reza amiri
پس از گذشت هفتیمین سالگرد بازداشت هفت تن از یاران ایران تاکنون مدیران جامعه بهایی ایران از مرخصی زندان برخوردار نشده اند. بهروز توکلی یکی از مدیران جامعه بهایی ایران است که برای اولین بار در سال 1385 بازداشت شده بود.
ایشان به همراه خانم فریبا کمال آبادی جهت سرکشی به کلاس های بهایی به مشهد اعزام شده بودند که در ترمینال مشهد این دو مدیر جامعه بهایی بازداشت می شوند.
فشار و شرایط زندان با وجود مشکلات جسمی آقای توکلی موجب آن می شود ایشان پس از نشستن های مداوم و بازجویی پس دادن دچار مشکلات شدید مفصل شده و همچنین کلیه های ایشان دچار آسیب شدید شود.
ایشان پس از آزادی از زندان مشهد که مدت 4 ماه آن تنها در سلول انفرادی حضور داشت بار دیگر به عنوان یکی از مدیران جامعه بهایی به فعالیت خود ادامه می دهد.
آقای توکلی مجدد در بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۸۷ باری دیگر دستگیر و روانه زندان شدند.ولی اینبار به همراه پنج نفر دیگر از گروه یاران ایران خانم فریبا کمال آبادی و آقایان جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی سعید رضایی و وحید تیزفهم دستگیر و روانه زندان اوین شدند و نفر هفتم خانم مهوش ثابت نیز که چند ماه قبل در مشهد دستگیر شده بودند نیز به زندان اوین فرستاده شدند. این هفت شهروند بهایی چندین ماه تحت بازجویی قرار داشتند و از ملاقات با خانواده محروم بودند تا آنکه اولین ملاقات در ۱۸ شهریور ۸۷ صورت گرفت.
یاران ایران ابتدا در انفرادی نگهداری می شدند و پس از سه ماه و نیم حبس انفرادی در شهریور ماه به بند عمومی منتقل شدند.اما حکومت ایران تحمل حضور یاران ایران را در بین دیگر زندانیان پیدا نمی کند و پس از گذشت یک ماه، از سایر زندانیان مدیران جامعه بهایی را جدا می کنند و پنج نفر آقایان در یک سلول و دو نفر خانمها به سلول دیگر منتقل گردیدند.
وکلای یاران ایران خانم ها شیرین عبادی و مهناز پراکند و آقایان عبدالفتاح سلطانی و هادی اسماعیل زاده بودند. خانم عبادی که خیلی تحت فشار بود و بارها به عناوین مختلف تهدید شده بود قبل از محاکمه یاران ایران مجبور به ترک ایران شد. اولین جلسه دادگاه در روز سه شنبه ۲۲ دی ماه به طورغیرعلنی برگزار شد. در ۱۷ مرداد ماه ۸۹ شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، هر کدام از هفت مدیر جامعه بهایی ایران را به بیست سال حبس که شدید ترین محکومیت حبس که تاکنون برای زندانیان عقیدتی صادر شده، محکوم کرد. بیست و هفتم اردیبهشت امسال یاران ایران از جمله آقای بهروز توکلی هفتمین سال زندانی شدن خود را بدون حتی یک روز مرخصی پشت سر گذاشتند.
مسئولان زندان و قوه قضائیه با وجود اطلاع از شرایط جسمی آقای بهروز توکلی همچنان به ایشان اجازه مرخصی نداده اند.
موارد اتهامی که قوه قضائیه ایران به یاران ایران وارد می کند و این موارد که پیشتر نیز توسط 7 تن از مدیران ایران مردود دانسته شده بود جاسوسی برای اسرائیل، فعالیت تبلیغی علیه نظام ، راه اندازی و گسترش تشکیلات غیرقانونی، همکاری با رژیم غاصب و اشعالگر قدس ، مشارکت در جمع آوری اسناد طبقه بندی شده و ارائه آن به بیگانگان با هدف بر هم زدن امنیت کشور، تبانی و اجماع با هدف بر هم زدن امنیت کشور، تبانی و اجماع با هدف اقدام علیه امنیت داخلی و خارجی ایران، مخدوش کردن چهره جمهوری اسلامی ایران و افساد فی الارض که اتهام آخر از سوی مکارم شیرازی مطرح شد.
آقای بهروز توکلی در سال ۱۳۳۰ متولد شده است. او بعد پایان تحصیلات دبیرستانی در رشته روانشناسی در دانشگاه به تحصیلاتش ادامه داد. بعد از فارغ التحصیلی و انجام خدمت نظام وظیفه و گذراندن دوره های تکمیلی برای مراقبت معلولین جسمی و ذهنی به عنوان مددکار اجتماعی شروع به کار کرد و تا قبل از اخراج از خدمات دولتی دراین سمت مشغول به کار بودند. آقای توکلی با خانم طاهره فخرتوسکی ازدواج کرده اند که حاصل این ازدواج دو فرزند پسر می باشد که در سال های ۱۳۵۶ و ۱۳۶۳ متولد شده اند و در حال حاضر دارای نوه ای نیز هستند که زمانی که آقای توکلی در زندان بودند متولد شده است و ایشان از زندان نامه ای خطاب به نوه کوچک خود نوشته اند.