در پی انتشار خبر انتقال عبدالفتاح سلطانی به بهداری زندان اوین، خانواده این وکیل زندانی با ابراز نگرانی از وضعیت سلامت او، خواستار ایجاد امکان برقراری تماس تلفنی با آقای سلطانی برای اطلاع از وضعیت او شدند تا بتوانند اقدام‌های لازم را انجام دهند.

به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، چگونگی مواجهه مقام‌های قضایی و امنیتی با موضوع درمان زندانیان سیاسی و عقیدتی بیمار، همواره با اعتراض خانواده این زندانیان مواجه بوده است. آنان با این اعتقاد که مقام‌های مسئول در قوه قضاییه نسبت به سلامت عضو خانواده‌شان که در زندان است، بی‌تفاوت هستند، بر اجرای قانون آیین‌ دادرسی کیفری و آيين‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمينی و تربيتی كشور تأکید دارند.
آقای سلطانی بر اساس گفته خانواده‌اش، دچار نوسان فشار خون، مشکلات گوارشی و دیسک کمر و گردن است که نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد اما مقام‌های مسئول از ایجاد شرایط مناسب برای درمان این وکیل زندانی خودداری کرده و گاه حتی کارشکنی نیز می‌کنند.
روز سه شنبه چهاردهم اردیبهشت ماه 1395 خبری در فضای مجازی منتشر شد مبنی بر اینکه آقای سلطانی در پی درد شدید ناحیه قفسه سینه، توسط اورژانس زندان به بهداری اوین منتقل و پس از گرفتن نوار قلب به بند 350 بازگردانده شده است.
عبدالفتاح سلطانی، عضو شورای عالی نظارت کانون مدافعان حقوق بشر و وکیل دادگستری که از شهریور ماه 1390 در زندان به‌سر می‌برد، پیش از این نیز در سال 1392 و در پی تشدید بیماری برای مدت 41 روز در بیمارستان بستری شد که مقام‌های مسئول با وجود ناتمام ماندن دوره درمان، او را به زندان بازگرداندند.
محروم بودن زندانیان سیاسی و عقیدتی بیمار از داشتن مراقبت‌های مناسب و کافی پزشکی، یکی از موضوع‌های مورد اعتراض نهادهای حقوق بشری به مقام‌های مسئول در جمهوری اسلامی است.
خانواده آقای سلطانی با انتقاد از بی‌پاسخ گذاشتن درخواست‌های همسر آقای سلطانی برای مرخصی درمانی این وکیل زندانی از سوی مقام‌های مسئول در قوه قضاییه، بر لزوم تسریع در روند درمان آقای سلطانی از جمله اعزام به مراکز درمانی تخصصی تأکید کردند.
خانواده آقای سلطانی همچنین از مقام‌های مسئول خواستند تا دیر نشده است، شرایط آرامی را برای درمان آقای سلطانی فراهم کنند.

سامان قادری آذر به بازداشتگاه سپاه منتقل شد

– به خانواده «سامان قادری آذر» شهروند بوکانی که ۲۳دی ماه سال گذشته بازداشت شده بود گفته شده است نامبرده به بند دوالف سپاه پاسداران در تهران منتقل شده است.

به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سامان قادری آذر فرزند غفور٬ متولد ۱۷ مرداد ۱۳۷۰ که به شغل عکاسی اشتغال داشت مورخ ۲۳دی ماه سال گذشته در محل کارش توسط ماموران اطلاعات سپاه بوکان بازداشت شد.

خانواده وی تا روز ۱۴ اردیبهشت ماه سال جاری از سرنوشت او اطلاعی نداشتند تا اینکه مسئولان اداره اطلاعات ارومیه به آنان اعلام نمودند که سامان ۸ روز است به تهران منتقل شده است.

یکی از اعضای خانواده آقای قادری آذر در این رابطه گفت “از دی ماه سال گذشته ده ها بار به ارگانهای امنیتی بوکان٬ مهاباد٬ میاندوآب و ارومیه رفتیم که از سامان خبری به ما داده شود ولی هنوز هم نمیدانیم که به چه علت او را بازداشت کردند و چرا به تهران منتقل شده است.”

Reza Amiris Foto.

حسین رونقی ملکی از زندان اوین آزاد شد

– حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر و وبلاگنویس زندانی لحظاتی پیش از زندان اوین آزاد شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حسین رونقی ملکی که از بیماری‌های مختلف رنج می برد از زندان اوین آزاد شد.

حسین رونقی در این باره نوشت: “امروز با دستور و موافقت دادستانی و با تعویق یک ماهه حکم بدلیل عدم تحمل کیفر به مرخصی ۳۰ روزه آمدم. بعد از چهل و یک روز اعتصاب غذا و سختی های که پدر و مادرم متحمل شدند و فشار روانی حاکم بر خانواده و اطرافیان این امر محقق شد و امیدوارم که با درایت و کمک مسئولان این مشکل برای همیشه حل شود.”

لازم به یادآوری است که این فعال حقوق بشر زندانی، در اعتراض به عدم رسیدگی به وضعیتش از هفتم فروردین ماه در اعتصاب غذا به سر می بُرد.

حسین رونقی ملکی فعال حقوق بشر و وبلاگ نویس، درتاریخ بیست و دوم آذر ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد.

شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب پس از گذشت ۱۰ ماه از بازداشت در بند دو-الف اوین، در تاریخ سیزدهم مهر ماه ۱۳۸۹ او را به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم کرد. اتهامات او در دادگاه «عضویت در شبکه ایران پروکسی، توهین به رهبری و توهین به رئیس جمهوری» عنوان شد.

این حکم در شعبه‌ی ۵۴ دادگاه تجدید نظر تأیید شد و حسین رونقی پس از آن به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد.

این زندانی بر خلاف اصل تفکیک جرائم، در بند هفت زندان اوین نگهداری می شد.

نرگس محمدی قهرمان آزادی اطلاع‌رسانی و برنده مدال پاریس شد

دوشنبه دوم می، سازمان گزارش‌گران بدون مرز در مراسمی که با همکاری شهرداری پاریس برگزار شد، به مناسبت روز جهانی “آزادی مطبوعات” در سال ۲۰۱۶، «قهرمانان» این عرصه را اعلام و آن ایدالگو، شهردار پاریس به منتخبان مدال این شهر را اهدا کرد. در میان ۴ قهرمان آزادی اطلاع‌رسانی، دو فارسی‌زبان نیز انتخاب شدند؛ نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و لطف‌الله نجف‌زاده، مدیر تلویزیون طلوع افغانستان.

در این مراسم که با حضور ده‌ها روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر با ملیت‌های مختلف برگزار شد، تعدادی از روزنامه‌نگاران ایرانی و عبدالکریم لاهیجی، رییس فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر حضور داشتند. ابتدا ۴ روزنامه‌نگاری که در افشای «اسناد پاناما» فعالیت داشتند روی سن رفتند و از فواید تجربه‌ همکاری مشترک در بزرگترین اقدام روزنامه‌نگاری تحقیقاتی سخن گفتند و از آن به عنوان «عصری طلایی» یاد کردند.

در ادامه مراسم کریستف دولوآر از سازمان گزارش‌گران بدون مرز و آن ایدالگو، شهردار پاریس ضمن اعلام نام «قهرمانان آزادی اطلاع‌رسانی»، مدال پاریس را به آن‌ها اهدا کردند. به جز منتخبان فارسی‌زبان، آنتوان کبورایی از بروندی و جان‌ دوندار از ترکیه دیگر روزنامه‌نگارانی بودند که توسط این سازمان انتخاب شدند.

زمانی‌که نام نرگس محمدی به عنوان منتخبی از ایران اعلام شد، تقی رحمانی، همسر او که فعال ملی‌مذهبی‌ست و روزنامه‌نگاری را نیز در کارنامه خود دارد روی سن رفت و مدال پاریس را دریافت کرد.

رحمانی پیش از دریافت این مدال، پیامی از نرگس محمدی خواند که در آن به «کشته‌شدگان»، «زندانیان» و «شکنجه‌شدگان» راه «عدالت» و «آزادی» اشاره شده بود. محمدی در این پیام از حصر زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی و عبدالفتاح سلطانی، یاد کرد.

محمدی در پیام خود همچنین به سه بار محاکمه‌اش در ۱۲ سال اخیر و اتهامات‌اش از جمله «تبلیغ علیه نظام» اشاره کرد که در رابطه با فعالیت‌های حقوق بشری‌‌اش عنوان شده. او همچنین گفته‌ها و نوشته‌هایش را در نقد قوانین جمهوری اسلامی و رفتار تبعیض‌آمیز با زنان، اعتراض به اعدام و تاکید بر تحقق جامعه مدنی مثال آورد که باعث اتهام‌های او شده و آن را نشان‌دهنده نبودن آزادی بیان در ایران دانست.

در بخشی از این پیام آمده است: «امکان بیان چنین نقدهایی در مطبوعات ایران غیرممکن است و منجر به توقیف شدن روزنامه می‌شود، پس بدیهی است که منتقدان در اولین پله آزادی بیان متوقف می‌شوند و اگر بخواهند انتقادات و عقاید خودشان را از طریق رسانه‌های خارجی اعلام کنند، به اتهام تبلیغ علیه نظام محاکمه می‌شوند. البته مساله فراتر از محاکمه و تحمل مجازات است و آن مرحله پیش از محاکمه است که افراد تحت عنوان بازداشت موقت به سلول‌های انفرادی در بندهای امنیتی فرستاده می‌شوند تا مورد بازجویی قرار گیرند و متأسفانه مدت زمان حضور متهم در سلول های انفرادی از یک روز تا چند سال ممکن است به طول بیانجامد که شکنجه روحی و روانی دردناکی است که به شکل غیرقانونی اعمال می‌گردد و ضروری است که برای توقف اعمال آنان علیه آزادی بیان تلاش کرد. چرا که تاکنون، قربانیان بسیاری در این سلول‌ها ، آنچه را که در شرایط آزادانه اظهار کرده‌اند پس گرفته یا حتی مخالف عقیده و باور خود را بیان نموده‌اند و این یعنی ” نقره داغ کردن آزادی بیان”.»

بنا به اشاره نرگس محمدی در این پیام «تا زمانی‌که آزادی بیان و برخورداری از امنیت پس از بیان فراهم نگردد، صحبت از آزادی بیان ممکن نیست.»

مجری برنامه اما یادآور شد که تقی رحمانی نیز برای فعالیت‌های حرفه‌ای خود در مجموع مدت ۱۴ سال از عمرش را در زندان سپری کرده. او پس از دریافت این جایزه گفت: «دیوارهای اوین در حال فروریختن است. اگر در این زندان صدای آزادی خفه می‌شود به دلیل آن است که جامعه مدنی زنده‌ای اما قوام‌نیافته می‌خواهد حکومت را با روش‌ خود کنترل کند. اگر نظارت جامعه‌مدنی روی جوامع، چه مذهبی و چه غیر مذهبی، وجود نداشته باشد دیکتاتوری برقرار خواهد شد. اوین به همین دلیل مورد توجه است.»

از تقی رحمانی درباره خبرهایی تازه از نرگس محمدی پرسیدند که او پاسخ داد: «نرگس محمدی به عنوان یک فعال حقوق بشر در زندان به سر می‌برد و دادگاه دیگری را برای او تدارک دیده‌اند. در حالی‌که نرگس به خاطر بیماری‌اش باید در بیرون از زندان باشد. ولی فقط نرگس نیست، روزنامه‌نگاران و کنش‌گران دیگری هم هستند که در زندان به سر می‌برند. پیامی که همیشه نرگس به آن اشاره می‌کند این است که علاوه بر تلاش برای آزادی فعالان حقوق بشر و آزادی‌خواهان باید در کشورهایی مثل ایران، نهادهای بین‌المللی تلاش کنند تا نهادهای حقوق‌بشری و مدنی آزادانه فعالیت کنند.»

 پس از اهدای مدال پاریس به نرگس محمدی که رحمانی آن را دریافت کرد، کریستف دولوآر یادآور شد که در حال حاضر ۳۴ روزنامه‌نگار همچنان در زندان‌های ایران هستند و حسن روحانی نیز به وعده‌هایی که در خصوص آزادی رسانه و روزنامه‌نگاران داده بود، وفا نکرده است.

مراسم با اهدای مدال پاریس به لطف‌الله نجف‌زاده، مدیر تلویزیون طلوع افغانستان ادامه یافت. مجری برنامه نیز هنگام معرفی او، واقعه‌ای را که برای تلویزیون طلوع و کشته شدن همکاران این رسانه رخ داده بود، با ترور روزنامه‌نگاران شارلی ابدو در پاریس مقایسه کرد.

نجف‌زاده هنگام دریافت مدال پاریس گفت: «من و مادرم امروز ۳ ساعت در شهر قدم زدیم و برای‌مان مطرح شد که این آزادی را ما در افغانستان نداریم. ارزش آزادی برای‌مان بیشتر مطرح شد. در افغانستان به خاطر مسایل امنیتی ما نمی‌توانستیم به خانه برویم و برای خواب مهمان‌خانه‌ای را در دفتر تلویزیون برای‌مان آماده کرده بودند. در ۲۰ ژانویه طالبان به همکاران ما حمله کرد و ۷ تن از آن‌ها از میان رفتند و ۱۷ نفر دیگر زخمی شدند. زخمی‌ها اما پس از بهبودی با اراده و قوت بیشتری به کار برگشتند. این نشان می‌دهد که نسل نو افغانستان که دو سوم جمعیت کشور هستند، تعهد بلندی به آزادی رسانه و آزادی اطلاع‌رسانی دارند.»

به عقیده او «آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها در افغانستان قابل برگشت نیست. من امروز این مدال را به نمایندگی از تمام همکارانم دریافت کردم که در خط جنگ مثل سربازان تلاش می‌کنند تا تغییری در آینده افغانستان ایجاد کنند.»

این مراسم با اهدای مدال پاریس به دیگر منتخبان ادامه پیدا کرد و در نهایت کنسرت موسیقی پایان‌بخش آن بود.

رضا معینی، مسوول میز ایران، افغانستان و تاجیکستان در سازمان گزارش‌گران بدون مرز در پایان این مراسم در گفت‌وگو با ایران وایر اولویت‌های این سازمان را در انتخاب «قهرمانان آزادی بیان» توضیح داد.

به گفته وی انتخاب سوم می به عنوان روز جهانی آزادی مطبوعات پیشنهاد این سازمان بوده که سپس توسط یونسکو پذیرفته شده و سازمان ملل آن را تصویب کرده است. روزی که به عقیده معینی «گوش‌ها و چشم‌های بیشتری برای شنیدن و دیدن واقعیت‌ها در جهان هست.»

معینی توضیح داد: «ما هر سال سعی کردیم به نوعی با تنوع بیشتری در رابطه با آزادی اطلاع‌رسانی و به ویژه هزینه‌پردازان آن یعنی روزنامه‌نگاران، افشاگران و شهروند خبرنگاران، صحبت کنیم و افکار عمومی را نسبت به این مساله حساس کنیم. [برای انتخاب قهرمانان آزادی اطلاع‌‌رسانی] هیات تعیین‌کننده‌ای وجود ندارد و ما تعیین می‌کنیم که کدام مساله امروز مهم است. امروز در ایران روزنامه‌نگاران زندانی مساله‌ای مهم به شمار می‌رود. اما شبکه‌ها و رسانه‌های بین‌المللی در این رابطه بنا به مناسباتی که با جمهوری اسلامی دارند یا با ارعاب یا تطمیع در این خصوص سکوت می‌کنند. همان‌طور که امروز به جز برخی از خبرنگاران، اهالی رسانه‌های دیگر را در این‌جا نمی‌بینید. بنابراین وظیفه ماست که این مساله را مطرح کنیم.»

او در خصوص انتخاب «قهرمانان آزادی بیان» از کشورهای ایران، افغانستان، بروندی و ترکیه گفت: «وقتی تمام رسانه‌ها از خطر نسل‌کشی صحبت می‌کنند وظیفه ماست که بروندی را مطرح کنیم. زمانی‌که ترکیه به قول رسانه‌ها به مرکز اروپا در خصوص پناهندگان و آزادی اطلاع‌رسانی و همچنین کردها تبدیل شده وظیفه ما دفاع از “جمهوریت” است. همین‌طور افغانستان که به نظر من یکی از اصلی‌ترین عرصه‌های نبرد میان روشنی و ظلمات است. ما داعش را با جنایت‌هایش می‌بینیم اما توجه نمی‌کنیم که در افغانستان هماهنگی کاملی میان نیروهایی برقرار است که تا دیروز طالبان را دشمن می‌دانستند ولی امروز می‌گویند باید با آن مذاکره کرد. در این بی‌پناهی روزنامه‌نگاران افغانستانی ما مسوول هستیم. اگر این چهار منطقه را کنار هم قرار دهیم شمایی کلی از دنیا به دست آورده‌ایم که در آن روزنامه‌نگاران هدف زندان، تهدید و خطرهای مشخص ژئوپلتیک و منطقه‌ای قرار دارند. هدف ما هم گفتن از روزنامه‌نگاران این مناطق بود.»

سازمان گزارش‌گران بدون مرز به تازگی رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات را منتشر کرده که در آن جمهوری اسلامی ایران در رده ۱۶۹ به عنوان یکی از «سرکوب‌گران آزادی بیان» شناخته می‌شود.

نامه ۲۳۰ روزنامه‌نگار به حسن روحانی: پیگیر وضعیت همکاران‌مان باشید

همزمان با «روز جهانی آزادی مطبوعات» ۲۳۰ روزنامه نگار ایرانی با ارسال نامه ای سرگشاده به رییس جمهور خواستار توجه و رسیدگی به وضعیت روزنامه نگاران بازداشتی شدند. امضاء کنندگان این نامه که شامل جمعی از مدیران مسئول، سردبیران، خبرنگاران، گزارشگران و عکاسان مطبوعات و خبرگزاری‌های ایران هستند، از حسن روحانی خواسته‌اند در مورد وضعیت بازداشت همکاران‌شان در پروژه‌ای به اسم «نفوذ» تدبیری اندیشده شود.
اسامی ۲۳۰ نفر از روزنامه نگاران امضا کننده نامه به دفتر رییس جمهوری تقدیم شده است.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
«جناب آقای دکتر حسن روحانی
رییس محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و تبریک به‌مناسبت برگزاری موفقیت آمیز انتخابات مجلس شورای اسلامی
نزدیک به ۲۰۰ روز از بازداشت چند تن از مدیران رسانه و روزنامه‌نگاران کشور گذشته است. در همان ابتدای این دستگیری واکنش حضرتعالی در جلسه هیات دولت بارقه‌ای از امید در دل اصحاب مطبوعات ایجاد کرد. با خود گفتیم رییس‌جمهور حافظ قانون اساسی کشور است و نمی‌گذارد حقی پایمال شود. اکنون پس از گذشت بیش از ۶ ماه برای ۴ نفر از همکاران‌مان در دادگاه بدوی به ریاست قاضی مقیسه مجموعا ۲۷ سال حکم صادر شده است و یکی دیگر از همکاران‌مان نیز بیش از دو ماه در بیمارستان قلب تهران بستری است و با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند.
در برهه کنونی این‌که در دوران ۱۲۶ روز بازداشت، همکاران‌مان چگونه بازجویی شده‌اند و چرا به وکیل دسترسی نداشته‌اند مهم نیست. اینکه چرا علی‌رغم درخواست‌های مکرر، دادگاه هیچ یک از روزنامه‌نگاران بصورت علنی برگزار نشد نیز مهم نیست. اینکه در برخی رسانه‌های تندرو انواع تهمت و افترا به آنها زده شد و به آبروی آنها و خانواده‌های‌شان توجه نشد نیز مهم نیست. اینکه چرا علی‌رغم دستور بازپرس و صدور قرار وثیقه جهت آزادی و تسلیم سند به دستگاه محترم قضایی در همان روزهای نخست علی‌رغم انتظار، همکاران‌مان آزاد نشدند نیز مهم نیست. اینکه علی‌رغم تمام برنامه‌های زنده خبری، سخنرانی‌ها، اخبار غیرموثق و … سرانجام از اتهام سنگین جاسوسی و نفوذ تبرئه شده‌اند و به بهانه‌هایی دیگر همچون اقدام علیه امنیت ملی و اجتماع و تبانی محکوم شده‌اند هم مهم نیست.
مهم این است که شما رییس جمهور ما هستید و ما به «تدبیر و امید» رای داده‌ایم تا طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب «جذب حداکثری و دفع حداقلی» را شاهد باشیم نه بالعکس! به همین منظور از محضر حضرتعالی خواهشمندیم در این خصوص تدبیری بیاندیشید که از کلمه «نفوذ» خواسته یا ناخواسته سوء استفاده نشود و روزنامه‌نگاران بااستعداد سرزمین‌مان دوران جوانی خود را پشت میله‌های زندان سپری نکنند.
با آرزوی توفیق روزافزون،
جمعی از روزنامه نگاران و اهالی رسانه ایران»

آتنا فرقدانی از زندان اوین آزاد شد

«آتنا فرقدانی» کارتونیست و فعال مدنی، به دنبال کاهش زمان حبسش در دادگاه تجدیدنظر، امروز سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۵، از زندان اوین آزاد شد.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، «محمد مقیمی» وکیل مدافع این زندانی محبوس در بند زنان زندان اوین (نسوان)، هفته گذشته از کاهش حکم موکل خود خبر داده و گفته بود: “برابر حکم دادگاه تجدیدنظر، موکلم از اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، تبــرئــه و ۳ سال حبس وی نیز به اتهام توهین به مقام معظم رهبری، به مدت ۴ سال تعلیق شد. همچنین، محکومیت ۹ ماه حبس ایشان به اتهام‌های: توهین به ریاست جمهور فعلی، توهین به نمایندگان مجلس شورای اسلامی و توهین به ماموران بند ۲ الف زندان اوین به جزای نقدی تبدیل گردید و در خصوص اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران نیز محکومیت ۱۸ ماه حبس موکلم در دادگاه بدوی عینا تایید شده است. و با توجه به اینکه محکومیت ۱۸ ماه حبس موکلم بانو آتنا فرقدانی در۲۲ اردیبهشت ماه سال جاری پایان می‌یابد، به زودی شاهد آزادی ایشان خواهیم بود.”

«آتنا فرقدانی» کارتونیست، فعال مدنی و موکل «محمد مقیمی» در شهریور ماه ۱۳۹۳، از سوی ماموران امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و به بند ۲-الف سپاه پاسداران در زندان اوین منتقل شد.

او دو ماه در بازداشت سپری کرد و از این دو ماه بیست روز را در سلول انفرادی گذراند. او در طول بازداشت از داشتن وکیل و دیدار با خانواده خود محروم بود. همچنین او در زندان متوجه نصب دوربین در داخل دستشویی و حمام شد و به گفته خود مورد آزار جسمی و روحی از سوی ماموران زندان قرار گرفته بود.

این فعال مدنی در آبان ماه ۱۳۹۳، با قرار وثیقه تا زمان حکم دادگاه آزاد شد.

فرقدانی پس از آزادی اقدام به نوشتن نامه به مسوولان مختلف جمهوری اسلامی جهت احقاق حقوق خود کرد و پس از عدم دریافت پاسخ از سوی آنان، در ویدئویی که در فضای مجازی بازتاب گسترده‌ای یافت به شرح خشونت ماموران زن بند ۲-الف سپاه علیه خود پرداخت، که چند روز پس از انتشار این ویدئو، قاضی «ابوالقاسم صلواتی» در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۳، در تماسی تلفنی از این فعال مدنی خواست در دادگاه حضور یابد، «آتنا فرقدانی» پس از این احضار در تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۹۳ در دادگاه انقلاب حضور یافته و در آنجا بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

به گفته پدر این فعال مدنی، در دادگاه انقلاب دخترش را مقابل چشمان او و همسرش کتک زده بودند. در بهمن ماه ۱۳۹۳، آتنا در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک زندانیان سیاسی و غیرسیاسی در زندان به اعتصاب غذا دست زد.

طولانی شدن اعتصاب غذای وی باعث شد که ۷ اسفندماه ۱۳۹۳، در بیمارستان بستری شود. با موافقت قاضی «صلواتی»، این فعال مدنی را در ۱۲ اسفند ماه ۱۳۹۳، به زندان اوین منتقل کردند.

«آتنا فرقدانی» از سوی دادگاه انقلاب به ریاست «قاضی صلواتی» به تحمل ۱۲ سال و ۹ ماه حبس محکوم شده بود.

اتهامات انتسابی این «فعال حقوق کودکان» “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و “توهین به رهبری”، “رییس جمهور”، “توهین به نمایندگان مجلس” و “توهین به ماموران بند ۲- الف سپاه در حین بازجویی‌هایش” قید شده بود.

آرش صادقی پس از یک دادرسی غیرعادلانه؛ در دادگاهی چند دقیقه‌ای بدون حضور وکیل محاکمه شدم

 

«آرش صادقی» فعال مدنی در آخرین مصاحبه‌ای که داشته گفته است محاکمه او در دادگاهی چند دقیقه‌ای و بدون حضور وکیل انجام شده و حکم سنگین حبس برایش صادر شده است.

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، به تازگی پرونده «آرش صادقی»، «گلرخ ایرایی»، «نوید کامران» و «بهنام موسیوند» چهار فعال مدنی، به واحد اجرای احکام دادسرای مقدس زندان اوین ارجاع شده و اکنون در آستانه اجرای حکم، «آرش صادقی» از روند بازداشت، اتهام‌ها و جریان محاکمه و دادرسی غیرعادلانه خبر داده است.

این فعال مدنی در گفتگویی صوتی با «رادیو فرهنگ» ضمن اشاره به روند ناعادلانه دادرسی و چگونگى برگزارى دادگاه، دستگیرى‌هاى پیشین خود در سال‌هاى اخیر، از نحوه پوشش خبرى گزارش‌های مربوط به فعالین از سوی برخی از رسانه‌ها و نهادهای مدافع حقوق بشر انتقاد کرده است.

«آرش صادقی»، «گلرخ ایرایی»، «نوید کامران» و «بهنام موسیوند» در دادگاه بدوی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «صلواتی» محاکمه و در مجموع به تحمل ۲۴ سال زندان شدند. حکم آنها سپس در دادگاه تجدیدنظر در شعبه ۵۴ عینا تایید شد و به تازگی نیز به اجرای احکام دادسرای مقدس واقع در زندان اوین ارسال شد

گزارشی از وضعیت محمد امین عبدالهی در یازدهمین سال حبس

 

محمدامین عبدالهی، زندانی سیاسی، هم‌اکنون یازدهمین سال از دوران محکومیت خود را در زندان بیرجند، محروم از حق مرخصی و ملاقات با خانواده، سپری می‌کند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، محمدامین عبدالهی، زندانی سیاسی کرد اهل بوکان که از سال ۸۴ در حبس به سر می‌برد، در سال ۹۴ به زندان تبعید گشته و به دلیل بعد مسافت زیاد مکان زندان از محل زندگی، از امکان ملاقات با خانواده خود محروم می‌باشد. این در حالی است که علیرغم تأمین وثیقه از سوی خانواده، با مرخصی و آزادی مشروط این زندانی سیاسی نیز مخالفت می‌شود.

محمدامین عبدالهی اهل بوکان، در پاییز سال ۱۳۸۴ بازداشت و پس از ۱۵ ماه بلاتکلیفی در دادگاه انقلاب مهاباد به اتهام «محاربه از طریق همکاری مؤثر و مسلحانه با احزاب کرد» و «تبلیغ علیه نظام»، محاکمه و درمجموع به ۱۸ سال زندان و تبعید به زندان طبس محکوم شد. وی پس از گذراندن مدتی در زندان‌های ارومیه و مهاباد به زندان طبس انتقال یافت. این زندانی سیاسی، در اوایل مهرماه سال ۱۳۹۴، در اعتراض به مخالفت با حق مرخصی‌اش، دست به اعتصاب غذا زد و در پی آن از زندان طبس به بیرجند منتقل شد.

محمدامین عبدالهی به مدت بیش از دو ماه در سلول‌های انفرادی و عمومی قرنطینهٔ زندان بیرجند در شرایط اسفناک نگهداری شده و سپس به بند عمومی ۱۰۷ منتقل شد. این زندانی سیاسی بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرائم همراه با زندانیان جرائم عادی و نبود امکانات کافی در زندان بیرجند به سر می‌برد.

لازم به ذکر است که در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ اداره اطلاعات شهر ارومیه با گشایش پرونده ایی جدید محمدامین عبدالهی را به ارتباط با رسانه‌های خارجی متهم کرد و از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب شهر ارومیه برای این زندانی سیاسی، حکم شش ماه حبس صادر شد.

خانوادهٔ آقای عبداللهی در مصاحبه ایی ضمن اشاره به مخالفت مسئولین قضایی با مرخصی وی، اعلام داشتند: «محمدامین قریب ۱۱ سال است در زندان به سر می‌برد. و به دلیل دوری مکان زندان از محل سکونت خانواده، مدت زیادی است که نتوانسته فرزندش را ببیند. یک بار هم که به مرخصی رفته بود. پسرش او را نشناخته بود.»

گفتنی است که محمد عبدالهی، برادر این زندانی سیاسی که با اتهام «محاربه» به اعدام محکوم‌شده است هم‌اکنون در زندان مرکزی ارومیه نگهداری می‌شود

مخالفت خامنه ای با آموزش زبان انگلیسی و سفر به آنتالیا

رادیو پارس  –خامنه‌ای رهبر ایران در دو سخنرانی جداگانه از گسترش آموزش زبان انگلیسی شدیدا انتقاد کرد و سفر به آنتالیا را «حرام» اعلام کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آیت‌الله خامنه‌ای روز گذشته در کلاس درس خود سفر به آنتالیا، یکی از شهرهای توریستی کشور ترکیه را حرام اعلام کرد و امروز در جمع معلمان از «اصرار بر ترویج انحصاری زبان انگلیسی» انتقاد نمود.
آیت الله خامنه ای رهبر ایران امروز در جمع معلمان ضمن ناسالم خواندن «اصرار بر ترویج انحصاری زبان انگلیسی» از این موضوع شدیدا انتقاد کرد و گفت: “بارها به مسئولان به طور علنی یا خصوصی تذکر داده ام، اما الگوی مصرف اصلاح نشده است.”
وی همچنین افزود: “نمی گویم از فردا آموزش انگلیسی را تعطیل کنیم، اما بدانیم چه می کنیم. زبان علم فقط انگلیسی نیست، زبان های دیگر مثل اسپانیولی، فرانسه، آلمانی و زبان کشورهای شرقی هم زبان علمند.”
آقای خامنه‌ای همچنین روز گذشته در کلاس درس خود با «حرام» اعلام کردن سفر به آنتالیا، این شهر را به عنوان شهری که «فسق و فجور در آن انجام می‌شود و سبب سفر باطل می‌شود» توصیف کرد.
وی همچنین ابراز امیدواری کرد که مسئولان فرهنگی و مجلس، قوانینی را تصویب کنند تا «سفرهای حرام» تبلیغ نشود.

Weniger anzeigen