نازنین زاغری، شهروند ایرانی– بریتانیایی، پس از هفت هفته بازداشت در سلول انفرادی به بند عمومی زندان کرمان منتقل شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، نازنین زاغری، شهروند ایرانی– بریتانیایی، پس از گذشت نزدیک به ۵۰ روز بازداشت، طی چند روز گذشته از سلول انفرادی به بند عمومی زندان کرمان انتقال یافت. مسئولین زندان به وی اعلام داشته اند که طی چند روز آینده می تواند با وکیل خود ملاقات کند.
تارنگار حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۲ اردیبهشت‌ماه گزارش کرد، نازنین زاغری، شهروند ایرانی– بریتانیایی، پس از گذشته ۳۸ روز انفرادی توانست به مدت چند ساعت با خانواده خود ملاقات داشته باشد.
نازنین زاغری رتکلیف، ۳۷ ساله با بنیاد رویترز همکاری داشته و مشغولیت اصلی او فعالیت با نهادهای خیریه بوده است.
همسر نازنین زاغری، شهروند ایرانی– بریتانیایی که از روز ۱۵ فروردین‌ماه ۱۳۹۵ در بازداشت به سر می‌برد و هنوز اتهام او و نهاد بازداشت کننده‌اش پس از تقریباً یک ماه حبس اعلام‌نشده‌اند گفته بود: «درک اینکه چطور یک مادر جوان و کودکش که برای تعطیلات به ایران رفته‌اند، می‌توانند مشکل امنیت ملی محسوب شوند واقعاً برایم سخت است. این ظلم باورکردنی نیست.»
ریچارد راتکلیف، همسر نازنین زاغری ادامه داد: «ما نمی‌دانستیم چه کسانی او را بردند. پس از ۱۰ روز از بازداشت او یک نفر به پدر نازنین تلفن زد و گفت او در کرمان است. خانواده‌اش در طول این مدت و بعدازاین تماس نمی‌دانستند کدام سازمان او را دستگیر کرده و نازنین دقیقاً کجا است. برای بار دوم تقریباً سه هفته پس از بازداشت او، یک نفر دیگر از سپاه پاسداران با خانواده تماس گرفت و گفت که نازنین را در اختیار دارند و دلیل بازداشت او اتهامات امنیتی است.»
ریچارد راتکلیف در پاسخ به اینکه چرا او را از تهران به کرمان منتقل کرده‌اند گفت: «من نمی‌دانم چرا او را به کرمان برده‌اند. او ظرف پنج سال گذشته به کرمان نرفته بود. فقط در زمان زلزله بم چون با صلیب سرخ کار می‌کرد به کرمان رفته بود. این تنها زمانی است که از سفر او به کرمان خبر داشتم.»
همسر نازنین زاغری با اشاره به اینکه همسرش مجبور به امضای یک «اظهارنامه» شده است گفت: «نازنین به خانواده‌اش طی تماس تلفنی گفته که اظهارنامه‌ای را امضاء کرده است. در تمام این مدت او در سلول انفرادی نگه‌داشته شده و تحت‌فشار بوده تا این اظهارنامه را امضاء کند. نازنین دو هفته پیش یا کمی از آن این اظهارنامه را امضاء کرده اما بااین‌وجود به آزادی او کمکی هم نکرد. من اصلاً نمی‌دانم محتویات این اظهارنامه چه بوده است.»