سخنان محمد صلاح الدين رشيديانی در مورد نقض فاحش حقوق بشر در ايران.
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
سخنان محمد صلاح الدين رشيديانی در مورد نقض فاحش حقوق بشر در ايران.
برای دانلود فايل صوتی روی فلش کليک کنيد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در پی درخواست تجدیدنظرخواهی وکلای علیمحمدی و کرمانی به حکم ۱۰ سال حبس تعزیری صادره از دادگاه انقلاب تبریز، شعبه هفتم دادگاه تجدیدنظر استان به ریاست قاضی عطالو نسبت به برگزاری دادگاه اقدام کرد.
در خلال دادگاه متهمین و وکلای ایشان ضمن رد اتهامات مطرح شده اساس پرونده و طرح اتهامات را متاثر از فشار نهادهای امنیتی دانسته خواستار ارائه ادله و استنادات در خصوص موارد اتهامی مطروحه شدند.
افشارنیا و بخشی وکلای متهمین ضمن ارائه لایحه دفاعی به دادگاه با جلب توجه هیأت قضایی دادگاه به عدم وجود کوچکترین مستندات در خصوص اتهامات و تاکید صِرف بر اعترافات بازداشتشدگان در دوران بازداشت انفرادی اداره اطلاعات را در منافات آشکار با قوانین قضایی کشور اعلام کردند.
جعفر افشارنیا و امیر بخشی وکلای این فعالین مدنی، پیشتر ضمن تاکید بر وجود ایرادات اساسی و تعیین کننده به لحاظ حقوقی خواستار برگزاری جلسه رسیدگی شده بودند.
پس از تعیین شعبه دادگاع تجدیدنظر دوشنبه ۱تیر ۹۴، شعبه ۷ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی به دلیل وجود «ایراد شکلی» در دادنامه صادره علیه حسین علیمحمدی الوار و سیَدطه کرمانی، این پرونده را برای اصلاح به دادگاه بدوی یعنی شعبه ۳ دادگاه انقلاب تبریز ارجاع داده بود.
حسین علیمحمدی الوار به همراه سیّدطه کرمانی روز ۱۳آبان ۹۲ از سوی ماموران امنیتی در تبریز بازداشت و پس از نزدیک به ۶ ماه بازداشت موقت به قید وثیقه از زندان مرکزی تبریز آزاد شده بود. حمید باقرپور ریاست شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز این دو فعال مدنی را به اتهام “توهین به مقدسات اسلامی” و “تحریق اموال عمومی به قصد مقابله با حکومت اسلامی”، به ده سال حبس در مرحله بدوی محکوم کرده بود.
این دو فعال مدنی پیشتر نیز به اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری، به دلیل نشر مطالبی در نشریه “سوسما” و وبلاگ “سوسوزگول” که در رابطه با مسائل زیست محیطی حول بحران دریاچه ارومیه فعالیت می کرده، از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز، به ٣ سال حبس محکوم شده بودند که در دادگاه تجدید نظر نیز عیناً تأیید شد.
حسین علیمحمدی الوار از بابت حکم قطعی۳ سال به اتهام تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری در بند ۱۲ محکومین و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم و در میان مجرمین جرائم خطرناک نگهداری میشود . این فعال مدنی با نامهنگاریهای مکرر با مسئولین زندان خواستار اجرای اصل تفکیک جرائم و انتقال به بند سیاسی شده است..
حسین علی محمدیالوار از ناراحتی چشمی رنج می برد و به دلیل مشکل در قرنیه چشم می بایست از عینک «یو وی» و قطره های چشم استفاده نماید. وی برای درمان ناراحتی چشمی خود درخواست انتقال دارو از خارج زندان را کرده بود با کارشکنی مسئولان زندان مانع از ورود داروهای چشمی وی شده و روند درمان بیماری چشمی این فعال هویت طلب را با مشکل مواجه ساخته اند.
در تیر ماه۹۴ سازمان عفو بین الملل با صدور بیانیه ای اظهار نگرانی کرده که حکم ۱۰ سال زندان حسین علیمحمدیالوار و سیَدطه کرمانی «غیر قابل توجیه» و با «اهداف سیاسی» و «براساس اعتراف زیر شکنجه» صادر شده است. در این بیانیه آمده است: «هر دو فعال به مدت ۴۲ روز در سلول های انفرادی و بدون دسترسی به وکیل تحت بازجویی قرار داشته اند.»
سازمان عفو بین الملل ضمن در خواست آزادی فوری برای آنها، احکام صادره برای حسین علی محمدی و طه کرمانی را مصداق نقض حقوق بشر دانسته و درخواست کرده که «شکنجه های وارده و سایر بدرفتاری های حین بازجویی» مورد بررسی بی طرفانه قرار گیرد و افراد مظنون «در صورت وجود مدرک قابل قبول » به دادگاه معرفی شوند.
هیلا صدیقی مینویسد که او را مانند یک جنایتکار در یک قفس از بازداشتگاه فرودگاه به بازداشتگاه شاپور انتقال دادند.
او میگوید در بازداشتگاه شاپور در بندی به مساحت چهار متر همراه با هشت زندانی بزهکار «با بدترین و شنیعترین رفتار انسانی» زندانی بوده است.
هیلا صدیقی در انتخابات سال ۱۳۸۸ از میرحسین موسوی، کاندیدای اصلاحطلبان حمایت میکرد. او اکنون مینویسد: « در انتخابات گرایشم را نسبت به یک جریان که آن را به راه خود نزدیک تر دیدهام نشان دادهام اما هرگز به هیچ چهره سیاسی و هیچ گروه و جریان سیاسی تعهد یا وفاداری برای همیشه ندارم. تعهد و وفاداری من تنها به آبادی و آزادی سرزمینم و حقوق انسانی تمام مردم دنیاست.»
در آذرماه ۱۳۸۹ مأموران وزارت اطلاعات به خانه هیلا صدیقی ریختند و اموال شخصیاش را با خود بردند و سپس بهمدت یک ماه از او بازجویی کردند.او همچنین در اردیبهشتماه ۱۳۹۰ بازداشت و به زندان اوین منتقل شد اما سپس با سپردن وثیقه آزاد شد. شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی او را در ۲۵ مرداد ۱۳۹۰ محاکمه و به چهار ماه حبس تعزیری محکوم کرد. این حکم بهمدت پنج سال تعلیقی است.
هیلا صدیقی توضیحاتی درباره اتهاماتش نداده است. او میگوید اتهامات وارده را قبول ندارد، اما تا مشخص شدن رأی دادگاه نمیتواند درباره جزئیات پرونده قضاییاش توضیح دهد.
این شاعر ایرانی در سال ۲۰۱۲ میلادی جایزه هلمن همت دیدهبان حقوق بشر را به دست آورد.
پخش گفتگوی پرويز کاردان و دکتر محمد امينی. شعر خوانی زهره…..
برای دانلود برنامه روی فلش کليک کنيد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، دادگاه این فعال مدنی زندانی در بند زنان اوین، پیش از این دو بار علیرغم تعیین زمان قبلی، به دلایل گوناگون برگزار نشده بود.
نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ بدون دریافت احضاریهای، توسط نیروهای امنیتی – قضایی در منزلش بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
خانم محمدی به بیماریهای آمبولی ریه و فلج عضلانی مبتلا است و مقامهای مسئول در نهادهای امنیتی و قوه قضاییه در جریان بیماری او هستند، بهگونهای که در سال ۱۳۹۱ و زمانیکه خانم محمدی در زندان بود، مقامهای مسئول براساس نظر پزشکهای متخصص و همچنین پزشکی قانونی مبنی براینکه فضای زندان، خانم محمدی را برای فلج عضلانی مستعد می کند، با آزادی او برای ادامه درمان موافقت کرده بودند.
این فعال حقوق بشر , پیش از این نیز بارها احضار و بازداشت شده بود. وی از ٢٠ خرداد تا ١١ تیرماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برده بود که در مدت بازداشت بر اثر شوک عصبی، به شدت بیمار شد. در شهریور ماه همان سال از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران برای «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران»، به ۱۱ سال زندان محکوم شد که این حکم در اسفندماه ١٣٩٠ به شش سال کاهش یافت. بار دیگر در تاریخ ٢ اردیبهشت ١٣٩١، در زنجان بازداشت و به زندان اوین و سپس در تاریخ ٢٧ اردیبهشت ماه، به زندان شهر زنجان انتقال داده شد. نرگس محمدی که به شدت بیمار بود در تاریخ ١٩ تیرماه به بیمارستان ولی عصر شهر زنجان منتقل شد.
نرگس محمدی، از تاریخ ١٠ مرداد ١٣٩١ با سپردن ۶٠٠ میلیون وثیقه از مرخصی درمانی بهرهمند و به شکل موقت آزاد شد، اما همچنان با حضارها و تهدیدها قربانی آزارهای مقامات قضایی و امنیتی بود. در تاریخ ١١ خرداد ١٣٩٣ از سوی دادسرای مستقر در زندان اوین احضار و مورد بازجویی قرار گرفت. بازجویان دادسرا به وی اعلام کردند که ممنوع خروج است. وی در روز ١٣ اردیبهشت ١٣٩۴ به شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران احضار شده بود تا برای اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» برای فعالیتهای پس از آزادی و شرکت در کارزارهایی چون «لغو مجازات اعدام» و مبارزه علیه مصونیت از مجازات محاکمه شود. وی یکی از حامیان دادخواهی مادر وبلاگنویس زندانی ستار بهشتی است، که در روز ١٣ آبان ١٣٩١ در بازداشتگاه پلیس فتا (پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات) به قتل رسید.
بازداشت نرگس محمدی، واکنشهای گستردهای را در پی داشت. برخی از همراهانش از جمله گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی، محمد نوریزاد روزنامهنگار و زندانی سیاسی سابق، محمد ملکی چهرهٔ برجسته دانشگاهی ایران، ساعاتی پس از بازداشت در برابر زندان اوین تحصن کردند.
شیرین عبادی برنده جایزه نوبل، با انتشار نامهای سرگشاده از گزارشگران ویِژه سازمان از جمله احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران خواسته است هر چه در توان دارند برای آزادی نرگس محمدی بکار گیرند.
بنا بر اطلاع منابع هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اغلب این زندانیان که فاقد حکم قطعی و در بازداشت به سر میبرند، در مراحل مختلف دادرسی امکان دسترسی به وکیل تعیینی نداشته و برای گرفتن اعتراف، تحت فشار قرار گرفته اند. همچنین شفافسازی و اطلاعرسانی دربارهی اتهامات و روند دادرسی پروندههای آنان، از سوی قوه قضائیه انجام نشده است.
لیست اسامی که از سوی گزارشگران هرانا، تهیه و تنظیم شده و به مرور تکمیل میشود، به شرح زیر است:
۱. عیدوک شه بخش فرزند محمد شاه
۲. عبدالغنی شه بخش فرزند دادشاه
۳. جلال الدین اسماعیل زهی فرزند الله یار
۴. خدارحم شه بخش فرزند دادخدا
۵. نصیر محمدزمانی پور فرزند محمد نور
۶. زبیر هوت فرزند هندوک
۷. عبدالخالق جفادار فرزند خدارحم
۸. شعیب ملازهی فرزند آزاد
۹. عبدالواحد شهنوازی که مولویه فرزند جمشید
۱۰. دوستین بلوچ فرزند موسی
۱۱. عابد بمپوری فرزند مراد بخش
۱۲. عطاءالله هوت فرزند علی
۱۳. عبدالباسط هوت فرزند عبدالکریم
۱۴. عبدالحمید کیاه زهی فرزند محراب
۱۵. بشیر بلیده فرزند عبدالطیف
۱۶. حمید رئیسی فرزند فضل الرحمان
۱۷. حسن دهواری فرزند عبدالله
۱۸. الیاس اندرزهی فرزند خداداد
۱۹. ادریس بلیده فرزند عبدالطیف
۲۰. نورمحمد نوهانی فرزند بهادر
۲۱. ابوبکر بهرام زهی فرزند احمد
۲۲. ابوبکر ملازهی فرزند مرادبخش
۲۳. داوود بهرام زهی فرزند دادمحمد
۲۴. عبدالستار بهرام زهی فرزند یار محمد
۲۵. محمدعامر بهرام زهی فرزند محمد
۲۶. عریض صادقی فرزند هاشم
۲۷. جان محمد بری فرزند کریم بخش
۲۸. محمد عظیم جلایی فرزند جلال
۲۹. ارشاد بلوچ زهی فرزند زهیر
۳۰. پیر بخش خرم فرزند نوازان
۳۱. دادرحیم بلوچ فرزند عبدالرحمان
۳۲. مسلم دهواری فرزند یعقوب
۳۳. نصیراحمد بلوچ فرزند مراد بخش
۳۴. علی نظر شه بخش فرزند محمد کریم
۳۵. نصیر برجاسک فرزند عبدالطیف
۳۶. حکمت الله شه بخش فرزند علم
۳۷. منیر احمد آسکانی فرزند عبدالرشید
۳۸. محمدعیسی شیرزهی فرزند دلمراد
۳۹. جاوید دهقان خرده فرزند محمد کریم