? جناب آقاي صادق لاريجاني رييس محترم قوه قضاييه در پاسخ به سخنان جناب آقاي رييس‌جمهور در انتقاد از احضارهاي زياد قوه قضاييه، احضارها را امري داراي الزام قانوني دانسته‌اند به اين معني كه اگر گزارش يا شكايتي وجود داشته باشد قوه قضاييه بايد احضار كند.
?اين مطلب پذيرفته است اما سخن در صرف احضار نيست بلكه بيشتر در بعد از احضار است و قاعدتا مقصود رييس‌جمهور نيز همين بوده است. سخن در اين است كه وقتي مثلا خبرنگاري توسط دادسراي رسانه به نحو نامناسبي بازداشت مي‌شود، بعد از آن تا مدتي حتي خانواده او از محل نگهداري او اطلاع ندارند و در حالي كه طبق قانون اساسي بايد ظرف ٢٤ ساعت تفهيم اتهام شود و سپس كيفرخواست براي او صادر و به دادگاه ارسال شود مدت طولاني برخلاف قانون در بازداشت انفرادي باقي مي‌ماند به اين اميد كه تحت فشار روحي و جسمي اعترافي در جهت اتهام خود انجام دهد، نه اينكه ابتدا دلايل و اسناد متقني وجود دارد و بعد او بازداشت مي‌شود. نمونه آن بازداشت آقاي ساسان آقايي روزنامه‌نويس است كه بيش از يك ماه است در بازداشت به سر مي‌برد يا خانم هنگامه شهيدي كه بيش از شش ماه در بازداشت به سر برد و سرانجام با زور اعتصاب غذا از زندان آزاد شد بدون آنكه كوچك‌ترين سند يا دليلي در اثبات اتهام او به وي ارايه كنند.
? تا كي بايد ما نمايندگان مجلس خصوصا نمايندگان تهران ملجأ و پناه خانواده‌هاي اين بازداشت‌شدگان باشيم و پي در پي به ما مراجعه كنند در حالي كه كار زيادي هم از ما برنمي‌آيد.
? رييس محترم قوه قضاييه كه هر چند وقت يك بار درباره سياست جهاني و برجام و مسائل خاورميانه اظهارنظر مي‌كنند و البته اين كار در ذات خود مذموم نيست بلكه مفيد است، خوب است كه هر چند وقت يك بار نيز شخصا در جمع خبرنگاران يا دانشجويان حاضر شوند و به سوالات گوناگون آنها پاسخ دهند و اين كار را خلاف شأن خود ندانند. ما از علي عليه السلام بالاتر نيستيم كه در زمان خلافت خود فرمود از من در پنهان و آشكار انتقاد كنيد.