صبح امروز در اطراف روستای « هق » شهرستان اشنویه یک کولبر اهل « نلاس » سردشت جان خود را از دست داد. به گزارش ایلنا هویت این کولبر، سلیمان قادری اعلام شده‌است. از قرار معلوم این کولبر هدف گلوله قرار گرفته است. به گفته شاهدان عینی ، جسد کولبر ِ متوفی به پاسگاه دهستان هق منتقل شده است.
از طرف دیگر یک مقام آگاه در وزارت کشور درباره کشته شدن این کولبر به ایسنا گفته: منطقه اشنویه فاقد بازارچه مرزی و معبر کولبری بوده و آنچه به عنوان تردد کولبر در این منطقه عنوان شده کاملاً بی پایه و اساس است.
کولبران می‌میرند
فرقی نمی کند که این کولبر چه زمانی کشته شده، همین چند روز پیش یک کولبر زیر باری سنگین سکته کرد و روزهای دیگر نیز کولبران یا به ضرب گلوله یا از سرما و یا به دلیل سکته‌ی زیر بارمی‌میرند.
گفته می‌شود که برای کولبران کارت صادر شده و قرار است از مسیرهای مشخص عبور کنند؛ اما معلوم نیست که این طرح تا چه حد اجرایی شده و آیا شامل تمام کولبرانی که برای یک لقمه نان باید از راه‌های صعب العبور گذر کنند شده یا خیر؟
مردم کردستان و شهرهای مرزی مجبور هستند برای گذران زندگی خود دست به قاچاق بزنند و با حمل و نقل بار از مرزها و قاچاق کالا کسب درآمد کنند. دولت مجبور شده برای جلوگیری از ایجاد تنش در منطقه و همچنین حفظ جان کولبران با مشخص کردن مسیر و صدور کارت کولبری تاحدی کولبری را سامان دهی کند. اما این علاج درد مردم آن منطقه نیست، کارت و مسیر مشخص مانع از مرگ آنان در سرما نمی‌شود کمااینکه گاها مجبور به عبور از مسیرهای دیگری می‌شوند که نتیجه آن می‌شود تیراندازی.
بیانیه ۲۳ انجمن صنفی کارگران ساختمانی
در همین رابطه بیست و سه انجمن صنفی کارگران ساختمانی از سراسر کشور با صدور بیانیه‌ای مشترک، خواستار رسیدگی مسئولان به اوضاع نابسامان شغلیِ کارگرانِ غیررسمی شدند.
به گزارش ایلنا، بیست و سه انجمن صنفی کارگران ساختمانی کشور در ارتباط با اوضاع شغلی کولبران و کارگرانِ فصلی و غیررسمی بیانیه‌ای مشترک صادر کردند.
در این بیانیه آمده‌است: کارگران کولبر انسان‌های شریفی هستند که به دلیل بیکاری و نبود شرایط کاری مناسب و شغلی پایدار در استان‌های مرزی، در ازای دریافت مزدی ناچیز با وجود خطرات بسیار خود را به دست کوران حوادث می‌سپارند و در سخت‌ترین شرایط موجود برای رسیدن به لقمه‌ای نان، در این راه قدم می‌گذارند و متاسفانه بیشترشان به سلامتی به مقصد نمی‌رسند و جان خود را از دست می‌دهند.
در ادامه بیانیه می‌خوانیم: به هیچ وجه کولبران موجودات خطرناکی نیستند که بایستی فقط با گزینه مرگ با آنها روبرو شویم؛ بلکه کولبران، کارگران به ستوه آمده‌ای هستند که به علت بیکاری و نبود شغل و عدم توسعه یافتگی منطقه، تقسیم ناعادلانه ثروت و بی‌توجهی مسولین به نیازها و در واقع اهمال خواسته‌ها و مطالبات مردم، کولبری به آنها تحمیل شده است.
مبارزه با قاچاقچیان واقعی
آن منطقه نیاز به نگاه بنیادی تر از جمله ایجاد کارخانه و تغییر نگرش به مردم آن منطقه و زدودن نگاه امنیتی دارد. مشکل اصلی کشور نه در جاده های کولبران که در اسکله‌ها و دیگر مسیرهای غیرمجازی هست که از طریق آن قاچاق کالاهای اساسی کشور توسط نهادهای خاص صورت می گیرد که تولید را خوابانده و اجازه رونق اقتصادی به کشور را نمی‌دهد.
