محمدعلی طاهری، بنیا[divider]ن گذار عرفان حلقه و طب مکمل فرادرمانی، در اعتراض به عدم تعیین تکلیف پرونده خود دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، محمدعلی طاهری، بنیان گذار عرفان حلقه، برای پانزدهمین بار در دوران حبس خود، از چندروز پیش اقدام اعتصاب غذا کرده و این اعتصاب در اعتراض به بلاتکلیفی و نگهداری غیرقانونی وی پس از اتمام ۵ سال محکومیت صورت گرفته است.

این زندانی عقیدتی اعلام داشته است که تا زمان آزادی به اعتصاب خود ادامه خواهد داد.

در تیرماه سال جاری محمود علیزاده طباطبایی از تکمیل شدن تحقیقات در پرونده محمدعلی طاهری و صدور مجدد کیفرخواست توسط بازپرس پرونده او خبر داد. وی اعلام کرد این بار اتهام سبّ النبی، که طبق ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی، مجازات اعدام در پی دارد، در پرونده محمدعلی طاهری مطرح شده است.

محمدعلی طاهری، مؤسس «عرفان حلقه»، ۶۰ ساله و متولد کرمانشاه است. او در سال ۱۳۸۰ موسسه‌ای به نام «عرفان حلقه» با تمرکز فرا درمانی و طب مکمل در تهران تأسیس کرد. آقای طاهری چندین کتاب نوشته که از سوی وزارت ارشاد مجوز گرفته‌اند و همچنین چند دوره کلاس در دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران در خصوص طب مکمل داشته است. دانشگاه طب سنتی ارمنستان در اردیبهشت سال ۱۳۹۰، به محمدعلی طاهری دکترای افتخاری اعطا کرد.

او در سال ۱۳۸۹ برای اولین بار به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از سوی نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر و برای ۶۷ روز در زندان اوین تحت بازجویی قرار گرفت. او پس‌ازآن با قرار وثیقه آزاد شد اما مجدداً در تاریخ ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد و به اتهام توهین به مقدسات، اتهام فعل حرام و رابطه نامشروع به دلیل «تماس با مچ دست‌زن نامحرم در زمان عمل فرا درمانی» و به اتهام دخالت در امر پزشکی، تحصیل مال نامشروع و توزیع آثار سمعی– بصری و استفاده غیرمجاز عناوین علمی پزشکی جمعاً به ۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.

اما آقای طاهری در تابستان ۱۳۹۳ مجدداً برای اتهام مفسد فی‌الارض که قبلاً در پرونده‌اش بررسی‌شده بود، بازجویی شد. دادگاه او در اسفندماه ۱۳۹۳ برگزار شد و درنهایت در خردادماه ۱۳۹۴ به اتهام فساد فی‌الارض از طریق منحرف کردن افراد به اعدام محکوم شد. با اعتراض وکلای آقای طاهری، پرونده او برای بررسی مجدد به دیوان عالی کشور فرستاده شد.

خواهر محمدعلی طاهری، مؤسس «عرفان حلقه» اظهار کرده بود حکم اعدام او از سوی شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور لغو شده و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب فرستاده‌شده است

وی ادامه داد: آقای سعید خلیلی، وکیل برادرم که به دیوان مراجعه کرده بودند و حکم لغو حکم اعدام او را شخصاً دیده است.

 هشت شهروند بهایی؛ سیامک صدری، فرهاد اقبالی، فرهاد فهندژ، فرهمند ثنائی، فواد فهندژ، پیام مرکزی، کمال کاشانی و کوروش زیاری از سال ۹۱ بازداشت و همگی در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم شدند. هفت تن از این زندانیان در آستانه پنجمین سال حبس و یک نفر به دلیل بیماری در سومین سال حبس خود بدون مرخصی همچنان در زندان رجایی شهر کرج به سر می‌برند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۳۲ شهروند بهایی ساکن شهرهای مختلف استان گلستان از مهرماه ۱۳۹۱ و طی یک پروژه یک ساله به بهانه معاشرت با مسلمانان و تبلیغ بهاییت، بازداشت شده و زیر شکنجه‌های شدید فیزیکی و روانی برای پذیرفتن اتهامات خود تحت فشار قرار گرفتند. هشت تن از آنان با محکومیت به حبس‌های ۵ تا ۱۰ سال، در حال گذراندن حبس خود در زندان رجایی شهر هستند و ۲۴ تن دیگر که دادگاه ‌تجدیدنظرشان در ۲۸ شهریور و ۸ مهر  برگزار شد، با حبس‌های بدوی ۶ تا ۱۱ سال منتظر حکم دادگاه تجدیدنظر هستند.

کمال کاشانی، متولد ۱۳۳۷ در گنبد کاووس و ساکن گرگان مورخ ۲۶ مهرماه سال ۹۱ در گرگان دستگیر و سپس به تهران منتقل و با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد.

این شهروند بهایی در اوایل دهه ۶۰ درحالی که یک ترم به پایان تحصیلاتش در رشته صنایع اتومبیل باقی مانده بود از دانشگاه اخراج شد. وی سابقه بازداشت و تحمل ۵ سال و سه ماه حبس از سال ۶۲ تا ۶۷ را نیز به دلیل عضویت در محفل روحانی بندر ترکمن را نیز دارد. در همان سال‌ها برادر بزرگتر وی با نام «جمال کاشانی» عضو محفل روحانی دهقان ویلا در کرج بازداشت و در آذرماه سال ۶۳ در زندان اوین اعدام شد.

فرهاد فهندژ، متولد ۱۳۳۸ در تربت حیدریه و ساکن گرگان در تاربخ ۲۶ مهرماه سال ۹۱ در منزل خود دستگیر و بعد از هفت ماه بلا تکلیفی در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «تبلیغ آیین بهایی و اداره تشکیلات بهایی» توسط قاضی مقیسه  به ۱۰ سال حبس محکوم شد.

شایان ذکر است، این شهروند بهایی در سال ۱۳۶۲ (در سن ۲۴ سالگی) نیز دستگیر و به ۶ سال حبس محکوم شده بود. وی به دلیل شرایط نامساعد زندان پیشین مبتلا به بیماری های گوارشی است.

فواد فهندژ (برادر کوچکتر فرهاد فهندژ) متولد سال ۱۳۴۲ در تربت حیدریه و ساکن گرگان، مورخ ۲۶ مهرماه سال ۹۱ دستگیر و با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد.

شایان ذکر است علی‌رغم تمامی تلاش‌ها با درخواست مرخصی وی برای حضور در مراسم ازدواج دخترش موافقت نشد. بر اساس گفته های وی، قاضی مقیسه با چند سئوال-جواب ساده و تنها به دلیل پاسخ مثبت به سئوال «آیا در منزل با خانواده دعا می خواندی؟» به او گفته است: “همین برای حکم تو کافی است.”

کوروش زیاری متولد ۱۳۴۳ در سنسگر و ساکن گنبدکاووس، در تاریخ ۲۸ آبان سال ۹۱ در حال بازگشت به خانه در شهر گرگان دستگیر شد. وی نیز با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد.

این شهروند بهایی حدود ۲ ماه قبل از بازداشت،در حادثه تصادف از ناحیه پا دچار آسیب دیدگی و شکستگی شده بود و در حالی که به تازگی گچ پایش را باز کرده و در حال معالجه بود، بازداشت و به علت ناتمام ماندن دوره درمان مدتی در زندان از ناحیه پا و کمر دچار مشکلات و درد شده بود. پس از درخواست های مکرر این زندانی چند مرتبه به بیمارستان منتقل اما هنوز کاملا بهبود نیافته است.

پیام مرکزی متولد ۱۳۳۶ در تهران و ساکن گرگان در ۲۸ آبان سال ۹۱ بازداشت و با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد. مسئولین قضایی با درخواست های مرخصی وی برای ازدواج دخترش و همچنین بیماری مادرش مخالفت کرده اند.

پدر این شهروند با نام «امیر هوشنگ (شاپور) مرکزی» در مهرماه سال ۶۳ در زندان اوین اعدام شد. مادر وی نیز با نام «پریچهر آزاده» در همان سال‌ها به مدت ۵ سال در زندان اوین متحمل حبس شده است.

سیامک صدری متولد ۱۳۵۲ در شهر یزد و ساکن گرگان در تاریخ ۲۶ مهرماه سال ۹۱ بازداشت و با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد.

این شهروند بهایی در سال ۱۳۶۰ به دلیل اعتقاد به دیانت بهائی از اداره کشاورزی اخراج شد.

فرهمند ثنائی متولد ۱۳۴۵ درگرگان، مورخ ۲۶ مهرماه سال ۹۱ همراه همسرش در منزل شخصی شان بازداشت و با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد. همسر او چندی بعد از بازداشت با تودیع وثیقه آزاد شد.

فرهاد اقبالی متولد سال ١٣٣٧ در بندر گز و ساکن گرگان، در تاریخ ۲۸ آبان سال ۹۱ همراه چهار شهروند بهایی دیگر بازداشت شد. اما به دلیل وخامت حالش همان روز با تودیع وثیقه آزاد شد. وی نیز با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، همکاری با دول متخاصم و عضویت در تشکیلات مخفی بهائی» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۵ سال حبس محکوم شد و نهایتا بعد از دو سال و برخلاف توصیه پزشکان متخصص قلب در تاریخ پنجم شهریور ۹۳ با دریافت احضاریه جهت تحمل حبس به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.

 چندی پیش، ده نهاد حقوق بشری در این ارتباط با انتشار بیانیه مشترکی از اتحادیه اروپا خواستند تا در یک اقدام فوری، مانع آزار و اذیت شهروندان بهائی و لغو احکام زندان‌شان از سوی مقامات جمهوری اسلامی ایران شوند

 وزیر دادگستری مدعی شد اعدام قاچاقچیان مواد مخدر نفی ناشدنی است و انتخاب نوع مجازات در هر موقعیت باید با اثربخشی آن متناسب باشد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایرنا، مصطفی پورمحمدی روز جمعه در گفت وگو با خبرنگار حقوقی و قضایی ایرنا درباره برخی اظهار نظرها مبنی بر حذف مجازات اعدام قاچاقچیان مواد مخدر افزود: “یکی از مجازات های مفسد، اعدام است و این مورد در احکام اسلامی هم لحاظ شده است”.

وی خاطرنشان کرد: “اما انتخاب نوع مجازات در هر موقعیت باید متناسب با اثر بخشی آن باشد، صاحب نظران، حقوقدانان، کارشناسان، روانشناسان و جرم شناسان باید همه دست به دست یکدیگر دهند و بررسی کنند که چه مجازاتی بیشترین تاثیر را دارد”.

وزیر دادگستری با بیان این که به نظر من نمی توان اصل اعدام را نفی کرد، اظهار داشت: “مواردی است که فرد جرثومه فساد است و بقای او جز فساد اثری نخواهد داشت”.

پورمحمدی ادامه داد: “اما درعین حال، میزان مجازات اعدام و تعداد اعدام محل بحث است که باید روی آن بیشتر کار شود و از نظر صاحبنظران این حوزه بیشتر بهره برد”.

عصمت‌الله گرکیج، زندانی مبتلا به هپاتیت، در شرایط نامساعد جسمانی و محروم از رسیدگی پزشکی در زندان زاهدان نگهداری می‌شود.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مسئولین زندان زاهدان از اعزام عصمت‌الله گرکیج، به مراکز درمانی خودداری می‌کنند. این درحالی‌است که این زندانی از بیماری هپاتیت رنج می‌برد و طی ماه‌های اخیر وضعیت وی بحرانی گشته است.

مقامات قضایی نیز علی‌رغم تهیه وثیقه از سوی خانواده این زندانی، همچنان از اعطای مرخصی به وی امتناع می‌کنند.

این زندانی هم‌اکنون ششمین سال از دوران محکومیت خود را در زندان زاهدان سپری می‌کند.

گفتنی‌است که بهداری زندان زاهدان از چند ماه پیش به دلیل نداشتن بودجه کافی فاقد پزشک عمومی بوده و دارو‌های ضروری در این بهداری وجود ندارد.

بنا به بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستان‌های غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش‌دیده برای مراقبت‌های پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.

بهنام موسیوند، زندانی سیاسی، با وجود بیماری جسمی همچنان محروم از حق مرخصی درمانی و رسیدگی پزشکی در بند هشت زندان اوین به سر می برد.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مسئولان زندان اوین از اعزام بهنام موسیوند، زندانی سیاسی بند هشت زندان اوین، به مراکز درمانی خودداری می کنند؛ این درحالی‌است که وی از نوعی بیماری روده رنج می‌برد و نیاز مبرم به عمل جراحی دارد.

این زندانی سیاسی پیش از این در پی مورد ضرب و شتم قرار گرفتن از سوی چند تن از زندانیان بند هشت و در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرایم به مدت ۱۲ روز در اعتصاب غذا به سر برده و این مسأله وضعیت بیماری وی را در وخیم تر کرده است.

بهنام موسیوند، فعال مدنی، در پانزدهم شهریورماه سال ۱۳۹۳ در محل کار خود بازداشت و پس از مدتی با تبدیل قرار بازداشت آزاد شد. وی سپس از سوی شعبهٔ ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، در طی حکمی که ۳۱ مردادماه سال ۱۳۹۴ ابلاغ شد، به ۱۸ ماه حبس محکوم‌ گردید. این حکم در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، به ریاست قاضی پورعرب به سه سال حبس تعزیری تغییر پیدا کرد.

این فعال مدنی ۲۴ خردادماه سال ۱۳۹۵ جهت تحمل سه سال حبس خود، به زندان اوین مراجعه کرد و در تاریخ ۲۶ خردادماه، از قرنطینه بند ۴ به بند ۸ زندان اوین انتقال یافت.

بهنام موسیوند، هم‌اکنون در بند ۸ زندان اوین بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در وضعیت نامساعد جسمانی محبوس می‌باشد.