به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هر سه این زندانیان بر خلاف اصل تفکیک جرائم همراه با مجرمین غیرسیاسی نگهداری می شوند.
زندان میناب با ظرفیتی حدود ۱۰۰۰ زندانی و تعداد کم زندانیان سیاسی فاقد بند ویژه زندانیان سیاسی است.
سختی ملاقات با خانواده به دلیل دوری راه و هزینه زیاد، کمبود امکانات و عدم تفکیک جرائم، مسائلی است که این سه زندانی از آن مرتبا اظهار نارضایتی کرده اند.
محمدحسین رضایی
محمد (خسرو) حسین رضایی ۳۱ ساله در خردادماه سال ۹۰ به همراه چند تن دیگر در یکی از روستاهای تابعه سنندج بازداشت شد.
او به اتهام عضویت در حزب کومله انقلابی کُردستان و درگیری با نیروهای سپاه پاسداران برای چندین ماه در بازداشت نیروهای اداره اطلاعات سنندج و حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران بود و بعدا به زندان مرکزی سنندج منتقل شدند. این زندانی به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب موکله اتقلابی کُردستان در تاریخ ۲۱ مردادماه سال ۹۱ در شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی بابایی محاکمه شد.
در ۲۹ شهریورماه حکم ۳۰ سال زندان و تبعید به زندان میناب به او ابلاغ شد. محمد حسین رضایی بعدا به دلیل داشتن پرونده باز قبلی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به ۱۵ سال دیگر حبس محکوم شد و مجموعا به ۴۵ سال حبس محکوم شده است.
این زندانی در اواخر فروردین ماه ۹۲ بعد از قطعی شدن حکم از زندان مرکزی سنندج به زندان میناب تبعید شده است و از آن زمان در این زندان نگهداری می شود.
کمال شریفی
کمال شریفی ۴۳ ساله در سال ۸۷ در شهر سقز بازداشت شد و در شعبه ۱ دادگاه انقلاب سقز به ریاست قاضی شایق به ۳۰ سال زندان و تبعید محکوم شد و پس از قطعی شدن حکم به زندان میناب منتقل شد.
وی در سال ۸۷ در اعتراض به شرایط نگهداری اش در زندان میناب و عدم برخورداری از حق ملاقات دست به اعتصاب غذای طولانی مدتی زد؛ پس از این اعتصاب غذا کمال شریفی به مشکلات گوارشی معده و روده دچار شد و بهداری زندان نیز هیچگونه اقدامی برای درمان وی صورت نداد.
کمال شریفی که در زندان میناب و در میان زندانیان عادی و جرایم مواد مخدر بسر میبرد، در سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹ چندین بار به اتهام هواداری و فعالیت برای حزب دموکرات کردستان دستگیر و سرانجام در دادگاه انقلاب شهر سقز به یکسال حبس و تحمل ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده بود.
افشین سهراب زاده
افشین سهرابزاده، ۲۴ ساله، اهل کرمانشاه در ۱۸ خردادماه ۱۳۸۹، توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر کامیاران بازداشت شد و بعد از اتمام بازجویی ها در اداره اطلاعات شهر کامیاران ، به زندان مرکزی سنندج منتقل شد. او پس از آن در اسفندماه سال ۱۳۹۰، از «زندان مرکزی سنندج» به «زندان میناب» تبعید شد.
او در یک دادگاه کوتاه در شعبه ۲ دادگاه سنندج به اتهام محاربه از طریق عضویت در احزاب اپوزیسیون کرد به ۲۵ سال زندان همراه با تبعید به زندان میناب محکوم شد.
آقای سهراب زاده که از سرطان روده رنج می برد، در تابستان ۱۳۹۴ جهت رسیدگیهای پزشکی به زندان اوین منتقل شد و در بهمن ماه سال جاری بدون رسیدگی به علت بالا بودن هزینه درمان (۱۸۵ میلیون هزینه درمان) به زندان میناب باز گزدانده شد.
این زندانی که شرایط دشواری را در زندان میناب تجربه می کند، طی نامه ای به احمد شهید نوشته بود: «تا جایی که به یاد دارم، قبل از بازداشتم، در سلامتی کامل به سر میبردم. در اداره اطلاعات به شدت مورد شکنجه قرار گرفتم و از ناحیه بینی دچار شکستگی شدم و بر اثر ضربات شدید وارده از سوی ماموران اطلاعات، فتقام پاره شد.»
Weniger anzeigen