گفتگوبا جناب آبتين آيينه در مورد رويداد های روز ايران + گفتگو با جناب رضا دوقی از قربانيان کهريزک در مورد دستگيری سعيد مرتضوی.
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
گفتگوبا جناب آبتين آيينه در مورد رويداد های روز ايران + گفتگو با جناب رضا دوقی از قربانيان کهريزک در مورد دستگيری سعيد مرتضوی.
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
نجیبه صالح زاده، همسر محمود صالحی از فعالین کارگری که چندی پیش با اتهام تبلیغ علیه نظام در شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان سقز محاکمه شده بود، از اتهامات تبرئه شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نجیبه صالح زاده، همسر محمود صالحی از فعالین کارگری که چندی پیش با اتهام تبلیغ علیه نظام به دادگاه احضار شده بود، پس از برگزاری یک جلسه دادگاه توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان سقز از اتهامات وارده تبرئه شد.
نجیبه صالح زاده مورخ ۱ بهمن ماه سال گذشته طی تماس تلفنی به شعبه سوم دادیاری دادگستری شهرستان سقز احضار شده بود.
گفتنی است، محمود صالحی همسر خانم صالح زاده از فعالین سرشناس کارگری است که در آبان ماه سال جاری علیرغم اینکه در بیمارستان تحت درمان به سر میبرد جهت حکم یک سال حبس تعزیری به زندان سقز منتقل شد و در دوم آذرماه سال گذشته همراه با استقبال دوستان و آشنایان خود از زندان سقز آزاد شد.
فرزاد صحرایی، علی عبادی و حسن بدیعی که در جریان اعتراضات سراسری دی ماه در شهر قم بازداشت شده بودند، به ترتیب به ۲ سال حبس، ۱۰ سال حبس و ۲ سال حبس محکوم شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، فرزاد صحرایی، علی عبادی و حسن بدیعی سه تن از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری دی ماه در شهر قم به ترتیب به ۲ سال حبس، ۱۰ سال حبس و ۲ سال حبس محکوم شدند.
یک منبع آگاه در این خصوص به هرانا گفته است: فرزاد صحرایی، اواسط دیماه سال گذشته، در ایام اعتراضات سراسری توسط نیروهای امنیتی مقابل منزل خود در قم همراه با ضرب و شتم بازداشت و پس از چند روز بازجویی همراه با ضرب و شتم به بند ۱۲ زندان لنگرود منتقل شد.
در زمان انتقال آقای صحرایی به بند ۱۲ زندان لنگرود، این بند جهت نگهداری معترضین بازداشت شده تخلیه شده بود و حدود ۷۰ نفر از بازداشت شدگان به این بند و تعدادی نیز به مکانهای دیگر از جمله بازداشتگاه سپاه منتقل شدند. پس از آن تعدادی با تودیع وثیقه آزاد شدند اما از سرنوشت دیگر بازداشت شدگان کماکان اطلاعی در دست نیست”.
این منبع مطلع در پایان گفت: “دو تن دیگر از بازداشت شدگان اعتراضات دی ماه به نامهای “علی عبادی” و “حسن بدیعی” نیز به ترتیب به ۱۰ سال حبس (که با اعمال ماده ۱۳۴ معروف به تجمیع احکام، ۵ سال از آن قابلیت اجرایی دارد) و ۲ سال حبس محکوم شدند.
پس از آغاز برخورد قضایی با حلقه اطرافیان محمود احمدی نژاد، تعدادی از آنان از جمله حمید بقایی و اسفندیار رحیم مشایی بازداشت شدند. حمید بقایی به پانزده سال حبس محکوم شد و از زمان انتقال به زندان در اعتراض به حکم صادره دست به اعتصاب غذا زده است. اسفندیار رحیم مشایی نیز به دنبال آتش زدن حکم حمید بقایی مقابل سفارت بریتانیا در تهران دستگیر شد و همچنان در بازداشت نهادی امنیتی به سر میبرد. حداقل ۱۱ تن دیگر از هواداران و نزدیکان محمود احمدی نژاد نیز در طی ماههای اخیر بازداشت شدند که ۸ نفر از آنان طی هفتههای اخیر با تودیع قرار وثیقه آزاد شدهاند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تعقیب قضایی نزدیکان رئیس جمهور سابق ایران پس از آن آغاز شد که آقای احمدی نژاد علیرغم نزدیکی اولیه و برخورداری از حمایتهای علنی رهبر ایران، با پایان دوران ریاست جمهوریاش هدف برخوردهای قضایی و انتقادهای برخی روحانیون و مسئولان دولت جدید قرار گرفت. آقای احمدی نژاد پرونده قضایی علیه خود و همکارانش را سیاسی و ساختگی میداند.
حمید بقایی پس از تأیید حکم دادگاه بدوی در دادگاه تجدید نظر استان تهران و قطعیت آن، روز سهشنبه ۲۲ اسفندماه سال گذشته بازداشت و به زندان منتقل شد. آقای بقایی به پانزده سال حبس، ۴۳ میلیارد تومان جزای نقدی و شلاق محکوم شده است.
به گفته “دولت بهار” (از رسانههای نزدیک به محمود احمدی نژاد)، حمید بقایی از اولین روز انتقال به زندان اوین در اعتراض به دستگاه قضایی، دست به اعتصاب غذا زده و در روز ۲۸ فروردین پس از گذشت ۳۵ روز از آغاز اعتصاب به دلیل وخامت وضعیت جسمانی به بیمارستان منتقل شد و در این مدت دو شرط خود برای پایان دادن به اعتصاب غذا را اعاده دادرسی و برگزاری دادگاه علنی و همچنین اعطای مرخصی عنوان کرده است.
چند روز بعد از دستگیری آقای بقایی، اسفندیار رحمی مشایی، معاون سابق محمود احمدینژاد نیز در پی آتش زدن حکم آقای بقایی مقابل سفارت بریتانیا در تهران، دستگیر شد و همچنان در محل نامعلومی در بازداشت به سر میبرد.
حمید بقایی در بیمارستان، در حالی که گفته میشود در اعتصاب غذا به سر می برد.
پایگاه اطلاع رسانی دادسرای عمومی و انقلاب تهران اعلام کرد که روز شنبه ۲۶ اسفندماه بر اساس دستور قضایی بازپرس دادسرای عمومی تهران، اسفندیار رحیم مشایی، توسط مامورین پلیس دستگیر و به منظور انجام تحقیقات بازداشت شده است.
در پی این بازداشت محمود احمدی نژاد و جمعی از طرفدارانش در اعتراض به تداوم بازداشت اسفندیار رحیم مشایی و اعتصاب غذای حمید بقایی چند مرتبه اقدام به برگزاری مراسم بست نشینی و قرائت دعای دسته جمعی در امام زاده صالح کردند؛ در همین زمینه دفتر آقای احمدینژاد در اطلاعیهای که به تازگی منتشر شده اعلام کرد که با توجه به تهدیدهای صورت گرفته از سوی متولی امامزاده صالح و برای جلوگیری از هتک حرمت به این مکان، مراسم بست نشینی، تظلم خواهی و دعا در این مکان برگزار نخواهد شد.
آقای احمدینژاد در ماههای اخیر بارها به رهبر ایران نامه نوشته که انتقاد شدید از قوه قضاییه و ریاست آن تقریبا در همه آنها تکرار شده است.
احمدی نژاد در تاریخ ۲۵ بهمنماه ۹۶ با انتقاد از مرگ بازداشت شدگان در زندانهای ایران گفته بود که هیچ نهادی حتی رهبر ایران پاسخگوی شکایتها از قوه قضاییه نیست.
طی ماههای اخیر به خصوص از سه ماه گذشته تعداد دیگری از هواداران و نزدیکان کمتر شناخته شده آقای احمدینژاد که کانالهای خبری نزدیک به وی، آنها را “جوانان و فعالان رسانه ای” یا “جوانان احمدی نژادی” میخواند نیز دستگیر شدهاند.
عمده این دستگیریها با طرح اتهام تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب برای متهمان همراه بوده است.
پس از گذشت حدود ۳ ماه از آغاز برخورد با حلقه اطرافیان محمود احمدی نژاد به غیر از بقایی و مشایی، از ۱۱ فرد بازداشت شده دیگر، تاکنون ۸ تن با قید وثیقه آزاد شدهاند.
۱- محمد غلباش، مدیر کانال “ملت بیدار”، بازداشت شده در ۱۱ بهمن ۱۳۹۶ پس از مراجعه به منزل سعید علی بیگی در تهران (از دیگر افراد بازداشت شده نزدیک به محمود احمدی نژاد)، تاریخ آزادی: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷؛ آقای غلباش پیش از این نیز در آذرماه سال گذشته پس از حدود یک ماه بازداشت با قید وثیقه آزاد شده بود.
۲- پوریا حسینزاده، بازداشت شده در ۲۵ دی ۱۳۹۶ در شهرستان ایذه، تاریخ آزادی: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
۳- سعید علی بیگی، بازداشت شده در ۱۰ بهمن ۱۳۹۶ در تهران، تاریخ آزادی: ۲۹ فروردین ۱۳۹۷، اتهام: “اقدام سازمان یافته علیه امنیت”، به گفته دولت بهار، وی برای تهیه وثیقه جهت آزادی سایر نزدیکان احمدینژاد تلاش کرده بود.
۴- عبدالسلام صالحی، اهل بانه، شغل: کارگر مرزی، بازداشت شده در ۸ بهمن ۱۳۹۶ در بانه، تاریخ آزادی: ۲ اسفند ۱۳۹۶
۵- روح الله ندرلو، جانباز جنگ ایران و عراق، بازداشت شده در ۲۹ بهمن در تهران، تاریخ آزادی: ۹ اسفند ۱۳۹۶؛ گفته میشود به دلیل حضور مقابل دادگاه بقایی بازداشت شده بود.
۶- امید دلفانی، بازداشت شده در ۹ بهمن ۱۳۹۶ در خرم آباد، تاریخ آزادی: ۱۵ اسفند ۱۳۹۶؛ مبلغ وثیقه به نقل از دولت بهار: ۳۰۰ میلیون تومان
۷- سید علی سیدزاده، بازداشت شده در ۷ اسفند ۱۳۹۶ با شکایت سازمان اطلاعات سپاه در مشهد، تاریخ آزادی: ۱۵ فروردین ۱۳۹۷، اتهام: تبلیغ علیه نظام به نفع گروههای معاند از طریق نشر اکاذیب.
۸- مهدی مهرشریف، بازداشت شده در ۸ دی ۱۳۹۶ در گیلان، تاریخ آزادی: ۲۷ دی ۱۳۹۶
۹- حسین شاملو، بازداشت شده در ۱ بهمن ۱۳۹۶ در شهر مشهد که همچنان در بازداشت به سر می برد.
۱۰- محمد حسین حیدری، مدیر مسئول سایت دولت بهار، بازداشت شده در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ در تهران، آقای حیدری پیش از این نیز در آبان ماه سال گذشته به اتهام تبلیغ علیه نظام، توهین به مسئولان و نشر اکاذیب و افتراء، به مدت ۹ روز در زندان اوین در بازداشت به سر برده بود.
۱۱- سجاد یوسفی، بازداشت شده در ۸ بهمن ۱۳۹۶ در خرمشهر که همچنان در بازداشت به سر می برد.
طی روز گذشته و امروز، جمعی از کارکنان و کارمندان شهرداری تهران، بیش از ۲۰۰ کارگر کارخانه فولاد قزوین، جمعی از کارگران بازنشسته معدن زغال سنگ البرز غربی، جمعی از بازنشستگان بانک ملی، جمعی از نیروهای شرکتی در کرمانشاه، جمعی از بازاریان و کسبه شهر بانه و مریوان، جمعی از خریداران خودروهای توقیف شده در گمرک، جمعی از مالباختگان موسسه آرمان وحدت خرمآباد، جمعی از کارگران شهرداری حمیدیه، جمعی از رانندگان پایانه باربری بندر امام خمینی و جمعی از دانشجویان دانشکده محیط زیست در تجمعاتی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، مورخ ۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷، جمعی از کارکنان و کارمندان شهرداری که اخیراً تعدیل شدند در مقابل شورای شهر تهران تجمع کردند و شعارهایی ازجمله «شهرداری تعدیل میکند، شورا حمایت میکند» و «شورای شهر عدالت، عدالت»، سر میدادند.
یکی از تجمعکنندگان اظهار داشت: “حدود ۱۲ سال سابقه کار در شهرداری دارم و بنده را به صورت سلیقگی تعدیل کردند و پایینترین نمرهها را به ما دادند تا افراد خود را به سر کار بیاورند”.
این خانم در ادامه گفت: “در حال حاضر افرادی را با مدرک دیپلم و حتی سیکل وارد شهرداری کردند و بعضی از آنها نیز حتی خدمت سربازی هم نرفتهاند”.
به گزارش ایلنا، مورخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، بیش از ۲۰۰ کارگر کارخانه فولاد قزوین در اعتراض به اخراج نیمی از همکارانشان در مقابل فرمانداری شهرستان تاکستان تجمع کردند. یکی از کارگران معترض فولاد قزوین گفت: “از صبح روز گذشته مدیران کارخانه به بهانه کمبود منابع مالی از ورود حدود ۱۰۰ نفر از همکارانمان به محل کارشان با دستکم سه ماه معوقات مزدی و بیمهای خودداری میکنند”.
او با بیان اینکه سوابق فعالیت بعضی از کارگران بیکار شده به ۱۵ سال میرسد، اظهار کرد: “در مجموع این کارخانه حدود ۲۰۰ کارگر دارد که علاوه بر آنکه فاقد امنیت شغلیاند، کارفرمای بخش خصوصی کارخانه در پرداخت مطالبات آنان بیتوجهی میکند”.
به گفته این کارگر، افراد حاضر در تجمع امروز از کارگران شیفت عصر کارخانه فولاد قزوین هستند که به حمایت از ۱۰۰ کارگر اخراجی خواستار بازگشت به کار همکارانشان شدهاند.
این کارگر در ادامه اظهار داشت: “کارگران نگراناند که روند اخراج کارگران ادامه پیدا کند و شاهد اخراج سایر کارگران قراردادی در هفتههای آینده باشیم”.
او در ادامه با اشاره به اینکه روند تولیدات این واحد صنعتی بعد از واگذاری به بخش خصوص بهکندی صورت میگیرد، افزودند: “از ۲۸ اسفندماه سال گذشته (۹۶) تا هماکنون فعالیت تولیدی کارخانه به مدت سه تا چهار روز بوده و کارگران کاری برای انجام دادن نداشتند”.
او در پایان با بیان اینکه بخش دیگری از مشکلاتمان مربوط به پرداخت مطالبات مزدیمان میشود، افزود: “شرکت راه ابریشم بهرهبردار رسمی شرکتهای فولاد قزوین چندین ماه است که مسئولیت این کارخانه را برعهده گرفته است. در حال حاضر حدود سه ماه دستمزد و بیمه کارگران را به تأخیر انداخته است. همچنین مطالباتی از قبل در حدود سه تا ۴ میلیون تومان داریم که مربوط به کارفرمای سابق میشود”.
به گزارش ایلنا، مورخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، شماری از بازنشستگان معدن زغال سنگ البرز غربی در استان گیلان مقابل ساختمان ایمیدرو (سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران) در تهران تجمع کردند. این کارگران روز گذشته نیز مقابل ساختمان شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران جمع شده بودند.
این بازنشستهها که خواستار وصول مطالبات محقق نشده بازنشستگی خود هستند، مدعیاند؛ تصویب نامه هیئتوزیران که به استناد اصل یکصد و و سی هشتم قانون اساسی برای محاسبه ایام مقرری بگیری دوران بیکاریشان در زمان بازنشستگی تنظیم شده، اجرا نشده و بدین ترتیب میزان دریافتی بازنشستگی این کارگران که از حدود یکسال قبل بر مبنای آخرین دستمزد انجام شدهاند، کفاف زندگی آنها را نمیدهد.
به گفته آنها سالهای ۹۳ و ۹۴ هیئت دولت به پیشنهاد وزرای صنعت و کار و رفاه مصوبه مورد نظر را در جهت کمک به کارگران شرکت البرز غربی مستقر در ارتفاعات شهرستان رودبار در استان گیلان تصویب کرده است.
به گزارش ایلنا، مورخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، بازنشستگان معترض بانک ملی که از ساعت ۱۰ صبح مقابل شعبه مرکزی این بانک تجمع کرده بودند، خواهان حقوحقوق تضییع شده خود شدند.
یکی از تجمعکنندگان با گلایه از بیتوجهی به حقوق بازنشستگان در کشور گفت: یکی از مشکلات بازنشستگان بانک ملی اجرا نشدن همسانسازی حقوق آنهاست که بنا بوده از برج ۱۱ سال ۱۳۹۵ اجرا شود اما هنوز برای هیچکس آن را اجرا نکردهاند.
وی با بیان اینکه مابهالتفاوت همسانسازی حقوق بازنشستگان بانک ملی از سال ۱۳۹۵ تاکنون رقم قابل توجهی شده است، تصریح کرد: “همه این رقم را دریافت کردهاند اما هنوز به هیچ کدام از بازنشستگان ما این مبلغ پرداخت نشده است”.
اما این بین مهمترین مسئلهای که بازنشستگان بانک ملی خواهان تحقق آن هستند، بازگشایی دوباره کانون بازنشستگان بانک ملی است. این بازنشسته معترض بانک ملی با بیان اینکه از یک سال پیش بدون دلیل کانون بازنشستگان بانک ملی را تعطیل کردهاند، تصریح کرد: “با تعطیلی کانون بازنشستگان بانک ملی؛ بازنشستگان دیگر جایی را برای پیگیری مطالبات و مشکلاتشان ندارند و هیچکس هم برای تعطیلی کانون جوابگو نیست و در واقع نمیخواهند ما در کانون دور هم جمع شویم”.
این گروه از بازنشستگان عنوان کردند که بنا بوده حسینزاده (مدیرعامل بانک ملی) به جمع معترضان آمده و پاسخگوی اعتراض آنها باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی مرصاد، مورخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، پیش از ظهر تعداد زیادی از نیروهای شرکتی در اعتراض به دستورالعمل ابلاغی سازمان بازرسی مبنی بر تبدیل نیروهای شرکتی به روز مزد، مقابل درب استانداری تجمع کردند.
حدود ۴۵۰۰ نفر از نیروهای شرکتی در کرمانشاه وجود دارد که با احتساب خانواده هایشان شمار آنان به بیست هزار نفر خواهد رسید، البته نیروهای شرکتی عمدتاً در شهرداری، کشتارگاه ها و آبفا مشغول کار هستند.
اعتراض این نیروها به این دلیل بوده که در صورت تبدیل عضویت آنان به روزمزد حقوق آنان کاهش خواهد یافت. همچنین در ادامه این تجمع کشتارگاه ها از توزیع گوشت خودداری کردند.
مدیر کل دامپزشکی استان کرمانشاه در این خصوص اظهار داشت: “تجمع نیروهای کشتارگاه بیستون در اعتراض به تصمیمات مالی شهرداری است و کارکنان شهرداری به دلیل مسائل مالی و نه بهداشتی اعتصاب کردند”.
دکتر نادر پرور افزود: “این تجمعات هیچ ارتباطی به مسائل بهداشتی و اداره دامپزشکی ندارد و می بایست از طریق شهرداری پیگیری شود”.
امروز ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، برای هشتمین روز متوالی کسبه و بازاریان شهرستانهای بانه و مریوان در اعتراض به بسته بودن مرزهای غربی کشور با بستن مغازههای خود اعتصاب کردند.
امروز ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، جمعی از خریداران خودروهای توقیف شده در گمرک، مقابل استانداری شهر اهواز اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.
امروز ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، جمعی از مالباختگان موسسه آرمان وحدت خرمآباد، اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.
امروز ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، جمعی از کارگران فضای سبز شهرداری شهر حمیدیه خوزستان در اعتراض به عدم دریافت حقوق ۸ ماهه خود دست از کار کشیدند و اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.
امروز ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، گروهی از رانندگان حمل و نقل کامیون و تریلی پایانه باربری بندر امام خمینی در اعتراض به وضعیت معیشتی خود اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.
به گزارش خبرنگار مهر، مورخ ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷، بر اساس تصمیمی که مرجع آن اعلام نشده اما به شخص عیسی کلانتری نسبت داده میشود دانشکده محیط زیست که از سال ۱۳۵۱ فعالیت کرده است قرار است به مرکز آموزش محیطبان بدل شده و از سال تحصیلی آینده دانشجو نپذیرد. موضوعی که منجر به اعتراض دانشجویان و استادان شده و فضای این دانشکده را از روز شنبه متشنج کرده است.
یکی از دانشجویان معترض درباره دلایل این اعتراض میگوید: “دانشکده محیط زیست کرج اولین و تنها دانشکده تخصصی محیط زیست ایران و خاورمیانه با نزدیک به نیم قرن پیشینه فعالیت در شرف انحلال قرار دارد و متأسفانه این دانشکده در ابتدای سال ۹۷ و در زمانی که تنها ۶ جلسه از ترم جاری باقی مانده به حالت تعلیق در آمده است”.
این دانشجوی معترض افزود: “دانشکده محیط زیست در امر آموزش محیط زیست سالها موفق بوده و همواره متخصصان خبرهای تربیت کرده است، سمتهای مختلف دانشجویان این دانشکده در ادارات محیط زیست استانهای کشور، فعالیتهای مستمر در پروژهها، نهادها و سازمانهای مردمنهاد و حفاظت از عرصههای طبیعی کشور در قالب محیطبانی، کسب رتبههای برتر در کنکور کارشناسی ارشد و دکترا گوشهای از موفقیت دانشجویان این دانشکده است”.
گفتگو با جناب رضا ذوقی قربانی فاجعه کهريزک در مورد دستگيری سعيد مرتضوی.
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
رضا عبداللهی از معترضان دلگانی که بهمن ماه سال گذشته، مقابل پاسگاه دلگان تجمع کرده و اخیرا بازداشت شده بود، طی روز گذشته با قرار وثیقه آزاد شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کمپین فعالین بلوچ، رضا عبداللهی فرزند ملا دین محمد، که ده روز پیش توسط ماموران نیروی انتظامی دلگان بازداشت شده بود روز گذشته با قید وثیقه آزاد شد.
رضا عبداللهی
رضا عبداللهی از جمله کسانی بوده که بهمن ماه ۹۶ در مقابل پاسگاه دلگان تجمع کردند و از میان جمعیت عدهای به سمت پاسگاه سنگ اندازی کرده بودند.
علت سنگاندازی “هتک حرمت و تیراندازی و زخمی کردن زنان خانه یکی از معتمدان طایفه بامری توسط ماموران پاسگاه دلگان” عنوان شده است.
لازم به یادآوری است که روز پنجشنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۷، ماموران پاسگاه دلگان پس از تعقیب “مسلم بامری” یکی دیگر از تجمع کنندگان در مقابل پاسگاه دلگان در حالیکه به همراه برادرش “حمزه بامری”، خواهر زاده سه ساله اش “حسنا بامری” و دوستش “یعقوب بامری” در پمپ بنزین مهر دلگان بود به سمت آنها آتش گشودند و هر چهار نفر را کشتند.
گفته می شود تعداد دیگری از جوانان دلگانی که بهمن ماه ۹۶ در واقعه سنگ انداختن به سمت پاسگاه مشارکت داشتند تحت تعقیب ماموران قرار گرفتند.
شهرستان دلگان از شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان است.
رسول خضری نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس، نسبت به بسته شدن مرزها توسط دولت و بیکاری ۷۰ تا ۸۰ هزار کولبر و ۶ میلیون کسبه مرزی انتقاد و ابراز ناراحتی کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از خانه ملت، رسول خضری با اشاره به اینکه بیبرنامگی دولت در موضوع اشتغال مشهود است، با انتقاد از تهدید معیشت ۷۰ تا ۸۰ هزار کولبر در پی انسداد مرزها، افزود: متأسفانه دولت مصوبهای را در پایان سال ۹۶ مبنی بر ممنوع شدن کولبری و انسداد مرزها تصویب کرد که بیکاری بیش از ۷۰ تا ۸۰ هزار کولبر و ۶ میلیون کسبه، اصناف و بازاریان مرزنشین را به دنبال داشت.
نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در بودجه ۹۷ اعتباری برای حمایت از کولبران پیش بینی شده است، ادامه داد: به طور قطع اگر آن مصوبه سریعتر لغو و معابر بازگشایی نشود تا دهها سال تبعات منفی بیکاری مرزنشینان از بین نخواهد رفت و نمیتوان مشکلات حاصل از این موضوع را جبران کرد.
خضری تصریح کرد: متأسفانه در حالی دولت شعار میدهد که ۹۵۰ هزار شغل ایجاد کردهایم که آثار آن به هیچ وجه در جامعه مشهود نبوده و در عمل هزاران کولبر را در مرزها بیکار کرده است.
نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس دهم، با بیان اینکه نوار مرزی جزو خطوط قرمز نظام است و توجه به معیشت، اقتصاد و امنیت مرزنشینان باید در دستور کار قرار گیرد، گفت: متأسفانه با مصوبه هیئت دولت و رئیسجمهور این موضوع به بحران خطرناک و بمب ساعتی تبدیل شده است که هر لحظه امکان انفجار آن میرود.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس دهم، ادامه داد: از دولت تقاضا داریم با ساماندهی کولبران بازگشایی مرزها را در دستور کار قرار داده و همچنین با ایجاد بازارچههای مرزی وضعیت آنها را سامان دهد.
فاطمه کروبی در دیدار با جمعی از نمایندگان ادوار مجلس و تعدادی از زندانیان پیش از انقلاب ۵۷ با اظهار تاسف نسبت به تداوم غیر مسئولانه حصر و با انتقاد از حسن روحانی گفته است که دولتمردان باید توجه کنند که سه سال بیشتر از عمر این دولت باقی نمانده و وعدههای فراوانی در حوزه اقتصاد، فرهنگ و سیاست بر زمین مانده و متاسفانه ارادهای هم در دولت برای اجرایی کردن وعدهها و تقابل با قانون گریزان دیده نمیشود.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از اعتماد آنلاین، فاطمه کروبی در دیدار با جمعی از نمایندگان ادوار مجلس و تعدادی از زندانیان پیش از انقلاب ۵۷ گفت: “نزدیک به شش سال است که آقای روحانی بعنوان رئیس جمهور در جایگاه رئیس شورای عالی امنیت ملی قرار دارند و جای تاسف است که ایشان برخلاف سوگندشان هم در دور اول و هم در دور دوم اقدامی مؤثر در صیانت از حقوق محصورین برنداشتند. حتی باید بگویم دولت برآمده از مردم معترض حتی به شفاف سازی این موضوع تاکنون اقدام نکرده است و خواست مشروع و قانونی مردم و دو خانواده محصور مبنی بر رویت مصوبه شورای عالی امنیت ملی- اگرچه در صورت وجود چنین مصوبهای آنهم غیرقانونی است- را برآورده نکرده است”.
در ابتدای این دیدار فاطمه کروبی مراتب سپاس همسر در حصرش را از مردم و دوستانی که دغدغه حصر را دارند اعلام کرد. او افزود: “آقای کروبی از من خواستند سال جدید را به مردم عزیزمان تبریک بگویم و دعای همیشگیشان که همان سربلندی و عزت مردم بزرگ ایران است را اعلام کنم”.
فاطمه کروبی افزود: “نزدیک به شش سال است که آقای روحانی بعنوان رئیس جمهور در جایگاه رئیس شورای عالی امنیت ملی قرار دارند و جای تاسف است که ایشان برخلاف سوگندشان هم در دور اول و هم در دور دوم اقدامی مؤثر در صیانت از حقوق محصورین برنداشتند. حتی باید بگویم دولت برآمده از مردم معترض حتی به شفاف سازی این موضوع تاکنون اقدام نکرده است و خواست مشروع و قانونی مردم و دو خانواده محصور مبنی بر رویت مصوبه شورای عالی امنیت ملی- اگرچه در صورت وجود چنین مصوبهای آنهم غیرقانونی است- را برآورده نکرده است”.
همسر مهدی کروبی در این دیدار افزود: “چندی پیش از نمایندگان محترم مجلس که عضو کمیته رفع حصر هستند و به جد پیگیر این موضوع میباشند شنیدم که برخلاف روسای قوای مقننه و قضائیه بیش از شش ماه است دفتر رئیسجمهور حتی به درخواست ملاقات کمیته رفع حصر پاسخ ندادند”.
فاطمه کروبی اضافه کرد: “دولتمردان باید توجه کنند که سه سال بیشتر از عمر این دولت باقی نمانده اما وعدههای فراوانی در حوزه اقتصاد، فرهنگ و سیاست بر زمین مانده و متاسفانه اردهای هم در دولت برای اجرایی کردن وعدهها و تقابل با قانون گریزان دیده نمی شود. بدعهدی ریشه ناامیدی مردم است. این روزها وقتی وضعیت اسفبار اقتصادی که مردم روزانه با ان سروکار دارند را برای آقای کروبی میگوییم ایشان بسیار متأثر می شوند”.
فاطمه کروبی در پایان از حمایت بیدریغ مردم شریف ایران تشکر کرد و گفت جسم آقای کروبی آسیب فراوان دیده اما او با همان روحیه انقلابی در کنار مردم است و با مردم بودن را به هر چیز دیگر ترجیح میدهد.
علی پژگل، زندانی سیاسی اهل سنت محبوس در زندان اردبیل که هشتمین سال حبس در تبعید خود را سپری میکند، روز دوشنبه ۲۷ فروردین ۹۷ به دستور رئیس زندان، همراه با اعمال زور و بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرائم، از بند سیاسی این زندان بصورت تنبیهی به بند یک این زندان منتقل شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، علی پژگل زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی اردبیل، در هشتمین سال حبس در تبعید خود ظهر روز دوشنبه ۲۷ فروردین ۱۳۹۷ از بند سیاسی زندان اردبیل به بند یک این زندان منتقل شد. این زندانی برخلاف اصل تفکیک جرایم از بند سیاسی به بند یک این زندان منتقل شده است.
گفته می شود این انتقال به دستور رئیس زندان و همراه با اعمال زور بوده است.
لازم به یادآوری است، علی پژگل فرزند صالح، اهل شهرستان بندر خمیر در استان هرمزگان است، وی با اتهامات «عبور غیرمجاز از مرز، تبلیغ علیه نظام، پخش و تکثیر سی دی های علما و سخنرانان تندروی اهل سنت و عضویت در گروه عبدالمالک ریگی» در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۸۹ توسط ماموران اداره اطلاعات دستگیر و در دادگاه عمومی و انقلاب زاهدان در دو پرونده جداگانه محکوم شد؛ آقای پژگل در یک پرونده به ۱۵ سال حبس در تبعید در زندان خلخال و در پرونده دیگری به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.
علی پژگل در پرونده دیگری نیز به دلیل شورش در زندان اردبیل، دادگاهی شد و با اتهام اخلال در نظم زندان به ۱ سال و ۲ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. این حکم در حالی صادر شد که به گفته نزدیکان وی، این زندانی هیچ نقشی در شورش زندانیان نداشته و تنها به دلیل اتهامات سیاسی محاکمه شد.
در تاریخ ۱۸ اسفندماه ۱۳۹۵، مادر این زندانی در نامه ای خطاب به اسما جهانگیر گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، با شرح درد و رنجها و بی عدالتیهایی که بر وی و خانوادهاش رفته، خواستار « آزادی و رهایی پسرش از این شرایط سخت و طاقتفرسا و شکنجهها و بیعدالتی» شد.
پیشتر یک منبع نزدیک به آقای پژگل درباره اتهامات ثبت شده در پرونده این زندانی سیاسی به گزارشگر هرانا گفته بود: “علی درحالی با این اتهامات دستگیر و دادگاهی شد که تنها به پخش و تکثیر سخنرانی های علمای برجسته اهل سنت مشغول بود و هیچکدام از اتهامات دیگر را انجام نداده بود. این علمای اهل سنت هم ساکن ایران می باشند که پخش سخنرانی هایشان نمی تواند جرم محسوب شود”.
این منبع مطلع در ادامه افزود: “علی یک بار هم با یکی از اعضای گروه ریگی دیدار کرده بود اما از این موضوع اطلاعی نداشته و قصد خاصی نداشت. درحالی که ۱۸ سال بیشتر سن نداشت، زیر شکنجه به هرچیزی که میگفتند اقرار کرده بود. آنقدر شکنجه های طاقت فرسایی بود که به گفته خودش حاضر بوده به هر جرمی اعتراف کند تا از آن شکنجهها خلاص شود.
او به مدت ۹ ماه در سلول های انفرادی اداره اطلاعات تحت شکنجه و بازجویی بوده است. از جمله شکنجه های معمول وی «شلاق خوردن با کابل در ناحیه پا بوده، به حدی که پاهایش سیاه و کبود، زیر ناخنهایش خون مردگی جمع می شده است. بعد از آن یکی از بازجویان سنگین وزن پاهایش را لگد میکرده تا درد او چند برابر شود». آثار این شکنجهها همچنان بعد از گذشت شش سال هنوز بر بدن وی مانده است.
شکنجه روحی، نوع دیگری از شکنجههای اعمال شده بر وی بوده. از جمله توهین و تهدید به دستگیری اعضای خانواده. همچنین وی توسط بازجوها به طور کامل لخت شده تا آنطور که خود گفتند «عزت نفسش» را از وی بگیرند. در مدت ۹ ماه در این بازداشتگاه وی شبها با صدای شکنجه دیگران نمی توانسته بخوابد.
از جمله دیگر فشارهای اعمالی بر وی و خانواده وی زمانی بود که به مادر سالخورده آقای پژگل که برای دیدار او از مسافت دوری به بازداشتگاه اداره اطلاعات زاهدان آمده بود، گفته بودند «پسرت را اعدام خواهیم کرد» موضوعی که سبب نامساعد شدن وضعیت جسمی این زن سالخورده شده بود.
همینطور بعد از بازداشت علی پژگل، پدر وی که کارمند شهرداری بود، بدون هیچ توضیحی از کار اخراج شد”.