برای رسیدن به جواب باید به سالهای دور برگشت تا بتوان به سئوالهای زیادی جواب داد.
زمانی که حزب بعث سوریه توسط حافظ اسد تشکیل شد صدام حسین نیز در عراق حزب بعث را تشکیل داده بود. بر خلاف مشابهت اسمی دو حزب، روابط دو کشور بشدت تیره بود. از طرفی شاه ایران روابط بسیار خوبی با اسرائیل داشت و این موضوع برای سوریه که نیروی بسیار زیادی در لبنان (در جنگ با اسرائیل) داشت که قابل تحمل نبود. تعداد نیروی نظامی سوری در لبنان حدود “هفده هزار” نفر بود و سوریه در تمامی امورات لبنان دخالت مستقیم داشت و این موضوع تا زمان ترور رفیق حریری در لبنان ادامه داشت و پس از آن به علت درگیری های متعدد و مخالفت لبنانی ها مجبور به خروج از لبنان شد. البته ترور حریری به تحریک ایران و توسط سوری ها انجام گردید و تا اندازه ای جایگاه ایران را در لبنان تضعیف نمود.
خلاصه، به علت مشکلاتی که بین حکومت شاهنشاهی ایران و حکومت بعثی سوریه وجود داشت، سوریه از مخالفان شاه و ملایان دفاع میکرد و حتی به تمامی سفارتخانه های خود در دیگر کشورها دستور داده بود تا به مخالفان حکومت ایران پناه دهند و به آنها کمک های مالی بدهند. حتی سفارتخانه های سوریه مخالفین را جذب و به سوریه منتقل می کردند تا در آنجا تعلیمات نظامی و تروریستی ببینند. چمران و گروه همراهش، فداییان اسلام و بسیاری از مبارزین با حکومت پهلوی در سوریه آموزش می دیدند.
حافظ اسد درسال 1982 در شهر حما نزدیک به 40000نفر از مخالفانش را به خاک و خون کشید و تعداد زیادی را نیز در زندان ها کشت.
پس از پیروزی انقلاب روابط حکومت ایران و رژیم بعث سوریه بسیار مستحکم شد و در جنگ ایران و عراق سوریه به ایران موشک می فروخت.
پس از حافظ اسد، بشار نیز پایه های این روابط را محکم تر نمود و در پیشبرد سیاستهای وهم انگیز و هولناکِ مشترکشان تلاش نمود.
سوریه برای ایران حکم یک شاهراه برای دخالت در امور کشورهای خاورمیانه را دارد. اگر سوریه نبود تشکیل حزب الله لبنان و حضور نظامی بیخ گوش اسرائیل برای ایران امکان پدیر نبود. تمامی سلاحها و موشکهای ایران از طریق سوریه بدست تروریست های حزب الله و حماس میرسد.
در سال 2012 که خیزش مردم سوریه شروع شد رژیم ایران تمامی رویاهای خود را نقش برآب دید و برای حفظ منافع خود، با تمامی توان خود به کمک جلاد سوریه رفت و تمامی تلاش خود را در این امر بکار بست و حتی با دخالت نظامی و ورود نیروهای سپاه قدس و مزدوران افغانی و عراقی، بطور مستقیم به کشتار مردم سوریه که خواستار برکناری رژیم اسد بودند پرداخت.
میلیاردها دلار پول مردم و صدها نفر کشته به عنوان شهدای مدافع حرم، تنها بخش کوچکی از دخالت بیجای ایران برای حفظ منافع رژیم اسلامی ایران در بقای رژیم دیکتاتوریه اسد است
