آزادی اسماعیل در عین حال که بسیار شعفانگیز و مسرتبخش است اما به معنای برداشته شدن حتی قدمی کوچک در راستای تحقق خواستههای ما و میلیونها معلم و کارگر نیست.
ما در بیانیه مشترک خود که مورد حمایت قاطعانه و شورانگیز تشکلها و جمعهای کارگران و معلمان کشور و سازمانهای کارگری و معلمان در سطح جهان قرار گرفته است، خواهان پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات صنفی و مدنی و برداشته شدن اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” از پروندههای مفتوح کارگران و معلمان معترض و فعالین صنفی زندانی، منجمله خودمان شدهایم.
ما به دستمزد زیر خط فقر، ممنوعیت برگزاری مستقل و آزادانه مراسم روز جهانی کارگر و معلم، ممنوعیت ایجاد تشکلهای مستقل صنفی و به عدم شفافیت و عمل موثر سازمان جهانی کار ILO در قبال نقض گسترده و فاحش حقوق بنیادین کارگران و معلمان ایران اعتراض کرده و دست به اعتصاب غذا زدیم.
براین اساس، تا آنجا که به موضوع آزادی “اسماعیل عبدی” از طریق اخذ وثیقه سنگین و باز بودن پرونده وی بااتهامات سنگین امنیتی برمیگردد چنین اقدامی از سوی مرجع رسیدگی کننده به پرونده ایشان حتی در چهار چوب قانونشکنیهای موجود امری معمول و در مورد “اسماعیل عبدی” نیز محتمل و قابل پیشبینی بود. به همین دلیل آزادی او نه تنها نمیتواند مدعایی بر رسیدگی به خواستهای ما و میلیونها کارگر و معلم باشد بلکه به نظر می آید با هدف تحتالشعاع قرار دادن و محدود کردن دامنهی (کارگر و معلم) جنبش رو به گسترش صورت گرفته باشد که حول خواست پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات کارگران و معلمان و اعتراض به وارد کردن اتهامات سنگین امنیتی به فعالین صنفی در اقصی نقاط کشور و در گسترهای جهانی آغاز شده است.
لذا من به نوبهی خود با قدردانی وافر از حمایتهای تاکنونی کارگران و معلمان ایران و سازمانها و نهادهای کارگری و معلمان در سراسر جهان از خواستههایمان در بیانیه مشترک با “اسماعیل عبدی” و با تاکید بر تحقق آنها، به اعتصاب غذای نامحدود خود که از دهم اردیبهشت آغاز کردهام، ادامه خواهم داد.
رونوشت به : کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری ITUC
جعفر عظیم زاده – بند 8 زندان اوین
بیانیه “جعفر عظیمزاده” پیرامون آزادی ” اسماعیل عبدی”
یار و همبندی عزیز و مقاومم “اسماعیل عبدی” با قرار وثیقه سیصد میلیونی آزاد شد. وی بدون حکم قطعی قضایی و به صرف خواست و اراده نهادهای امنیتی مدت یازده ماه در زندان بود.