همسر زندانی سیاسی سهیل عربی درباره آزارهای سپاه ازجمله هک و شنود می گوید :

عدو نبوده ایم ،اما سبب خیر اشتغال زایی شدیم !

اگر شغل ، خانه و اموالی که در طول هفت سال زندگی مشترک با زحمات بسیار تهیه کردیم را از دست دادیم ..
دستکم باعث اشتغال بسیاری شده ایم :
برای مثال آن چند سرباز گمنام زحمتکش که روی خط تلگرام من می آیند ، تماس ها را شنود می کنند و تلاش بی وقفه ای برای هک کردن فیسبوک دارند . آیا این اشتغال نیست؟
می دانید چه دستآوردهای عظیمی داشتند ؟
کشف کردند که من با دخترخاله ، دختردایی و همکلاسی هایم احوال پرسی دارم ؛
یا آن دوازده زندان بان ، ماموران اتاق دوربین ، چند سرباز که مواظب هستند تا سهیل و هشت همبندی دیگرش فرار نکنند،
کارکنان دادگاه انقلاب ، دادستانی و اجرای احکام که شغلی بسیار مهم دارند و آن توپ فوتبال فرض کردن ما و پاس دادنمان به دفترهای یکدیگر است : خانم این به ما ربطی ندارد بروید دادستانی / دادستانی : بروید اجرای احکام / اجرای احکام : بروید دادگاه
_الان دادگاه بودم…_ به ما مربوط نمی شود ، دست _____است.
_____ گفته است همسرتان هنوز عقایدش تغییری نکرده و شما خودتان هم در فیسبوکتان همان راه او را ادامه می دهید !

_ما که به ____دسترسی نداریم ولی شما به _____ بگویید حالا که انقدر با دقت ما را رصد می کنند ، تمام پستهای من در فیسبوک عمومی است ،بفرمایند انتشار کدام یک از مطالب من خلاف قانون بوده ؟ آیا حق اظهار دلتنگی برای همسرم را هم ندارم ؟

به این دو عکس نگاه کنید ، دخترم چهار ساله بود که پدرش به زندان آمد و اکنون وارد هشتمین سال از زندگی اش شده است.
درآمد و شغلتان را مدیون ما هستید ، کمرین کاری که می توانید برای جبران کنید این است که بیایید برای روژانو توضیح دهید که چرا پدرش در زندان است ، دزدی نکرده ،آدم نکشته ، قاچاقچی نبوده …
بیایید و در چشمان دخترم نگاه کنید و بگویید فقط برای انتشار چند خط نوشته ، پدرش را در زندان نگه داشته اید.