به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سعید جوکار موخ هفتم شهریورماه ۹۴ بازداشت شد. این فعال مدنی در تاریخ ۷ آذرماه با اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد، اما مدتی بعد این حکم در دادگاه تجدید نظر استان تهران به ۲ سال تقلیل یافت.
آقای جوکار که ظرف روزهای گذشته با آقای حاجیلو دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی دیدار داشته و با آزادی مشروطش مخالفت شده، نامه‌ای سرگشاده به این مقام قضایی نوشته است.
متن کامل این نامه را در ادامه بخوانید؛
“چندی پیش در بحرین و در اعتراضات شیعیان بحرین علیه حکومت آن کشور یک زندانی سیاسی اقدام به اعتصاب غذا نموده بود که این خبر روزی لااقل بیست بار از کلیه شبکه های رادیویی و تلویزیونی جمهوری اسلامی مخابره و به سمع و نظر بینندگان این شبکه ها می رسید. اما اکنون که در کشور خودمان ٨ زندانی سیاسی در سراسر کشور که ۴ نفر از آنان در بند ٨ زندان اوین هستند در اعتصاب غذا به سر می‌برند نه تنها کانال ها و شبکه‌های صدا و سیما خبری مخابره نمیکنند و نه تنها مطبوعات و رسانه های مجازی داخلی سکوت پیشه کرده اند؛که حتی دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی حاضر نیست به بند ٨ زندان اوین سر بزند و احوال این اعتصاب کنندگان را جویا شود.
در این مجال نمی‌خواهم علیه صدا و سیما و سیاست یک بام و دو هوای این سازمان و یا مطبوعات و رسانه های مجازی در خصوص سکوتشان در مورد حقوق بشر صحبت کنم بلکه روی سخنم با دادیار است.
دادیار محترم ناظر بر زندانیان سیاسی جناب آقای حاجیلو
در سالن ٩ بند ٨ زندان اوین یکی از زندانیان سیاسی مورد حمله با سلاح سرد آن هم توسط اتباع بیگانه و یک دزد دریایی قرار گرفت؛دزد دریایی که سال هاست محکومیت به حبس خود را سپری می کند، کدام آیین نامه و کدام وجدان بشری است که میگوید زندانیان سیاسی را که صرفا بر اساس دغدغه های اجتماعی خود در حبس هستند در کنار خشن ترین افراد نگهداری شوند؟!
جناب حاجیلو آیا جنابعالی تصور مینمایید که اگر صرفا با گشاده رویی و خنده با زندانیان و اسیران سیاسی برخورد داشته باشید همین کافیست تا دهن آن ها را ببندید و آن ها را آرام نگه دارید؟
آخر این چه نوع سیاست عجیبی ست که شما در زندان اوین و زندانیان سیاسی در پیش گرفته اید؟ که اگر آن ها آرام بودند شما نیز نظاره گر آنان بدون کوچک ترین دغدغه ای باشید ولی اگر ایشان به هر طریقی تولید زحمت و هزینه برای دستگاه قضایی که متعاقبا دستگاه دیپلماتیکشان نمودند شما نیز به تکاپو افتاده و تن به خواسته ایشان دهید میتوان به چندین مورد اشاره کرد که شما صرفا به دلیل فشارهای رسانه ای ایجاد شده بر روی برخی پرونده ها به آن ها رسیدگی فوری کردید که در اینجا و در این نامه سرگشاده نیازی به ذکر اسامی نیست.
فی الواقع من گمان نمیکنم که این سیاست، تصمیم نظام و شورای عالی امنیت ملی باشد که بخواهد با خنده و لبخند های شما و عدم مسئولیت پذیری تان با لطافت و ظرافت به هر طریق ممکن زندانیان سیاسی را آرام نگه دارد که اگر اینطور بود با ۴ زندانی اعتصاب کننده غذایی ، قطعا شما در این پروژه شکست خورده اید و قطعا از سوی آن مراجع از مقامتان ازل می‌شدید.
نتیجتا آنچه از شواهد و قرائن پیداست این روش شخصی شماست نه سیاست کلان کشور، جناب حاجیلو محض اطلاع عرض میکنم که این سیاست شکست خورده است و شاهد این مدعی چهار زندانی سیاسی هستند که در بند ٨ زندان اوین اعتصاب غذا کرده اند که یکی از آنان از شدت وخامت حال تا مرگ و ایست تنفسی پیش رفت و حتی وصیت نامه نیز نوشت.
جناب دادیار محترم حرکت کج دار و مریز شما نمیتواند و نتوانسته پاسخگوی انبوه مشکلات روی هم انباشته شده زندانیان باشد چرا که هر روز گرفتاری و مشکلات ایشان بیشتر میشود، اگر برای شما اصلاح این روش مقدور نیست بهتر است به شما گوشزد کنم که بازی با سرنوشت یه عده از شریفت ترین افراد کشور که دغدغه های اجتماعی شان موجب شده دچار حبس شوند،نه پاداش دنیوی دارد و نه سعادت اخروی .
جناب حاجیلو به سرنوشت شگفت آور سعید مرتضوی توجه تان را جلب میکنم برای عبرت گیری، اگر توانایی اداره مدیریت و مقام خود را ندارید عطای آن را به لقایش ببخشید استعفا دهید یا کار را به کسی بسپرید که دل و جرات بیشتری در انجام امور را دارد که این هم سعادت دنیوی شما و هم سعادت اخروی شما را بیشتر، بهتر و مطمئن‌تر تامین خواهد کرد.
السلام علی من اتبع الهدی
سعید جوکار
١ آذر ٩۵
بند ٨ زندان اوین”
سعید جوکار، زندانی سیاسی
