وی با بیان این‌که این گروه از اقشار جامعه باید در برنامه‌ریزی‌های طرح جامع مسکن مد نظر قرار گیرند، تصریح کرد: اخیراً بر اساس مطالعات انجام‌شده؛ رقم  مذکور به  ۳٫۲ میلیون خانوار افزایش یافته که ۶۰ درصد این خانوارها در بافت‌های ناکارآمد سکونت دارند.

مدیر مطالعات علمی طرح جامع مسکن با تأکید بر این‌که سیاست تأمین مسکن باید معطوف به این گروه از جامعه صورت بگیرد، افزود: چنانچه  سیاستی پیاده شود که منجر به افزایش  قیمت زمین و مسکن شده و انگیزه سرمایه‌گذاران خصوصی به این بازار بیشتر شود، این افزایش قیمت باعث رانش جمعیت به این بافت‌ها و رشد حاشیه‌نشینی می‌شود.

یزدانی با بیان اینکه مسکن گروه‌های کم‌درآمد و مسکن اجتماعی در بافت‌های ناکارآمد باید به‌عنوان موضوع کلیدی مورد توجه قرار گیرد، گفت: برنامه تأمین مسکن باید بر پایه تقویت جامعه مدنی با محوریت ساکنین بافت تشکیل شود تا آنان بتوانند از خلافکاری و سودجویی که ممکن است توسط دولت، شهرداری‌ها یا سرمایه‌گذاران بخش خصوصی  صورت بگیرد، جلوگیری کنند.

وی یادآور شد: براساس مطالعات انجام‌شده در سال ۹۲ حدود ۱٫۵ میلیون خانوار در وضعیت بدمسکنی قرار دارند یعنی براساس تعریف مرکز آمار خانوارهایی  که در یک اتاق ۱۲ متری و کمتر از این میزان زندگی می‌کنند که متأسفانه از رقم مذکور، حدود ۱٫۲ میلیون خانوار در سکونتگاه‌های غیررسمی شناسایی شده‌اند.

احمد علم‌الهدی، نماینده رهبر جمهوری اسلامی در خراسان رضوی، بار دیگر مخالفت خود را با برگزاری کنسرت در مشهد اعلام کرد.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، احمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد، ۵ خرداد در نماز جمعه این شهر گفت : « این جفای در حق دین است که ما از مردم با حرمت‌ شکنی امام رضا(ع) بخواهیم تشکر کنیم. اینکه می‌گویم مشهد حرم امام رضا(ع) است ، حرف من نیست ، حدیثش را خواندم ، اگر حدیث را قبول ندارید ، این قرآن ، ما شما را به قرآن دعوت می‌کنیم ، این آیه قرآن است که ثابت می‌کند شهر مقدس مشهد حرم امام رضا(ع) است.»

او افزود: «نگوئید قانون در تمام کشور یکسان است، بله قانون در تمام کشور یکسان است اما اینجا سرزمین مقدس است.»

علم‌الهدی یکی از مخالفان سرسخت برگزاری کنسرت در مشهد است که در پی مخالفت‌های یک سال اخیر او، در چند شهر دیگر از جمله قم نیز مراجع دینی شیعه با برگزاری کنسرت مخالفت کردند. با این حال مخالفان این اقدامات می‌گویند اگر قانون مانع از برگزاری کنسرت در دیگر نقاط کشور نمی‌شود باید این مورد باید در مشهد هم رعایت شود.

علم‌الهدی در نماز جمعه مشهد گفت: «ایجاد کنسرت و نوازندگی عمومی و جمعی در هر نقطه‌ای از کشور اگر هنجارشکن باشد نه تنها گناه است بلکه توسعه و ترویج فسق و فجور است اما در مشهد قطعاً حرمت‌شکنی نسبت به امام رضا است.»

او پیش از این گفته بود که با برگزاری کنسرت در سراسر کشور نیز مخالف است چون کنسرت، «هنر کُش» است.

او همچنین از کسانی که خواهان برگزاری کنسرت‌های موسیقی در خراسان‌ هستند خواسته بود که جای دیگری را برای زندگی انتخاب کنند.

مخالفت با برگزاری کنسرت، لغو و برهم زدن کنسرت‌ها، و مخالفت با اجرای موسیقی توسط زنان از جمله چالش‌های مهم سه سال اخیر محافل موسیقی ایران بود. وزارت ارشاد دولت یازدهم به‌رغم آن‌که در حرف از برگزاری کنسرت‌ها حمایت می‌کرد در عمل به خواسته مخالفان کنسرت تمکین کرد و در چند شهر برگزاری کنسرت عملاً ممنوع شد.

طی هفته گذشته دستکم بیست متهم در شهرهای زاهدان، مشهد، بیرجند، کرمانشاه، کرج، اردبیل، تبریز، اصفهان، ارومیه و اراک به طناب دار آویخته شدند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، پس از پایان انتخابات ریاست جمهوری موج اعدام‌ها از سر گرفته شده و حکم اعدام دستکم ۲۰ تن در نقاط مختلف ایران اجرا گشته که از این میان ، اتهام ۱۰ تن « قتل » ۸ تن « مرتبط با مواد مخدر » و دو تن « تجاوز » بوده است.

فعالان حقوق بشری اعلام کرده‌اند که وضعیت حقوق بشر در ایران در دوره اول ریاست جمهوری حسن روحانی بهبود چندانی نداشته است؛ حتی برخی از کارشناسان از بدتر شدن وضعیت حقوق بشر گزارش دادند.

یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های نقض حقوق بشر در ایران در سال‌های ریاست جمهوری آقای روحانی، تداوم اعدام‌های گسترده بوده؛ اگرچه اعدام متهمان در حیطه وظایف قوه قضائیه است اما تلاش نتیجه‌بخشی نیز از سوی دولت برای متوقف کردن حجم گسترده اعدام‌ها در ایران دیده نشده است.

عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، پیش‌ازاین با انتشار اولین گزارش جامع خود از وضعیت حقوق بشر ایران، درباره شمار اعدام‌ها ابراز نگرانی کرد و اعلام داشت که این تعداد در سطح «هشداردهنده» است.

در گزارش خانم جهانگیر آمده است که برای ایجاد هر نوع تغییر قابل‌توجه به‌منظور بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران، اعمال تغییرات عمیق قانونی و ساختاری در این کشور امری ضروری و لازم است.

سازمان ملل متحد نیز از منتقدان اعدام‌ها در ایران است و در فروردین سال گذشته زید رعد الحسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، از ایران خواسته بود که دستکم تا زمان تصمیم‌گیری مجلس در خصوص قوانین مربوط به مجازات قاچاقچیان مواد مخدر، از اعدام این محکومان خودداری کنند.

از سویی دیگر، سازمان عفو بین‌الملل نیز در بخشی از گزارش سالیانه خود عنوان داشته که چنانچه کشور چین با ۱.۴ میلیارد نفر جمعیت را در آمار در نظر نگیریم، شمار اعدام‌ها با حکم قضایی در ایران، ۵۵ درصد کل موارد ثبت‌شده در جهان است.

این سازمان همچنین تأکید کرده است که بسیاری از اعدام‌شدگان، «زیر شکنجه» به «جرائم» نسبت داده‌شده «اعتراف کرده‌اند» و مواردی وجود دارد که فرد به جرایمی که اساساً پس از بازداشت او رخ‌داده‌اند، اعتراف کرده‌است.

این نخستین بار نیست که مقام‌های قضایی ایران به صدور احکام اعدام بر پایه اعترافات زیر شکنجه متهم می‌شوند. مقام‌های ایرانی بارها «وقوع شکنجه» را رد کرده و در مواردی نیز این اتهام را در راستای «تخریب چهره نظام» توصیف کرده‌اند.

اهالی روستاهای اسلام‌آباد بالا، اسلام‌آباد پایین، باهوکلات، ککسوچ، گبولانی، نلینت ها، کهیری، و نوک‌آباد با نوشتن نامه‌ای به فرماندار، بخشدار مرکزی و رئیس آبفا روستایی خواهان رفع مشکل بی‌آبی این روستاها شدند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین فعالین بلوچ، متن نامه اهالی این روستاها در پی می‌آید:

فرماندار محترم چابهار جناب آقای ایوب درویشی

بخشدار محترم بخش مرکزی جناب آقای شیخ زاده

و ریاست محترم آبفا روستایی چابهار جناب آقای نارویی

با سلام

احتراماً به استحضار می‌رساند مردم روستاهای اسلام‌آباد بالا، اسلام‌آباد پایین، باهوکلات، ککسوچ، گبولانی، نلینت ها، کهیری، و نوک‌آباد با بحران بی‌آبی زندگی‌شان را می‌گذرانند خشکسالی پی‌درپی ضررهای جبران‌ناپذیری به این روستاها وارد کرده از جمله گذر زندگی مردم با آب هوتگ ها و چاه‌ها هزاران نوع مرض و بیماری با خود به همراه دارند که درمان این بیماری‌ها هزینه‌های سنگینی برای مردم در بر دارد و سخت‌ترش هم این است که در این دمای ۴٠درجه تابستانی و از طرفی نزدیک بودن با ماه مبارک رمضان آب را با چهارپایان و یا زنان با گالن‌ها را بر سرشان حمل می‌کنند که آدم با دیدن این صحنه به یاد ٣٠سال پیش می افتد این بی‌آبی در حالی رخ می‌دهد که “سد پیشین” دارای آب می‌باشد و جالب اینکه تمساح‌های کشاری و ریکوکش در آب‌های زلال که از سد پیشین برایشان سرازیر می‌شود ملق می‌زنند (رهاسازی آب با دستور محیط‌زیست انجام می‌شود) و مردم روستاهای فوق در حسرت ٢٠ لیتر آب سالم مانده‌اند چندین سری به اداره آب و فاضلاب و بخشداری مراجعه کردیم ولی هنوز جواب قانع‌ کننده نیافتیم از همه مسئولین زیربط خواهشمندیم این مشکل را حل کنند تا مردم بتوانند در تابستان طاقت‌ فرسا نفس راحتی بکشند امیدواریم انشاالله دردهای مردم به دست مسئولین برسد و خیلی زود حل شود.

جمعی از مردم روستاهای اسلام‌آباد بالا، اسلام‌آباد پایین، باهوکلات، ککسوچ، گبولانی، نلینت ها، کهیری و نوک‌آباد

امیدواریم شاهد تحولی عظیم در حوزه آب‌رسانی و محرومیت‌زدایی اقوام مرزنشین باشیم.

روز دوشنبه اول خرداد ماه ۱۳۹۶ چهار تن از شهروندان بهایی زندانی در دادگاه انقلاب کرمان به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» محاکمه شدند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از بهایی نیوز  « امرالله خالقیان » « احسان الله امیری نیا » « نیما رجب زاده » و « آرمان بندی » شهروندان بهایی بازداشت شده توسط ماموران امنیتی که هم اکنون در زندان مرکزی کرمان محبوس می‌باشند با حضور وکلای خود در شعبه یک دادگاه انقلاب کرمان به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق ترویج آئین بهایی محاکمه شدند.

امرالله خالقیان به همراه همسرشان در تاریخ ۱ دی ماه ۱۳۹۵ توسط ماموران امنیتی استان کرمان پس از تفتیش کامل منزل بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات شهر کرمان منتقل شد و پس از ساعاتی همسر ایشان خانم فریبا روحانی آزاد شد اما امرالله خالقیان همچنان پس از گذشت ۱۵۴ روز بازداشت در زندان مرکزی کرمان محبوس می‌باشد.

همچنین احسان امیری نیا، نیما رجب زاده و آرمان بندی سه شهروند بهایی ساکن در شهر کرمان نیز در تاریخ چهارشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۵ پس از تفتیش کامل منازل آنان توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند و پس از گذشت ۱۰۵ روز همچنان در بازداشت به سر می‌برند.

به گفته یک منبع مطلع؛ قاضی پرونده اعلام کرده است که طی ده روز آینده نتیجه دادگاه مشخص و به متهمین در زندان ابلاغ خواهد شد.

این منبع مطلع افزود: «روند دادگاه به این صورت بود که اول امرالله خالقیان وارد دادگاه شد و دو ساعت طول کشید و بعد از آن احسان امیری نیا یک ساعت طول کشید و بعد آقای نیما رجب زاده نیم ساعت و نفر آخر هم آقای آرمان بندی بود که بیست دقیقه زمان دادگاه وی طول کشید که کل داده از ساعت یک ربع به ده صبح شروع و تا ساعت دو ظهر نیز به طول انجامید».

به گفته یک منبع مطلع دیگر هر چهار زندانی بهایی با دستبند و پابند به داخل دادگاه منتقل شده بودند.

هزاران نفر از پیروان آیین بهایی پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی زندانی، شکنجه یا اعدام شده‌اند. بسیاری دیگر از پیروان این آئین نیز از سایر حقوق اجتماعی خود مانند حق تحصیل یا کار محروم شده‌اند.

 

مجید اسدی، پیام شکیبا و محمد بنازاده امیرخیزی علیرغم مفتوح بودن پرونده و مشخص نبودن وضعیت قضایی از بند ۲۰۹ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شدند. این افراد پس از چند روز نگهداری در قرنطینه نهایتا به سالن هایی غیر از محل نگهداری زندانیان سیاسی فرستاده شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مجید اسدی و پیام شکیبا دو فعال دانشجویی و محمد بنازاده امیرخیزی ، زندانی سیاسی مورخ ۳۰ اردیبهشت ماه از سلول‌های چند نفره بند ۲۰۹ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شدند.

این تبعید در حالی صورت می گیرد که در سایه عدم تمدید قرار بازداشت و منقضی شدن قرار پیشین این دو فعال سابق دانشجویی هم اکنون به صورت «غیرقانونی» در بازداشت به سر می برند.

همچنین دادرسی این پرونده ها کماکان در جریان است و هیچ یک از تبعید شدگان در دادگاهی محکوم نشده اند. زندان رجایی شهر کرج علاوه بر موقعیت تبعیدگاه محل نگهداری افراد دارای محکومیت و نه متهمان است.

قابل ذکر است این زندانیان تبعید شده حتی در زندان رجایی شهر کرج نیز به بندهایی به غیر از بند زندانیان سیاسی این زندان تبعید شده اند.

بنابر گزارشات دریافتی پس از انتقال این افراد به زندان رجایی شهر کرج، در حال حاضر محمد بنازاده امیرخیزی در سالن ۱۲، مجید اسدی در اندرزگاه ۱ و پیام شکیبا در اندرزگاه ۲ این زندان به سر می برند.

لازم به یادآوری است حدود چهار ماه از زمان بازداشت مجید اسدی و پیام شکیبا و محمدبنازاده امیرخیزی می گذرد، در حالی که آنان هم‌چنان به صورت بلاتکلیف در زندان به سر می‌برند.

نیروهای امنیتی در زمان تلاش برای بازداشت آقای اسدی ضمن توهین به مادر این زندانی، علیرغم بیماری و ضعف جسمی پدر وی که به تازگی عمل پیوند کبد را انجام داده بود با او درگیر شدند و به پای وی آسیب وارد کردند.

آقای اسدی از زمان بازداشت بصورت بلاتکلیف در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می برد. قرار بازداشت این زندانی که لازم است هر ماه تمدید شود برای سومین ماه کماکان تمدید نشده. از این منظر تداوم بازداشت او امری غیرقانونی است .

این فعال سابق دانشجویی پیشتر نیز در تاریخ ۱۸ تیرماه سال ۸۷ در مراسم هجده تیر دستگیر و به مدت ۵۲ روز در سلول انفرادی نگهداری شده بود.

پیام شکیبا مورخ ۳ اسفندماه سال گذشته توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شد.

آقای شکیبا پیش تر در ماجرای اعتراض دانشجویان به فساد اخلاقی معاونت دانشجویی دانشگاه زنجان در ۱۸تیر سال ۸۷ توسط اداره اطلاعات زنجان بهمراه ۵ تن از هم دانشگاهیان خود دستگیر و پس از ۲۲ ماه با قید وثیقه آزاد و نهایتا درسال ۸۸ در دادگاه انقلاب زنجان به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. اما این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۶ ماه حبس تعزیری و ۶ ماه حبس تعلیقی تقلیل یافت.

وی برای اجرای حکم مذکور در سال ۸۹ به زندان رفت و پس از تحمل محکومیت حبس آزاد شد.

پیام شکیبا در سال ۹۱ در حین تحصیل از دانشگاه اخراج شد. وی که آن زمان دانشجوی کار‌شناسی ارشد علوم سیاسی واحد علوم وتحقیقات تهران بود در پی ارسال نامه‌ای از سوی مرکز آزمون دانشگاه آزاد از ادامه تحصیل درمقطع کار‌شناسی ارشد محروم شد و از حضور وی در امتحانات پایان ترم ممانعت به عمل آمد. آقای شکیبا مجددا در سال ۱۳۹۳ در همین رشته در دانشگاه علامه طباطبایی پذیرفته شد.

به گفته منابع نزدیک به آقای شکیبا، زمینه فعالیت برجسته این فعال دانشجویی محبوس «مطالعات تاریخی و سیاسی و حوزه فعالیت او در دانشگاه علامه طباطبایی» بود با اینحال دلایل بازداشت وی مشخص نیست.

لازم به ذکر است که در طول مدت بازداشت، مجید اسدی و پیام شکیبا تاکنون صرفا یک ملاقات کابینی با خانواده داشته اند.

آقای امیرخیزی ۶۳ سال دارد و پیش تر نیز در ۹ آذرماه سال ۸۸ با یورش مامورین وزارت اطلاعات به محل کارش دستگیر و به اتهام کمک مالی به سازمان مجاهدین خلق به ۵ سال حبس محکوم شده بود که پس از تحمل حبس در آبان ماه ۱۳۹۳ از زندان آزاد شد.

این زندانی که مبتلا به بیماری پروستات است و در دوران زندان با مشکلات عصبی از نوع اختلال خواب و فراموشی مبتلا شده، تنها بدلیل بیماری پروستات خود باید هر از چند گاهی تحت سونوگرافی قرار گیرد.

در انتها اشاره می شود تاکنون جزییات پرونده و اتهامات هیچ یک از سه زندانی مورد اشاره در این گزارش از سوی مقامات قضایی یا امنیتی اطلاع رسانی نشده است.

پس از گذشت بیش از سه ماه از بازداشت انوشه رضابخش و سهیل زرگرزاده‌ثانی، دو نوکیش مسیحی در ارومیه، همچنان از وضعیت آنها اطلاعی در دست نیست.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران، انوشه (ورونیکا) رضابخش و سهیل (آگوستین) زرگر زاده‌ ثانی ، دوم اسفندماه ۱۳۹۵ از سوی نیروهای امنیتی در ارومیه دستگیر شدند؛ علیرغم گذشت سه ماه از بازداشت و پیگیری خانواده ، تا کنون از وضعیت ، محل نگهداری و اتهام این دو نوکیش مسیحی اطلاعی به دست نیامده است.

سهیل زرگرزاده‌ثانی دانشجوی سال چهارم روانشناسی است و بنا به گفته شاهدان عینی، در هنگام دستگیری نیروهای امنیتی بسیاری از کتاب‌ها و جزوات او را از منزل خارج کردند که در بین آنها چند جلد کتاب مقدس و جزوات الهیاتی هم وجود داشته است.

سایت محبت نیوز گزارش کرده است که آقای زرگرزاده‌ثانی و مادرش، انوشه رضابخش، تاکنون سابقه دستگیری و یا بازداشت نداشته‌اند.