ده زندانی سیاسی محبوس در زندان زاهدان پس از گذشت چهار سال حبس کماکان در بلاتکلیفی بسر می‌برند. آنها از مرخصی و بسیاری از حقوق دیگر که شامل محکومین قضائی می شود محروم هستند. ابوبکر ملازهی، عامر گهرام زئی، عبدالخالق جفادار شاهور زهی، صدیق بهرام زهی، ادریس بلیده ای، بشیر احمد گل حیدری، مجید رئیسی، مصیب وطنخواه، داوود بهرام زهی و محمدامین رئیسی، هویت ده زندانی مورد اشاره است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ده تن از زندانی سیاسی زندان زاهدان از بابت پرونده های جداگانه ای پس از گذشت چند سال همچنان به صورت بلاتکلیف در زندان نگهداری می‌شوند.
یک منبع مطلع درباره شرایط این زندانیان به گزارشگر هرانا گفت : “این زندانیان از ملاقات حضوری و خصوصی (شرعی) محروم هستند. هر چند برای هشت تن از این زندانیان به نام‌های “ابوبکر ملازهی، عامر گهرام زئی، زبک بهرام زهی، ادریس بلیده ای، بشیر احمد گل حیدری، مجید رئیسی، مصیب وطنخواه، داوود بهرام زهی و محمدامین رئیسی” که در پرونده مشترکی موسوم به “نصیرآباد” متهم هستند قرار وثیقه‌ای جمعا به مبلغ ده میلیارد تومان تعیین شده است اما عملا این موضوع تاثیری در بهبود یا تغییر وضعیت آنها نداشته چرا که اساسا آنها توان تامین چنین وثیقه ای ندارند. عدم توان تودیع وثیقه هم دست دادستانها را برای طولانی کردن روند قضایی باز گذاشته است.”
این منبع مطلع در ادامه گفت: “این زندانیان شرایط با توجه به اینکه نمی‌توانند مبلغ وثیقه خود را تامین کنند، از بسیاری از حقوق که اشامل محکومین میشود محروم مانده‌اند، مسئولان نیز به تقاضای آنها رسیدگی نمی‌کنند”.
منبع مطلع دیگری که در زمان تهیه این گزارش حاضر با گفتگو با هرانا شده بود ضمن تایید موارد فوق با اشاره به وجود تبعیض در زندان زاهدان، افزود: “زندانیان سیاسی این زندان از امکاناتی مانند باشگاه و بهره بردن از امکانات آموزشی سازمان فنی و حرفه‌ای محروم هستند. با اینکه از تهران دستور آمده که هر زندانی می‌تواند به شهر خودش انتقال داده شود، اما این دستور برای زندانیان سیاسی این زندان اعمال نمی‌شود.”
از جمله دیگر زندانیانی که از شرایط مشابهی در زندان زاهدان برخوردار هستند میتوان به عبدالخالق جفادار شاهور زهی اشاره کرد.
آقای جفادار شاهور هر چند از بابت یک پرونده به اعدام محکوم شده است با اینحال از بابت پرونده دیگری، هفت سال است که به صورت بلاتکلیف در زندان مرکزی زاهدان نگهداری میشود.
علاوه بر ۱۰ زندانی که پیش تر اشاره شد، وضعیت دو زندانی دیگر این زندان به نام‌های “عابد بمپوری” و “اسحاق کلکلی” نیز لازم به توجه است.
این دو زندانی در حالی که بیش از ده سال است در زندان به سر می‌برند، طی این سالها هیچ‌گاه به مرخصی اعزام نشده‌اند.
هرانا پیشتر در گزارشی تحت عنوان وضعیت بغرنج زندان مرکزی زاهدان به روایت شاهدین به صورت اجمالی به مشکلات این زندان پرداخته بود.
هر چند بلاتکلیفی حقوقی زندانیان بطور مستقیم به مدیریت زندان مرتبط نمی شود اما در گزارش پیشین هرانا اشاره کرده بود، نبود یک مرکز مددکاری و فقدان مکانیزم موثر ارتباط زندانیان با دستگاه قضایی از جمله مواردی تلقی می شود که ناشی از ضعف مدیریت زندان است.
این در حالی است که بر اساس ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل متحد که جمهوری اسلامی نیز یکی از امضاکنندگان این میثاق است آمده “هر کس که براثر دستگیری یا بازداشت (زندانی) میشود باید او را در اسرع وقت در محضر دادرس یا هر مقام دیگری که به موجب قانون، مجاز به اعمال اختیارات قضایی باشد حاضر نمود و باید در مدت معقولی دادرسی یا آزاد شود.”
عدم توجه مسئولان این زندان نسبت به مواردی که در رسته حبس زدایی تلقی می شود مانند درخواست محکومان برای انتقال به رأی باز(حبس نیمه وقت)، مرخصی و عفو مشروط و سایر اقدامات ازیک‌طرف و برگزاری با تاخیر و نامرتب شورای طبقه‌بندی زندان که به درخواست های این چنینی زندانیان رسیدگی کند باعث شده تا حجم غیرلازمی از زندانیان در حالت حبس طولانی بمانند و جمعیت ساکن زندان به افزایش غیرضروری منتهی شود.