رادیو پارس

– محمد صابر ملک‌ رئیسی زندانی سیاسی بلوچ سنی مذهب که حکم محکومیت ۱۵ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان اردبیل سپری می کند، نامه ای سرگشاده به علمای اهل سنت در استان بلوچستان نوشته است. وی در این نامه با تاکید بر بی گناهی و شرحی از شکنجه ها و بی عدالتی هایی که در این مدت بر وی گذشته است، تبعیض مذهبی در زندان را نوعی تخلف از قانون دانسته و از علمای اهل سنت با تاکید بر اینکه خواهان عدالت است، می خواهد نسبت به تحقق این مهم و برقراری شرایط مساعد تحمل حبس مطابق قانون، اقدامات لازم را در تعامل با مسئولین ذیربط انجام دهند.

متن کامل محمد صابر ملک رئیسی را در ادامه به نقل از هرانا بخوانید؛

“السلام علیکم و رحمه الله بر شما سروران بزرگوار؛

مولانا عبدالحمید اسماعیل زهی و مولانا عبدالرحمن ملا زهی و مولانا فضل الرحمن کوهی و دیگر علمای ربانی و حقانی بلوچستان

اینجانب زندانی سیاسی محمد صابر ملک رئیسی فرزند دادعلی ملک رئیسی مشهور به «مولوی داد رحمن سربازی» متولد ۱ بهمن ۱۳۷۰ می باشم که در سن ۱۷ سالگی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی در مورخه ۲/۷/ ۱۳۸۸ توسط ماموران وزارت اطلاعات در شهرستان چابهار دستگیر و بعد از دو سال بازداشت در بازداشتگاه موقت وزارت اطلاعات زاهدان توسط دادگاه انقلاب زاهدان محکوم به ۱۵ سال حبس در زندان اردبیل و دو سال حبس تعزیری به دلیل خروج غیر مجاز از کشور گشتم. فی الحال هشت سال است که در بند و ۵ سال است که در تبعید در زندان مرکزی اردبیل به سر می برم.

به استحضار شما بزرگواران می رسانم؛

اینجانب در سن نوجوانی و بدون هیچگونه اقدام و اعمال مجرمانه ای، در کمال بی رحمی و بی انصافی دستگیر و محاکمه گشته ام. من به خاطر دیدار با برادرم عبید الرحمن که به دلیل عدم همکاری با وزارت اطلاعات، مقیم پاکستان بود از مرز کشور به صورت غیرمجاز خارج شدم و به دیدار برادرم رفتم و بعد از دو روز از بازگشتم به کشور، همراه دو برادر بزرگترم دستگیر شدم و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات زاهدان منتقل شدم.

از همان ورودم به بازداشتگاه وزارت اطلاعات با شکنجه های غیر انسانی و بی رحمانه روبرو شدم از جمله آنها بسته شدن به تخت شکنجه و به اصطلاح خودشان تخت معجزه بود که مجبور به اقرارهای  اجباری شدم. با داشتن سن کم و عدم توان تحمل آن شکنجه های وحشتناک به هدف و مقصد وزارت اطلاعات که پرونده سازی برای یکی از ما سه برادر برای تحت فشار گذاشتن برادرم عبید الرحمن بود، تن دادم. چون تاب و تحمل آن شکتجه های روحی و جسمی را نداشتم. چراکه نمی توانستم بیشتر از آن توهین و تحقیر و ناسزا به پدرم و تهدید به دستگیری پدرم و شکنجه شدنش و همچنین تهدید به شکنجه و قتل برادرهایم که دستگیر و در بازداشتگاه وزارت اطلاعات بودند، متحمل شوم. همچنین برای هرچه زودتر خلاص شدن من و برادرهایم از آن شرایط و شکنجه های وحشتناک تن به تمام خواسته های وزارت اطلاعات دادم.

وزارت اطلاعات بعد از تسلیم شدنم به خواسته هایشان برای من کلاس های معرفی اعضای گروه ریگی و آموزش های لازم آرمانی گروه گذاشتند. شب ها تا صبح در این کلاس ها که از طرف کارشناس پرونده انجام می گرفت، بی وقفه شرکت کردم. در آن زمان نمی دانستم منظور و هدف از این کار معرفی اعضای گروه ریگی با خصوصیات اخلاقی و هدف و مقصد تشکیل گروه و آرمان این گروه و همچنین نحوه و مکان های عملیات های انجام شده گروه با تصاویر برای چیست و چرا برای من با تمام جزئیات توضیح داده می شود.

اما بعد با مکتوب کردن دانسته هایم به خواسته کارشناس پرونده، متوجه شدم که هدف و مقصد وزارت اطلاعات از این کلاس های معرفی گروه ریگی و تشکیلاتش فقط جلوه دادن من بدون هیچ شبهه ای به عنوان یک عضو  آگاه، فعال و آموزش دیده گروه ریگی برای قضات و مقامات بالا بود. چون هم دستگیری به صورت فیلم و به صورت کتبی مدارک لازم تهیه شد.

از همه مهمتر اینکه جلوه دادن من به عنوان یک فرد که به هدف انجام دادن عملیات وارد کشور شده ام بود. در صورتیکه من بعد از تمام شدن تعطیلات تابستان مدارس و رسیدن به درس و مشقم، به کشور و خانه ام بازگشتم و هیچ مقصد و هدف خاصی را دنبال نکردم. همچنین در جلسات دادگاه برای قضات خاطرنشان کردم که علیرغم پرونده سازی و اعترافاتم در وزارت اطلاعات بنده مرتکب هیج اقدام یا عمل مجرمانه ای نشدم و فقط به دیدار برادرم که مقیم پاکستان بود رفته ام و بعد هم بدون هیچ مقصود عملیاتی وارد کشور شده ام. حتی اینکه زیر شکنجه مجبور به این اقرارها شدم را گفتم و توفیقی به حالم نکرد.

با کمال ناباوری و تاسف از سوی دادگاه گناهکار محسوب شدم و محکوم به ۱۷ سال زندان و تبعید گشتم و به زندان مرکزی زاهدان منتقل شدم. زندانی که امید من و خانواده ام برای حداقل خلاص شدن از شکنجه های روحی و جسمی و اعدام شدنم و  از شر وزارت اطلاعات و فشارها و تهدیدهایش بود، شوم.

اما زهی خیال باطل!

چون زندان نیز به نوعی بازداشتگاه وزارت اطلاعات بود. منتها به شکل وحشی تر و متنوع تر. به هیچ وجه کمتر از بازداشتگاه وزارت اطلاعات نبود. من در زندان زاهدان بارها به دلایل مختلفی در تک سلول های قرنطینه زندان با پابند و دستبند با بدترین حال ممکن به سر بردم.

و نیز یکبار توسط زندانی که از طرف حفاظت زندان تحریک شده بود، در قرنطینه با دستان دستبند شده و بدون داشتن هیچ راه دفاعی تا حد بیهوشی کتک خوردم. بعد با بدن خون آلود در گوشه هواخوری قرنطینه انداخته شدم. بینی ام که از ضربات مشت و لگد آن زندانی شکسته بود و نیز خون زیادی هم از دست داده بودم، به خاطر عدم تشکیل پرونده پزشکی، هرگز به پزشک نشان داده نشد. در همان حالم تمام روز در هواخوری رها شدم.

از جریان ۵ خرداد ۱۳۹۱ که سرکوب زندانیان به طرز وحشیانه بود که از سوی گارد ویژه شهر زاهدان  سازمان زندان ها صورت گرفت، الحمدلله خود شما بزرگواران در جریان کامل هستید و حتما هم از موضوع شروع اعتراضات هم خبر دارید. آن هم توهین حفاظت سازمان زندان های استان به ساحت پاک پیامبر و نقض حقوق و کرامت انسانی زندانیان بود. که ما زندانیان سیاسی و دیگر زندانیان همراه ما را تا سرحد مرگ با ضربات مشت و لگد و باتون و گاز اشک آور همراهی و سرکوب کردند. ما با بدترین حال ممکن جسمانی با دستنبد و پابند و بدون آب و غذا و با بی رحمانه ترین وضع ممکن، بدون مداوای جراحات وارده که بر اثر همان سرکوب دچار شده بودیم در قرنطینه زندان به مدت دو ماه همراه نوع دیگر شکنجه های روحی و جسمی از جمله توهین و تحقیر و بی خوابی به سر بردیم. بعد از آن، سی و یک نفر از ما به زندان های مختلف کشور تبعید شدیم.

من همراه سه نفر دیگر به زندان مرکزی شهر اردبیل تبعید شدم. شهر اردبیل یک شهر مذهبی و از مراکز تفکر صفویت و شیعیان تندرو می باشد، که مردم اش هیچ شناختی از ما اهل سنت به جز تفکری که از رسانه های صدا و سیما و رسانه های ارتباط جمعی دیگر تبلیغ و پخش می شود، اطلاع دیگری ندارند، به همین خاطر در تبعیض مذهبی هستیم و بارها مورد توهین و تحقیر و حتی ضرب و جرح از سوی مسئولین زندان و زندانیان متعصب و جاهل قرار گرفته و به قرنطینه منتقل شده ایم.

بدترین این ها، رمضان سال ۱۳۹۳ بود که با تحریک زندانیان متعصب بند مواد مخدر از سوی مسئولین زندان، من و سه نفر از زندانیان سنی و سیاسی، بدست ۶۰ الی ۷۰ نفر از زندانیان جاهل و تحریک شده بند مواد مخدر تحویل داده شدیم. تا حد مرگ کتک خوردیم. از آنجایی که به تصویر کشیدن موضع ما اهل سنت در صدا و سیما  و فیلم های مختارنامه و امام علی (رض) و امثال این فیلم ها که نقش منفی فیلم و دشمنان اسلام را از ما اهل سنت به تصویر کشیده اند و همچنین به اعتقادات و مقدسات ما به صورت واضح اهانت می شود، مثل اهانت به صحابه پیامبر حضرت معاویه (رض) در فیلم مختارنامه به صراحت توسط نقش اول فیلم مختار ثقفی مورد لعن و نفرین قرار می گیرد. و نیز در رسانه های ارتباط جمعی دیگر مثل روزنامه هایی همچون همشهری و کتاب هایی مثل آنگاه که هدایت شدم، اشک قلم و زندگانی عایشه که به زندگی ام المومنین عایشه (رض) می پردازد، صراحتا مورد انتقاد و از مخالفان اسلام قلمداد می شویم.

با این توضیحات در نظر بگیرید که در این شهر با تفکر و دیدگاه مورد اشاره از ما به عنوان مخالفان اسلام یاد می کنند. ضربه زدن به ما را ضربه زدن به دشمنان حضرت علی (رض) و حضرت حسین بن علی (رض) می دانند. هم در زبان و هم در عمل نیت و قصد خود را بارها به ما نشان داده اند. مثل زیر باد کتک مسئولین زندان با دست و پای بسته قرار گرفته شدن، و یا بدست زندانیان جاهل و تحریک شده سپرده شدن و یا در هوای سرد زیر صفر درجه به میله حیاط بسته شدن و یا مورد توهین و تحقیر قرار گرفته شدن و تفتیش عقاید شدن و مورد القاب نامربوط قرار گرفته ایم.

حال از شما بزرگواران خواهشمندم و استدعا دارم، به عنوان رهبران دینی و علمای برجسته ی بلوچستان و نماد وحدت مسلمین اهل سنت و اهل تشیع به مسئولین استانی و کشوری ذیربط یادآور شوید وقتی که یکی را دستگیر، محاکمه و به زندان محکوم می کنید، باید به فکر تحمل زندانش با شرایط طبق قانون هم باشید. زمانیکه تنها جای قانون در کتاب قانون باشد و مجریان قانون خود نقض کننده قانون باشند، پس چرا باید شخصی توسط آنان دستگیر و محاکمه شود؟

ما خواسته غیرمعقول و غیر منطقی نداریم. زمانیکه دستگیر و محاکمه شده ایم، باید طبق قانون با ما برخورد کنند و جایی برای تبعیض وجود ندارد، چراکه قانون برای همه یکسان است و سنی و شیعه، فارس و بلوچ و ترک و مخالف نظام و غیر مخالف نظام ندارد. برخورد تبعیض آمیز در هر زمینه و به هر منظور که باشد، جرم محسوب می شود و از لحاظ قانون متخلف و خاطی باید تنبیه شود اما علیرغم مکاتبات ما و خانواده هایمان، هیچ وقت شاهد اجرای قانون نشده ایم. ازسوی مسئولین هیچ اقدامی برای فریاد رسی و برخورد با متخلف از قانون صورت نگرفته.

حال اینجانب برای رساندن شرایط گذشته خودم و زندانیان دیگر تبعیدی به شما بزرگواران عزیز نامه نوشته ام و خواهشمندم به درخواست ما توجه نمایید. تا اقدامات لازم را برای بهبود شرایط ما زندانیان غریب انجام دهید و باز دوباره هم می گویم، من بی گناهم و مرتکب هیچ جرمی نشده ام. به خاطر عدم همکاری برادرم، گروگان هستم.

با گفتن این حرفها، گله و شکایت از تقدیر و سرنوشت ندارم، بلکه خواهان عدالت و موضع روشن شما عزیزان بزرگوار از عدالت هستم.

با سپاس فراوان از صمیم قلب برای شما بزرگواران

زندانی سیاسی، محمدصابر ملک رئیسی

زندان مرکزی اردبیل، بند هفت

سعید شیرزاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج اوایل این هفته در پی درد شدید کلیه به بیمارستان مدنی کرج اعزام شد. پس از انجام سونوگرافی مشخص شد که کلیه‌ی راست این زندانی تا ۸ سانتی‌متر کوچک شده و کلیه‌ی چپ وی نیز کیست دارد. این وضعیت در پی عدم رسیدگی پزشکی در زندان و همچنین ممانعت از اعزام وی به مراکز درمانی خارج از زندان به‌وجود آمده است. سعید شیرزاد در سال‌های اخیر  بارها دست به اعتصاب غذاهای طولانی‌مدت زده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سعید شیرزاد، زندانی سیاسی که پنجمین سال از حبس خود را در زندان رجایی‌شهر می‌گذراند، ماه‌هاست از درد شدید کلیه رنج می‌برد. وی علی‌رغم مراجعات پیاپی‌ به بهداری زندان و درخواست از دادستانی مبنی بر اعزام به متخصص کلیه در نهایت اوایل هفته‌ی جاری به صورت اورژانسی به بیمارستان مدنی کرج اعزام شد.

یک منبع مطلع از وضعیت این زندانی به گزارشگر هرانا گفت: “با گذشت چندین ماه از وضعیت نامناسب جسمی سعید شیرزاد، این زندانی اوایل هفته‌ی جاری به بیمارستان مدنی کرج اعزام شد، پس از انجام سونوگرافی مشخص شد که کلیه‌ی راست وی بیش از حد و تا اندازه‌ی ۸ سانتی‌متر کوچک شده است که این اندازه بیست‌وپنج درصد از حد نرمال کوچک‌تر است. از طرفی با اینکه اندازه‌ی کلیه‌ی چپ وی نرمال و ۱۱ سانتی‌متر است، اما داری کیست است. در واقع هر دو کلیه‌ی این زندانی در وضعیت نامناسبی هستند”.

این منبع افزود: “سعید شیرزاد سال گذشته بارها به دلیل درد کلیه به بهداری مراجعه کرده است، بهداری زندان هم از دادستانی درخواست کرده که این زندانی را به بیمارستان خارج از زندان و به پزشکان متخصص اعزام کند؛ اما دادستانی از قبول این درخواست امتناع کرد تا اینکه اوایل هفته‌ی جاری در پی وضعیت نامناسب و درد شدید کلیه‌ها به صورت اورژانسی از زندان به بیمارستان اعزام شد”.

سعید شیرزاد در تیرماه سال جاری به‌خاطر دیسک کمر و التهاب شدید اسپاسم در ناحیه‌ی پایین کمر و با وجود تاکید پزشکان متخصص و بهداری زندان مبنی بر نیاز به تحت درمان بودن و اعزام به بیمارستان، از دریافت این خدمات محروم شده بود. این زندانی اکنون از لحاظ جسمی در وضعیت بدی به سر می‌برد و دچار بیرون‌زدگی مهره‌ی ستون فقرات و آب‌آوردگی کمر شده است. با این‌حال بیشتر از سه ماه است که دادستانی از صدور مجوز برای اعزام او و سایر زندانیان زندان رجایی‌شهر کرج به بیمارستان جلوگیری می‌کند و در این مدت از رسیدگی به وضعیت حسن صادقی، آرش صادقی، مجید اسدی و شهرام پورمنصوری در حالی که نیاز فوری به رسیدگی پزشکی و خدمات درمانی دارند، جلوگیری شده است.

آرش صادقی کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج است که از چندی پیش مشخص شد به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم مبتلا شده است. هرانا پیش‌تر گزارشی در باره‌ی آخرین وضعیت سلامتی این زندانی تهیه کرده است.

حسن صادقی، زندانی محبوس در زندان رجایی‌شهر به دلیل تحمل شکنجه‌های اعمال شده در زمان بازداشت و شرایط بد زندان به بیماری‌های بسیاری از جمله آب‌سیاه چشم، شکستگی هر دو پاشنه پا، عفونت دستگاه گوارشی و زخم شدید معده مبتلا شده است.

مجید اسدی، زندانی محبوس در سالن ۱۰ زندان رجایی شهر از التهاب ستون فقراتش رنج می‌برد و به مرور در پی عدم رسیدگی بهداری زندان و ممانعت از اعزامش به بیمارستان یکی از مهره‌های ستون فقراتش تغییر شکل داده است. همچنین دادیار زندانیان سیاسی و امنیتی زندان رجایی‌شهر در آبان ماه سال جاری از اعزام شهرام پورمنصوری برای جراحی کمر ممانعت به عمل آورده است.

امیر رئیسیان، وکیل دادگستری، ضمن انتقاد از بازداشت وکلای دادگستری، در یادداشتی خطاب به امیرسالار داودی و آرش کیخسروی دو وکیل در بند گفته است که “اینکه وکلا را فقط به خاطر دفاع از حقوق موکلین و حقوق مردمان چه در دادگاه و چه بیرون دادگاه بازداشت کنند، هم بازداشت حقوق انسان است و هم بازداشت اعتبار دستگاهی که قرار است عدالت را تضمین کند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در ماه‌های اخیر موج جدیدی از فشارهای امنیتی و قضایی بر روی وکلای دادگستری آغاز شده و بر تعداد وکلای بازداشتی و زندانی افزوده شده است. اغلب این احضار، بازجویی و بازداشت‌ها در ارتباط با پرونده موکلان آنها بوده است. دو تن از آنها امیرسالار داودی و آرش کیخسروی هستند.

امیرسالار داودی، وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین است که در تاریخ ۲۹ آبان‌ماه سال جاری توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به این زندان منتقل شد. ایشان پس از تفهیم اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” و صدور قرار بازداشت یک‌ماهه کماکان در زندان به سر می‌برد.

این وکیل دادگستری تاکنون وکالت بسیاری از پرونده‌های زندانیان و متهمین سیاسی از جمله پرونده سعید شیرزاد، سهیل عربی و زینب جلالیان را بر عهده داشته است.

آرش کیخسروی دیگر وکیل بازداشتی است که پیش‌تر در تاریخ ۲۷ مردادماه سال جاری همراه با قاسم شعله سعدی، دیگر وکیل دادگستری، در پی حضور در تجمعی اعتراضی در اعتراض به نظارت استصوابی و قرارداد دریای خزر در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی بازداشت و به زندان تهران بزرگ منتقل شدند.

این دو وکیل دادگستری پس از گذشت سه روز با لباس زندان و پابند و دست‌بند به دادسرای اوین منتقل شده و پس از تفهیم اتهام و صدور قرار بازداشت یک ماهه به زندان تهران بزرگ بازگردانده شدند. پیش‌تر پیام درفشان وکیل مدافع آرش کیخسروی، وکیل بازداشتی گفته بود که عناوین اتهام موکلم از یک به چهار عنوان افزایش یافته است. قاسم شعله سعدی در تاریخ ۱۳ آذرماه با تودیع وثیقه ۳۰۰ میلیونی و کفالت ۱۰۰ میلیون تومانی که جمعاً ۴۰۰ میلیون تومان می‌شود، از زندان آزاد شد.

امیر رئیسیان وکیل دادگستری امروز یادداشتی خطاب به دو دوست و همکار خود امیرسالار داودی و آرش کیخسروی نوشته است.

نسخه ای از یادداشت امیر رئیسیان که برای نشر در اختیار هرانا قرار گرفته است در ادامه می‌آید:

نامه‌ای به امیرسالار داودی، آرش کیخسروی؛

و وکلای دربندِ حقِ دفاع

سلام رفیقانم؛

می‌دانم که این روزها ارتباط شما با بیرون از زندان قطع شده است، مگر به تماسی که روشن است آن هم چندان اسباب اطلاع از بیرون زندان نیست و اغلب ابزاری برای ماست که بفهمیم لااقل حال جسمی بدی ندارید. و میدانم که اینها را کسی به شما نشان نمی‌دهد که بخوانید. اما نمیدانم چرا دستم رفت که برایتان اینها را بنویسم، شاید از این جهت که از دست ما برنمی آید برای رهایی رفیقمان، همکارمان و عزیزمان کار دیگری بکنیم.

حالا که این را گفتم بگذارید اول حرف هایم از این کمدی روزگار بگویم که در وضعیت یک زندانی، چشم امید مردمی به حمایت و پشتیبانی وکلا و حقوقدانان مسئولی چون شماست اما چقدر تلخ است که کسانی در این کشور هستند که تلاش میکنند به مردمِ امیدوار، القا کنند که قانون معنی ندارد، که دفاع حقوقی یک وکیل هیچ اهمیتی ندارد، که این وکلا برای خودشان هم کاری از دستشان بر نمی آید، چه رسد به موکلین‌شان.

می‌بینید؟ شما و دیگرانی مثل شما که برای مردمِ بی پناه، وکیل و پناه بوده‌اید باید در حالتی قرار بگیرید که خیال مردم از بعضی چیزها راحت شود. مثلا خیال نکنند بازی در زمین حقوق و قانون است. مثلا مردم نباید خیال کنند می‌توانند از خودشان و حق شان دفاع کنند. «وکیلِ مدافع» باید به سجن افتد که هیچ وکیلی به دفاع فکر نکند و از آغاز کنار بازجو و بازپرس و دادستان و قاضی مردم را محکوم و مقصر فرض کند و تنها از موکلش توبه یا بندبازی بخواهد. انگار اینطور راحتتر می شود هزینه حق خواهی و مطالبه گری را بالا برد، نمیدانم، انگار اینطور فکر میکنند، اما چرا به این فکر نمی‌کنند که وقتی وکیلی به علت دفاع از حقوق موکل‌اش و نه حقانیت موکل‌اش مواخذه شود یعنی اثرگذار بوده، یعنی بازی تواب سازی یا بند بازی را به هم زده، یعنی امید هست به قانون، امید هست به حساب و کتاب. چرا بعضی ها متوجه نیستند که اگر دفاع حقوقی از یک متهم اثرگذار باشد معنی‌اش این است که مملکت شهر هرت نیست و قانون دارد و این معنی، «اعتبار عدالتخانه» است…

راحتتان کنم اینکه وکلا را فقط به خاطر دفاع از حقوق موکلین و حقوق مردمان «چه در دادگاه و چه بیرون دادگاه» بازداشت کنند، هم بازداشت حقوق انسان است، هم بازداشت اعتبار دستگاهی که قرار است عدالت را تضمین کند.

آری همه اینها را خودتان میدانید، مگر در مورد بند و حبس «شرفِ وکالت، عبدالفتاح خان سلطانی» و دیگر «وکلای مدافع» همین حکایت نبود. مگر سلطانی اعتبارِ دادخواهی را نیندوخت و مگر مرتضوی‌ها اعتبار دادرسی را ملکوک نکردند؟! بگذریم.

عزیزان ما؛ رفیقان ما؛

تنها این را بدانید که ما هیچ روزی از شما غافل نمی‌شویم. جدا از دلتنگی‌های عاطفی که گاهی امان آدم را می بُرَد و می دَرَد، هر روزی که یک وکیل در حبس باشد انگار تکه ای از بدنِ حرفه‌ای و مسئولیت اجتماعی همه وکلا کنده شده است. لااقل میشود گفت اغلب اوقات حال ما چنین است که وقتی همکارمان برای دفاع از حق در حبس باشد دادگاه رفتن و دفاع کردن و حق ستاندن با همه شیرینی‌اش، مزه تلخی دارد که زهرِ آخرِ کار است.

عزیزان؛

این روزها، ما منتظریم که دوباره تک تک شما را این بیرون ببینیم و با هم بحث کنیم از امور صنفی… با هم مخالف باشیم و در مقابل هم برهان بیاوریم… اما با همه اختلاف نظرها مطمئن باشیم از شرافت حرفه ای و خیالمان تخت که همه ما خیرخواه صنفیم، خیرخواه عدلیه ایم، خیرخواه ملتیم، خیرخواه «ایران جانمان» هستیم.

امیر رئیسیان، وکیل دادگستری

۱۵ آذر ۱۳۹۷″

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر همدان از معوقات مزدی ۲ ماهه کارگران شاغل در شهرداری همدان خبر داد و گفت که “طبق مصوبه شورای شهر پرداخت حقوق کارگران قبل از حقوق کارکنان است اما شهرداری این مصوبه را اجرا نمی کند”. همچنین نائب رئیس کانون هماهنگی شورای اسلامی کار خوزستان گفت که “کارگران شهرداری‌ها در همه شهرهای استان خوزستان مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند”. در خبری دیگر کارگران شاغل در کارخانه «روغن نباتی جهان» ۹ ماه معوقات مزدی پرداخت نشده دارند و کارفرما اخیرا مطالبات بیمه کارگران به تامین اجتماعی را ناقص پرداخت کرده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مهر، رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر همدان گفت: “حقوق ۲ ماه اخیر کارگران فضای سبز شهرداری همدان درحالی پرداخت نشده که مصوبه شورای شهر پرداخت حقوق کارگران قبل از حقوق کارکنان است”.

علی فتحی با بیان اینکه تاخیر در پرداخت حقوق کارگران فضای سبز شهرداری همدان تا ۲ ماه حقیقت دارد و ۲ ماه است که حقوق کارگران این بخش پرداخت نشده است و از مهرماه پرداختی صورت نگرفته است، گفت: “در این میان شهرداری منطقه ۴ قسمتی از حقوق مهرماه کارگران خود را پرداخت کرده و یک ماه معوقه پرداخت حقوق دارد”.

وی با اشاره به مصوبه شورای شهر همدان مبنی بر پرداخت حقوق کارگران قبل از پرداخت حقوق کارکنان شهرداری با انتقاد از اینکه شهرداری این مصوبه شورای شهر را اجرا نمی کند، گفت: “روز سه‌شنبه ۱۳ آذرماه بعدازظهر صحن شورای شهر همدان برگزار و بنده در نطق پیش از دستور به این موضوع اشاره می‌کنم”.

رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر همدان با بیان اینکه مصوبه ای شورای شهر باید توسط شهرداری انجام شود ولی این چنین نیست و در این راستا از شهردار و مدیر امور مالی توضیح می خواهیم، گفت: “واقعیت ها باید بیان شود”.

وی با اشاره به افزایش قیمت‌ها و پایین آمدن قدرت خرید مردم عنوان کرد: “با این وجود حقوق کارگران اضافه نشده و اگر همین حقوق اندک نیز به آنها پرداخت نشود جفا در حق آنان است”.

فتحی با بیان اینکه من از منطقه فقیر نشین همدان به شورا راه یافتم و حرف های کارگران را با پوست و گوشت لمس کرده ام، گفت: “اینکه حقوق کارگران پرداخت نمی شود اما ماهانه بن خریدی به مبلغ ۲۰۰ هزار تومان به آنها پرداخت می شود و انتظار داریم از شرایط حاکم نیز رضایت داشته باشند دور از انصاف است”.

فتحی با تاکید بر اینکه طبق پیگیری انجام شده و صحبت با معاون خدمات شهری شهردار همدان موضوع پرداخت نشدن حقوق کارگران پیگیری و بررسی شد، گفت: “طبق آنچه عنوان شده حقوق معوقه کارگران طی چند روز آینده پرداخت خواهد شد”.

معوقات مزدی کارگران شاغل در شهرداری‌های استان خوزستان

به گزارش ایلنا، نائب رئیس کانون هماهنگی شورای اسلامی کار خوزستان گفت: “کارگران شهرداری‌ها در همه شهرهای استان خوزستان به طور میانگین بالای سه ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند”.

«مصطفی نظری»، با اشاره به معوقات مزدی کارگران شهرداری‌های استان خوزستان گفت: “وضعیت شغلی کارگران شهرداری‌ها در استان خوزستان بسیار نامساعد است”.

وی افزود: “دیرکرد در پرداخت، در همه شهرداری‌های استان تقریبا وجود دارد و درواقع می‌توان گفت میانگین معوقات مزدی کارگران مجموعه شهرداری‌های استان بالای سه ماه است، به طوری که هر هفته شاهد تجمع کارگران شهرداری در یکی از نقاط استان هستیم”.

نائب رئیس کانون هماهنگی شورای اسلامی کار خوزستان به تجمع اعتراضی روزهای اخیر کارگران شهرداری بندر امام، آبژدان اندیکا و حمیدیه اشاره کرد و گفت: “این کارگران حدود ۷ تا ۹ ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند و بار‌ها نسبت به این عدم پرداخت اعتراض کرده‌اند”.

وی ادامه داد: “به عنوان نمونه‌ای دیگر می‌توان به کارگران شهرداری لالی اشاره کرد که بین ۹ تا ۱۱ ماه معوقات مزدی دارند”.

این فعال کارگری بی‌توجهی مسئولان شهرداری‌ها و مجموعه استانداری به مطالبات کارگران را علت اصلی بروز این کاستی‌ها و نارسایی‌ها دانست و گفت: “یکی از مشکلات، واگذاری پروژه‌ها و خدمات عمرانی به شرکت‌های پیمانکاری بدون اعمال نظارت‌های قانونی است”.

وی ادامه داد: “طبق قانون، شرکت پیمانکار مکلف است تا سقف سه ماه بدون پرداخت صورت وضعیت توسط کارفرمای مادر، مطالبات مزدی کارگران را پرداخت کند و علی‌القاعده باید این توانایی را در زمان مناقصه اثبات نماید، اما متاسفانه واگذاری‌ها بدون درنظر گرفتن این ضوابط قانونی انجام می‌شود”.

نظری در ادامه گفت: “واگذاری به پیمانکاران تنها بخشی از مساله است، چراکه کارگران قرارداد مستقیم شهرداری‌های خوزستان نیز با مشکل مشابهی مواجه‌اند و مطالبات مزدی آن‌ها نیز به موقع پرداخت نمی‌شود”.

به گفته وی، این وضعیت در حالی است که در خوزستان هم آب و هوا بیش از اندازه گرم است و هم وجود ریزگرد‌ها به یک عامل مزاحم برای انجام فعالیت‌های عادی مردم تبدیل شده است بنابراین دولت باید به کارگرانی که در چنین محیطی مشغول کارند، مزایای بیشتری اختصاص دهد.

معوقات مزدی کارگران شاغل در روغن نباتی جهان

به گزارش ایلنا، کارگران شاغل در کارخانه «روغن نباتی جهان» ۹  ماه معوقات مزدی پرداخت نشده دارند.

کارگران کارخانه «روغن نباتی جهان» در زنجان می‌گویند: “در حال حاضر به غیر از یک ماه معوقات مزدی پرداخت شده که مربوط به تیر ماه سال جاری است، هنوز دستمزد ۵ ماهه سال جاری و دیگر مطالبات مربوط به سال ۹۶ (یک ماه) و ۹۵ (سه ماه) خودرا از کارفرما طلبکاریم”.

بر پایه این اظهارات، علاوه بر معوقات یاد شده، کارفرما اخیرا مطالبات بیمه کارگران به تامین اجتماعی را ناقص پرداخت کرده است.

کارگران روغن نباتی جهان با بیان اینکه ۱۹ همکار اخراجی‌مان نیز به کار سابق خود بازگشته‌اند، در خاتمه افزودند: “طبق وعده کارفرما تقریبا هر ۱۵ روز یکبار باید یک ماه از مطالبات مزدی ۱۰ ماهه‌ی خود را دریافت کنیم”.

این کارگران می‌گویند: “روز شنبه هفته جاری (۱۰ آذر ماه) تقریبا سه روز بعد از پایان اعتراض صنفی دو هفته‌ای کارگران؛ آنها معادل یک ماه از مجموع ۱۰ماه معوقات مزدی خود را دریافت کردند”.

کارخانه روغن نباتی جهان یک ماه از مطالبات معوقه کارگران خود را پرداخت کرد.

امروز، تعدادی از دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز، جمعی از اعضای تعاونی مسکن اتوبوسرانی مقابل شورای شهر تهران، جمعی از سرمایه گذاران مجتمع تجاری آدینه رشت مقابل استانداری گیلان، جمعی از کارگران شاغل در بخش های خدمات شهری شهرداری منطقه سه آبادان مقابل ساختمان شهرداری این شهر، جمعی از پیمانکاران شهرداری کلیه مناطق تهران مقابل ساختمان شهرداری تهران، جمعی از کارگران شرکت فولاد اهواز، جمعی از مالباختگان موسسه کاسپین در شهر رشت، جمعی از دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل در آستانه روز دانشجو نسبت به ناکارآمدی‌های موجود در کشور و جمعی از شهروندان و فعالین مدنی نسبت به وضعیت نامناسب “فرهاد میثمی کنشگر مدنی در زندان اوین”، در تجمعاتی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایسنا، تعدادی از دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند در اعتراض به کیفیت غذا در محوطه این دانشگاه‎ تجمع کردند.

دانشجویان معترض، علت اصلی تجمعشان را بی‌کیفیتی غذای ارائه شده و پاسخگو نبودن مسئولان نسبت به مطالبات برحق دانشجویان عنوان کردند.

تجمع اعضای تعاونی مسکن اتوبوسرانی مقابل شورای شهر تهران

به گزارش ایسنا، صبح امروز جمعی از اعضای تعاونی مسکن اتوبوسرانی مقابل شورای شهر تهران تجمع کردند.

صبح امروز جمعی از اعضای تعاونی مسکن اتوبوسرانی با تجمع مقابل شورای شهر و در حالی که شعار می دادند “شهردار شهر تهران، یک بررسی یک اقدام” و “یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه ” خواهان رسیدگی به وضعیت و حل مشکل‌شان شدند.

از سوی دیگر نمایندگان اتحادیه اتوبوسرانی عنوان کردند که پنج سال است مشکل آنها حل نشده و هنوز تعاونی مسکن آنها با مشکلات زیادی روبرو است.

تجمع سرمایه گذاران مجتمع تجاری آدینه رشت

به گزارش صدا و سیما، جمعی از سرمایه گذاران مجتمع تجاری آدینه امروز روبروی استانداری گیلان تجمع کردند.

مرکز گیلان حدود ۱۰۰ نفر از سرمایه گذاران مجتمع تجاری آدینه امروز در اعتراض به کندی روند ساخت و ساز در این مجتمع و پاسخگو نبودن مسئولان آن روبروی استانداری گیلان تجمع کردند.

تجمع کنندگان پیگیری مشکل و احقاق حق خود را از مسئولان خواستار شدند.

چند نفر از تجمع کنندگان به نمایندگی از دیگران با مدیرکل امنیتی استانداری گیلان نشست برگزار کردند.

آقای اسماعیل پور در این نشست قول داد: “استانداری پیگیر حل مشکل شان باشد”.

حدود ۸۰۰ نفر از سال ۸۸ در مجتمع تجاری آدینه که کنار مصلای امام خمینی رشت در دست ساخت است سرمایه گذاری کردند.

قرار بود واحدهای این مجتمع بعد از ۴ سال به آنان تحویل داده شود اما با گذشت ۹ سال هنوز این کار انجام نشده است.

کارگران شهرداری آبادان خواستار پرداخت حقوق خود شدند

به گزارش ایرنا، جمعی از کارگران شاغل در بخش های خدمات شهری شهرداری منطقه سه آبادان روز سه شنبه برای دومین روز پیاپی با حضور مقابل شهرداری مرکزی پرداخت حقوق و مزایای سه ماه عقب افتاده خود را مطالبه کردند.

حدود ۴۰ نفر از این کارگران روز سه شنبه در اعتراض به دیرکرد شهرداری در پرداخت سه ماه حقوق و دستمزدشان مقابل ساختمان شهرداری مرکزی این شهر تجمع کردند.

این کارگران به خبرنگار ایرنا گفتند: “سه ماه حقوق ، مزایا و اضافه کاری ما پرداخت نشده است و با توجه به شرایط سخت اقتصادی اداره زندگی برای ما دشوار شده است”.

آنان گفتند : “از مسئولان شهرداری آبادان و شورای اسلامی شهر تقاضای رسیدگی به این مشکل و اقدام عاجل در پرداخت حقوق خود را داریم”.

عضو شورای اسلامی شهر آبادان به ایرنا گفت: “پیگیر معوقات کارگران شهرداری آبادان هستیم، همه تلاش شورا و شهردار آبادان پرداخت بخشی از حقوق و معوقات این کارگران تا پایان هفته جاری یا ابتدای هفته آینده است”.

دومین روز تجمع پیمانکاران شهرداری مقابل ساختمان بهشت

به گزارش رکنا، پیمانکاران شهرداری کلیه مناطق تهران در ادامه اعتراضاتشان برای گرفت طلبشان از شهرداری بار دیگر در مقابل ساختمان بهشت تجمع کردند.

صبح امروز سه شنبه ۱۳ آذر ماه سال جاری تعداد زیادی از پیمانکاران شهرداری تهران با توجه به اینکه سالها در انتظار گرفتن طلب‌شان از شهرداری هستند برای گرفتن حق و حقوق‌شان در مقابل ساختمان شهرداری تهران تجمع کردند.

این پیمانکاران روز گذشته نیز در جلوی ساختمان بهشت تجمع کردند و با توجه به اینکه هنوز هیچ یک از مسئولان پاسخگوی مشکلات این پیمانکاران نبودند صبح امروز برای دومین بار در یک هفته مقابل ساختمان شهرداری تهران تجمع کردند.

بنا به این گزارش، این پیمانکاران باگذشت سالها هنوز طلب‌شان را از شهرداری دریافت نکرده‌اند و این برای چندمین بار است که پیمانکاران در جلوی ساختمان بهشت تجمع کرده‌اند.

ادامه تجمعات اعتراضی کارگران شرکت فولاد اهواز

به گزارش هرانا، امروز سه‌شنبه ۱۳ آذرماه ۹۷، بیست و پنجمین روز تجمعات اعتراضی کارگران شرکت فولاد اهواز شکل گرفت.

کارگران معترض در این روز نیز با حضور در مقابل استانداری خوزستان، مقابل دفتر نماینده آیت‌الله علی خامنه‌ای در استان خوزستان و زیر سقف بازار نادری اهواز با سر دادن شعارهایی از جمله “فلسطین، سوریه، عامل بدبختیه”، “کارگر می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد”، “کارگر زندانی آزاد باید گردد”، “می‌ایستیم می‌میریم حقمان را می‌گیریم”، “کشور ما دزد خونه است توی جهان نمونه است”، “ما کارگران آهنیم ریشه ظلمو می‌کنیم”، “نه تهدید نه زندان دیگه فایده نداره”، “مشکل ما حل نشه اهواز قیامت می‌شه”، “کلیدساز دروغگو کلید تدبیرت کو” و “نه حاکم نه دولت نیستن به فکر ملت” خواهان رسیدگی به مطالباتشان شدند.

زنان و اعضای خانواده این کارگران نیز در این تجمعات حضور چشمگیری داشته‌اند.

خواسته اصلی کارگران ”لغو خصوصی سازی، واگذاری شرکت به بخش دولتی، آزادی کارگران زندانی و پرداخت دستمزدهای معوقه” است.

در حالی که برخی مسئولین دولتی طی روز‌های اخیر خبر از پرداخت دو ماه از حقوق معوقه کارگران داده‌اند، به گفته منابع کارگری، کارگران تاکنون حقوق معوقه خود را دریافت نکرده‌اند و در عین حال، خبری از راه‌اندازی تولید در این واحد نیست و دو ماه حقوق معوقه تنها برای ۱۲۰ تن از کارگران پرداخت شده است.

در ادامه حمایت اقشار مختلف از تجمعات کارگران روز جاری نیز دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه در حمایت از کارگران معترض در استان خوزستان تجمع کرده و شعارهایی در حمایت از آنان سر دادند.

همچنین جمعی از دانشجویان دانشگاه پلی‌تکنیک تهران نیز در حمایت از معلمان و کارگران تجمع برگزار کرده و با سردادن شعارهایی خواهان آزادی کارگران، معلمان و دانشجویان زندانی شدند.

گروه ملی صنعت فولاد توسط گروه سرمایه‌گذار امیرمنصور آریا در اهواز اداره می‌شد. به گفته کارگران بعد از تشکیل پرونده قضایی برای متهم پرونده که اعدام شد، این واحد صنعتی زیر نظر قوه قضاییه قرار گرفت و بعد به بخش خصوصی منتقل شد.

کارگران فولاد خوزستان که در روزهای قبل مقابل استانداری تجمع کرده بودند، چند ماه است که حقوق نگرفته‌اند. آنها اواخر سال گذشته نیز در اعتراض به عدم دریافت حقوق، دست به تجمع اعتراضی زده بودند.

کارگران فولاد خوزستان در اعتراضات خود از کارکنان معترض شرکت نیشکر هفت‌تپه که آنها هم مدت‌هاست حقوق دریافت نکرده‌اند، حمایت کردند و خواهان آزادی بازداشت شدگان تجمعات نیشکر هفت تپه شدند.

اعتراض مالباختگان موسسه کاسپین رشت/ ویدئو

به گزارش هرانا، امروز سه‌شنبه ۱۳ آذر، جمعی از مالباختگان موسسه کاسپین در شهر رشت، اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.

اعتراض سپرده‌گذاران موسسه‌های مالی و اعتباری از دو سال پیش آغاز شد و دولت و بانک مرکزی پرداخت مطالبات سپرده‌گذاران از طریق بانک‌های دولتی و خصوصی را متعهد شدند.

بر اساس ادعای بانک مرکزی تا به حال مطالبات بیش از ۹۵ درصد سپرده‌گذاران پرداخت شده است.

نمایشگر ویدیو

نمایشگر ویدیو

اعتراض دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل

به گزارش هرانا، امروز سه‌شنبه ۱۳ آذر، دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل در آستانه روز دانشجو، در اعتراض به ناکارآمدی‌های موجود در کشور دست به تجمع اعتراضی زدند.

دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل در محوطه‌ی دانشگاه با برگزاری تجمع اعتراضی و تریبون آزاد به استقبال ۱۶ آذر (روز دانشجو) رفتند، دانشجویان با سردادن شعار و برافراشتن پلاکارد به کالایی‌سازی آموزش و سرکوب دانشجویان و کارگران اعتراض کردند.

دانشجویان در ابتدای این تجمع بنا به سنت همیشگی تجمع‌های اعتراضی جنبش دانشجویی دور هم حلقه زدند و سرود یار دبستانی را یک‌صدا خواندند، سپس با سردادن شعارهایی هم‌چون “دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد”، “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” و “دانشجو کارگر اتحاد اتحاد” مقدمات برگزاری تریبون آزاد را آماده کردند.

در پشت تریبون پلاکاردی با عنوان “دانشگاه زنده است” نصب شد و با لکه‌های قرمزرنگ به نشانه‌ی خون‌های ریخته‌ی جنبش دانشجویی مزین شده بود.

در این تجمع اعتراضی بیانیه‌ای نیز توسط دانشجویان قرائت شد که در بخشی از آن آمده است “۱۶ آذر امسال ما دانشجویان سالن‌های آمفی خود را ترک کرده و به صحن دانشگاه آمدیم تا با صدایی رسا و بلند به همه‌ی اقتدارگرایان اعلام کنیم علی رغم تمامی صدمات و حملات، دانشگاه همچنان ایستاده و پابرجاست و این آخرین سنگر آزادی در برابر ظلم و ستم و خفقان پا پس نخواهد کشید.”. دانشجویان در این بیانیه همچنین بر ضرورت بازنگری قانون اساسی تاکید کردند.

متن کامل این بیانیه که در انتهای این تجمع قرائت شد را در اینجا بخوانید.

شعبه یک دادگاه انقلاب اراک، حکم پنج تن از شهروندان بازداشت شده در اعتراضات سراسری دی ماه در شهرستان شازند ازجمله محمد نجفی، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر که در حال سپری کردن محکومیت سه ساله خود در زندان اراک به سر می‌برد، را در بخش دوم پرونده به صورت گروهی صادر کرد. بر اساس احکام صادر شده، محمد نجفی و علی باقری هر یک به ۱۳ سال حبس تعزیری، مسعود عاجلو و بهزاد علی بخشی هر یک به ۲ سال حبس تعلیقی محکوم شدند. همچنین عباس صفری دیگر متهم این پرونده از اتهامات مطروحه تبرئه شد. این حکم در حالی صادر شده است که آقایان محمد نجفی و علی باقری بابت اتهام  “کمک به دولت متخاصم” از طریق مصاحبه با رسانه‌های خارجی، به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حکم ۵ تن از معترضان بازداشت شده در اعتراضات سراسری دی‌ماه در شهرستان شازند توسط شعبه یک دادگاه انقلاب اراک، در بخش دوم پرونده به صورت گروهی صادر شد.

هویت این افراد محمد نجفی، علی باقری، عباس صفری، مسعود عاجلو  و بهزاد علی بخشی، توسط هرانا احراز شده است.

بر اساس این حکم محمد نجفی و علی باقری از اتهامات “تشکیل و عضویت در گروه برای اقدام علیه امنیت ملی” تبرئه و هر یک به اتهامات “تبلیغ علیه نظام” به ۲ سال حبس تعزیری، “توهین به رهبری” به ۱ سال حبس تعزیری و “کمک به دولت متخاصم از طریق مصاحبه با صدای آمریکا، رادیو فردا و بی‌بی‌سی فارسی” به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

همچنین مسعود عاجلو  و بهزاد علی بخشی به اتهام “توهین به رهبری” به دو سال حبس تعلیقی به مدت ۵ سال، محکوم شدند.

عباس صفری دیگر متهم این پرونده در خصوص اتهام “عضویت در گروه غیرقانونی برای اقدام علیه امنیت ملی” تبرئه شد.

پیام درفشان وکیل مدافع آقای نجفی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: ”آقای نجفی در حالی به اتهام “کمک به دولت متخاصم” به ۱۰ سال زندان محکوم شده است که ایشان طی صحبت با این رسانه‌ها از دردهایش گفته بود. ایشان به دلیل مطرح کردن مشکلات خود و هموطنانش با یک رسانه به ۱۰ سال حبس محکوم شده است. در صورتی که صحبت‌های ایشان انتقال اطلاعات نبوده است”.

هرانا پیشتر در تاریخ ۵ آذرماه ۱۳۹۷، از برگزاری جلسه دادرسی این افراد خبر داده بود.

افراد ذکر شده در بخش اول این پرونده در مهرماه سال جاری به همراه شش تن دیگر توسط شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان مرکزی محاکمه شده بودند.

بر اساس حکم صادره توسط شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان مرکزی “محمد نجفی ، علی باقری و عباس صفری هر یک به سه سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق و بهزاد علی‌بخشی، محمد یعقوبی، یوسف شیری‌لرد، ندا یوسفی، داوود رحیمی، مسعود عاجلو و محمد ترابی به ۱ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق تعلیقی به مدت پنج سال و کیان صادقی به ۳ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق تعلیقی به مدت ۵ سال محکوم شدند.

از میان آنها، علی باقری علاوه بر این به اتهام “توهین به فرمانده نیروی انتظامی در فضای مجازی” نیز به تحمل شش ماه حبس محکوم شده است.

لازم به ذکر است که محمد نجفی و  عباس صفری در روز یکشنبه ۶ آبان‌ماه ۱۳۹۷ جهت اجرای حکم ۳ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق بازداشت و به زندان اراک منتقل شدند. در تاریخ ۲۹ آبان ۱۳۹۷ نیز جلسه رسیدگی به اتهامات محمد نجفی، در پرونده‌ای جدید در شعبه ۱۰۲ دادگاه کیفری دو شازند برگزار شد.

آقای نجفی از جمله افراد پیگیر نحوه‌ی جان باختن یکی از معترضان در وقایع دی‌ماه ۹۶ بود. وی پس از افشاگری در خصوص فوت “وحید حیدری” یکی از معترضان خیابانی دی‌ماه که در اراک بازداشت و در بازداشتگاه کلانتری ۱۲ اراک درگذشت، بازداشت شده بود.

مسئولان قضایی حکومت جمهوری اسلامی ایران مدعی شده بودند که وحید حیدری فروشنده مواد مخدر بوده و در بازداشتگاه کلانتری اراک دست به خودکشی زده است؛ آقای نجفی پس از انجام تحقیقات میدانی که از طریق اقوام و دوستان وحید حیدری به عمل آورده بود، بیان کرده که او یک دست‌فروش بوده و هیچ‌گونه سوءپیشینه‌ای نداشته و بر جسدش که در شرایط امنیتی دفن گردیده نشانی از خودکشی وجود نداشته و آسیب ناشی از اصابت شیء به سر او به‌وضوح پیدا بوده است.

لازم به ذکر است محمود صادقی، نماینده مردم تهران در مجلس، مراجع امنیتی را به «پرونده‌سازی» برای یک وکیل دادگستری (محمد نجفی) متهم کرده بود که بنا به اعلام آقای صادقی «ثابت» کرده است که وحید حیدری، نوجوان جان‌باخته در بازداشتگاه کلانتری اراک، «موادفروش» نبوده است.

برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.

وکیل مدافع نرگس محمدی نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر که اینک دوران محکومیت خود را در زندان اوین می‌گذراند، گفت “تا جایی که در جریان هستیم، وزارت اطلاعات به عنوان ضابط پرونده موکلم، با آزادی مشروط او موافق است و فقط موافقت دادستان تهران نیاز است”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، محمود بهزادی راد عصر دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار قضایی ایرنا با اشاره به نامه اخیر نرگس محمدی که از زندان برای دادستان تهران نوشته است اظهار داشت: “موکلم در این نامه درخواست هایی را از دادستان تهران از جمله آزادی مشروط مطرح کرده است”.

این وکیل دادگستری با اشاره به عمل جراحی موکلش در تاریخ هفتم تیر امسال افزود: “طبق نظر پزشکان، محمدی پس از عمل جراحی باید تحت مراقبت های ویژه در بیمارستان قرار می گرفت اما متاسفانه به زندان منتقل شد“.

بهزادی راد گفت: “پزشکان متخصص معتقدند موکلم باید تحت مراقبت های پزشکی در بیمارستان قرار گیرد و نامه های پزشکان نیز مبنی بر ضرورت بستری شدن موکل در بیمارستان به زندان ارائه شده است”.

وکیل مدافع نرگس محمدی اضافه کرد: “با توجه به اینکه حکم حبس موکلم ۱۰ سال است و تا کنون ۶ سال و هشت ماه از این مدت در زندان سپری کرده، طبق قانون مشمول آزادی مشروط می شود”.

وی با بیان اینکه منتظر نظر دادستان تهران در خصوص بستری شدن موکلم در بیمارستان و آزادی مشروط هستیم بیان داشت: “تا جایی اطلاع داریم، وزارت اطلاعات به عنوان ضابط پرونده با آزادی مشروط موکلم موافقت است و فقط منتظر نظر دادستان تهران هستیم؛ البته موکل یک نامه هم برای وزارت اطلاعات در خصوص بستری شدن در بیمارستان و آزادی مشروط نوشته که فردا (سه شنبه) ۱۳ آذر تحویل می دهم”.

نرگس محمدی پیش‌تر در تاریخ ۱۰ آذرماه سال جاری با نگارش نوشته‌ای برای سالروز تولد فرزندان دوقلویش “کیانا و علی” که در هفتم آذر ماه، ۱۲ ساله شده‌اند، از حس‌های مادرانه‌اش سخن گفته بود.

نرگس محمدی در بخشی از این نامه نوشته است که “طی چهار سال ۱۱۹ بار (شنبه) صدای کودکانه و مامان نرگس سلامتان را شنیده‌ام، بی‌آنکه ببینمتان. صدایتان را برایم حد زده‌اند. دیدنتان را برایم غیرممکن کرده‌اند”.

او چهارم مهر امسال به دلیل اطلاع از وضعیت نامساعد پدرش به مدت ۳ روز به مرخصی آمد و هشتم مهر به زندان بازگشت.

نرگس محمدی در اردیبهشت ۱۳۹۵توسط دادگاه انقلاب تهران به ۱۶ سال زندان محکوم شد که ۱۰ سال از آن به دلیل فعالیت او در کمپین گام به گام تا لغو مجازات اعدام (لگام) بوده است. دادگاه همکاری او با این کمپین مسالمت آمیز را مصداق اتهام «تشکیل جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور» اعلام کرد.

نرگس محمدی اظهار داشته که در جلسه محاکمه، قاضی برخوردی خصومت‌آمیز و مغرضانه‌ نسبت به وی داشته و به طرزی بی‌پرده و آشکارا از اتهامات وارده به او از سوی مقامات وزارت اطلاعات دفاع ‌کرده است. او همچنین اظهار داشته که قاضی او را به واسطه فعالیت‌هایش علیه مجازات اعدام، به تلاش برای تغییر احکام الهی متهم کرده است.

همچنین ۶ سال دیگر از محکومیت نرگس محمدی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» بوده است که اساس آنها نیز فعالیت‌های مسالمت آمیز حقوق بشری وی است، از جمله مصاحبه با رسانه‌ها درباره موارد نقض حقوق بشر، شرکت در تجمعات مسالمت‌آمیز مقابل زندان جهت حمایت از خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام، ارتباط با دیگر فعالان حقوق بشر من‌جمله شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، مشارکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز علیه اسیدپاشی و ملاقات با کاترین اشتون در سال ۱۳۹۲. شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم ۱۶ سال زندان نرگس محمدی را در مهرماه ۱۳۹۵ تأیید کرد.

درخواست اعاده دادرسی او در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۶ توسط دیوان عالی کشور رد شد.