مادر علی شریعتی: پسرم علیه اسیدپاشان اعتراض کرد به اقدام علیه امنیت ملی محکوم شد

چشمانش تار شده، افت فشار خون شدید داشته و ضربان قلب نامنظم دارد. او از امروز اعتصاب غذای خشک را آغاز کرده، یعنی از خوردن هرگونه غذا و مایعات خودداری می‌کند.
علی شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب دهمین روز بازداشت اوست. او از روز اول اعتصاب غذای تر را شروع کرده و از امروز دست به اعتصاب غذای خشک زده است، مادرش می‌گوید: «از دو روز پیش قند و نمک را حذف کرده بود و از امروز هم اعتصاب غذای خشک شروع کرده، خدا بخیر بگذراند.»
علی شریعتی  یکی از معترضان به اسیدپاشی بود که در تحصن مقابل مجلس شورای اسلامی شرکت کرد. او در جریان تجمع، دستگیر و به اتهام توهین به رهبری، توهین به رئیس جمهوری و اقدام علیه امنیت ملی به سیزده سال حبس محکوم شد.
شریعتی در دادگاه تجدید نظر از  اتهامات توهین به رهبری و توهین به رئیس جمهوری تبرئه و به پنج سال حبس برای اقدام علیه امنیت ملی محکوم شد.
شایسته سادات شهیدی، مادر علی شریعتی از وضعیت جسمی پسرش خبر دارد و پریشان است. او در تمام طول مصاحبه با اضطراب حرف می‌زند: «قاضی اشد مجازات را برای اتهام اقدام علیه امنیت ملی در نظر گرفته اما پسر من اصلا اصل اتهامش را قبول ندارد. چون او فقط در یک حرکت مدنی که از اصول حقوق شهروندی است به اسیدپاشان اعتراض کرده بود. در اصل خودش به کسانی که کشور را ناامن کرده بودند، اعتراض کرده بود چطور می‌تواند به اقدام علیه امنیت ملی متهم شود.»
علی شریعتی اعلام کرده اعتصاب غذایش را تا برداشتن این اتهام واهی ادامه می‌دهد. مادرش می‌گوید: «علی حق دارد، واقعا اتهامش مصداق قانونی ندارد. با این حال علی بخشی از حکمش را گذرانده و حالا می‌خواهد این اتهام برداشته شود.»
علی شریعتی یک ماه و سه ماه از حکمش را گذرانده بود که اردیبهشت ماه امسال برای فوت پدربزرگش به قید وثیقه به مرخصی می‌آید: «سه روز مرخصی داشت، دو روز هم تمدید کردند اما علی مشکلات زیادی پیدا کرده بود، چشمش در زندان عفونت کرده بود و عفونت دندان به لثه‌اش کشیده شده بود، مرخصی علی تمام شد اما او به زندان برنگشت و گفت برنمی‌گردم، مگر این‌که حکم جلبم را بگیرند، چون من اتهام‌ام را قبول ندارم. حتی چندبار هم تماس گرفتند که اگر برنگردی وثیقه را اجرا می‌گذاریم اما علی زیر بار نرفت.»  او همان زمان پرونده‌اش را برای اعاده دادرسی فرستاده اما اعاده دادرسی‌اش در شعبه 33 دیوان عالی رد شده است.
دوشنبه هفته گذشته علی برای انجام یکسری کارهای اداری به شهرداری پردیس می‌رود و آن‌جا توسط دو لباس شخصی برای اجرای مابقی حکمش دستگیر می‌شود: «ساعت نه صبح دستگیر شده بود اما کسی به ما خبر نداد. حتی من وقتی دیدم که از علی خبری نیست با آقای حاجیلو تماس گرفتم و پرسیدم علی بازداشت شده، گفت: نه، اینقدر ترسیدم که سراغ کلانتری‌ها و بیمارستان‌ها و حتی پزشکی قانونی رفتیم تا این که ساعت شش یک نفر با خانه تماس گرفت و  گفت علی را در زندان دیدم و گفته به مادرم خبر بدهد، گفت هنوز به بند منتقل نشده اما اینجاست.»
او درست از روز سه شنبه دنبال مدارک پسرش بوده است او دو روز بعد توانسته شناسنامه و کارت ملی‌اش را دریافت کند اما سوئیچ ماشین و برگه پارکینگ را هنوز نتوانسته تحویل بگیرد : «کارت ملی و شناسنامه را هم یک زمانی به من دادند که به خاطر نداشتن شناسنامه یک ملاقات را از دست دادم. در این مدت مدام بین دادسرا و زندان در رفت و آمد بودم اما هنوز نتوانسته‌ام ماشین‌ام را تحویل بگیرم.»
علی سی ساله است، معماری خوانده و به صورت پروژه‌ای کار می‌کرده قبل از دستگیری نامزد داشته و در زمان مرخصی عقد کرده است. مادرش می‌گوید: «پسر من حامی این دولت است و به خاطر  اعتراض به عدم امنیت دستگیر شده و من واقعا نمی‌دانم جواب خانواده همسرش را چه بدهم.»
علی شریعتی از حوادث پس از انتخابات 88 تا کنون بارها دستگیر شده است. یک بار به خاطر شرکت در اعتراضات انتخابات 88 و یک بار به خاطر پخش شیرینی و شکلات در نیمه شعبان با ربان سبز و با نامه‌های کوچکی که از رنج حصر نوشته شده بود. او از حامیان دولت روحانی بود و آخرین بار به خاطر شرکت در تحصن اعتراضی اسیدپاشی مقابل مجلس شورای اسلامی دستگیر شد.
شریعتی خرداد ماه سال گذشته هم همراه با مجید آذرپی یکی دیگر از اعضای ستاد روحانی در اعتراض به حکم‌اش دست به اعتصاب غذا زد. آن‌ها به خاطر درخواست جمعی از فعالین مدنی اعتصاب خود را شکستند. مادرش نگران حال اوست: « هر وقت که تلفن زنگ می‌زند، بند دلم پاره می‌شود.» ‌

بیانیه ده زندانی سیاسی: «نقض حقوق بشر» از دلایل اصلی اعتصاب غذاهای اخیر است

ده تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، «نقض حقوق بشر در زندان‌های جمهوری اسلامی» را از دلایل اعتصاب غذای شماری از زندان بر شمردند و تأکید کردند «به منظور حمایت و همراهی مطالبات بر حق و قانونی اعتصاب کنندگان، فارغ از هر فکر و عقیده و گرایشی که دارند، به مسئولین نسبت به وضعیت خطیر آنها تذکر داده و تقاضا داریم که به وضعیت آنها رسیدگی و نسبت به مطالبات و خواسته‌های‌شان توجه داشته باشند.»
به گزارش «سحام»، متن این بیانیه که برای انتشار در اختیار «سحام» قرار گرفته، به شرح زیر است:
انسان فاقد از عقاید و باورهایش، بنابر نفس انسان بودن دارای حق و حقوقی است طبیعی و بدیهی که در دنیای امروز تحت عنوان حقوق‌بشر باید رعایت شوند. به طبع، زندانیان از این حقوق که بعضا در در داخل ایران تحت حقوق زندانیان به آنها اشاره و تاکید شده است، برخوردارند. اما متاسفانه برخلاف عنوانهای مصوب این حقوق رعایت نمی‌شود. نقض این حقوق باعث شده برخی از زندانیان سیاسی اقدام به اعتصاب غذا نمایند.
بازداشت‌های طولانی، اطاله روند دادرسی، برگزاری دادگاه‌های غیرعلنی و بدون وکیل مدافع، صدور احکام غیابی، ندادن فرصت مناسب به متهم جهت دفاع، صدور احکام سنگین و بی‌توجهی به تناسب جرم و حکم، رد درخواست‌های اعاده دادرسی، طولانی شدن زمان آزادی مشروط، عدم رعایت تفکیک جرایم در زندان‌ها، بی‌توجهی به وضعیت بهداشت و درمان زندانیان، از جمله موارد نقض حقوق آنهاست.
«مهدی رجبیان» که مشکوک به بیماری ام اس است، بی‌توجهی به روند درمانش، «آرش صادقی» که در اعتراض به صدور حکم غیابی و غیرقانونی و عدم فرصت دفاع به همسرش و ایراد ماهوی در دادگاه که یکی از اتهاماتش باید در دادگاه کیفری رسیدگی می شده و نه دادگاه انقلاب، نحوه بازداشت و عدم پذیرش اعاده دادرسی وی «گلرخ ابراهیمی ایراییی»، «علی شریعتی» و… که در اعتراض به حکم خود و بی‌توجهی به اعاده دادرسی و «مهدی رجبیان»، «حسین رجبیان»، «وحید صیادی»، هم اکنون در اعتصاب غذا به سر می برند.
بی‌توجهی به مطالبات بر حق و قانونی این دوستان، وقتی فزونی می‌گیرد که هیچ‌یک از مسئولین کمترین توجهی به آنها و چرایی اعتصاب‌شان نمی‌کند و بیش از دو ماه، دادیار ناظر بر زندانیان سیاسی، آقای حاجیلو، به بند هشت زندان اوین حتی قدم هم نگذاشته.
ما امضا کنندگان به منظور حمایت و همراهی مطالبات بر حق و قانونی اعتصاب کنندگان، فارغ از هر فکر و عقیده و گرایشی که دارند، به مسئولین نسبت به وضعیت خطیر آنها تذکر داده و تقاضا داریم که به وضعیت آنها رسیدگی و نسبت به مطالبات و خواسته‌های‌شان توجه داشته باشند.
امضا کنندگان:
سعید جوکار،
آرش مجدایی،
احمد افضلی،
نصرالله لشنی،
نوید کامران،
امیر امیرقلی،
پیمان میرزایی،
داوود کربلایی،
صبری حسن پور و
کوروش زعیم.

دادگاه سردشت ١٢ شهروند را به حبس محکوم کرد

حوادث هتل تارای مهاباد
دادگاه سردشت ١٢ شهروند را به اتهام اخلال در نظم عمومی این شهر و در رابطه با حوادث هتل تارای مهاباد، به حبس محکوم کرد.
 به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از موکریان، دادگاه کیفری دو شهر سردشت در خصوص اتهام انتسابی دایر بر مشارکت در اخلال در نظم عمومی این شهر و تمرد در مقابل مأمورین انتظامی، همگی ١٢ شهروند را به یک‌سال زندان و در خصوص مشارکت در ایراد ضرب و جرح مأمورین انتظامی، آنان را به پرداخت دیه محکوم کرد.
اشاره دادنامه در خصوص موضوع حکم به تجمع اعتراضی متهمین در شهر سردشت که در اردیبهشت سال ٩۴ به تبع جریان اعتراضی مهاباد نسبت به مرگ فریناز خسروانی در «هتل تارا» صورت گرفت، می باشد.
این دادگاه، هرکدام از متهمین: ١- سردار اسماعیلی، ٢- رامین حسن‌زاده، ٣- صفا حسن‌پور، ۴- سهیلا زبیری، ۵- هیمن جنت‌یار، ۶- سامرند احمدزاده، ٧- آمانج شیخه‌پور، ٨- سامان ملکاری، ٩- حسین پری‌آقایی، ١٠- محمد قادریان، ١١- کامل رسول‌پور و ١٢- فرهاد شیخانی را در خصوص اتهام مشارکت در اخلال در نظم عمومی شهر سردشت به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری و در مورد تمرد در مقابل مأمورین انتظامی نیز به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم کرده که صرفا مجازات اشد (یکی از موارد) قابل اجرا می‌باشد.
براساس این رأی، قاضی امین‌نسب همچنین در خصوص جنبه خصوصی مطالبه دیه موضوع مشارکت در ایراد ضرب و جرح مأمورین انتظامی: ١- سید ابوالفضل دشتبان، ٢- بختیار درخشان، ٣- امید زحمت‌دوست و ۴- نوید اصلان‌زاده، با توجه به نامشخص بودن مسبب هرکدام از صدمات، همگی ١٢ متهم مذکور را مشترکا و در مجموع به پرداخت دیه به میزان ١۶,٢١٠,٠٠٠ تومان محکوم کرد.
رآی صادره ظرف ٢٠ روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان آذربایجان‌غربی می‌باشد.
نوزدهم اردیبهشت ماه سال گذشته همزمان با تجمع تعدادی از شهروندان مهاباد در اعتراض به حوادث مربوط به «هتل تارا»، شماری از شهروندان سردشتی، جهت محکوم کردن مرگ «فریناز خسروانی» در شهر مهاباد و همصدایی با مردم این شهر، تجمع اعتراضی ترتیب دادند. در این تجمع اعتراضی نیروهای انتظامی و شرکت‌کنندگان باهم درگیر شده و دست کم ١٢ تن از آن‌ها دستگیر شدند.

تهدید زندانیان سیاسی بند هشت اوین از سوی مسئولین حفاظت اطلاعات

%d8%a8%d9%86%d8%af-%d9%87%d8%b4%d8%aa
روز جاری، زندانیان سیاسی بند هشت اوین به دلیل نوشتن نامه به منظور حمایت از زندانیان در اعتصاب غذا، توسط مسئولین حفاظت اطلاعات زندان مورد تهدید قرار گرفتند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مسئولین حفاظت اطلاعات زندان اوین با مراجعه به بند هشت این زندان، زندانیان دراعتصاب غذا و ده تن از زندانیانی سیاسی که درحمایت از آنان اقدام به نگارش نامه ای کرده بودند را مورد تهدید قرار داده و اعلام داشته اند که این گونه اقدامات عواقب تنبیهی برای آنان در پی خواهد داشت.
سعید جوکار، آرش مجدایی، احمد افضلی، نصرالله لشنی، نوید کامران، امیر امیرقلی، پیمان میرزایی، داوود کربلایی، صبری حسن پور و کوروش زعیم از امضا کنندگان این نامه حمایتی بودند.
گفتنی است که هم اکنون چهارتن از زندانیان سیاسی-عقیدتی بند هشت اوین به نام های آرش صادقی، مهدی رجبیان، وحیدصیادی نصیری و علی شریعتی به ترتیب شانزدهمین، دوازدهمین، بیست و چهارمین و نهمین روز از اعتصاب غذای خود را در وضعیت نامساعد جسمانی سپری می کنند.
شایان ذکر است که مهدی رجبیان روز جاری در پی وخامت حال و خونریزی معده به بیمارستان طالقانی منتقل شده و تا زمان انتشار این خبر از وضعیت وی اطلاعی به دست نیامده است. حسین رجبیان، برادر این زندانی نیز هم‌اکنون در بند هفت زندان اوین در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

جامعه جهانی بهاییان: پلمب ده‌ها مغازه بهاییان در سراسر ایران

شهروندان بهایی
جامعه جهانی بهایی، مستقر در ژنو سوئیس، روز دوشنبه، ۱۷ آبان، اعلام کرد که بیش از صد مغازۀ متعلق به بهاییان در سراسر ایران از جمله در شهرهای ساری، قائم‌شهر و بندر عباس به دست مقام‌های ایرانی مهر و موم شده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از فردا، پلمب مغازه‌های متعلق به بهاییان به این دلیل صورت گرفت که صاحبان آنها در دو روز تعطیل ایام بهایی یعنی روزهای ۱۲ و ۱۳ آبان‌ماه کار نکرده‌اند.
بنابر این گزارش، طی سال‌های اخیر در دست‌کم ۴۰۰ مورد تبعیض اقتصادی از سوی مسئولان جمهوری اسلامی ایران علیه جامعه بهایی صورت گرفته و «این تبعیض‌ها به طور عمده به صورت غیرقانونی و خلاف قوانین موجود نیز روی داده است.»
بر اساس این گزارش، طبق قوانین صنفی ایران، کسانی که دارای مجوز فعالیت هستند می‌توانند در سال ۱۵ روز تعطیلی اعلام کنند و بیش از ۱۵ روز تعطیلی را به اداره اماکن اطلاع دهند.
با این همه، ماموران اداره اماکن، محل کسب بهاییان را «تنها به دلیل تعطیلی محل کسب آنان در ایام تعطیلی دیانت بهایی با پلمب روبه‌رو می‌کنند.»
در همین حال، به نوشته سایت جامعه جهانی بهایی، خانم بانی دوگال، نمایندۀ ارشد این جامعه در سازمان ملل متحد، پلمب تعداد زیادی محل کسب و کار بهاییان را نشانی از «پوچی ادعاهای مقام های دولت ایران مبنی بر عدم وجود تبعیض علیه جامعه بهایی ایران» دانست.
خانم دوگال گفت: «ما از جامعه جهانی می‌خواهیم که این اعمال ناعادلانه را محکوم کند و از دولت ایران بخواهد تا به اتخاذ اقداماتی اساسی، فوری و قابل توجه برای پایان دادن و همچنین جبران این تبعیض‌ها اقدام کند.»
جامعه جهانی بهایی با تاسف بار خواندن پلمپ بیش از صد مغازه متعلق به بهاییان اشاره کرد که اخیرا گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای آزادی دین و عقیده، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد برای ایران و برخی از وکلای ایرانی مانند عبدالکریم لاهیجی و شیرین عبادی در بیانیه‌هایی خواستار «پایان بخشیدن به این نوع سرکوب ‌ها شده بودند و جامعۀ جهانی بهایی نیز از رئیس جمهوری ایران درخواست کرده بود که به سرکوب اقتصادی بهاییان پایان دهد.»
جامعه جهانی بهایی روز ۱۶ شهریور نیز در نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، از او خواست که به «سرکوب اقتصادی بهاییان» در ایران پایان دهد.
این نهاد مدافع حقوق بهاییان از «آپارتاید اقتصادی» علیه بهاییان در ایران انتقاد کرده و مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را به «اتخاذ سیاست‌های عمدی» و «تبعیض‌های سازمان‌یافته» علیه بهاییان متهم کرد.
جامعه جهانی بهایی در نامه خود نابرابری اقتصادی شهروندان بهایی در ایران را «سیاست عمدی» مقام‌های جمهوری اسلامی دانست.
در این نامه اشاره شد که اخراج کارمندان بهایی از بخش دولتی و‌ ایجاد محدودیت‌های متعدد برای آنان در بخش خصوصی، محرومیت آنان از طیف گسترده‌ای از مشاغل، مصادره اموال، اذیت و آزار صاحبان کسب و کار و بستن مغازه‌های آنان از جمله سیاست‌های دولت ایران در قبال بهاییان است.
در نامه جامعه جهانی بهایی همچنین از «محرومیت جوانان بهایی از ادامه تحصیل یا سایر فعالیت‌های ورزشی، ‌فرهنگی و هنری» انتقاد شد و عواقب اقتصادی این محرومیت‌ها «وخیم» ارزیابی شد.
چند روز پیش نیز کمیته بین‌المللی بهاییان در گزارشی ۱۲۲ صفحه ای اعلام کرد که از زمان ریاست جمهوری حسن روحانی در ایران، هزاران مطلب و نوشته علیه بهاییان منتشر شده است، ۱۵۱ تن بازداشت شده اند و نزدیک به ۴۰۰ مورد تبعیض اقتصادی و آموزشی گزارش شده ‌است.
کمیته بین‌المللی بهاییان در این گزارش دولت روحانی را متهم کرد با وجود تعهد به مقابله با برخوردهای نامناسب با گروه‌ها و اقلیت‌های مذهبی در ایران، وضعیت این دسته از شهروندان به مراتب بدتر شده‌ است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، این کمیته گفت که در سه سال گذشته و از زمانی که آقای روحانی هدایت دولت را در دست گرفته، بیش از ۲۰ هزار مطلب تبلیغاتی آکنده از نفرت علیه بهاییان، در رسانه‌های ایران منتشر شده ‌است.
در این گزارش به بازداشت ۱۵۱ بهایی و حدود ۳۹۰ مورد تبعیض آموزشی و اقتصادی علیه باورمندان به این مذهب در ایران اشاره شده است.
نهادهای بین‌المللی، از جمله سازمان ملل متحد و سازمان‌های مدافع حقوق بشر، بارها در مورد وضعیت بهاییان در ایران، سرکوب و بازداشت آن‌ها، جلوگیری از آموزش و کسب و کارشان، گزارش‌ها و انتقادهایی منتشر کرده‌اند.
در ایران نیز شماری از نواندیشان دینی از «ستم» علیه بهاییان انتقاد کرده‌اند، شماری از دانشگاهیان و فرهیختگان از رفتار حکومت با آن‌ها ابراز «شرمساری» کرده‌اند، و گروه‌های شهروندی نیز برای پیگیری برخی تبعیض‌ها علیه آن‌ها شکل گرفته ‌است. این اظهارنظرها و اقدامات نیز با واکنش‌های تند قوه قضایی و امنیتی رو به ‌رو شده‌ است.
جمهوری اسلامی، آیین بهایی را به رسمیت نمی‌شناسد و مقام‌های ارشد حکومت بارها علیه آن سخنانی گفته‌اند. در این ارتباط، به گزارش جامعه جهانی بهایی، از زمان دولت محمود احمدی‌ نژاد به این سو، طی نزدیک به ۱۱ سال، بیش از ۸۶۰ باورمند بهایی بازداشت و ۲۷۵ تن از آن‌ها در نهایت محکوم و روانه زندان شدند.
جامعه جهانی بهایی می‌گوید ایران، خانه نزدیک به ۳۰۰ هزار تن از باورمندان آن است و بارها از جامعه بین‌المللی خواسته است تا بر تلاش‌های خود برای جلوگیری از سرکوب بهاییان در ایران بیفزاید.

مهدی رجبیان به بیمارستان منتقل شد

مهدی رجبیان
بعد از ظهر روز جاری، مهدی رجبیان، هنرمند محبوس در بند هشت اوین، در دوازهمین روز از اعتصاب غذا، در پی خونزیری شدید معده به بیمارستان طالقانی منتقل شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، مهدی رجبیان، هنرمند زندانی که در اعتراض به محرومیت از حق مرخصی درمانی و محرومیت از حق ملاقات با خانواده و وکیل خود، از روز جمعه هفتم آبان‌ماه دست به اعتصاب غذا زده است، طی روز‌های گذشته دچار خونریزی معده گشته و روزجاری به دلیل وخامت حال به بیمارستان طالقانی انتقال داده شده است.
گفتنی است حسین رجبیان، برادر این زندانی نیز هم‌اکنون در بند هفت زندان اوین در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
تارنگار حقوق بشر در ایران در اول آبان‌ماه گزارش کرد؛ مهدی و حسین رجبیان، دو برادر هنرمند محبوس در بندهای هفت و هشت اوین، طی هفته‌های اخیر از حق ملاقات با وکیل و خانواده محروم بوده‌اند.
مهدی و حسین رجبیان پیش‌تر نیز، در شهریورماه سال جاری، در پی مخالفت مسئولین با صدور مرخصی و انتقال به بندهای مختلف و جدا شدن از یکدیگر به دستور مسئولین زندان، اقدام به اعتصاب کردند.
این دو هنرمند ایرانی که پیش‌تر در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اتهام “تبلیغ علیه نظام” هرکدام به شش سال زندان محکوم شدند، در شانزدهم خردادماه جهت اجرای حکم راهی زندان اوین گشتند.
حکم صادره از سوی شعبه۵۴ دادگاه انقلاب اسلامی، برای هرکدام به سه سال حبس تعزیری، سه سال حبس تعلیقی و پرداخت ۲۰ میلیون تومان جریمه تعیین و به اجرای احکام دادسرای زندان اوین ارسال‌ شده بود.
این دو در جریان برگزاری دادگاه از حق داشتن وکیل محروم بوده‌اند و محاکمه‌شان تنها یک ربع طول کشیده است. یک منبع آگاه می‌گوید: «آن‌ها در حین بازجویی وکیل نداشته‌اند. در دادگاه هم وکیل نداشته‌اند، چون گفته‌ شده که پرونده‌شان به شکلی است که خودشان باید توضیح بدهند.»
مهدی رجبیان سال ۹۲ تدوین و ضبط آلبومی به نام «تاریخ ایران به روایت سه‌تار» را آغاز کرد که به نظر می‌رسد بیانیه‌ و توضیح او درباره این آلبوم و اعلام خبر پخش آن در سایت برگ‌ موزیک، از جمله دلایل بازداشتش بوده است. در این آلبوم تمام جنگ‌های ایران با سه‌تار روایت شده است.

عفو بین‌الملل: عدم ارائه خدمات پزشکی به مریم اکبری منفرد اقدامی تلافی‌جویانه است

 

سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای از اقدام قوه قضاییه ایران در ارائه نکردن خدمات پزشکی به مریم اکبری منفرد ابراز نگرانی کرده، آن را حرکتی تلافی‌جویانه خوانده و خواستار اقدام عاجل برای پایان دادن به این وضعیت شده است.

بی‌‌توجهی دستگاه قضایی به نیاز پزشکی این زندانی سیاسی در واکنش به دادخواهی رسمی او در مورد اعدام برادر و خواهرش در سال ۶۷ است.

یک مقام دادستانی تهران پیشتر گفته بود که این دادخواهی و شکواییه باعث سخت‌تر شدن شرایط زندانی می‌شود: «او چه چیزی را می‌خواهد بداند. آن‌ها که خواهر و برادرش را اعدام کرده‌اند حالا یا مرده‌اند یا پیرشده‌اند و خواهر و برادرش هم احتمالا در خاوران دفن شده‌اند.»

این مقام دادستانی تهران که نام او ذکر نشده، در گفت‌و‌گو با خانواده اکبری منفرد طرح چنین شکواییه‌هایی را بی‌نتیجه خوانده و گفته بود که این کار هیچ فایده‌ای ندارد و تنها می‌تواند وضعیت این زندانی سیاسی را در زندان سخت‌تر کند و مانع مرخصی یا آزادی او شود.

در بیانیه عفو بین‌الملل اما آمده است که برنامه درمانی مریم اکبری منفرد که به ۱۵ سال حبس محکوم است لغو شده، چرا که او با شکایت خود بیش از حد بی‌پروایی نشان داده و به این ترتیب باید تنبیه شود.

این زندانی سیاسی مشکل تیروئید دارد.

سازمان عفو بین‌الملل اما پیش از این با انتشار گزارش مفصلی درباره وضعیت بهداشت و درمان زندانیان در ایران، از ارائه نشدن خدمات پزشکی لازم به زندانیان بیمار انتقاد کرده و رسیدگی فوری به این موضوع را خواستار شده بود. این گزارش ۴۶ صفحه‌ای که با عنوان «گروگان گرفتن سلامتی: منع بی‌رحمانه مراقبت‌های پزشکی در زندان‌های ایران» منتشر شده بود: دادستانی تهران در واکنش به شکواییه مریم اکبری منفرد: شرایط زندانی سخت‌تر می‌شود

بر اساس این گزارش بسیاری از موارد عدم دسترسی زندانی به خدمات پزشکی، ظلمی آشکار است که هدف از آن ارعاب، مجازات یا تحقیر کردن زندانی سیاسی‌ست. در مواردی هم از دسترسی زندانی بیمار به خدمات درمانی به عنوان ابزاری برای گرفتن اعتراف یا ابراز توبه و پشیمانی استفاده می‌شود.

مریم اکبری منفرد در دی ماه سال ۸۸ و پس از حوادث عاشورای سال ۸۸ بازداشت و در خرداد سال ۸۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی سیاسی محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران است. این اتهام بارها از طرف او رد شده است.

او پیش‌تر در نامه‌ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه وقت سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، از قول قاضی ابوالقاسم صلواتی نوشته بود که خطاب به او گفته است: «تو جور خواهر و برادرهایت را می‌کشی.»

این زندانی سیاسی، ۲۴ مهر ماه ۹۵ شکواییه‌ای را تنظیم کرده و به مقام‌های زندان تحویل داده است که در آن خواهان تحقیق درباره جزییات اعدام خواهر و برادر خود، رقیه اکبری منفرد و عبدالرضا اکبری منفرد در سال ۱۳۶۷، از جمله مشخص شدن مسئولان آن شده است. او همچنین با توجه به اینکه نشانی محل دفن آن‌ها هیچ‌گاه به خانواده اعلام نشده است، خواستار روشن شدن چگونگی اعدام و محل دفن آن‌ها نیز شده‌ است. این شکایت رسمی در دادسرای تهران به ثبت رسیده است.

در بخشی از این شکواییه آمده است: «برادر کوچک‌ترم عبدالرضا اکبری منفرد در سن ۱۷ سالگی در سال ۵۹ به دلیل اینکه نشریه مجاهد پخش می‌کرد دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده بود اما با وجود این‌که سال‌ها بود مدت حبس خود را گذرانده بود مقام‌های قضایی از آزادی او خودداری کرده بودند و در سال ۶۷ اعدام شد. در مراسم شب هفت برادر دیگرم علیرضا اکبری منفرد که در ۲۸ شهریور سال ۶۰ به اتهام هواداری از مجاهدین اعدام شده بود، ماموران امنیتی به برگزارکنندگان مراسم حمله کردند و حضار از جمله مادر و خواهرم رقیه اکبری منفرد را نیز دستگیر کردند. خواهر اینجانب که مادر یک دختر خردسال بود به هشت سال زندان محکوم شد و در سال ۶۷ در حالی که فقط یک سال تا پایان اتمام مدت محکومیتش باقی مانده بود، اعدام شد.»

اکبری منفرد همچنین در نامه‌ای سرگشاده‌ خانواده‌های قربانیان اعدام‌های دهه ۶۰ را فراخوانده تا علیه کسانی که بستگانشان را کشته‌اند، دادخواهی کنند.

هفته مبارزه با خشونت علیه زنان زندانی سیاسی

 

از سال ۱۹۸۱، ۲۵ نوامبر هر سال (برابر با چهارم یا پنجم آذر ماه) به عنوان روز جهانی منع خشونت علیه زنان برگزیده شده است. این روز برای یادآوری اراده عمومی و همگانی برای مبارزه با خشونت علیه زنان انتخاب شده است.
مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۹ میلادی روز ۲۵ نوامبر را بعنوان روز جهانی “ منع خشونت علیه زنان” تعیین کرد و از دولت ها، سازمان های بین المللی و نهادهای غیر دولتی (NGO ) خواست تا در این روز با ترتیب دادن برنامه هایی به رشد آگاهی زنان در این زمینه و مبارزه با خشونت علیه زنان کمک کنند.
این تاریخ به دلیل قتل وحشیانه سه خواهر میرابال؛ از فعالان سیاسی اهل جمهوری دومینیکن انتخاب شده است.0خواهران میرابال چهار خواهر در جمهوری دومینیکن بودند که سه نفر از آنها در زمان مبارزه با دیکتاتوری رافائل تروخیو توسط عوامل او به قتل رسیدند.

انواع خشونت:
خشونت جنسی ، خشونت جنسی غیر تماسی ، خشونت کلامی، تجاوز،خشونت در مورد جهیزیه ، تن فروشی اجباری ، بارداری اجباری ، ختنه دختران ، خرید و فروش زنان و دختران ، خشونت علیه زنان کارمند و مستخدمین زن ، خشونت های ناشی از جنگ ، خشونت در زندان، تجاوزهای سیستماتیک ، خشونت نگاهی و رفتاری ، خشونت سیاسی و ….از انواع خشونتی ست که بر زنان اعمال می شود.

خشونت علیه زنان در ایران:
در کشور ما ایران؛ بدلیل تفکر عقب مانده مرد سالاری که از جانب نظام ولایت فقیه ترویج می شود؛ خشونت علیه زنان در حاکمیت کنونی؛ نهادینه شده است. این خشونت؛ آزار و تحقیر زنان در ایران بصورت آشکار و پنهان در همه عرصه های زندگی خصوصی و اجتماعی زنان صورت می گیرد. از دخالتهای روشن در مورد حجاب و نحوه پوشش زنان؛ تا دستگیری زنان به بهانه های مختلف این خشونت را میتوان دید. به همین دلیل است که خشونت سیستماتیک علیه زنان توسط نهادهایی مانند بسیج؛ نیروی انتظامی؛ لباس شخصی ها و … براحتی در سطح شهرها و یا در محیط های کار و تحصیل صورت می گیرد. این قبیل خشونت ها توسط نظام حاکم؛ علاوه بر اینکه پشتیبانی می شود؛ قانونی هم برای مجازات در این پهنه وجود ندارد.
پهنه دیگر خشونت علیه زنان را بایستی در زندانها جستجو کرد. جایی که زنان دور از دسترس خانواده و وکیل؛ زیر شدیدترین خشونتهای روحی- روانی و جسمی قرار دارند.
همه ما می دانیم که زنان زندانی درسخت ترین شرایط در زندانهای ایران هم از نظر حقوقی و قانونی و هم از منظر حقوق اولیه انسانی؛ محبوس هستند. این زنان هر روز در معرض توهین و اذیت و آزار قرار می گیرند.
نمونه هایی همچون زینب جلالیان که بدلیل محرومیت از رسیدگی های پزشکی؛ در آستانه از دست دادن بینایی خود هست؛ از جمله این موارد است.
بسیاری از زنان زندانی دارای فرزند هستند و بی سرپرست بودن فرزندانشان؛ موجب فشار چند برابر بر روح و روان آنها است.
کانون نه به زندان – نه به اعدام؛ از عموم فعالان سیاسی؛ حقوق بشری و مدنی و همچنین کنشگران حقوق زنان میخواهد که به مناسبت روز جهانی منع خشونت علیه زنان؛ یک هفته بصورت هر چه گسترده تر و فعالانه تر برای حقوق زنان زندانی دست به فعالتی بزنند.

از شما میخواهیم از روز ۲۹ آبان تا پنجم آذر ماه؛ در این فعالیت حقوق بشری برای زندانیان زن با ما همراه شوید.

در این هفته میتوان اقداماتی از قبیل؛
انتشار و اطلاع رسانی هر چه گسترده تر از وضعیت زنان زندانی در زندانهای سراسر کشور؛
انتشار گزارشهایی از وضعیت خانواده و فرزندان زنان زندانی؛
دیدار والدین و فرزندان و خانواده های زنان زندانی سیاسی و دلجویی از آنها؛
انتشار دلنوشته هایی درباره زندگی زنان زندانی؛
تشکیل جلسات کوچک و بزرگ در حمایت از زنان زندانی و حقوق آنان؛
نوشتن شعر و مقاله و یا کشیدن نقاشی در این بارهانجام داد.

از عموم مخاطبین دعوت می کنیم این هفته را به زنان زندانی محروم از حقوق اولیه شهروندی در کشورمان ایران اختصاص بدهند.
تا به این ترتیب بتوانیم توجه افکار عمومی کشورمان را به حقوق این عزیزان بطور خاص جلب کنیم.
ما از هر ایده شما برای پیشرفت این کار استقبال می کنیم.
بیایید با کمک هم برای یاری رساندن به زنانی که صدایشان به جایی نمی رسد؛ گام برداریم.
نه به زندان – نه به اعدام
۱۸ آبان ۱۳۹۵ برابر با ۸ نوامبر۲۰۱۶

 

عباس لسانی بازداشت شد

روز جاری، عباس لسانی پس از برگزاری دادگاه، بازداشت و به زندان مشکین‌شهر منتقل شد.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۱۷ آبان‌ماه، عباس لسانی، فعال مدنی که پیش تر برای رسیدگی به اتهامات به دادسرای عمومی وانقلاب اردبیل احضار شده بود، پس از حضور دادگاه و برگزاری جلسه، بازداشت و به زندان مشکین‌شهر انتقال داده شد.
از اتهامات وی تا کنون اطلاعی به دست نیامده است.
عباس لسانی، فعال مدنی که سابقه بازداشت و زندانی شدن‌های متعددی دارد، صبح روز چهارشنبه سی و یکم تیرماه ۱۳۹۴، هنگام مراجعه به محل کار از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اردبیل منتقل شد. وی در بیست و یکم آبان ماه ۱۳۹۴، بدون اطلاع قبلی، از زندان اردبیل به زندان شیراز منتقل شد و در شعبه اول دادگاه استان اردبیل در خردادماه، به یک سال حبس تعزیری محکوم گشت.
این فعال مدنی در روز چهارشنبه ۵ خردادماه پس پایان دوران محکومیت با تودیع وثیقه ۱۵ میلیون تومانی از زندان عادل آباد آزاد شد.