نازک افشار، کارمند سابق ایرانی‌الاصل سفارت فرانسه در تهران هنگام ورود به ایران در فرودگاه بازداشت شد. به گزارش کلمه، نازک افشار، کارمند سابق سفارت فرانسه در تهران در حالی هنگام ورود به ایران بازداشت شد که بدون منع قانونی از کشور خارج شده بود.این کارمند وزارت خارجه فرانسه برای دیدار مادر مریض احوال خود که پزشکان از درمان وی قطع امید کرده بودند به ایران سفر کرده است.بر اساس گزارش‌ها نازک افشار که از بیماری خاصی رنج می‌برد و امروز هنگام انتقال به زندان اوین جلوی در اوین دچار تشنج شده، از حال رفته و بر زمین افتاده است. او به دلیل همین بیماری در مرخصی استعلاجی به سر می‌برد.نازک افشار پیش از این در تابستان سال ۸۸ نیز به دلیل اشتغال در بخش فرهنگی سفارت فرانسه بازداشت و پس از مدتی آزاد شده و به فرانسه بازگشته بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از تسنیم، محاکمه تعدادی از روزنامه‌نگارانی که آبان امسال بازداشت شدند به جز عیسی‌ سحرخیز در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد.

این وکیل دادگستری با بیان اینکه دادگاه احسان مازندرانی (مدیر مسئول بازداشت شده روزنامه فرهیختگان) روز چهارشنبه هفته گذشته برگزار و آخرین دفاع اخذ شد افزود: “قرار است تا دوشنبه هفته آینده آخرین لایحه دفاعی خود را تحویل دهیم و سپس منتظر حکم دادگاه می‌مانیم”.

به گفته علیزاده طباطبایی، روزنامه‌نگاران بازداشت شده، از بند دو الف به بند هشت زندان اوین منتقل شدند.

علیزاده طباطبایی پیشتر درباره اتهامات افراد بازداشت شده گفته بود که در این پرونده بازپرس معتقد بود اقدامات اینها فقط مصداق فعالیت تبلیغی علیه نظام است اما دادستان عقیده داشت این اقدامات علاوه بر فعالیت تبلیغی علیه نظام، مصداق اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و توهین به مقامات است. البته برای برخی از متهمان علاوه بر اتهامات یادشده، نشر اکاذیب هم گرفته‌اند. موضوع برای حل اختلاف به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب ارجاع شد که دادگاه به‌نفع دادستان نظر داد.

علی‌رغم برخورداری از عفو عمومی، هم‌چنان با مخالفت دادستانی جهت آزادی مشروط روبروست.

یکی از نزدیکان خانواده این شاعر زندانی در گفتگو با گزارشگر هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گفت: “فریبرز کاردار در تیر ماه ۱۳۹۴ مورد عفو عمومی قرار گرفت و به جای آزادی، مورد تخفیف ۳/۵ سال قرار گرفت. با اینکه ۳۰ ماه از دوران حبس خود را سپری کرده، ولی با آزادی مشروطش هم مخالفت می شود و هر بار که خانواده وی به دادستانی مراجعه می کنند، به آن‌ها هیچ جوابی داده نمی شود. فریبرز کاردار فقط به دلیل سرودن شعر در صفحه فیسبوک شخصیش بازداشت شده است.”

این منبع مطلع در ادامه گفت: “در تاریخ دهم مهر ۱۳۹۲ فریبرز کاردار توسط اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد و بعد از ۱۵ روز نگهداری وی در سلول انفرادی به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد. سپس به بند ۸ اوین و بعد از ۱۲ روز به بند ۷ منتقل شد. فریبرز کاردار شاعر است و علت بازداشتش توسط اطلاعات سپاه سرودن شعر بوده که اوضاع اجتماعی امروز ایران را مورد نقد قرار داده است.”

این منبع همچنین افزود: “فریبرز کاردار در بند ۷ از روحیه مناسبی برخوردار نیست. چراکه این بند، مخصوص زندانیان عمومی است.”

شایان ذکر است، فریبرز کاردار در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۹۳ توسط قاضی مقیسه به ۱۸ سال و ۹۱ روز حبس محکوم شد و در تاریخ ۷ مهر ۱۳۹۳ در دادگاه تجدید نظر این حکم با استناد به قانون جدید ۱۳۴ به ۷ سال تقلیل یافت.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از سولدوز خبر، با به پایان رسیدن انتخابات، تب و تاب آن هنوز در شهر نقده به پایان نرسیده و اتفاقاتی که هرچند وقت یکبار در شهر رخ میدهد نشان از تقویت این فضا دارد.

تصاویر سنگ قبرهای شکسته در قبرستان خروجی شهر بسمت پیرانشهر از صبح امروز دست به دست میچرخد و موجی از اظهار تاسف در مردم شهر را پدید آورده است. چند وقت پیش اتفاقی مشابه این اقدام در قبرستان شهر اشنویه رخ داد و رسانه ها این حرکت را که موجب آزرده خاطر شدن مردم اشنویه شد متوجه گروههای …. دانستند.

شیرکو روا جوان کرد اهل نقده که در روستای تازه قلعه زندگی می کند با اظهار تأسف از این اتفاق می گوید: “عده ای انگشت شمار میخواهند اتحاد و برادری ما را از بین ببرند بنابراین باید در مورد این مسایل روشنگری شود”.

با توجه به ترکیب قومیتی و مذهبی خاص شهر نقده، بحث ایجاد اختلاف از مدتها پیش در این شهر مطرح بوده و همچنان عده ای قصد دارند با استفاده از این تفکر مردم نقده را به بازی بگیرند. رحیم جوان ۲۹ ساله اهل نقده بعد از گفتن اینها ادامه داد: “مردم نقده مشغول زندگی عادی خود هستند و معلوم نیست چنین اقداماتی با چه هدفی و توسط چه کسانی انجام و به مردم نقده نسبت داده می شود”.

پلیس و نیروهای امنیتی با در دست داشتن سرنخ هایی مهم در حال تحقیق روی این اتفاق هستند.

رحمت آباد روستایی در بخش لاشار است که در فاصله ۱۳۰۰متری آن حتی در روز روشن لامپ تیر برق خیابان روشن است اما در این روستا محرومیت بیداد میکنند.

به گزارش کمپین فعالین بلوچ به نقل از لاشار نیوز؛ این روستا  یکی از دهها روستای بلوچستان است که ساکنانش از داشتن امکانات اولیه محروم و شاید بهتر باشد بگوییم در محرومیت مطلق زندگی می کنند.

روستای که  حدود ۱۰۰ نفر در این مکان زندگی می‌کنند اما همچنان از امکانات اولیه چون نعمت برق و آب و…  بی‌بهره هستند.

مردم این روستا بعد از سالها همچنان در گرما زندگی می‌کنند و بی صبرانه منتظراند تا برق منازلشان هر چه سریعتر وصل شود تا به سطح یک زندگی عادی برسند.

در این روستاها خبری از آب لوله کشی نیست و کام تشنه آن‌ها با مشقت  تر می‌شود.

یکی از اهالی روستا  می‌گوید: آب لوله‌کشی نداریم و آب مصرفی مورد نیاز را با طی کردن ۶ کیلومتر رفت و برگشت با پای پیاده از قنات روستا، به دشواری تهیه می‌کنیم تا لیوان آبی برای آشامیدن یا آبی برای شستن داشته باشیم.

در اینجا بوی نداری و محرومیت را به خوبی احساس میکنی، در مقابلش سادگی و صفا و صمیمت را نیز لمس میکنی و در آن کودکانی شاد و خندان را می بینی که تایرهای بی ارزش و دو تکه کرز درخت خرما با ارزش ترین چیز و سرمایه آنهاست!

زدودن فقر و محرومیت همتی جهادی ازسوی مسوولان محلی و استانی را می طلبد اگر چه این همت می بایست از سال ها قبل انجام می شد.

روستای رحمت اباد از توابع بخش لاشار شهرستان نیکشهر است که در فاصله ۲۰کیلومتری مرکز بخش لاشار در جنوب استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.

گزارش از عبدالمالک زین الدینی

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هر سه این زندانیان بر خلاف اصل تفکیک جرائم همراه با مجرمین غیرسیاسی نگهداری می شوند.

زندان میناب با ظرفیتی حدود ۱۰۰۰ زندانی و تعداد کم زندانیان سیاسی فاقد بند ویژه زندانیان سیاسی است.

سختی ملاقات با خانواده به دلیل دوری راه و هزینه زیاد، کمبود امکانات و عدم تفکیک جرائم، مسائلی است که این سه زندانی از آن مرتبا اظهار نارضایتی کرده اند.

محمدحسین رضایی

محمد (خسرو) حسین رضایی ۳۱ ساله در خردادماه سال ۹۰ به همراه چند تن دیگر در یکی از روستاهای تابعه‌ سنندج بازداشت شد.

او به اتهام عضویت در حزب کومله انقلابی کُردستان و درگیری با نیروهای سپاه پاسداران برای چندین ماه در بازداشت نیروهای اداره‌ اطلاعات سنندج و حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران بود و بعدا به زندان مرکزی سنندج منتقل شدند. این زندانی به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب موکله اتقلابی کُردستان در تاریخ ۲۱ مردادماه سال ۹۱ در شعبه‌ یک دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی بابایی محاکمه شد.

در ۲۹ شهریورماه حکم ۳۰ سال زندان و تبعید به زندان میناب به او ابلاغ شد. محمد حسین رضایی بعدا به دلیل داشتن پرونده باز قبلی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به ۱۵ سال دیگر حبس محکوم شد و مجموعا به ۴۵ سال حبس محکوم شده است.

این زندانی در اواخر فروردین ماه ۹۲ بعد از قطعی شدن حکم از زندان مرکزی سنندج به زندان میناب تبعید شده است و از آن زمان در این زندان نگهداری می شود.

کمال شریفی

کمال شریفی ۴۳ ساله در سال ۸۷ در شهر سقز بازداشت شد و در شعبه ۱ دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی شایق به ۳۰ سال زندان و تبعید محکوم شد و پس از قطعی شدن حکم به زندان میناب منتقل شد.

وی در سال ۸۷ در اعتراض به شرایط نگهداری اش در زندان میناب و عدم برخورداری از حق ملاقات دست به اعتصاب غذای طولانی مدتی زد؛ پس از این اعتصاب غذا کمال شریفی به مشکلات گوارشی معده و روده دچار شد و بهداری زندان نیز هیچ‌گونه اقدامی برای درمان وی صورت نداد.

کمال شریفی که در زندان میناب و در میان زندانیان عادی و جرایم مواد مخدر بسر می‌برد، در سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ چندین بار به اتهام هواداری و فعالیت برای حزب دموکرات کردستان دستگیر و سرانجام در دادگاه انقلاب شهر سقز به یکسال حبس و تحمل ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده بود.

افشین سهراب زاده

افشین سهراب‌زاده، ۲۴ ساله، اهل کرمانشاه در ۱۸ خردادماه ۱۳۸۹، توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر کامیاران بازداشت شد و بعد از اتمام بازجویی ها در اداره‌ اطلاعات شهر کامیاران ، به زندان مرکزی سنندج منتقل شد. او پس از آن در اسفندماه سال ۱۳۹۰، از «زندان مرکزی سنندج» به «زندان میناب» تبعید شد.

او در یک دادگاه کوتاه در شعبه ۲ دادگاه سنندج  به اتهام محاربه از طریق عضویت در احزاب اپوزیسیون کرد به ۲۵ سال زندان همراه با تبعید به زندان میناب محکوم شد.

آقای سهراب زاده که از سرطان روده رنج می برد، در تابستان ۱۳۹۴ جهت رسیدگی‌های پزشکی به زندان اوین منتقل شد و در بهمن ماه سال جاری بدون رسیدگی به علت بالا بودن هزینه درمان (۱۸۵ میلیون هزینه درمان) به زندان میناب باز گزدانده شد.

این زندانی که شرایط دشواری را در زندان میناب تجربه می کند، طی نامه ای به احمد شهید نوشته بود: «تا جایی که به یاد دارم، قبل از بازداشتم، در سلامتی کامل به سر می‌بردم. در اداره اطلاعات به شدت مورد شکنجه قرار گرفتم و از ناحیه بینی دچار شکستگی شدم و بر اثر ضربات شدید وارده از سوی ماموران اطلاعات، فتق‌ام پاره شد.»