شناختە نشدە است و در چند سال گذشتە از آن‌ها بە عنوان یک فرقە‌ مذهبی» نامبرده شدە است. اهل حقّ یا یارسان، آئینی عرفانی با خاستگاه کردی است که پیروان آن در برخی‌ از مناطق ایران بخصوص کردستان و کرمانشاه ساکن هستند. جمهوری اسلامی، این دین را به رسمیت نمی‌شناسد و پیروان آن از هرگونه حقوق  شهروندی و اجتماعی محروم هستند و در صورت آشکار شدن باور و دین آنان، بلافاصله از محل کار یا تحصیل اخراج می‌گردند. روحانیون اسلام، آنان را  مرتد و نجس خوانده و از حقوق مساوی با دیگر شهروندان  در مراجع قضایی و حقوقی برخوردار نیستند.توهین مأموران حکومتی ایران به پیروان اهل یاری همچنان ادامه دارد‪. در گزارش سالانه‌ احمد شهید، گزارشگر ویژه‌ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، با اشاره‌ به‌ وخیم‌تر شدن نقض حقوق بشر در ایران و محدودیت آزادی بیان و عقیده‌، سرکوب‌های عمومی ، به نقض حقوق اقوام و اقلیت‌های مذهبی نیز، پرداخته است. در بخش اقلیت‌های مذهبی  به نقض حقوق شهروندی، محدودیت آزادی بیان، ممنوعیت استخدام در ادارات و مؤسسات دولتی جامعه ‌یارسان اشاره‌شده است. می‌توان از خودسوزی یا رسانی ها (اهل حق) در اعتراض به هتک حرمت هم‌کیشان خود به‌عنوان تلخ‌ترین نتایج این‌گونه اقدامات مقامات جمهوری اسلامی ایران یادکرد.  بی‌حرمتی نهادهای نظامی و حکومتی ایران نسبت به شهروندان یا رسانی باعث شد که سال گذشته سه شهروند پیرو آیین یاری که دو نفر از آن کُرد بودند به نشانه اعتراض خود را به آتش بکشند و یک سرباز کُرد نیز در پادگان سپاه به دلیل بی‌حرمتی مسئولان نظامی به زندگی خود پایان داد.
در این ماه:
به گزارش هرانا در سندی که در وب سایت سعید حیدری طیب، نماینده کرمانشاه در مجلس منتشر شده، به صراحت قید شده است که شهروندان ایرانی‌ پیرو آیین یارسان (اهل حق) در مراحل گزینشی رد صلاحیت می‌شوند. به عبارت دیگر این شهروندان ایرانی‌ به طور سیستماتیک نمی‌توانند از سد گزینش عبور کرده و وارد دانشگاه‌ها شوند و یا به استخدام سازمان‌ها و نهادهای دولتی یا کشوری درآیند.
به گزارش اخبار اقلیتهای مذهبی ایران:به دنبال تعرض به یک جم خانه یارسان و مزاحمت و توهین به پیروان این آیین،در شهرستان شاه آباد غرب اسلام آباد کرمانشاه، عده یی از شهروندان کورد آیین یارسان در روز یکشنبه‌ ۹ اسفند ۱۳۹۴، در جلوی بخشداری گهواره شاه آباد غرب کرمانشاه تجمعی اعتراضی برگزار کردند. در این تجمع که با حضور و همراهی یکی‌ از فرزندان نصرالدّین حیدری،یکی‌ از بزرگان با نفوذ آیین یارسان در غرب کشور همراه بود، تعرض و هتک حرمت به آیین یارسان محکوم شده و از مراجع قانونی و قضایی خواسته شد تا مسائل ایجاد شده به طور شفافی بررسی گردد و با عوامل ایجاد آشوب‌های اخیر بر علیه مردم کورد یارسان ،برخورد شود .
به گزارش اخبار اقلیت های مذهبی ایران به نقل ازمجموعه فعالان حقوق بشر در ایران: یونس آقایان، زندانی محبوس در زندان مهاباد که دوازدهمین سال حبس خود را سپری میکند، درخواست مرخصی خود را برای چندمین بار به مسئولین قضایی و امنیتی ارائه نموده و منتظر پاسخ ایشان و امکان استفاده از امکان مرخصی است. بنا بر همین گزارش این درخواست توسط دادگاه انقلاب و زندان تائید شده و منتظر تائید اداره اطلاعات و نیروهای امنیتی برای ارائه مرخصی به این زندانی است. یونس آقایان، زندانی محبوس در زندان مهاباد در دوازدهمین سال حبس خود همچنان برخلاف اصل تفکیک جرائم در میان زندانیان با جرائم غیر سیاسی و عقیدتی نگهداری می شود .
در این ماه، حقوق شهروندان یارسانی در موارد ذیل نقض گردید:
گزارش آماری
جلوگیری از انجام مراسم مذهبی یا حمله و تخریب اماکن مذهبی ۱مورد
مجلوگیری از مرخصی زندانی ۱مورد
مسیحیان
جمهوری اسلامی کمر به نابودی مسیحیت بسته است، واقعیتی است تلخ در مورد جفا بر مسیحیان ایران؛ مسیحیانی که به خاطر دگراندیشی و تغییر دین از سوی حکومت مذهبی جمهوری اسلامی مورد اتهام و محکومیت قرار می‌گیرند. ضرب و شتم، شکنجه و تهدید به مرگ برای مسیحیان ایرانی تبدیل به امور عادی شده است. جفا بر مسیحیان در کشورهای اسلامی رو به رشد است و روزانه مسیحیان بسیاری از سوی مسلمانان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. در جمهوری اسلامی ایران نیز، تعداد بی‌شماری از مسیحیان به خاطر تغییر دین و فعالیت‌های مذهبی‌شان زندانی‌شده، مورد اتهام و محکومیت قرار می‌گیرند. لازم به توضیح است که جمهوری اسلامی ایران در ابتدای سال  2016میلادی در رتبه نهم رده‌بندی کشورهایی قرار گرفت که مسیحیان را به‌شدت آزار می‌رسانند. در حال حاضر بر اساس گزارش سازمان‌های مدافع حقوق مسیحیان در ایران گفته می‌شود تعداد زیادی از مسیحیان شناخته‌شده تنها به جرم‌هایی نظیر اقدامات بشارتی و یا آموزش و پخش انجیل در زندان به سر می‌برند و بسیاری از نوکیشان مسیحی تحت جفا قرارگرفته و با ضربات شلاق به جرم روزه‌خواری و شرب خمر در مراسم عشاء ربانی یا شکنجه و آزار در سلول خود در زندان‌های ایران مواجه شده و بعضاً حتی تحدید به مرگ شده‌اند. فشار دستگاه‌های امنیتی و قضایی بر کلیساها همچنان ادامه دارد و در ادامه‌ سلسله محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی مسئولان امنیتی، کلیساهای تبشیری رسمی، کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران، کلیسای پروتستان عمانوئیل، کلیسای انجیلی پطرس واقع در تهران و … یا به‌اجبار تن به همکاری با نهادهای امنیتی و تن دادن به خواسته‌های آنان مبنی بر افشای فهرست اعضای این کلیساها به همراه سایر مشخصات ایشان من‌جمله شماره‌ ملی، بستن درهای خود را به روی ایمان‌داران و نوکیشان مسیحی فارسی‌زبان و عدم برگزاری مراسم به زبان فارسی داده‌اند و یا به‌کل تعطیل، رهبران آنان جمهوری مانند  روبرت آسریان دستگیر و با احکام غیرمنصفانه و بلندمدت مواجه شده‌اند. حتی کلیساها از پذیرش فارسی زبانان خودداری میکنند و باید مراسم خود را به زبان غیر از فارسی برگزار نمایند . صدور احکام حبس برای مسیحیان ایران‌ همچنان ادامه دارد؛ با این‌که در قانون اساسی ایران آزادی دینی مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان به رسمیت شناخته‌شده ولی عملکرد حکومت در برابر تبلیغات دینی و اجرای مناسک مذهبی آنان تاکنون نشان داده است که اصول مندرج در قانون اساسی در مورد آزادی دین و مذهب و عدم تفتیش عقاید، تنها سرپوشی برای نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی و دینی در ایران بوده است. در قانون اساسی ایران مذهب شیعه‌ جعفری تنها مذهب رسمی ایران بوده و ارگان‌های مذهبی و امنیتی حکومت ایران تبلیغ اصول و مبانی این ادیان و مذاهب را تهدیدی برای ایدئولوژی غالب حکومتی قلمداد می‌کنند و این مسئله یکی از عمده دلایلی است که حاکمیت به‌واسطه‌ی آن، پیروان و مبلغین مسیحیت را سرکوب و با بستن کلیسای آنان، راه را برای تبلیغات دینی این اقلیت مذهبی، سد می‌کند.
احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، در تازه‌ترین گزارش خود که در اکتبر 2015 منتشر گردید، متذکر شد که طبق گزارش ها، مسیحیان همچنان برای فعالیت در کلیساهای خانگی غیر رسمی مورد پیگرد قضایی قرار می گیرند به عنوان نمونه در تاریخ اول مارس 2015 ، کشیش ویکتور بت تمرز، رهبر سابق کلیسای آشوری پنطیکاستی واقع در خیدی شهرآرا تهران که در دسامبر 2014 در زمانی که در حال انجام مراسم کریسمس در منزلش بود دستگیر شدو به اتهام « تبلیغ علیه نظام » و « تبلیغ برای مسیحیت انجیلی » و « تاسیس کلیساهای خانگی » تفهیم اتهام شده بودند را تایید کرد.درپاسخ دولت ایران اعلام داشت نیازی به تاسیس کلیسای جدید نیست چون کلیساهای فعلی پاسخ گوی نیارهای اقلیت های مذهبی هستند واشاره کرد که فعالیت های کلیساهای خانگی غیرقانونی محسوب می شوند.
در این ماه:
یک گروه نظارتی بر امور مسیحیان جهان می‌گوید تعداد مسلمان‌هایی که در ایران خطر زندان و حتی مجازات مرگ را به جان خریده و به مسیحیت روی می‌آورند، رو به افزایش گذاشته است. برخی رسانه‌های آمریکا به نقل از یک مرکز مذهبی که به مسیحیان تبشیری در جهان کمک رسانی می‌کند، گزارش داده‌اند صدها هزار نفر در ایران به صورت مخفیانه در کلیساهای خانگی در ایران عبادت می‌کنند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران فریبرز آرزم نوکیش مسیحی ایرانی با یورش نیروهای امنیتی بازداشت شده است. این مامورین پس از یورش و بازرسی منزل مسکونی «فریبرز آرزم» مقالات مسیحی و کتب مقدس و تلفن همراه وی را نیز با خود بردند، و وی را به مکان نامعلومی به گفته آن‌ها برای پاسخ به برخی سوالات منتقل کردند که تاکنون با گذشت مدت زیادی هیچ خبری از وی در دست نمی‌باشد.
سعید عابدینی، نوکشیش مسیحی، در مصاحبه با شبکه فاکس نیوز گفته که او پس از خودداری از امضای اعترافات ساختگی، کتک خورد و در سلول انفرادی قرار داده شد. به گزارش بی بی سی، آقای عابدینی که حدود ۹ روز پس از آزادی و انتقال به آلمان، به آمریکا بازگشته گفت که پس از خودداری از امضای اعترافات برای مدتی در اوین تهران با یک زندانی القاعده هم سلولی بود و این زندانی یک بار سعی کرد او را بکشد.او در پاسخ به سوال خبرنگار فاکس که آیا شکنجه شده است گفت:‌ «بله، یک‌بار هنگام بازجویی آنها مرا به شدت کتک زدند چون می‌خواستند چیزی را بنویسم که من قبول نکردم…. در دادگاه بودیم که قاضی در را بست و بازجوها شروع به زدن من کردند، و همان موقع بود که از شکمم خون آمد .
در این ماه، حقوق شهروندان مسیحی در موارد ذیل نقض گردید :
گزارش آماری
شکنجه ، یورش ، توهین ، تهدید و آزار و اذیت ۱مورد
بازداشت و بیخبری ۱ مورد
تفتیش منزل ۱ مورد
دراویش گنابادی
دراویش نعمت‌الله‌ی گنابادی ازجمله اقلیت‌های مذهبی در ایران هستند که برخورد با ایشان در طی سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. دراویش گنابادی جمعیتی چندمیلیونی از دراویش شیعه را در سراسر ایران شامل می‌شوند که سبک دین‌داری صوفیانه متفاوتی با تشیع فقاهتی رهبران جمهوری اسلامی دارند و خود را جمعیتی خواهان صلح و برادری و البته غیرسیاسی می‌دانند. اعتقادات دراویش گنابادی، گستردگی پیروانشان در سراسر کشور و پیروی آن‌ها از نظرات قطب دراویش و رهبر معنوی‌شان، دکتر نورعلی تبنده، از سوی جمهوری اسلامی تهدیدی امنیتی به‌حساب می‌آید. سابقه سیاسی و اجرایی دکتر تابنده در اوایل انقلاب و اعتبار و محبوبیت ویژه‌ای که در میان پیروانش و در جامعه دراویش دارد، بر نگرانی مقامات امنیتی افزوده است. طی سالیان گذشته حکومت ایران برخلاف تعهدات بین‌المللی خود درزمینهٔ احترام به میثاق حقوق مدنی و سیاسی و موازین حقوق بشر، ازجمله حق آزادی مذهب که شامل آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی می‌باشد، نه‌تنها حق برگزاری مناسک و مراسم مذهبی برای دراویش گنابادی را زیر پا گذاشته است بلکه به برخورد قضایی و امنیتی با آنان پرداخته است. بزرگ‌ترین و اساسی‌ترین مشکل دراویش ایرانی رعایت نشدن حقوق شهروندی آنان است و این مشکل نه از طرف دولت کنونی بلکه از طرف تندروهای مذهبی و گروه‌های افراطی ایجاد می‌شود که در ساختار سیاسی حاکمیت نفوذ کرده و همچنین از طریق بعضی مراجع تقلید سر‌شناس حکومتی مانند نوری همدانی و مکارم شیرازی و… در قم حمایت می‌شوند.
در این ماه :
به گزارش وبسایت مجذوبان نور اصغر کریمی، یکی از دراویش گنابادی در شهرستان سروستان استان فارس توسط نیروهای در تاری ۲۵ اسفند بازداشت و به زندان عادل‌آباد شیراز منتقل شده است. بر پایه این گزارش، دادسرای شهرستان کوار این درویش ساکن شهرستان سروستان را بدون ارائه‌ حکم قضایی فراخوانده بود که پس از مراجعه‌ کریمی به دادسرای سروستان، دستور بازداشت و انتقالش به زندان عادل‌آباد را صادر کرد.
به گزارش سحام و به نقل از مجذوبان نور ساعتی پیش دو درویش گنابادی با نام‌های ابراهیم فضلی و محمدعلی سعدی که در حادثه سال ۱۳۹۰ شهرستان کوار توسط نیروهای امنیتی مورد اصابت گلوله قرار گرفته بودند، بار دیگر دستگیر و به زندان عادل‌آباد شیراز منتقل شدند. بر اساس این اساس دادسرای کوار این دو درویش ساکن شهرستان سروستان را بدون ارایه حکم قضایی فراخوانده بود که پس از مراجعهٔ این دو به دادسرای سروستان، دستور بازداشت و انتقال آنها را به زندان عادل‌آباد صادر کرد. آقایان فضلی و سعدی در جریان غائله‌ای از سوی مراکزی که علیه دروایش نعمت‌اللهی گنابادی در شهرستان کوار راه افتاده بود از ناحیهٔ پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت. با وجود اقامهٔ دعوا علیه ضاربان، مضروب به حبس و زندان محکوم شدند .
به گزارش اخبار اقلیتهای مذهبی به نقل از مجذوبان نوربعد از یکسال ۷ تن از دراويش گنابادی کوار در تبعید بسر می برند. بعد از گذشت نزدیک به یکسال همچنان هفت تن از دراويش گنابادی در تبعید به سر می برند.فروردین ماه سال ۹۴ دادگاه انقلاب شیراز با دستور تبعيد هفت تن از دراویش کوار به شهرهای محل تبعیدشان، حکم این افراد را به اجرا درآورد. بر اساس این احكام ؛آقايان محمدعلی شمشیرزن ، کاظم دهقان و حمید آرایش مادام العمر به بندرعباس، زاهدان، اهواز تبعيد و آقايان محسن اسماعیلی ، محمدعلی دهقان ، محمدعلی صادقی و ابراهیم بهرامی به مدت هفت سال به ترتيب به شهرستانهاى زابل ، دزفول، مراغه، سردشت تبعید شدند .
در این ماه حقوق شهروندان درویش در موارد زیر نغز گردید :
گزارش آماری
 تبعید ۷مورد
احضار و بازداشت و بیخبری ۳ مورد
سایر اقلیتهای دینی
حاکمیت کنونی ایران و سران آن اعتقاددارند که برخی از گروه‌های مذهبی دشمنان کشور هستند، زیرا باورهای مذهبی آن‌ها ممکن است وفاداری به‌نظام را دچار چالش کنند و به بهانه حفظ امنیت سیاسی، سرکوب فعالیت‌های مذهبی را سرلوحه عناد با ادیان دیگر را قرار داده‌اند.
در این ماه:
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر در گفتگو با تلویزیون فارسی زبان اینترنتی ‫‏دُرّ موارد نقض حقوق قانونی و انسانی محمدعلی طاهری و رفتارهای ناعادلانه دستگاه قضایی با این اندیشمند ایرانی را برشمرد. وی با تحت شکنجه خواندن شرایط محمدعلی طاهری طبق کنوانسیون بین المللی منع شکنجه و رفتارهای تحقیرکننده، اعمال این رفتارهای خشونت آمیز و اجحاف به یک اندیشمند و معلم را عامل طبیعی برانگیختن واکنش دوست داران او و اقدام آنها به اعتراض و کنش های مدنی دانست و مسیر شاگردان محمدعلی طاهری در اعتراض به حکم ناعادلانه وی را “صحیح و قانونی” خواند. این فعال حقوق بشر، حمایت از اقدامات مدنی شاگردان محمدعلی طاهری برای جلوگیری از اجرای حکم ناعادلانه وی را وظیفه تمام فعالان حقوق بشر دانست و با اظهار امیدواری از نتیجه این اقدامات، آن را تنها راه مطالبه قانونی حقوق این معلم در بند خواند.
به گزارش اخبار اقلیتهای مذهبی ایران :در اقدامی اضطراری و فوری , عفو بین الملل خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط آقای طاهری از مقامات ایران شده است. در این اقدام اشاره به اعتصاب غذای استاد طاهری شده است و این که بایستی در دسترس ایشان پزشک متخصص و متعهد به اصول و قوانین پزشکی قرار گرفته شود. همچنین عفو بین الملل خواهان بازدید افرادی بی طرف از آقای طاهری می باشد و تحقیق در رابطه با نگهداری ایشان در حبس انفرادی طولانی مدت, زیرا نگهداری افراد بطور طولانی مدت در سلول انفرادی نقض آشکار ممنوعیت شکنجه و بدرفتاریست. و مسببین بایستی دادگاهی شوند.
به گزارش خبرگزاری هرانا ارگان فعالان حقوق بشر در ایران منابع نزدیک به گروه عرفان حلقه می‌گویند دو تن از هواداران محمدعلی طاهری در کرج بازداشت و به زندان رجایی شهر منتقل شده‌اند. یکی از منابع نزدیک به این گروه گفت که مسعود مهدویان و مسلم همتی، روز گذشته حین نصب پوسترهایی در حمایت از محمدعلی طاهری در کرج بازداشت و به زندان رجایی شهر منتقل شده اند .
به گزارش سایت نجات با حلقه یکی از مربیان ‏عرفان حلقه در کرج در تاریخ ۱۲ اسفند ۹۴ دستگیر شده است و قاضی حسینی در شعبه یک ‏دادگاه انقلابکرج از آزادی وی ممانعت می کند. به گزارش سایت نجات با حلقه، این مربی عرفان حلقه پس از دستگیری به زندان فرستاده شده و مبلغ یکصد میلیون تومان برای قرار وثیقه وی در نظر گرفته می شود. به گفته یک منبع آگاه در حالی که خانواده وی در سکوت خبری و با همکاری با مقامات قضایی، وثیقه مورد نظر را تامین می نمودند، قاضی پرونده مرتبا با بهانه تراشی وثیقه ها را یکی پس از دیگری رد نموده است. سرانجام قاضی حسینی پس از مراجعه پی در پی خانواده و نزدیکان این شاگرد ‏محمدعلی طاهری، در اقدامی کاملاً غیرقانونی، میلغ قرار وثیقه متهم را به یکصد میلیارد و پانصد میلیون تومان افزایش می دهد.
سریال تمدید بازداشت های غیرقانونی محمدعلی طاهری ادامه دارد. دوره محکومیت این اندیشمند ایرانی هجدهم بهمن به پایان رسیده بود اما با اعمال فشار بازجوهای اطلاعات سپاه تا هجدهم اسفند تمدید شد. ضابطین امنیتی در اقدامی جدید، عامل تمدید قرار بازداشت موقت محمدعلی طاهری تا ۱۸ فروردین ۹۵ شده اند. گویا اقدامات غیرقانونی که علیه این آزاداندیش ایرانی انجام می شود، پایانی ندارد. تمدید مجدد قرار بازداشت محمدعلی طاهری در حالی انجام می شود که هیچ توضیحی در خصوص علت این اقدام غیرقانونی، به وکلای پرونده و خانواده این زندانی عقیدتی ارائه نشده است .
به گزارش سهام نیوز حجت‌الاسلام مجید جعفری‌تبار نوه شهید آیت‌الله محمد صدوقی و مفسر و قاری قرآن کریم در اعتراض به سخت گیری‌های ظالمانه و عدم رسیدگی مناسب از سوی مسئولان قوه قضائیه، حدود سه هفته است که دست به اعتصاب غذا و دارو زده است. صفحه اینستاگرامی منتسب به «مجید جعفری تبار» با اعلام اعتصاب غذای این روحانی نوشته که «جعفری‌تبار و خانواده وی از آغاز پرونده سازی، پخش شایعات و اتهامات ناروا، برخوردی بزرگوارانه نشان داده‌اند اما متاسفانه شرایط بدتر شده و فشارها افزون گردیده است .
در این ماه، حقوق این دسته از شهروندان در موارد ذیل نقض گردید:
گزارش آماری
شکنجه ، یورش ، توهین ، تهدید و آزار و اذیت ۲ مورد
بازداشت و بیخبری ۲ مورد
اعتصاب (غذا یا امتناع از درمان) ۲ مورد
جلوگیری از آزادی زندانی با توجه به اتمام محکومیت
۱مورد
0012
3
4

عدم دسترسی به مدارک پزشکی سعید حسین زاده از سوی اطلاعات سپاه و دادیار زندان

saeid Hosein zadeh_kampain.info
«محمد سعید حسین‌ زاده موحد» زندانی سیاسی  و فعال حقوق کودکان کار و خیابان که پیش تر در روز دوشنبه ۲۴ اسفند ماه با قرار وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی برای مدت سه روز به مرخصی درمانی اعزام شد، علارغم ارائه مدراک پزشکی جهت بیماری ها و الزامی بودن عمل جراحی با عدم تمدید مرخصی و ممانعت دادیار زندانیان سیاسی «حاجیلو» و همچنین اطلاعات سپاه جهت دسترسی به مدراک پزشکی تشکیل شده در بهداری زندان شامل آزمایشات ﺧﻮﻥ، ﻋﮑﺲﺑﺮﺩﺍﺭﯼﻫﺎﯼ ﺭﺍﺩﯾﻮﻟﻮﮊﯼ ﻭ ﺍﻡ ﺁﺭ ﺁﯼ روبرو شده است. این فعال مدنی می بایست صبح روز جمعه ۲۸ اسفند ماه جهت ادامه دوران محکومیت، خود را به زندان اوین معرفی می کرد اما نامبرده همچنان خارج از زندان درصدد درمان کامل و همچنین تعیین وقت از مراکز درمانی جهت عمل جراحی است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، پیش تر در ۲۶ اسفند ماه ۱۳۹۴ «حاجیلو» ﺩﺍﺩﯾﺎﺭ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﺎﻥ ﺳﯿﺎﺳﯽ در زندان اوین طی صحبت با «محمد سعید حسین‌ زاده موحد» زندانی سیاسی به او گفته “شخصا خودم و ضابطین سپاه با مرخصی تو مخالف هستند و هیچگونه کمک و مساعدتی در خصوص تمدید مرخصی و تحویل مدارک پزشکی تو که شامل آزمایشات ﺧﻮﻥ، ﻋﮑﺲ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼﻫﺎﯼ ﺭﺍﺩﯾﻮﻟﻮﮊﯼ ﻭ ﺍﻡ ﺁﺭ ﺁﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻬﺪﺍﺭﯼ ﺯﻧﺪﺍﻥ نگهداری می شود نخواهیم داشت”.
این در شرایطی است که این زندانی سیاسی به مرخصی درمانی و مدارک پزشکی جهت مداوای بیماری های متعدد خود نیاز دارد.
یک منبع کاملا آگاه طی گفتگویی با «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» در خصوص وضعیت این زندانی سیاسی گفته ” ﻣﺘﺨﺼﺼﯿﻦ ﺍﺭﺗﻮﭘﺪی ﻭ ﺟﺮﺍﺡ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﻟﺰﻭﻡ ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺯﺍﻧﻮﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻔﺎﺻﻞ «محمد سعید ﺣﺴﯿﻦ ﺯﺍﺩﻩ‏ موحد» ﮔﺰﺍﺭﺷﺎﺗﯽ ﺭﺍ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﯾﺎﺭ ﻭﯾﮋﻩ ﺯﻧﺪﺍﻧﯿﺎﻥ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ .همچنین ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺗﻨﻔﺴﯽ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ حصوص الزامی بود ﺟﺮﺍﺣﯽ ﺳﯿﻨﻮﺱ‏ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﻔﻮﻧﺖ، ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺭﺍ تنظیم ﻭ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﯾﺎﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.”
«محمد سعید حسین زاده موحد» از بیماری های مختلف در زمان بازداشت و مبتلا شدن تعدای از آنها در زمان حبس از جمله مشکلات قلبی، سائیدگی کشکک زانو، عفونت سینوس ها، درد شدید در گردن و شانه ها، روماتیسم، تنگی نفس و خونریزی معده رنج می برد.
طبق قوانین با توجه به لزوم بستری شدن این فعال مدنی تمدید مرخصی برای نامبرده الزامی بوده است.
این زندانی سیاسی پیش تر در روز جمعه ۳۰ بهمن ماه سال جاری در اعتراض به ممانعت های سپاه جهت اعزام به مرخصی درمانی و یا آزادی به علت عدم تحمل کیفر دست به اعتصاب غذای تر زد و علارغم وخامت شدید جسمانی و خطر سکته قلبی روز چهارشنبه ۱۹ اسفند ماه پس از گذشت نوزده روز از اعتصاب غذای تر خود، اعتصاب غذای خشک و همچنین اعتصاب دارو را نیز تا رسیدن به مطالباتش آغاز کرده بود.
« محمد سعید حسین زاده موحد» سپس در پی درخواست بیش از ۲۸۰ فعال مدنی و سیاسی ، خانواده های جانباختگان سیاسی و زندانیان سیاسی و مدنی که خواستار پایان اعتصاب غذای او جهت حفظ سلامتیش شده بودند، پس از گذشت ۲۱ روز از اعتصاب غذای خود در روز جمعه ۲۱ اسفند ماه ۱۳۹۴ به اعتصاب غذای خود پایان داد.
این زندانی سیاسی پیش تر در مهرماه ۱۳۹۳، از سوی ماموران اطلاعات سپاه در منزل شخصی‌اش بازداشت و به سلول‌های انفرادی بند ۲ الف زندان اوین منتقل و پس از گذشت مدتی به بند هشت و درنهایت به سالن دو بند هفت این زندان منتقل شده است.
«محمد سعید حسین زاده موحد» در دادگاه بدوی به ریاست قاضی «مقیسه» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» به ۷ سال زندان محکوم و حکم صادره درمرحله تجدید نظر در شعبه ۳۶ از سوی قاضی «زرگر» تائید شد.
علیرغم پیگیری‌های حقوقی جهت اعتراض به وضعیت پرونده این زندانی سیاسی، وکیل نامبرده تا کنون موفق به مطالعه‌ی پرونده نشده است.
Atena Faraghdani_Kampain.info
این زندانی سیاسی هم پرونده ای «آتنا فرقدانی» کارتونیست و فعال مدنی است که فعالیت اصلی این دو زندانی حمایت از کودکان کار و خیابان بوده است. با وجود پیگیری های وکیل و خانواده «آتنا فرقدانی» با آزادی موقت وی (به قید وثیقه) جهت اعزام به مرخصی نوروزی از سوی مسوولین مخالفت به عمل آمد.
نامه ای از « محمد سعید حسین زاده» زندانی سیاسی که در اختیار «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» قرار گرفته است در پی می آید.
پس از عرض سلام
اول از همه وظیفه خود می‌دانم که از تمامی نزدیکان، دوستان، همراهان، و آن تعداد از مقامات و مسئولینی که در این یک‌سال و نیم به هر نحوی مرا حمایت کردند تا قادر باشم مقابل ظلم ایستادگی کنم، صمیمانه تشکر و قدردانی کنم و فرا رسیدن نوروز را به شما تبریک گویم که به تنهایی هرگز قادر نبودم این فشارها و آزارهای جسمی و روحی را تحمل کنم.
امیدوارم که در آینده نزدیک روزی برسد که دیگر هیچ انسانی به خاطر فعالیت‌های خیریه، مدنی و فرهنگی و یا به خاطر اعتقاداتش بازخواست نشود.
از یک اندیشه که آید از درون
صد جهان گردد به یک دم سرنگون
متاسفانه برخی عوامل سعی در بازگرداندن من به زندان دارند، آن‌هم در شرایطی که به علت آسیب‌دیدگی‌ها و بیماری‌هایم خصوصا مشکلات تنفسی، قلبی و آسیب‌های روماتیسمی – مفصلی لازم است هر چه سریع‌تر بستری شده و تحت درمان و عمل جراحی قرار گیرم.
بدانید که «هر خونی، خون‌خواهی دارد و هر حقی حق‌خواهی.»
خانمان سوز بود آتش آهی، گاهی
ناله‌ای می‌شکند پشت سپاهی گاهی
محمدسعید حسین‌زاده موحد
۲۹/۱۲/۱۳۹۴

محمد سعید نادری، فعال چپ گرا بازداشت شد

«محمد سعید نادری» از فعالین چپ گرا ساکن “ایوان” عصر روز پنجشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۳۹۴ با یورش ماموران اطلاعات سپاه در منزل بازداشت شد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، ماموران اطلاعات سپاه با یورش به منزل این فعال چپ گرا وی را بازداشت و پس از تفتیش منزل و ظبط تعدای از لوازم شخصی، نامبرده را به مکانی نامعلوم منتقل کردند.

این فعال چپ گرا بعد از ظهر روز جاری سه شنبه ۳ فرودین ماه ۱۳۹۵ طی تماسی تلفنی بسیار کوتاه از سلامت جسمی خود به خانواده خبر داده و فراتر از آن فرصت توضیح در خصوص شرایط خود را نیافته است.

تا کنون از علت بازداشت، محل نگهداری و اتهامات انتسابی این چپ گرا اطلاعات کافی در دست نیست.