اسماعیل عبدی، فعال صنفی، در اعتراض به عدم استقلال قوه قضاییه در «صدور احکام امنیتی» برای فعالان تشکلهای صنفی معلمان و کارگران و با درخواست صریح «خروج روند پیگیری پروندهاش از حالت امنیتی به عادی» از دهم اردیبهشت ۱۳۹۶ اعتصاب غذای خود را آغاز کرده و هزاران معلم در سراسر کشور با امضای طوماری ضمن حمایت از مطالبات این معلم زندانی خواستار آزادی او شدهاند. این فعال صنفی همچنین روز جاری یادداشتی از زندان اوین منتشر کرده است.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، اسماعیل عبدی، فعال صنفی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین که شانزده روز است در اعتصاب غذا به سر میبرد، به درد شدید در ناحیه کلیه و افت فشارخون مبتلا شده است.
پس از آغاز اعتصاب غذای اسماعیل عبدی، گروهی از معلمان در نامهای اعلام کردند :
«به همان مواردی که جناب عبدی در اعتراض به آنها در اعتصاب غذاست، ما هم اعتراض داریم. آیا تقاضای زیادی است که معلمان عدالتخواهی که به ناروا بازداشت و محبوس کردهاید، مطابق اصل ۱۶۸ قانون اساسی، درخواست برگزاری دادگاه علنی با حضور هیأت منصفه دارند؟»
همچنین همکاران اسماعیل عبدی، طوماری در حمایت از خواستههای او امضاء کردند. این معلمان که تعدادشان تاکنون به بیش از ۸۵۰۰ تن رسیده است، با اسماعیل عبدی ابراز همبستگی کرده و خواستار آزادی او شدهاند.
تعداد قابلتوجهی از اعضای فعال کانون صنفی معلمان از جمله اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی، علیاکبر باغانی، رسول بداقی و … تاکنون به دلیل «فعالیتهای صنفی» خود با «اتهامات امنیتی» روبرو شده و به اخراج، زندان و تبعید محکوم شدهاند.
اسماعیل عبدی در اعتراض به اتهامات بیاساس قوه قضائیه نسبت به خود و سایر فعالان صنفی و مدنی دست به اعتصاب غذا زده است.
آقای عبدی، در دوم اردیبهشتماه سال جاری، با انتشار نامهای، ضمن اعلام اعتصاب غذا، مسئولان را خطاب قرار داده و پرسیده بود کدامیک از این فعالیتها جرم محسوب میشود، یا به تعبیر مقامات قضایی ایران برهمزننده امنیت ملی است: عضویت در تشکل صنفی و برگزاری تجمعات مسالمتآمیز، پیادهروی معلمان در پارک، حضور بر مزار معلمانی عدالتخواه چون دکتر خانعلی، یا جمعآوری امضا برای مکلف کردن دولت به اجرای قانون؟
اسماعیل عبدی، معلم ریاضیات، پس از آنکه این تشکل صنفی چند تجمع سراسری و مسالمت آمیز با هدف بیان خواسته های صنفی و همچنین درخواست آزادی چند معلم زندانی با عنوان «تجمع سکوت» برگزار کرد که با حضور پرتعداد معلمان در شهرهای مختلف ایران همراه شد، در ششم تیر ماه ۱۳۹۴ توسط دادستانی تهران احضار شد و پس از مراجعه به دادستانی در حالی بازداشت شد که یک هفته پیش از آن، هنگامی که قصد سفر به خارج از کشور برای حضور در هفتمین کنگره سازمان جهانی معلمان در کشور کانادا را داشت، ممنوع الخروج شده بود. دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران پس از نزدیک به ۱۰ ماه بازداشت در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد و ۲۵ اردیبهشت ۹۵ بعد از ۱۶ روز اعتصاب غذا با قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.