طی ۶ ماهه نخست امسال؛ تشکیل ۴۲۹ پرونده در رابطه با همسرآزاری در کهگیلویه و بویراحمد

مدیرکل پزشکی قانونی کهگیلویه و بویراحمد از تشکیل ۴۲۹ پرونده در رابطه با همسرآزاری در پزشکی قانونی استان طی ۶ ماهه امسال خبر داد و گفت که در این مدت ۲۵ مورد از شکایت در رابطه با همسرآزاری‌ها در حوزه مردان و ۴۰۴ نفر زن بوده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایسنا، کامروز امینی در جمع خبرنگاران افزود: “این تعداد پرونده نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش ۸.۳ درصدی داشته است”.

وی اظهار کرد: “از تعداد پرونده‌های تشکیل شده در رابطه با همسر آزاری در این مدت ۲۵ مورد از شکایت در رابطه با همسرآزاری‌ها در حوزه مردان و ۴۰۴ نفر زن بوده است”.

مدیرکل پزشکی قانونی کهگیلویه و بویراحمد اضافه کرد: “طی ۶ ماهه نخست سال گذشته، ۳۹۶ مورد پرونده در رابطه با همسر آزاری در پزشکی قانونی استان تشکیل شده بود”.

کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان‌های کشور ایران است. مرکز آن شهر یاسوج است و با مساحتی حدود ۱۶هزار و ۲۴۹ کیلومتر مربع، سرزمینی نسبتاً مرتفع و کوهستانی است.

اعتصاب غذا و داروی رضا سیگارچی/ تداوم اعتصاب غذای ۶ تن دیگر از دراویش گنابادی زندانی

رضا سیگارچی، درویش گنابادی محبوس در زندان تهران بزرگ از روز شنبه ۲۸ مهرماه دست به اعتصاب غذا و دارو زد. خواسته این درویش زندانی رفع حصر از دکتر نورعلی تابنده (قطب دراویش گنابادی)، آزادی زنان درویش زندانی، تجمیع زندانیان درویش در یک بند و بازگرداندن عباس دهقان به زندان تهران بزرگ عنوان شده است. همچنین شش درویش گنابادی دیگر که پس از حمله هفتم شهریورماه گارد زندان به زندانیان درویش دست به اعتصاب غذا زده بودند، کماکان در اعتصاب به سر می‌برند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مجذوبان نور، رضا سیگارچی، درویش گنابادی محبوس در زندان تهران بزرگ در حمایت از سایر دراویش گنابادی دست به اعتصاب غذا و دارو زد.

خواسته این درویش زندانی از این اعتصاب رفع حصر از دکتر نورعلی تابنده (قطب دراویش گنابادی)، آزادی زنان درویش زندانی، تجمیع زندانیان درویش در یک بند و بازگرداندن عباس دهقان به زندان تهران بزرگ عنوان شده است.

آقای سیگارچی از بیماری قلبی رنج می‌برد و در هفته گذشته در بیمارستان امام خمینی تهران بستری و تحت عمل آنژیوگرافی قرار گرفته بود.

صالح‌الدین مرادی، مجتبی بیرانوند، محمدرضا درویشی، سعید سلطانپور و علی محمدشاهی پنج درویش محبوس در زندان تهران بزرگ نیز پس از حمله هفتم شهریور گارد زندان به زندانیان درویش، کماکان در اعتصاب غذا به سر می‌برند.

عباس دهقان دیگر درویش گنابادی که از تاریخ ۱۱ شهریورماه دست به اعتصاب غذا زده بود نیز کماکان در اعتصاب غذا بسر می‌برد.

لازم به یادآوری است، آقای دهقان صبح روز یکشنبه ۹ مهرماه پس از اعزام به دادگاه به زندان تهران بزرگ بازگردانده شد اما ساعاتی بعد مجددا او را از زندان خارج کرده و به بند ۲-الف سپاه در زندان اوین منتقل کردند.

این دروایش زندانی همگی از بازداشت‌شدگان واقعه گلستان هفتم هستند.

گلستان هفتم به وقایعی گفته می‌شود که از نیمه‌شب ۱۴ بهمن‌ماه سال گذشته با حضور پرتعداد نیروهای امنیتی و انتظامی در اطراف منزل دکتر نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی آغاز شد، حضوری که با واکنش منفی سایر دراویش مواجه شد، دراویش گنابادی در حمایت از قطب خود تجمعاتی اطراف منزل دکتر تابنده تشکیل دادند، این تجمعات با دخالت نیروهای انتظامی و لباس شخصی به خشونت کشیده شد و صدها تن زخمی و بازداشت شدند؛ این در حالی بود که پیش‌تر در شامگاه چهارشنبه مورخ ۴ بهمن‌ماه نیز مأمورین امنیتی در اقدامى مشابه در همین مکان حضور یافتند که موجى از نگرانى‌ها در میان دراویش را رقم زده بود.

درحالی‌که مسئولان قضایی و انتظامی تعداد بازداشت‌شدگان را ۳۰۰ تن اعلام کرده بودند، کمیته پیگیری دراویش زندانی لیستی از مشخصات ۳۲۴ تن از بازداشت شدگان را منتشر کرد. این منبع تعداد بازداشتی‌ها را بسیار بیشتر از این رقم برآورد می‌کند.

بلاتکلیفی کارگران شاغل در کارخانه «تولی پرس» / معوقات مزدی و عدم تمدید دفترچه‌های بیمه کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه

– فعالیت کارخانه «تولی پرس» در استان قزوین به دلیل توقیف بخشی از محصولات تولید شده این کارخانه از سوی یکی از بانک‌ها و مشکلات مالی متوقف شد و ۳۷۰ کارگر شاغل در این کارخانه در بلاتکلیفی به سر می‌برند. بنا بر خبری دیگر، اداره تأمین اجتماعی هفت‌تپه به دلیل بدهی کارفرمای مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه از تمدید دفترچه بیمه بیش از دو هزار و ۵۰۰ کارگر این مجتمع که معوقات مزدی پرداخت نشده نیز دارند، خودداری می‌کند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایلنا، مورخ ۲۸ مهر ۱۳۹۷، فعالیت کارخانه «تولی پرس» در استان قزوین بار دیگر متوقف شد. در این کارخانه ۳۷۰ کارگر مشغول به کارند که از امروز شنبه (۲۸ مهر ماه) اجازه ورود به محل کارشان را ندارند.

کارخانه تولی پرس که بیش از ۴۰ سال از آغاز فعالیت‌اش در شهر صنعتی البرز قزوین می‌گذرد از صبح روز چهاردهم مهرماه بعداز یک وقفه حدودا دو ماهه فعالیت خود را از سر گرفته بود.

کارگران می‌گویند “کارفرما به دلیل توقیف بخشی از محصولات تولیدی شده این کارخانه از سوی یکی از بانک‌ها، دستور تعطیلی موقت کارخانه را صادر کرده است”.

به گفته آنها، روز چهارشنبه هفته گذشته یکی از بانک‌ها با حکم قضایی بابت وصول طلب مالی خود از شرکت بخشی از محصولات تولید این کارخانه را توقیف کرده و به خارج از کارخانه برده است.

از مجموع ۳۷۰ کارگر این کارخانه که با قرارداد موقت مشغول کارند، وضعیت پیش آمده، امنیت شغلی آنها را به خطر انداخته است.

کارگران می‌گویند “همچنین مدیران کارخانه برای رهایی از ورشکستگی، پیشنهاد اقساطی کردن مطالبات معوقه کارخانه را به طلب کاران داده‌اند”.

کارگران این کارخانه معتقدند کاهش حجم فروش، افزایش هزینه‌های مالی بابت جرایم دیرکرد بازپرداخت تسهیلات بانکی و افزایش هزینه‌های متفرقه، بخشی از مشکلاتی است که این واحد را دچار بحران مالی کرده است.

معوقات مزدی و عدم تمدید دفترچه‌های بیمه کارگران مجتمع نیشکر هفت‌‌تپه

به گزارش ایلنا، مورخ ۲۸ مهر ۱۳۹۷، برخی منابع کارگری در مجتمع نیشکر هفت تپه گفتند: “اداره تامین اجتماعی شعبه هفت تپه در استان خوزستان به دلیل بدهی‌های مالی کارفرمای مجتمع نیشکر هفت تپه به تامین اجتماعی اخیرا از تمدید دفترچه‌های درمانی کارگرانی که برای تمدید دفترچه‌های درمانی خود اقدام می‌کنند، خودداری کرده است”.

یکی از کارگران کارخانه مجتمع نیشکر هفت تپه با بیان اینکه او و همکارانش بیش از ۲۰ سال است که به سازمان تامین اجتماعی حق بیمه پرداخت می‌کنند، در ادامه افزود: “در حال حاضر مشکلات بیمه‌ای ناشی از عدم تمدید دفترچه‌های درمانی این تعداد کارگر و خانواده‌هایشان به مشکلات معیشتی آنان افزوده است”.

به گفته وی؛ “به صورت مشخص علاوه بر بیمه هنوز کارفرما چندین ماه دستمزد کارگران این مجتمع را به آن‌ها پرداخت نکرده، علاوه بر این مشکلات بازنشستگی ۲۵۰ نفر ازکارگران قدیمی مجتمع نیشکر هنوز به قوت خود باقی‌ست”.

به گفته وی، هم‌اکنون این ۲۵۰ کارگر رسمی کارخانه با تشکیل پرونده در تامین اجتماعی آماده بازنشستگی با مشاغل سخت و زیان‌آور هستند، اما با وقفه‌هایی که در پرداخت حق بیمه‌شان وجود دارد، امکان بازنشسته شدن ندارند.

طبق اظهارات این کارگر اداره تامین اجتماعی با تحت فشار قرار دادن کارگران می‌خواهد به بدهی‌های قبلی خود از کارفرما برسد؛ افزود: “این عمل اداره تامین اجتماعی هفت تپه خلاف قانون است چراکه این کارگران بیش از ۲۰ سال است که به سازمان تامین اجتماعی حق بیمه پرداخت می‌کنند.

وی با بیان اینکه مجتمع کشت و صنعت هفت تپه یکی از بدهکارترین واحدهای تولیدی کشور به تامین اجتماعی است که میزان بدهی‌های بیمه‌ای کارفرمای این مجتمع به سازمان تامین اجتماعی به حدود ۲۵۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود، گفت: “من و همکارانم درست است که بابت مزد پرداخت نشده طلبکاریم اما دیگر این وظیفه کارفرماست که حق بیمه را از مزد کسر و به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز کند و در عمل سازمان تامین اجتماعی نمی‌تواند به نام بدحسابی کارفرما از ارائه خدمات درمانی خودداری کند”.

وی افزود: “در بین کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه کارگرانی وجود دارند که هم اکنون خود و یا خانواده‌هایشان در بیمارستان‌های طرف قرارداد با تامین اجتماعی بستری هستند و در حال حاضر آنها بیشتر از هر زمانی به دفترچه‌های درمانی تامین اجتماعی خود نیازمندند اما با مشکلاتی که در زمینه تمدید نشدن دفترچه‌ها برایشان پیش آمده برای پرداخت هزینه‌های درمانی سرگردان شده‌اند”.

این کارگر مجتمع نیشکر هفت تپه در خاتمه سخنانش اظهار داشت: “با توجه به اینکه مسئولان استانی و شهرستانی از وضعیت این واحد تولیدی و کارگرانش باخبرند از آنان می‌خواهیم نسبت به مشکلات کارگران این کارخانه بیشتر توجه کنند”.

«در ماده ۳۶ قانون تامین اجتماعی آمده است که ”کارفرما مسئول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به صندوق تأمین اجتماعی می‌باشد و مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق یا مزایا سهم بیمه شده را کسر نموده و سهم خود را بر آن افزوده به صندوق تادیه نماید.

در صورتی که کارفرما از کسر حق بیمه سهم بیمه شده خودداری کند شخصا مسئول پرداخت آن خواهد بود تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا عدم پرداخت آن رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد بود.”

طبق ماده ۵۰ قانون تامین اجتماعی این سازمان این حق را برای خود قائل است که در صورت عدم پرداخت حق سهم بیمه شده از سوی کارفرما، اموال وی را توقیف نماید.

به رغم همه تمهیداتی که قانون برای رفاه اجتماعی کارگران بیمه شده تامین اجتماعی پیش بینی کرده است شاهد آن هستیم که در زمان قطع پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما، خدمات این صندوق برای کارگران ازجمله تمدید اعتبار دفترچه درمان که اصلی‌ترین نیاز آنهاست نیز قطع می‌شود و این در حالی است که صندوق تامین اجتماعی پول خدمات ارائه نشده خود به کارگر را از کارفرما به هر طریق ممکن حتی با مصادره اموال دریافت می کند یعنی در نهایت صندوق تامین اجتماعی به پول خود می رسد اما خدمات به کارگران و افراد تحت پوشش در هاله ای از ابهام باقی خواهد ماند.

صندوق تامین اجتماعی حق ندارد حتی در صورت تاخیر در پرداخت حق سهم بیمه شده از سوی کارفرما به سراغ کارگر برود و با تضییع حقوق وی آنها را به جان کارفرما بیاندازد.

وقتی کارفرما به هر دلیلی تاخیر داشته است تامین اجتماعی هم جریمه می‌کند هم اصل پول را می‌گیرد و هم خدمات به کارگر از قبیل عدم تمدید اعتبار دفترچه، سوابق بیمه و … را قطع می‌کند در حالی که پول این خدمات را در نهایت از کارفرما می‌گیرد و این عین نقض قانون است و باعث بوجود آمدن بحران کارگری می‌گردد درحالیکه این صندوق باید مدیریت بحران داشته باشد.

کارشناسان صندوق تامین اجتماعی عدم ارائه لیست از سوی کارفرما را به منزله ترک محل کار از سوی بیمه شده محسوب می نمایند! نه عدم خودداری کارفرما از عدم پرداخت حق بیمه!

علیرغم صراحت قانون مبنی بر اینکه با عدم پرداخت حق السهم یا به اصطلاح عدم ارائه لیست بیمه‌شدگان نمی بایست با کارگران برخورد نمود و از تمدید دفترچه آنان خودداری گردد اما متاسفانه کارشناسان صندوق تامین اجتماعی به دلیل بی‌انگیزگی و کم‌حوصله‌گی در درجه اول و بدون هرگونه بررسی کارگر یا بیمه شده را با عدم تمدید دفترچه جریمه می‌نمایند.

ضمن اینکه عدم تمدید دفترچه امکان متضرر شدن بیمه شده از سایرخدمات ازجمله سابقه و سنوات بازنشستگی نیز وجود دارد.

در این بین زمانی که کارگر نیاز به درمان فوری و اورژانسی دارد سیکل احراز عدم قطع رابطه کاری برای بازرسین تامین اجتماعی سیکلی طولانی وطاقت فرسا است و با توجه به وضعیت اقتصادی و سلامتی کارگران نوعی از بین بردن حقوق مسلم آنان است که در قانون تمامی جوانب آن دیده شده اما مورد کم‌عنایتی صندوق تامین اجتماعی قرار می‌گیرد.»

جدیدترین لیست زندانیان بند سیاسی زندان رجایی شهر کرج؛ افزایش فشار و محرومیت‌ها

علیرغم کاهش جمعیت بند زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر کرج این محل کماکان با دشواری‌های مضاعفی که مسئولان امنیتی این زندان به هدف فشار بر زندانیان عقیدتی و همینطور انحلال این محل اعمال می‌کنند روبروست. در حال حاضر ۱۸ زندانی سیاسی یا امنیتی در این محل حضور دارند و ۴ تن نیز در فرعی‌های این محل نگهداری می‌شوند. از میان این جمع دست‌کم ۷  تن از آنان نیاز به درمان و رسیدگی پزشکی دارند. در کنار شرایط محیطی، محروم نگه داشتن زندانیان از دسترسی به وسایل گرمایشی علیرغم سرد شدن هوا، محدود کردن زمان استفاده آنان از هواخوری و همچنین محروم نگه داشتن آنان از دسترسی به امکانات زندان مانند باشگاه، کتابخانه، فروشگاه و… از دیگر جلوه‌های فشار بر زندانیان مورد اشاره است که جدیدترین لیست آنان در پی می‌آید.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، از مردادماه سال گذشته و پس از انتقال اجباری زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر به سالن ۱۰، این زندانیان محرومیت‌های همه روزه‌ای را تحمل کرده‌اند.

هرانا پیش‌تر گزارشات متعددی از افزایش یا تداوم فشار بر زندانیان این بند منتشر کرده است. به نظر می‌آید نگهداشتن فشار بر این زندانیان به هدف راضی کردن آنان به خروج داوطلبانه از این بند و انحلال آن مانند رویه مشابه در زندان اوین صورت می‌گیرد.

یک منبع مطلع از وضعیت این زندانیان در رابطه به آخرین وضعیت ساکنین این بند امنیتی به هرانا گفت: “با توجه به نزدیک شدن به فصل سرما و سرمای زودرسی که امسال با آن روبه‌رو هستیم، همچنین به دلیل اینکه زندان رجایی شهر کرج در دامنه کوه واقع شده است، تمامی بندها نیاز به وسایل گرمایشی دارند اما به دستور غلامرضا ضیایی، رییس زندان از دادن بخاری به زندانیان بند سیاسی خودداری می‌شود. این در حالی است که تهیه بخاری با هزینه شخصی زندانیان صورت می‌گیرد اما به گفته رییس زندان وی با سالن زندانیان سیاسی مشکل داشته و حتی انتقال وسایل گرمایشی به این سالن نیز از نظر او ممنوع است. دادیار پیشین ناظر بر زندان نیز نامه‌ای مبنی بر لزوم تحویل وسایل مورد نیاز زندانیان سیاسی به این سالن را به رییس زندان داده بود اما با مخالفت ضیایی مواجه شد.

در فصل تابستان نیز در اقدامی مشابه از دادن کولر به زندانیان این بخش خودداری شده و با اعتراض و پیگیری زندانیان تنها سه یخچال به کل سالن انتقال داده شد. به گفته ضیایی در صورت درخواست انتقال زندانیان این سالن به بندهای دیگر تمام امکانات به آن‌ها داده خواهد شد، امری که زندانیان خلاف اصل تفکیک جرایم می دانند و برای تن ندادن به آن هر روزه در کشمکش با مسئولان زندان هستند”.

این منبع مطلع در خصوص دیگر مشکلات این زندانیان افزود: “وضعیت غذایی در این سالن به شدت افتضاح است؛ به طوری که در غذاهای توزیعی در این سالن از گوشت استفاده نمی‌شود، ظهرها برنج ساده، برنج و سویا و یا عدس پلو و شب‌ها عدسی، خوارک لوبیا و یا آرش رشته به زندانیان این بخش داده می‌شود که از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است و نباید فریب نام آنها را خورد! همچنین زندانیان این سالن از دریافت جیره خشک (مواد خام غذایی) نیز محروم هستند. محرومیتی که تنها شامل زندانیان سیاسی این زندان می‌شود”.

از دیگر بدرفتاری با زندانیان سیاسی این زندان می توان به مسئله هواخوری اشاره کرد که برای سلامت زندانیان بسیار مهم است، پیش از این مدت زمان هواخوری هر روز از ساعت دو تا پنج و نیم بود و تا چندی پیش که زندانیان سیاسی در بند زندانیان جرایم عادی نگهداری می‌شدند به بهانه حضور زندانیان دیگر این مدت زمان تقسیم شده بود اما پس از انتقال اجباری زندانیان سیاسی به سالنی جدا، ایشان از رفتن به هواخوری محروم مانده‌اند.

منبع مطلع دیگری که از وضعیت این بند آگاهی داشت به شرط محفوظ ماندن هویت به هرانا گفت “این ممانعت که به دستور ضیایی، رییس بند صورت می‌گیرد، در حالی است که هواخوری از ساعت ۱۰ صبح تا ۲ ظهر اساسا خالی است”.

به گفته این منبع “ولی علی محمدی که همزمان با ریاست بند، مدیر داخلی زندان نیز بوده و مسئول اجرایی زندان محسوب می‌شود، به زندانیان گفته است در رابطه با آنان هیچ اختیاری نداشته و تمام تصمیمات زندان توسط ضیایی، رییس زندان و منشی‌اش که راننده وی نیز هست گرفته می‌شود. این بدین معناست که حتی کوچکترین مسئله‌ای مانند درخواست برای مواد غذایی یا لوازم‌التحریر باید با هماهنگی و تایید ضیایی و منشی وی صورت گیرد.”

از دیگر نمونه رفتارهای سلیقه‌ای مسئولان با زندانیان این بخش نیز باید اشاره کرد که تفتیش توهین آمیز زندانیان، بدرفتاری با خانواده ها از یک سو و از سوی دیگر محرومیت های بی قاعده از سوی دیگر مزید بر افزایش مشکلات شده است. من باب مثال حسن صادقی، یکی از زندانیان سیاسی محبوس در این بند با تصمیم سلیقه‌ای رستمی، دادیار ناظر بر زندان از ملاقات با همسر زندانی خود مدتها است که محروم مانده است.

زندانیان سیاسی با دیگر مشکلاتی نظیر عدم اعزام به مرخصی و عدم اعزام به مراکز درمانی نیز مواجه هستند.

مسئله‌ای که در حال حاضر در بدترین نوع خود در محروم کردن آرش صادقی، زندانی مبتلا به سرطان از دریافت خدمات درمانی قابل مشاهده است.

در ادامه (به ترتیب الفبا) لیست هویت ۱۸ زندانیان محبوس در سالن امنیتی ۱۰ و ۴ زندانی محبوس در فرعی این بند را به‌عنوان جدیدترین لیست از ساکنین این محل مطالعه می‌کنید:

۱. مجید اسدی، متهم به اجتماع و تبانی، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۶ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۱، دومین سال حبس بدون مرخصی

۲. افشین بایمانی، متهم به محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، هجدهمین سال حبس بدون مرخصی

۳. محمد بنازاده امیرخیزی، متهم به هواداری از سازمان مجاهدین خلق، اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۱۱ سال حبس، دومین سال حبس بدون مرخصی

۴. اصغر پاشایی، متهم به جاسوسی، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۷، محکوم به ۱۰ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۷، زمان محکومیت این زندانی در تیرماه سال جاری به پایان رسیده اما به دلیل جریمه نقدی وی از آزادی ایشان ممانعت به عمل آمده است، دهمین سال حبس بدون مرخصی

۵. شهرام پور منصور، متهم به هواپیماربایی، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، هجدهمین سال از حبس بدون مرخصی

۶. فرهنگ پور منصور، متهم به هواپیما ربایی، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، هجدهمین سال حبس بدون مرخصی

۷. گل‌محمد جنبشی، متهم به همکاری با طالبان، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۳ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۸، دومین سال حبس بدون مرخصی

۸. لطیف حسنی، متهم به تاسیس گروه غیرقانونی به هدف اقدام علیه امنیت ملی، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۱، محکوم به ۸ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۹

۹. هوشنگ رضایی، متهم به محاربه از طریق عضویت در حزب کومله، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۹، محکوم به اعدام، هشتمین سال حبس بدون مرخصی

۱۰. پیام شکیبا، متهم به اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۱۱ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۶، دومین سال حبس بدون مرخصی

۱۱. حمزه سواری، متهم به محاربه و اقدام علیه امنیت ملی، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۴، محکوم به حبس ابد، سیزدهمین سال حبس بدون مرخصی

۱۲. سعید شیرزاد، متهم به ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻭ ﺗﺒﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﮐﺸﻮﺭ، تخریب اموال زندان و اخلال در نظم زندان، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۳، محکوم به ۶ سال و نیم حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۹، چهارمین سال حبس بدون مرخصی

۱۳. آرش صادقی، متهم به تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، توهین به رهبری و نشر اکاذیب، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۱۱ سال و نیم حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۶، دومین سال حبس بدون مرخصی

۱۴. حسن صادقی، متهم به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، محکوم به ۱۱ سال و نیم حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۷، پنجمین سال حبس بدون مرخصی

۱۵. ابوالقاسم فولادوند، متهم به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، محکوم به ۱۵ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۷، پنجمین سال حبس بدون مرخصی

۱۶. ابراهیم فیروزی، متهم به اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۲، محکوم به ۷ سال حبس، پنجمین سال حبس بدون مرخصی، تاریخ آزادی: ۱۳۹۸

۱۷. سعید ماسوری، متهم به محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۷۹، محکوم به حبس ابد، هجدهمین سال حبس بدون مرخصی

۱۸. محمدعلی (پیروز) منصوری، متهم به محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۶، محکوم به ۲۲ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۸، یازدهمین سال حبس بدون مرخصی

همچنین مشخصات چهار تن از زندانیان بهایی محبوس در فرعی سالن ۱۱ این زندان در ادامه می‌آید:

۱. واحد خلوصی، متهم به اقدام علیه امنیت کشور از طریق اجتماع و تبانی، عضویت و فعالیت موثر در جامعه بهایی و تبلیغ گسترده آن، عضویت و فعالیت موثر در تشکلات مدافع حق تحصیل و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۴، محکوم به ۵ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۹، سومین سال حبس بدون مرخصی

۲. افشین سید احمد، متهم به فعالیت تبلیغی علیه نظام و اجتماع و تبانی، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۵، محکوم به ۳ سال حبس تعزیری، تاریخ آزادی: ۱۳۹۸، دومین سال حبس بدون مرخصی

۳. فرهاد فهندژ، متهم به تبلیغ آیین بهایی و مشارکت در اداره تشکیلات بهایی، تاریخ بازداشت: ۱۳۹۱، محکوم به ۱۰ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۴۰۱، ششمین سال حبس بدون مرخصی

۴. عفیف نعیمی، متهم به اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام، تاریخ بازداشت: ۱۳۸۷، محکوم به ۱۰ سال حبس، تاریخ آزادی: ۱۳۹۷

همچنین بیش از دو هفته است که به دستور رستمی تمام مجوزهای اعزام زندانیان سیاسی که برخی از آنان از وضعیت جسمانی نامناسبی برخوردارند به مراکز درمانی باطل شده است که در آخرین نمونه آن می‌توان به کارشکنی در اعزام آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در این زندان به بیمارستان امام خمینی اشاره کرد.

مشخصات زندانیان سیاسی محروم از درمان به شرح زیر است:

۱. مجید اسدی، مبتلا به مشکلات گوارشی، زخم معده و زخم اثنی عشر

۲. شهرام پورمنصور، مبتلا به دیسک کمر، آب آوردن ستون فقرا به طوری که به گفته پزشک وی باید سریعا تحت عمل جراحی قرار گیرد

۳. محمد بنازاده امیرخیزی، مبتلا به دردهای مفاصل از جمله دردهای زانو

۴. حسن صادقی، مبتلا به دردهای مفاصل از جمله دردهای زانو

۵. ابوالقاسم فولادوند، مبتلا به گرفتگی عروق قلبی به طوری که پزشک تاکید بر بستری شدن وی در بیمارستان قلب تهران دارد

۶. آرش صادقی، مبتلا به نوع بدخیم سرطان استخوان به نام کندرو سارکوم و عفونت دست راست

۷. سعید شیرزاد، مبتلا به دیسک کمر و التهاب شدید اسپاسمدر ناحیه پایین کمر، به گفته پزشک وی باید تحت درمان باشد

لازم به یادآوری است، هرانا پیشتر طی گزارشی به معرفی و بررسی چهره‌های اصلی نقض حقوق بشر در زندان رجایی شهر کرج و اعمال آنان به خصوص در رابطه با نقض حقوق زندانیان پرداخته بود.

شکستن انگشتان یک زندانی توسط مسئولین زندان بندرعباس

یک زندانی محبوس در زندان بندرعباس در تاریخ ۱۹ مهرماه توسط مسئولین زندان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت. این ضرب و شتم منجر به شکستن دو انگشت دست راست وی شده است. مسئولین زندان این زندانی را بدون رسیدگی پزشکی به سلول انفرادی منتقل کرده‌ و از آن زمان از وضعیت وی اطلاعی در دست نیست.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک زندانی محبوس در زندان بندرعباس به‌نام «محمد حاجی‌زاده» در تاریخ ۱۹ مهرماه ۱۳۹۷ توسط مسئولین زندان مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفته است.

این ضرب و شتم پس از آن صورت گرفت که آقای حاجی‌زاده پس از رد چندین‌باره‌ی تقاضای مرخصی خود به دفتر مددکاری زندان رفته و به این موضوع اعتراض کرده است. مسئولین زندان نیز در پاسخ وی را مورد ضرب و شتم قرار داده و دو انگشت دست راست وی را شکستند.

این زندانی پس از مضروب شدن و شکستن انگشتان دست راستش، علیرغم نیاز فوری به رسیدگی پزشکی به سلول انفرادی منتقل شده است.

یک منبع مطلع در این خصوص به هرانا گفت: “آقای حاجی‌زاده درد زیادی را تحمل می‌کرد و با وجود فریادهای مدام و درخواست کمک برای رسیدگی پزشکی، پس از ضرب و شتم به سلول انفرادی منتقل شده و احتمالا به هدف جلوگیری از شکایت و از بین بردن آثار ضرب و شتم او را به سلول برده‌اند. از آن زمان از وضعیت وی هیچ خبری در دست نیست و تماسی با خانواده خود نیز نداشته و این موضوع باعث نگرانی خانواده‌اش شده است”.

محمد حاجی‌زاده، ۴۱ ساله، متاهل، و دارای یک فرزند بوده و با اتهامات مربوط به مواد مخدر از سال ۹۵ در حال گذراندن محکومیت ۵ سال حبس تعزیری خود در زندان بندرعباس است.

حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران طی سال‌های اخیر و پس از روی کار آمدن دولت خود، بارها بر حفظ حقوق شهروندی و اجرای کلیه‌ی مواد منشور حقوق شهروندی تاکید کرده و در وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی خود در پیش از انتخابات نیز بر اجرای کامل این منشور تاکید داشته است، با این حال اما وعده‌های آقای روحانی همچنان در حد شعار مانده و عملی نشده است.

در ماده‌ی ۶۴ این منشور درباره‌ی حقوق بازداشت‌شدگان، محکومان و زندانیان آمده است “بازداشت‌شدگان، محکومان و زندانیان حق دارند که از حقوق شهروندی مربوط به خود از قبیل تغذیه مناسب، پوشاک، مراقبت‌های بهداشتی و درمانی، ارتباط و اطلاع از خانواده،‌ خدمات آموزشی و فرهنگی، انجام عبادات و احکام دینی بهره‌مند باشند”.

یک معلم بازداشتی در شهرستان الیگودرز آزاد شد

امین عظیمی، معلم و عضو کانون صنفی معلمان الیگودرز که پیش‌تر در تاریخ ۲۳ مهرماه در دومین روز تحصن معلمان توسط مأموران امنیتی بازداشت شده بود، پس از گذشت ۱ روز در تاریخ ۲۴ مهر‌ماه آزاد شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون صنفی معلمان، روز سه‌شنبه ۲۴ مهرماه ۱۳۹۷، امین عظیمی، عضو کانون صنفی معلمان شهرستان الیگودرز آزاد شد.

این معلم زندانی در دومین روز تحصن معلمان در تاریخ ۲۳ مهرماه، توسط مأموران امنیتی بازداشت شده بود.

شهرستان الیگودرز یکی از شهرستان‌های استان لرستان است.

چندی پیش، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با صدور بیانیه‌ای ضمن انتقاد از عملکرد وزارت آموزش و پرورش، نسبت به پایین بودن حقوق و دستمزد معلمان اعتراض کرد و از فرهنگیان کشور خواست تا روزهای یکشنبه ۲۲ و دوشنبه ۲۳ مهرماه در دفتر مدارس تحصن کرده و از حضور در کلاس درس خودداری نمایند با آگاه‌سازی دانش‌آموزان، دلایل تحصن را برای آنها تبیین نمایند.

لازم به ذکر است یکی دیگر از خواسته‌های فرهنگیان در این تحصن سراسری آزادی معلمان دربندی همچون محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی لنگرودی و … است.

بازداشت تعدادی از روحانیون اهل سنت در هرمزگان

نیروهای امنیتی، به حوزه علمیه قلمویی اهل سنت شهرستان سیریک مراجعه کرده و پس از محاصره آن سه تن از علمای بلوچ این حوزه دینی را بازداشت نمودند. روز گذشته تعداد ۱۴ تن از نیروهای وابسته به بسیج محلی و مرزبانی در این منطقه توسط یک گروه مسلح اپوزیسیون بلوچستان ربوده شدند، گمان می رود بازداشت های امروز در واکنش به واقعه روز گذشته صورت گرفته باشد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کمپین فعالین بلوچ، صبح روز جاری ۲۵ مهر ۱۳۹۷، نیروهای امنیتی شهرستان سیریک اقدام به محاصره حوزه علمیه اهلسنت قلمویی نموده و سه تن از مدرسین این حوزه را بازداشت کردند.

این سه روحانی اهل سنت به نام های مولوی احمد قلندرزی و مولوی ایوب احمدی و مولوی هاشم جعفرزاده هستند

یک منبع مطلع در این باره گفت: ماموران امنیتی بعد از بازداشت این سه روحانی اهلسنت به منزل آنها رفته و تعدادی از وسایل آنها را با خود بردند.

از اتهامات بازداشت شده ها اطلاعی در دست نیست.

روز گذشته جیش العدل ۱۴ نفر از نیروهای اطلاعات سپاه و مرزبانی را ربوده و با خود برد. پیشتر ماموران جمهوری اسلامی در واکنش به اقدامات جیش العدل بارها دست به اقدامات انتقام جویانه از جمله اعدام زندانیان زدند.

سیریک یکی از شهرهای استان هرمزگان در جنوب ایران است. این شهر مرکز شهرستان سیریک است.

نامه سرگشاده رضا خندان در واکنش به وضعیت نگران کننده فرهاد میثمی

رضا خندان، فعال مدنی محبوس در زندان اوین با نگارش نامه‌ای سرگشاده نسبت به وضع سلامتی فرهاد میثمی ابراز نگرانی کرده است. آقای خندان طی این نامه در واکنش به نگهداری غیرمعمول آقای میثمی در بهداری زندان گفته است که “مسئولان زندان ظاهرا به دستور دادستانی و همکاری رییس بهداری اوین، آنجا را که یک مرکز بهداشتی درمانی است و از نظر حرفه‌ای و اصول اخلاق پزشکی باید زیر نظر وزارت بهداشت فعالیت کند، تبدیل به بازداشتگاه امنیتی کرده و از اتاق‌های آن به عنوان سلول انفرادی استفاده می‌کنند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، فرهاد میثمی، فعال مدنی محبوس در بند ۸ زندان اوین از تاریخ ۱۰ مردادماه در اعتراض به بازداشت خود و سلب امکان معرفی وکیل اختیاری دست به اعتصاب غذا زده بود روز چهارشنبه ۴ مهرماه با خشونت و برخلاف میلش به بهداری زندان منتقل شد که به موجب قرنطینه و قطع ارتباط وی با خارج از زندان شد.

تاکنون دو تن از معلمان محبوس در زندان اوین و بیش از ۱۴۰۰ تن از پزشکان، کتاب‌فروشان، فعالان حوزه نشر و تحصیل‌کردگان دانشگاهی در کشور با نگارش نامه‌هایی سرشگاده نسبت به وضعیت این فعال مدنی ابراز نگرانی کرده و خواستار آزادی فوری وی شده‌اند.

رضا خندان، فعال مدنی محبوس در زندان اوین نیز روز یکشنبه ۲۲ مهرماه با نگارش نامه‌ای سرگشاده نسبت به انتقال اجباری این زندانی به بهداری زندان اعتراض کرده و این کار را رفتاری “غیرحرفه‌ای” و “غیرانسانی” خوانده است.

متن کامل نامه رضا خندان را در ادامه به نقل از هرانا می‌خوانید:

“هم‌وطنان گرامی و فعالان حقوق بشر

بیش از ۷۵ روز از اعلام اعتصاب غذای سخت و نگران کننده دکتر فرهاد میثمی می‌گذرد. نزدیک به سه هفته است او را به زور از بند عمومی به بهداری زندان منتقل کرده‌اند. مسئولان زندان ظاهرا به دستور دادستانی و همکاری رییس بهداری اوین، آنجا را که یک مرکز بهداشتی درمانی است و از نظر حرفه‌ای و اصول اخلاق پزشکی باید زیر نظر وزارت بهداشت فعالیت کند، تبدیل به بازداشتگاه امنیتی کرده و از اتاق‌های آن به عنوان سلول انفرادی استفاده می‌کنند.

هم‌اکنون فرهاد میثمی در یکی از اتاق‌های آنجا تحت تدابیر شدید امنیتی نگهداری می‌شود. گفته می‌شود در رفتاری غیرانسانی او را که به شدت ضعیف شده است بارها با انواع وسایل علیرغم میل شخصی‌اش، بدون حضور وکیل و اعضای خانواده، به تخت بسته و سپس سرم را به او تزریق می‌کنند.

در این مورد نه تنها مقام‌های مسئول قوه قضاییه بلکه وزارت بهداشت و درمان و شخص رییس جمهور به عنوان حافظ حقوق مردم که برای پاسداری از حقوق ملت قسم خورده است، مسئولند و باید پاسخگو باشند. همچنین پزشک یا پزشکانی که برخلاف میل بیمار در اقدامی غیرحرفه‌ای و غیرانسانی هر دستوری را حتی خلاف اخلاق حرفه‌ای اجرا می‌کنند باید مورد بازخواست و پیگرد قرار گیرند.

فرهاد میثمی بیش از هر زمان دیگری در وضعیت مخاطره آمیزی است و باید سریعا به بیمارستانی مطمئن در خارج از زندان اعزام و تحت درمان فوری قرار گیرد.

رضا خندان / ۲۲ مهر ۹۷، بند ۴ زندان اوین”

در رابطه با نویسنده این نامه گفتنی است، رضا خندان، همسر نسرین ستوده، وکیل زندانی است که در تاریخ ۱۳ شهریورماه در منزل شخصی خود بازداشت شده و در همان روز پس از تفهیم اتهام در شعبه ۷ بازپرسی دادسرای اوین و صدور قرار وثیقه به زندان اوین منتقل شد.

این فعال مدنی روز جمعه ۱۳ مهرماه برای شرکت در جلسه دادگاه رسیدگی به اتهاماتش در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب در تاریخ ۱۴ مهرماه به دادگاه احضار شد اما به دلیل اینکه تاریخ احضار یک روز قبل از برگزاری جلسه دادگاه بوده و طبق قانون می‌بایست حداقل از یک هفته قبل احضار می‌شده از حضور در جلسه دادگاه خودداری کرده است.

یک زندانی در زندان شیروان به اعدام محکوم شد

– یک زندانی محبوس در زندان شیروان به اتهام قتل توسط شعبه دوم دادسرای عمومی شیروان به اعدام محکوم شد. حکم صادره روز سه‌شنبه به وی ابلاغ شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک زندانی محبوس در زندان شیروان توسط شعبه دوم دادسرای عمومی شیروان به اعدام محکوم شد.

هویت این زندانی “طالب گواهی”، ۴۰ ساله، متاهل، اهل شهرستان شیروان و با اتهام قتل توسط هرانا احراز شده است.

یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “طالب گواهی متهم است در سال ۹۵ طی یک درگیری با یک فروشنده خودرو به وسیله‌ی چاقو مرتکب قتل شده است؛ اما وی در تمام مراحل دادرسی اتهام قتل عمد را رد کرده و مدعی شده قتل فروشنده خودرو در دفاع از خود بوده و مقتول نیز با خود سلاح سرد به همراه داشته است”.

طالب گواهی از زمان وقوع قتل در زندان شیروان به‌سر می‌برد و حکم صادره علیه وی روز سه‌شنبه ۲۴ مهرماه ۱۳۹۷ به وی ابلاغ شده است.

شیروان یکی از شهرهای استان خراسان شمالی است.

لازم به ذکر است بنا بر گزارش نهادهای بین المللی، ایران به تناسب سرانه جمعیت و میزان اعدام، رتبه نخست اعدام شهروندان خود در دنیا را دارد.

نهاد آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران به روال هر ساله همزمان با ۱۰ اکتبر (۱۸ مهرماه)، روز جهانی مبارزه علیه مجازات اعدام گزارش یک ساله خود از وضعیت اجرای حکم اعدام در ایران منتشر کرد. بنا بر این گزارش، در بازه زمانی یکساله (مهر ۹۶ تا مهر ۹۷) حکم اعدام ۲۵۶ نفر در ایران به اجرا در آمده است که از این تعداد ۱۵ نفر در ملاء عام اعدام شدند.

همچنین ۶۸ درصد اعدام‌های صورت گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع رسانی نمیشوند که اصطلاحاً آن را اعدام “مخفیانه” می‌خوانند.

با پایان دوران محکومیت؛ اسماعیل فخیمی از زندان تبریز آزاد شد

طی روزهای گذشته اسماعیل فخیمی، فعال ترک (آذربایجانی) با پایان دوران محکومیت چهار ماهه خود از زندان تبریز آزاد شد. وی در خردادماه سال ۹۵ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در دادگاه به تحمل ۴ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اسماعیل فخیمی فعال ترک (آذربایجانی) که پیش‌تر در خردادماه سال ۹۵ به همراه چند تن دیگر بازداشت و در دادگاه به تحمل ۴ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود، چند روز قبل با پایان دوران محکومیت از زندان تبریز آزاد شده است.

یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “آقای فخیمی که در آذرماه سال ۹۵ به همراه ۵ تن دیگر بازداشت و به حبس محکوم شده بود چند روز قبل از زندان تبریز آزاد شد.”

این فعال ترک (آذربایجانی) در تاریخ ۱۱ تیرماه ۱۳۹۷ جهت گذراندن دوران محکومیت ۴ ماهه خود به زندان تبریز منتقل شده بود.

حمید ثقفی هم پرونده‌ای دیگر وی نیز در تاریخ ۴ شهریورماه سال جاری با پایان دوران محکومیت ۴ ماهه از زندان تبریز آزاد شده بود.

هرانا در خردادماه سال ۹۵ در گزارشی از بازداشت اسماعیل افخمی به همراه ۵ تن دیگر در شهر اردبیل خبر داده بود.

در این پرونده مهدی امیری نژاد به تحمل ۲ سال حبس، بابک آوند، حمید ثقتی، اسماعیل فخیمی هرکدام به تحمل ۴ ماه حبس و حبیب ساسانیان به ۹ سال حبس محکوم شده بودند.

اوایل تیرماه سال ۹۵ رئیس کل دادگستری آذربایجان شرقی این فعالان را “اعضای باند ۶ نفره جاسوسی گامو” معرفی کرده بود.