یکی از بزرگ‌ترین معضلات این روزهای شهروندان تهران کارگاه‌های بزرگ ساختمانی است. کارگاه‌هایی که زیر نظر شهرداری و توسط شرکت‌های پیمان‌کاری زیرمجموعه آن فعالیت می‌کنند و در جای جای تهران دیده می‌شوند. شهروندان تهرانی که در خیابان‌های این شهر تردد می‌کنند با تصاویر دیوارهای آبی و سفیدرنگی که محوطه کارگاه‌های ساختمانی را مشخص کرده‌اند خو گرفته‌اند. محوطه‌هایی که بسیاری از آنها مشخص نیست به چه دلیل و برای ساخت چه سازه‌ای احداث شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اکثر شهروندان تهرانی از دلیل وجود این همه کارگاه ساختمانی در تهران بی‌خبرند. این کارگاهها به سرعت و یک شبه احداث می‌شوند؛ بدون آن‌که شورای شهر، شهرداری یا هیچ نهاد مسئول دیگری در مورد دلیل وجود هر یک از آنها به شهروندان توضیحی بدهد. کارگاه‌هایی که بر خلاف احداث سریعشان، بسیار کند کار می‌کنند و پروژه‌هایی بسیار زمان‌بر هستند. این کارگاهها نه تنها آسایش و امنیت شهروندان را در معرض تهدید قرار می‌دهند بلکه سرمایه‌های شهرداری را در خود می‌مکند و مشخص نیست در انتها قرار است چه نتیجه‌ای برای شهروندان داشته باشند.
به روایت گزارشگران هرانا، در تمام خیابان‌های اصلی تهران کارگاه‌های ساختمانی برپا هستند. از خیابان‌های مرکز شهر گرفته تا خیابان‌های شرق و غرب تهران. از میدان هفت تیر تا میدان المپیک. حجم ساخت و ساز در برخی از خیابان‌ها به قدری زیاد است که در هر صد متر یک کارگاه بزرگ ساختمانی دیده می‌شود. به عنوان مثال در بلوار کشاورز حد فاصل خیابان کارگر تا خیابان حجاب، بیش از ده کارگاه بزرگ ساختمانی دیده می‌شود. وجود این کارگاهها زمانی خطرناک می‌شوند که در هر ماه خبرهایی از انفجار لوله گاز بر اثر حفاری این کارگاهها یا ریزش ساختمان اطراف این کارگاهها گزارش می‌شود و شهروندان تهرانی را بیش از پیش نگران می‌کند.
بسیاری از این کارگاه‌های ساختمانی نه تابلویی در معرفی پیمانکار، نوع ساختمان و کارفرما دارند و نه مهندسین ناظر این کارگاهها حاضر هستند به سوالات خبرنگاران در این زمینه پاسخ‌گو باشند. از سوی دیگر هیچ فرد مسئولی در شهرداری و شورای شهر تهران حاضر به پاسخگویی در این مورد نیست؛ در حالی که به گفته سخنگوی شورای شهر تهران، بیشترین حجم سرمایه متعلق به شهروندان تهرانی در این کارگاه‌های ساختمانی مصرف می‌شود. نکته دیگر میزان مزاحمت و تولید ترافیک، آلودگی صوتی و آلودگی هوایی است که این کارگاهها تولید می‌کنند و نظارتی بر این مساله از سوی شهرداری تهران صورت نمی‌گیرد. میزان تولید گرد و غبار و دود حاصل از فعالیت‌های ساختمانی به حدی است که گاهی زندگی برای ساکنین اطراف این کارگاهها غیرممگن می‌شود. ماشین‌های سنگین متعلق به این کارگاهها در هر ساعتی از شبانه‌روز اجازه دارند که در شهر تردد کنند و در این مورد آخرین نکته‌ای که شهرداری تهران به آن توجه دارد حقوق شهروندان است. از سوی دیگر باید به لطمه‌ی زیادی که این کارگاهها به زیبایی شهر تهران زده‌اند اشاره کرد؛ تصاویر تپه‌های شن، ماشین‌آلات بزرگ ساختمانی، جرثقیل‌های غول‌آسا و ماشین‌های سنگین بخش جدایی‌ناپذیر از تصویر این روزهای تهران است؛ تصویری که بدون کارگاه‌های ساختمانی زیباتر خواهد بود.
بر اساس قانون مقررات ملی ساختمان در مبحث ۱۲ “هیچ شهروند، مالک و سازنده‌ای حق ندارد در اجرای پروژه‌ی ساختمانی موجبات آزار به همسایگان و عابران را ایجاد کند و باید سلامت و بهداشت شهروندان اعم از ساکنان و عابران را تضمین و طبق قوانین و ضوابط و بخشنامه‌های شهرداری عمل نماید.” چیزی که به وضوح مشخص است، بزرگ‌ترین متخلف در این زمینه کارگاه‌های ساختمانی زیر نظر شهرداری و پیمان‌کارهای زیر نظر شهرداری هستند.
در روزهای گذشته شهرداری تهران اعلام کرده که “شهروندان تهران با مشاهده هرگونه تخلف با سامانه ۱۳۷ و ۱۸۸۸ تماس بگیرند و نیروها و ماموران شهرداری موظف‌اند با افراد خاطی برخورد کنند و عوامل شهرداری در کمتر از ساعتی در آن محل حضور پیدا خواهند کرد.” با این وجود وقتی کارگاه‌های زیر نظر شهرداری خود بزرگ‌ترین متخلف‌های ساختمانی هستند و حقوق شهروندان تهران را تضییع می‌نمایند، شهروندان تهرانی نمی‌توانند امیدی به این گونه شکایات داشته باشند.
